Najlepsze dzieła lovecrafta

Każdy kto kocha książki słyszał zapewne o takim autorze jak Howard Lovecraft. Choć zmarł w 1936 roku, najlepsze dzieła Lovecrafta wciąż cieszą się popularnością i przerażają czytelników w każdym wieku. Co jest zrozumiałe - są intensywne, klimatyczne i tworzą wspaniałe uniwersum z własnymi prawami, historią i postaciami.

Najstraszniejsze książki, jakie kiedykolwiek napisano

Jeśli czytelnik zdecydował się na rozpoczęcie wprowadzenia do twórczości pisarza, warto wymienić najlepsze dzieła Lovecrafta. Nie wszystkie są jednak równie dobre. Szkoda by było, gdyby kilka pierwszych utworów tak rozczarowało fana horroru, że zniechęci do dalszej lektury - konesera i nie dotrze do naprawdę ciekawych dzieł utalentowanego pisarza.

Wielu znawców twórczości Howarda Lovecrafta uważa więc, że najmocniejsze utwory to:

• "Dagon".
• "Wyrzutek".
• "Horror w Dunwich".
• "Czający się strach".
• "Kolor z innych światów".

Na tej liście znajdują się zarówno krótkie opowiadania, jak i długie nowele. Łączy je jednak to, że potrafią wzbudzić strach w sercu czytelnika o najtwardszych nerwach. Więc co, jeśli jest Jeśli chcesz sprawdzić swoją wytrzymałość, zdecydowanie powinieneś przeczytać przynajmniej kilka z tych dzieł. Ale uwaga - atmosfera rozpaczy i grozy naprawdę wciąga i pewnie szybko zapragniecie przeczytać kolejne książki wielkiego mistrza horroru.

"Dagon"

Mówiąc o najlepszych dziełach Lovecrafta, powinniśmy zacząć od tego. Krótka, zaledwie kilkustronicowa opowieść, która przyprawi o dreszcze nawet najtwardszych nerwusów... I jest ku temu powód!

Praca "Dagon" Lovecraft jest czymś w rodzaju pamiętnika człowieka. Po straszliwej katastrofie statku znajduje się na środku Oceanu Spokojnego. Zobaczył tu starożytnego boga Dagona, a także licznych kultystów oddających mu cześć, odprawiających straszliwe rytuały. Mimo niewielkich rozmiarów, historia jest zaskakująco klimatyczna i przerażająca.

Co ciekawe, autora do napisania tego dzieła zainspirował koszmar, który w dzieciństwie przeraził go tak bardzo, że utkwił w jego pamięci na całe życie. Wiele lat później pomysłowe przerobienie snu przez Lovecrafta przyniosło mu sporą popularność.

"Wyrzutek"

Twórczość Howarda Lovecrafta "Wyrzutek" została napisana już w 1921 roku, ale wydana dopiero w 1926 roku. Jest to również historia człowieka, który odkąd pamięta, mieszka w opuszczonym i zniszczonym zamku. Nigdy nie wychodził poza nią, poznawał swój świat wyłącznie z książek antykwarycznych. A jego jedynymi przyjaciółmi są szczury, pająki i nietoperze. Zamek otaczają wysokie drzewa, które blokują światło słoneczne, przez co bohater zmuszony jest do życia w wiecznej ciemności.

Pewnego dnia, zmęczony takim życiem, postanawia zwiedzić górne piętra zamku, na które nigdy wcześniej się nie zapuszczał. To tutaj bohaterowi udaje się znaleźć drzwi, gdy prowadzą one nie tylko do innego pomieszczenia - do innego świata. Jest on podobny do tego, który zna bohater, ale znacznie bardziej żywy - zamek tutaj nie jest zniszczony, ale utrzymany w idealnym stanie. Co więcej, jest on znacznie powiększony i jest tam duże zgromadzenie ludzi. Próba zbliżenia się do nich miała jednak zupełnie nieoczekiwane konsekwencje. Ostatnie zdania utworu całkowicie obalają całą jego ideę, co podkreśla wysokie umiejętności pisarza.

Lovecraftowi udaje się połączyć w krótkim opowiadaniu fantastykę, horror i mistycyzm, doprawiając to wszystko motywem samotności i życia pozagrobowego. Być może właśnie dzięki temu dzieło nabiera zupełnie innego wymiaru, stając się szczególnie upiornym i zapadającym w pamięć.

"The Dunwich Horror"

Kolejny naprawdę przerażający utwór, który można by raczej nazwać nowelą - jest znacznie dłuższy od wyżej wymienionych. "The Dunwich Horror" Lovecraft zabiera czytelnika do Massachusetts, gdzie w małym miasteczku Dunwich mieszka stary Whateley i jego córka albinoska, Lavinia. W rzeczywistości to miejsce zawsze miało złą reputację. Wielu twierdziło, że w górach słychać czasem straszny huk, mimo że nie ma po nim śladu osuwiska. A ibex, uważany przez miejscowych za przewodnika do innego świata, zachowuje się dziwnie.

Rodzina Whateleyów zawsze budziła respekt wśród mieszkańców. A kiedy Lavinia zaszła w ciążę przez kto wie kogo, trzymali się z dala od swojej posiadłości. Chłopiec urodził się wysoki jak człowiek do 10 roku życia, a trzy lata później był już człowiekiem słusznych rozmiarów. Whateysowie aktywnie kupowali żywy inwentarz od miejscowych rolników, ale na terenie ich posiadłości zniknął on bez śladu - nikt nie widział stad pasących się na ziemi obcych sąsiadów. Jednak najstraszniejsza część zaczyna się, gdy staruszek umiera, a jego córka zaginęła. To właśnie po niej zostaje uwolnione zło, które sprowadziło na Dunwich grozę i cierpienie.

Utwór został wydany po raz pierwszy w 1929 roku i jest częścią popularnej serii "Mitos Cthulhu". Był też jednym z pierwszych, w którym pojawiła się wymyślona przez Lovecrafta książka "Necronomicon".

"Czający się strach"

Ta historia była jedną z pierwszych napisanych przez wielkiego maestro. W sumie "Czający się strach" Lovecrafta nie można nazwać mocnym dziełem. Jednak sam pisarz darzył ją dużym szacunkiem. Po wielu eksperymentach autor doszedł do gatunku horroru, który przyniósł mu późniejszą sławę.

Bezimienny bohater (tak, Lovecraft ma sporo utworów, w których główny bohater nie ma imienia) udaje się z grupą ludzi na Mount Tempest, aby zbadać liczne plotki z nią związane. Nie były to jednak tylko plotki. Ostatni ciąg brutalnych morderstw w pobliskiej wiosce przyciągnął wielu reporterów do tego zapomnianego przez Boga zakątka. A to tajemnicze okrucieństwo jest tylko jednym z kroków w serii. Od ponad wieku z okolic Mount Tempest znikają ludzie. I nikt inny nie był w stanie ich zobaczyć.

Jakie zło czai się tutaj? Jest gotów poświęcić swoje życie, aby znaleźć odpowiedź na pytanie.

`Kolor z innych światów"

Akcja opowiadania "Kolor z innych światów" Akcja opowiadania Lovecrafta toczy się w miasteczku Arkham w stanie Massachusetts. Warto zauważyć, że to fikcyjne miasto zajmuje na ogół kluczowe miejsce w twórczości autora - wiele jego utworów rozwija się właśnie tutaj.

Główny bohater, inżynier, przybywa tu, by przeprowadzić badania na potrzeby budowy zbiornika wodnego. Zauważając niezwykłą roślinność i ogromne martwe pustkowia, próbuje dowiedzieć się, co się tu stało. Ale większość miejscowych odmawia rozmowy. Odpowiedź, którą otrzymuje od na wpół szalonego starca. A wszystko to, co mówi, ma niewiele wspólnego z obrazem realnego świata. Ale to jedyne wytłumaczenie. Opowieść jest małą wycieczką w makabryczną historię Arkham i sprawi, że czytelnik o najsilniejszych nerwach będzie miał dreszcze.

Wniosek

Na tym kończymy artykuł. Staraliśmy się w nim wymienić najlepsze dzieła Lovecrafta. Przeczytanie ich zajmuje tylko kilka wieczorów. I z pewnością pozostawią niezatarte piętno na sercu każdego miłośnika horrorów.