Katedra klasztoru andronikowskiego w moskwie

Klasztor Andronikus

W 1357 roku na lewym brzegu rzeki Jauzy metropolita Aleksy założył klasztor Andronikowo. Swoją nazwę bierze od pierwszego hegumena Andronika, który był uczniem samego św. Sergiusza z Radoneża. W połowie XIV wieku na terenie klasztoru wybudowano Katedrę Spaską, najpierw drewnianą, a w 1427 roku - z białego kamienia.

Wielki malarz ikon Andriej Rublow ostatnie lata spędził w Monasterze Andronikowo w Moskwie i tam został pochowany. Podczas budowy moskiewskiego Kremla w osadzie klasztornej ustawiono murowany.

Od XIV do XVIII wieku klasztor stał się centrum spisu ksiąg. W jego archiwum przechowywano wiele prac świętego Maksyma Greka. Niestety, zbiór rękopisów przepadł w straszliwych pożarach, które ogarnęły klasztor w latach 1748 i 1812. Miejsce uwięzienia głównego ideologa schizmatyków - Protopopa Awakuma klasztor Andronika w Moskwie (1653).).

W XIX wieku na terenie klasztoru znajdował się szpital i szkoła zakonna.

Klasztor w czasach sowieckich

Po rewolucji (1917).) klasztor został zamknięty, a dwa lata później na jego terenie powstał jeden z pierwszych obozów VChK dla więźniów politycznych. Podczas brutalnej walki z religią (w latach 1929-1932) zniszczono wraz z kościołem bramnym dzwonnicę klasztorną, która została zbudowana w XVIII wieku. Zniszczona została nekropolia klasztorna, jedna z najstarszych w Moskwie. Pochowani są tu uczestnicy bitwy pod Kulikowem, Wielkiej Wojny Północnej i Wojny Ojczyźnianej 1812 roku.

Nowe muzeum w Moskwie w 1947 r. Muzeum-Rezerwat Starożytnej Sztuki Rosyjskiej zostało założone przy klasztorze Andronikowo i nazwane imieniem Andrieja Rublowa. Wykopaliska archeologiczne w klasztorze rozpoczęły się w 1993 r.

W skład zespołu architektonicznego klasztoru wchodzą:

• Biało-kamienna, czteropiętrowa Katedra Spasska z elementami fresków Daniela Czarnego i Andrieja Rublowa.
• Refektarz z jedną kopułą.
• Barokowy kościół św. Michała Archanioła, który został przebudowany w 1960 roku.
• Grobowiec Łopuchinów.
• Wieże i mury (XVII).
• Budynek braterski (XVIII).
• Budynek szkoły wyznaniowej (1814).).

Opis katedry

Według zachowanych źródeł, kamienna katedra Monasteru Spaso-Andronikowskiego w Moskwie została zbudowana za panowania Hegumena Aleksandra w okresie od 1410 do 1427 r.

Budynek należy do grupy budowli z białego kamienia, które powstały na ziemiach moskiewskich na przełomie XIV-XV wieku. Sobór Spasski Monasteru Anronicznego w Moskwie różni się jednak znacząco od większości świątyń swojej epoki - Sobór Wniebowzięcia w Zvenigorodzie (1400).), Katedra Trójcy Świętej (1423 г.), Katedra Narodzenia Pańskiego (1430).). Jego cechy są związane z silnym wpływem na jego wygląd architektoniczny architektury bałkańskiej.

Za jego długi historia kościoła kilkakrotnie ucierpiał w pożarach. Podczas wojny z Napoleonem (1812) katedra została zniszczona przez pożar.) został splądrowany i ucierpiał w pożarze: zawaliła się kopuła i spłonął ikonostas. Ale surowe kamienne mury katedry przetrwały.

Przebudowy i rekonstrukcje

Cerkiew klasztorna Andronikowa w Moskwie przeszła liczne rekonstrukcje. Wokół niego wybudowano w XVIII wieku zadaszony ganek. W połowie XIX wieku do budynku głównego dostawiono nawy boczne, a na szczycie zbudowano dach czterospadowy. Zmiany te sprawiły, że starożytny zabytek wygląda tak inaczej, że niektórzy badacze przypisują jego budowę do późniejszego okresu.

Natomiast restauratorzy świątyni, B. А. Ognev i P. Н. Maksimowowi udało się ustalić starożytne formy katedry, które zostały praktycznie odbudowane przez architektów-restauratorów B. Л. Altshuler, L. А. przez Dawida, M. Д. Tsiperovich i S. С. Podjapolski. Dzięki ich staraniom sobór klasztorny w Andronikowie znalazł należne mu miejsce w historii architektury rosyjskiej. Obecnie w katedrze odbywają się regularne nabożeństwa.

Architektura świątyń

Solidny wapień w świątyni jest precyzyjnie ukształtowany w bloki, które są prostokątne i mają gładką powierzchnię, o wysokości ok. 40 cm. W okolicach klasztoru Spaso-Andronikowo wydobywano wapień "Yauza".

Katedra Spasskiego jest ustawiona na podkładzie z białego kamienia. Na północy, południu i zachodzie znajdują się drzwi wejściowe obramowane wydatnymi portalami i wysokimi gankami z białego kamienia. "Niespokojny wizerunek Zbawiciela można zobaczyć nad zachodnim wejściem. Po wschodniej stronie kościoła znajduje się ołtarz z trzema półkolistymi absydami ołtarzowymi, z których środkowa jest znacznie większa od bocznych.

Fasady katedry podzielone są filarami, które są wbudowane w ściany i wystają na elewacjach (pilastry). Odpowiadają one dokładnie podkopom i płatom wnętrza. Ta pionowa segmentacja dodatkowo podkreśla wysokość budynku. Główna kubatura świątyni to niewielki sześcian, który zakończony jest trzema rzędami: dolny rząd to stępkowe zakomary, drugi i trzeci to kokony. Dopełnieniem katedry jest ogromny bęben świetlny, który zwieńczony jest delikatną kopułą z krzyżem.

Specjaliści uważają, że Katedra Spasskiego przykład wczesnomoskiewskiej architektury. W tym okresie powstały kościoły krzyżowe, jednokopułowe, czterokopułowe, trójprzęsłowe. We wnętrzu katedry wyraźnie widać strukturę krzyżowo-kopułową. Z góry wyraźnie widać krzyż, który stanowi przecięcie poprzecznych i podłużnych sklepień cylindrycznych.

Osobliwością kompozycji kościoła jest jego dynamiczna, zwrócona ku górze sylwetka. Wyjaśnia to pamiątkowy charakter konstrukcji: świątynia-pomnik poświęcona jest bohaterskim wojownikom bitwy kułkowskiej, którzy zostali pochowani w klasztorze Andronikowa.

Dekoracja wewnętrzna

Światło przenika do katedry ze wszystkich stron, ponieważ na wszystkich ścianach znajdują się okna. Równomierne oświetlenie nadaje budynkowi fascynujący wygląd. Zachowały się fragmenty dawnych malowideł na ścianach - elementy kompozycji roślinnych i zoomorficznych. W przeddzień 650-lecia Monasteru św. Andronika do ikonostasu zostały dodane nowe ikony. Na północnej ścianie znajduje się "Czcigodny Savva i Andronicus". Ikona "Święty Efraim i Aleksander" jest naprawdę wyjątkowa: przedstawia twarze świętych opatów klasztoru.

Warsztaty malowania ikon i szkoła śpiewu

Dziś wielu mieszkańców stolicy zna adres klasztoru Spaso-Andronikowo. W Moskwie wiedzą, że na terenie klasztoru odbywają się nie tylko boskie nabożeństwa. Istnieje szkoła śpiewu Znamenny staroruskiej cerkwi. W klasztorze od dawna działał chór, którego często przyjeżdżał słuchać wielki Rachmaninow.

W 1990 roku patriarcha Aleksy II udzielił błogosławieństwa na odbudowę słynnej szkoły śpiewu cerkiewnego w Katedrze Spaskiej. Do dziś wszystkim nabożeństwom towarzyszy jednogłosowy (unisono) śpiew. W świątyni znajduje się również pracownia artystyczna zajmująca się ikonografią. W klasztorze znajduje się małe wydawnictwo, które wydaje książki o tradycjach i historii klasztoru i katedry.

Muzeum

Od 1960 roku na terenie klasztoru Andronika znajduje się Muzeum Sztuki i Kultury Starorosyjskiej Andrieja Rublowa. Jego ekspozycja znajduje się w kościele św. Michała Archanioła oraz w odrestaurowanej części refektarza. Obejmuje ponad siedem wieków w historii rosyjskiej kultury artystycznej. Budynek opactwa jest obecnie wykorzystywany jako sala wystawowa.

Muzeum zostało założone w 1947 roku. Z czasem jednak stała się centrum konserwatorskim i składnicą zniszczonych fresków i ikon, które trafiły tam z rozebranych cerkwi naszego kraju. Status muzeum został potwierdzony dopiero w 1960 roku. Obecnie jego kolekcja liczy ponad dziesięć tysięcy pozycji: starych ikon prawosławnych i przedmiotów sakralnych z różnych epok, bardzo rzadkich rękopisów pisanych i ilustrowanych Modlitwy Kościoła Staroobrzędowców odbitki i inne rarytasy. Muzeum może pochwalić się dziełami Andrieja Rublowa, ikonami, które zostały zamówione przez Iwana Groźnego.

Gdzie jest klasztor?

Wielu odwiedzających stolicę zastanawia się, jak dojechać do klasztoru Andronikovo. Nie jest trudno znaleźć w Moskwie. Aby dostać się do klasztoru, znajdującego się na Placu Androniewskim, należy dojechać metrem do stacji Płoszczad Iljicza.

Dojść do peronu kolejowego, następnie skręcić w lewo, dojść do ulicy Siergieja Radoneżskiego i przejść 600 metrów obok kaplicy "Procha" do Placu Androniewskiego, gdzie znajduje się klasztor.