Siergiej iwanenko: biografia, wstąpienie do frakcji jabłoko i kariera polityczna

12 stycznia 2019 roku Siergiej Wiktorowicz Iwanenko, zastępca przewodniczącego partii Jabłoko, skończył sześćdziesiąt lat. Był jednym z bliskich współpracowników Grigorija Jawlińskiego, jednym z założycieli Jabłoko. Wszyscy wiedzą, że Duma Państwowa jest pełna szemranych historii i skandalicznych postaci. Ale nawet najbardziej poinformowani plotkarze nie mogą wymyślić polityka Siergieja Iwanenki.

Biografia

Nasz bohater urodził się 12.01.Pochodzący z gruzińskiego miasta Zestafoni w 1959 r. Z racji narodowości jest Ukraińcem. Ojciec Siergieja był w wojsku i rodzina ciągle musiała się przenosić z jednego miejsca na drugie. Wkrótce po narodzinach syna Wasilij Iwanenko został wysłany z żoną i dzieckiem do Moskwy na studia w akademii. W stolicy spędzili pięć lat, potem wędrowali po syberyjskich miastach, mieszkając w Omsku, Nowosybirsku i Krasnojarsku.

W wieku jedenastu lat Siergiej poważnie zainteresował się szachami i zaczął brać udział w różnych turniejach. Chłopak zdał sobie sprawę, że raczej nie osiągnie wiele w tej dziedzinie i przeniósł się na studia. W 1976 roku wstąpił na Moskiewski Uniwersytet Państwowy, Wydział Ekonomii. Po ukończeniu studiów podjął studia podyplomowe z zakresu ekonomii. Następnie kontynuował pracę w MSU jako młodszy pracownik naukowy. W ciągu pięciu lat został starszym wykładowcą w Katedrze Ekonomii.

Spotkanie z Yavlinsky`m

W latach 1990-1991 Siergiej Wiktorowicz Iwanenko zajmował stanowisko w urzędzie Państwowej Komisji Rady Ministrów RSFRR ds. reformy gospodarczej. Tam poznał Grigorija Jawlińskiego, który w tym czasie opracowywał program przekształcenia gospodarki ZSRR w gospodarkę rynkową. Iwanenko brał udział w tworzeniu programu, a później dołączył do EPIcentrum Yavlinsky`ego Polityczne i gospodarcze badania.

W grudniu 1993 roku został wybrany do Dumy Państwowej jako przewodniczący bloku Jabłoko. Razem z nim w wyborach wzięło udział kilku pracowników EPIC, m.in. Sergey Viktorovich Ivanenko. Po uzyskaniu mandatu deputowanego Dumy Państwowej został mianowany zastępcą przewodniczącego Komisji ds. Prywatyzacji, Nieruchomości i Działalności Gospodarczej.

Praca w parlamencie

W wyborach w grudniu 1995 roku członek Jabłka Siergiej Iwanenko został ponownie wybrany do drugiej Dumy. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Transportu, Budownictwa, Przemysłu i Energii. W tym samym okresie został wybrany na zastępcę przewodniczącego Jabłoko. W marcu 1995 roku Iwanenko ustąpił ze stanowiska parlamentarnego i został zwykłym członkiem Komisji Ekologii.

W grudniu 1999 roku Iwanenko został wybrany do trzeciej Dumy. Iwanenko został wybrany na trzecie zwołanie Dumy. W tych wyborach Jabłoko wypadło słabo; w porównaniu z poprzednimi wyborami frakcja Dumy znacznie się skurczyła, a jej wpływ na sprawy parlamentarne był minimalny. Deputowany Siergiej Iwanenko był członkiem Komitetu Polityki Informacyjnej, a także pierwszym zastępcą szefa Jabłka do spraw organizacyjnych. W 2000 roku "Niezawisimaja Gazieta" pisała. "Niezawisimaja Gazieta" pisała, że Iwanenko był drugim dowódcą, swoistym stand-inem dla Jawlińskiego.

Poza Dumą

W wyborach w 2003 roku do Dumy Państwowej nie dostał się ani jeden przedstawiciel Jabłoko. W 2004 roku Siergiej Iwanenko dołączył do komitetu opozycyjnego, założonego przez Garriego Kasparowa, i utworzył koalicję demokratyczną, w której centrum znalazła się jego partia.

W 2005 roku Jabłoko i Związek Sił Prawych wystawiły jedną listę kandydatów do moskiewskiej Dumy Miejskiej. Jednak w czerwcu 2006 roku Iwanenko zaprzeczył, że partia zamierza zjednoczyć się z kimkolwiek w wyborach parlamentarnych. Jabłoko przegrało wybory regionalne: partii nie udało się przekroczyć siedmioprocentowego progu wyborczego w żadnym z czterech podmiotów, w których startowała.

We wrześniu 2007 roku kongres partii zatwierdził ostateczną listę kandydatów Jabłka do wyborów parlamentarnych. Na jej czele znalazł się Jawliński, w pierwszej trójce znaleźli się także Siergiej Kowalow i Siergiej Iwanenko. Tymczasem partia poniosła kolejną porażkę, tracąc 1,59 proc. głosów i nie zdobywając żadnego miejsca w Dumie.

Szach

W latach 2003-2007, równolegle z próbami utworzenia koalicji i dostania się do parlamentu, Iwanenko był wiceprezesem Rosyjskiej Federacji Szachowej.

Siergiej Wiktorowicz, gdy tylko dostał się do Dumy, zauważył, że jest wielu fanów tej gry, i to dobrych. Posłowie często urządzali turnieje w swoich biurach. Przeciwnikami Iwanenki byli m.in. Stanisław Goworuchin i Aleksander Żukow. Kiedyś do Dumy przyjechał Anatolij Karpow, a Siergiej Wiktorowicz grał z nim w blitza: przegrał trzy partie, a wygrał dwie. Udało mu się również rywalizować z Władimirem Kramnikiem. Iwanenko raz nawet został mistrzem szachowym Dumy. Według polityka, ta gra pomaga w każdej sferze działalności. Dyscyplinuje umysł i daje intelektualne zdrowie.

Nowe Jabłoko

Na posiedzeniu prezydium Jabłoko w marcu 2008 roku Jawliński powiedział, że partia nie powinna zwracać się ku taktyce opozycji bez porozumienia, ale powinna nawiązać rzeczowy dialog z władzami. Siergiej Iwanenko poparł to stanowisko. W czerwcu został zgłoszony jako kandydat na przewodniczącego Jabłka, ale, podobnie jak Jawliński, odmówił objęcia stanowiska. Ostatecznie na czele partii stanął lider moskiewskiego oddziału Siergiej Mitrochin. Równocześnie z wyborem nowego przewodniczącego zmieniono statut Jabłka, likwidując stanowiska zastępców przewodniczącego i tworząc nową strukturę partii - komitet polityczny. W jej skład weszło dziesięciu członków Jabłka, w tym Jawliński i Iwanenko.

Ponownie zastępca przewodniczącego

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku Siergiej Wiktorowicz stanął na czele listy kandydatów z obwodu swierdłowskiego. Jednak w sondażach partia po raz kolejny nie przekroczyła progu wyborczego.

W grudniu 2015 roku Jabłoko przeprowadziło kolejne wybory na przywódców. Emilia Slabunova została wybrana na przewodniczącą partii. W tym samym okresie powróciły stanowiska zastępców. Byli to Siergiej Iwanenko, Aleksandr Gnezdilow i Nikołaj Rybakow.

Życie osobiste

Siergiej Wiktorowicz ożenił się, gdy był jeszcze studentem czwartego roku studiów. Nie miał własnego mieszkania, ale jego młoda żona miała pokój w mieszkaniu komunalnym. Iwanenko wspomina, że często kłócił się z sąsiadami o nieporozumienia w kuchni i innych wspólnych pomieszczeniach.

W latach 90. posłowi przydzielono mieszkanie na obrzeżach miasta. Następnie para wymieniła go na mniejszy w zwykłym budynku z płyty, ale bliżej centrum. Nadal tam mieszkają. Żona Siergieja ma poważną pracę w Instytucie Ekonomii. Para ma dorosłą córkę.

W wolnym czasie wiceprzewodniczący Jabłoko lubi oglądać wiadomości w telewizji i grać w gry komputerowe, preferując "grę w zbója", w której trzeba "chodzić w poszukiwaniu czegoś". Ivanenko przyznaje, że lubi kawę i dużo pali. Uzależnił się, gdy miał szesnaście lat. Obecnie stara się zmniejszyć liczbę wypalanych dziennie papierosów, ale jak dotąd nie odniósł większych sukcesów.

Ze wszystkich partii demokratycznych, które istniały w latach 80. i 90. XX wieku, dziś pozostało tylko Jabłoko. Rzecz w tym, że Grigorij Jawliński i jego współpracownik Siergiej Iwanenko zbudowali ją nie jako partię technologii, ale jako partię idei i wartości. Członkowie Yabloko zawsze byli wierni swoim poglądom i nie odbiegali od ich głównej linii. To jest stanowisko, które Siergiej wyznaje w swojej dzisiejszej pracy partyjnej.