Buty dielektryczne: norma krajowa, testy i procedury bezpieczeństwa

Bezpieczeństwo w elektroenergetyce jest ważnym elementem całego systemu energetycznego. Nie chodzi o funkcję kontrolną, ale o prawdziwą ochronę personelu, która ratuje życie. Zgodnie z dokumentami regulacyjnymi wszystkie środki zaradcze dzielą się na środki główne i dodatkowe.

Druga grupa nie jest gorsza od pierwszej, pomaga uniknąć kłopotów, stając się ratownikiem w pracy w instalacjach elektrycznych powyżej 1.000 V. W tym artykule porozmawiamy o butach dielektrycznych: co to jest, która norma reguluje jakość i kiedy należy badać sprzęt ochronny.

Co to są buty dielektryczne i kalosze?

Buty dielektryczne są środkiem ochrony osobistej dla pracowników obsługi i konserwacji przed porażeniem prądem elektrycznym. Przede wszystkim taki produkt pozwala uniknąć napięcia krokowego, które występuje w sieciach z izolowanymi punktami neutralnymi, a także z powodu zwarć podczas przełączania. Za osobny przypadek można uznać wrzucenie na linię energetyczną wysokiego napięcia, gdy linia ta jest włączona.

Specjalistyczne obuwie może być produkowane przez firmę, która posiada odpowiednią licencję, a jej produkty spełniają normy lub specyfikacje państwowe. Produkt posiada zewnętrzną powłokę z litej gumy, składa się z litej gumy. Podeszwy są radełkowane, co zapewnia dobrą przyczepność do podłoża.

Stosowanie sprzętu ochronnego zależy od wykonywanej pracy i środowiska, w którym będzie ona wykonywana. Zgodnie z wytycznymi i STP dot Instrukcje bezpieczeństwa, Buty dielektryczne są stosowane w następujących przypadkach

1. Wykonywanie przełączeń eksploatacyjnych w rozdzielniach otwartych i zamkniętych.
2. Wykonanie zwarcia doziemnego przez uziemnik, wystąpienie napięcia krokowego.
3. Dla jednofazowych zwarć doziemnych w izolowanych punktach neutralnych. Należy pamiętać, że używanie butów jest wymagane w każdej, nawet nietypowej sytuacji na AL-10, 35 kV.

Jeśli chodzi o jakość, to informacje podane są w GOST 13385-78.

Normy krajowe

Buty dielektryczne zgodnie z GOST 13385-78 są prawidłowo określane jako "specjalne buty dielektryczne z materiałów polimerowych". Dokument ten określa główne postanowienia dotyczące kształtu, wielkości, rodzaju produkcji i badań, które należy przeprowadzić. Ta ostatnia jest uważana za podstawę skutecznej pracy i ochrony personelu przed wysokimi napięciami.

Testowanie

Proces testowania butów dielektrycznych jest praktycznie identyczny z procesem testowania rękawic. Buty umieszcza się w specjalnym naczyniu z wodą i dostarcza się im prąd elektryczny o napięciu do 20 kV. Zabieg trwa około 2 minut. Kilka produktów może być poddanych temu samemu badaniu w tym samym czasie. Jeśli produkt nie przejdzie testu, zostaje ostemplowany w sposób nieusuwalny czerwonym tuszem.

Po oddaniu do użytku buty muszą być poddawane rutynowej kontroli co 2 lata. W niektórych organizacjach przedstawiony okres jest skrócony na podstawie rozkazu lub innych dokumentów administracyjnych podpisanych przez głównego inżyniera.

Technika bezpieczeństwa

Buty dielektryczne muszą być nie tylko testowane, ale także rutynowo kontrolowane. Przepisy wymagają, aby czynności te były wykonywane przez pracowników administracyjno-technicznych - raz w miesiącu należy sprawdzić wyroby pod kątem uszkodzeń mechanicznych. Są one również testowane przez personel obsługujący i konserwujący przed każdym użyciem. Należy zaznaczyć, że niedopuszczalne jest noszenie butów na stałe. Należy ją nosić tylko w przypadkach opisanych w karcie charakterystyki.