Erich maria remarque iskra życia: fabuła i recenzje

Powieść Iskry życia, napisana przez niemieckiego pisarza Ericha Marię Remarque`a, to potężne, emocjonalne dzieło, które głęboko i trwale przemawia do serca ludzkości. Książka nie pozostawia nikogo obojętnym. Akcja powieści toczy się w niemieckim obozie koncentracyjnym podczas II wojny światowej. Sam Remarque nie przebywał w hitlerowskim więzieniu. Ale potrafił z niewymowną dokładnością odtworzyć straszną atmosferę tych miejsc.

Trochę o autorze

Erich Maria Remarque urodził się jako Erich Paul. Urodził się pod koniec XIX wieku, 22 czerwca 1898 roku. Słynny autor przyszłości urodził się w rodzinie z czwórką innych dzieci. Rodzice - ubodzy przedsiębiorcy Peter i Maria Remarque. Jego matka zmarła na ciężką chorobę i pod wrażeniem jej śmierci autor zmienił drugie imię z Paweł na Maria.

Erich rozpoczął naukę w 1904 roku, w szkole kościelnej, następnie kontynuował ją w seminarium. Do wojska został powołany w 1916 roku, podczas I wojny światowej. Służył na froncie zachodnim. W połowie lata 1917 roku został ranny i przez resztę wojny przebywał w szpitalu. Na podstawie jego wspomnień powstało później znane na całym świecie dzieło "On the Western Front with No Change".

Początki kariery, problemy z nazistami

W latach dwudziestych XX wieku Erich poświęcił się wreszcie literaturze, pisząc. Remarque, zdeklarowany pacyfista, zaczął publikować antywojenne opowiadania i powieści. Jego praca drażniła nowy nazistowski reżim w Niemczech.

Roszczenia władz wobec pisarza doprowadziły do tego, że w 1932 roku Remarque opuścił Niemcy, osiedlając się w Szwajcarii. W jego ojczyźnie kampania przeciwko niemu nabrała rozpędu. W 1933 roku zakazano więc jego twórczości, a jego książki skazano na spalenie na placach publicznych.

Spotkanie z Marleną Dietrich, rodzinna tragedia, kobieta, którą kochał

Podczas pobytu w Szwajcarii Erich Remarque nawiązał przyjaźń z aktorką Marlene Dietrich. Wraz z nią w 1940 roku wyjechał do USA, gdzie siedem lat później został obywatelem amerykańskim.

W czasie wojny jego młodsza siostra Elfriede Scholz, która pozostała w Niemczech, została aresztowana przez nazistów. Zarzucano jej antyhitlerowską, antywojenną retorykę. Sąd uznał ją za winną i skazał na śmierć. W połowie grudnia 1943 r. Elfriede została ścięta.

Remarque przez pewien czas nie wiedział o losie swojej młodszej siostry, ponieważ dość dawno temu opuścił Niemcy i sporadycznie utrzymywał kontakt z rodziną.

Po zakończeniu wojny, w maju 1945 roku, Erich wrócił do Europy. Jednak życiowe perypetie i doświadczenia miały głęboki wpływ na jego sposób życia. Popadł w głęboką depresję, której pomagał jedynie alkohol.

Powrót Remarque`a do życia i społeczeństwa ułatwiła mu nowa kochanka i przyszła żona - Paulette Goddard. Znowu zaczął pisać. Jednak w końcu udało jej się pokonać jego pasję do picia. Z Paulette, Erich mieszkał razem do końca życia. Zmarł 25 września 1970 roku w Szwajcarii.

Historia pisania

Erich Maria Remarque rozpoczął pracę nad Iskrą życia wiosną 1949 roku. Pracował nad nią dość długo, kończąc pisanie dopiero w 1951 roku.

Powieść Ericha Marii Remarka Iskra życia została po raz pierwszy wydana w USA na początku 1952 roku. Fabuła utworu została zaczerpnięta z prawdziwych wydarzeń. Powieść jest dedykowana jego młodszej siostrze, która została stracona przez władze niemieckie.

Podczas pracy nad tym dziełem Erich bardzo szczegółowo studiował materiały dotyczące nazistowskich okrucieństw w obozach koncentracyjnych. Jego głównymi źródłami były rozmowy z naocznymi świadkami i więźniami, a także oficjalne zapisy władz obozów zagłady.

Poprzez studiowanie materiałów, które służyły jako podstawa "Iskry życia", Erich Maria Remarque był oszołomiony. Doprowadziły go one do głębokiej depresji. Dlatego praca nad powieścią była długa, bo aż 3 lata.

Wszystkie postacie, jak również miejsce w powieści Iskra życia, zostały wymyślone przez Ericha Marię Remarque`a. Obóz koncentracyjny i pobliskie miasto Möllern nigdy nie zostały. Ale powieść oparta jest na dokumentach o warunki zatrzymania oraz zbrodnie popełnione w nazistowskim obozie koncentracyjnym Buchenwald.

Ich osobowości

Odsłaniając streszczenie Iskry życia Ericha Marii Remarque`a, należy od razu podkreślić, że fabuła rozgrywa się na tle strasznych warunków życia w obozie koncentracyjnym. Więźniowie są różnej narodowości, dążą do różnych celów i zachowują się w bardzo różny sposób.

Niektórzy z więźniów, nie mogąc znieść znęcania się nad nimi, sami upodabniają się do nazistów, przyjmując ich metody. Inni jednak potrafili zachować swoje człowieczeństwo i godność w podobnie ciężkich warunkach, okrucieństwach i upokorzeniach ze strony więźniów.

Streszczenie fabuły

W "Iskrze życia" Erich Maria Remarque pokazał wielu ludzi i ich losy, które ujawniły tło ponurych obrazów hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Na przykład żywo przedstawiony jest los młodej Żydówki zgwałconej przez nazistów.

Nie pozostawia też czytelnika obojętnym na obraz jedenastoletniego dziecka, które całe swoje dorosłe życie spędziło w obozie koncentracyjnym. Mógł przeżyć tylko dlatego, że nauczył się jeść martwe mięso.

Jedna z głównych postaci w Iskrze życia Ericha Marii Remarque`a ma tylko jeden numer - "509". On również spędził długi czas w obozie koncentracyjnym, ale był przepojony wiarą we własne wyzwolenie, która pomogła mu przetrwać tortury i głód. Jego wola przetrwania i silna wola pozwoliły mu zachować wiarę w wolność. 509 próbuje przekazać swoją nadzieję innym więźniom.

W opisie "Iskry życia" Ericha Marii Remarque`a warto zwrócić uwagę na Bruno Neubauera, komendanta obozu zagłady. Skrupulatnie i drobiazgowo wykonuje swoją przerażającą pracę. Bohater czerpie przyjemność z kontemplowania upokorzeń i nadużyć, jakim poddawani są więźniowie. Ale jest kochającym ojcem i wzorowym mężem.

Jego celem jest dobrobyt, pomyślność jego rodziny. Jest jednak niepomny na koszty swojego spokojnego, rodzinnego życia. Nie jest głupim człowiekiem i rozumie, że upadek nazistów jest nieuchronny. Nie żałuje jednak swoich zbrodni. Wszystko, co go interesuje, to jak uniknąć kary.

Zakończenie powieści

Gdy zbliżały się wojska amerykańskie i zaczęły bombardować miasto w pobliżu obozu, więźniowie widzieli w nadchodzącej wolności zwiastun nadziei. Rozpoczynają poszukiwania lidera, którym jest 509. Jego odważne zachowanie w obliczu nazistów sprawiło, że otaczający go ludzie uwierzyli w jego siłę i bohaterstwo. Pod jego przewodnictwem więźniowie zaczynają przygotowywać powstanie. Zwarta grupa, która została utworzona, zaczyna szukać pieniędzy, zaopatrywać się w żywność i broń. Zaczęli udzielać schronienia ludziom w swoich obozowych barakach, ratując ich przed represjami. Stopniowo ujmuje ich cel, jakim jest wyjście z obozu żywym za wszelką cenę.

Ale zbliżanie się nacierających wojsk amerykańskich oznacza również zaostrzenie się straży obozowej osadzenia więźniów. Są pozbawieni jedzenia i poddawani ciężkim nadużyciom. W celu ukrycia swoich zbrodni i zabicia jak największej liczby ludzi, esesmani zaczynają palić baraki z więźniami. Więzień numer 509 podejmuje fatalną dla siebie decyzję - z bronią w ręku próbuje powstrzymać szalejących nazistów. Umiera jednak i zabija przywódcę SS.

W ostatniej części Iskry życia Ericha Marii Remarque`a obóz zostaje wyzwolony przez wojska amerykańskie. Byli więźniowie zostają uwolnieni i odesłani w swoim kierunku. Pod koniec powieści autorka pokazuje, jak żyją byli więźniowie obozów koncentracyjnych, jak zadomowili się w życiu cywilnym.

Losy powieści

Wydana w USA powieść odniosła wielki sukces. Recenzje Iskry życia Ericha Remarka były pozytywne. krytycy uznali go za potężne, przełomowe dzieło o starciu dobra ze złem. Procesy, które prowadzą do tego, że dobrzy ludzie, spokojni obywatele, stają się bezwzględnymi mordercami, są przeszywająco ujawnione.

Nie została ona wydana w Związku Radzieckim. Po raz pierwszy ujrzał światło dzienne w Rosji dopiero w 1992 roku. Zakaz wydania tej książki wynikał z przyczyn ideologicznych. W powieści Remarque postawił na równi komunizm i faszyzm.

Dzieło zostało chłodno przyjęte w Niemczech. Recenzje Spark of Life w niemieckiej prasie były negatywne. Powieść nie została ogólnie dobrze przyjęta przez społeczeństwo niemieckie.

Remarque Erich Maria "iskra życia": recenzje, opinie

Według współczesnych i uczonych Remarque był jednym z pierwszych, którzy w Iskrze życia próbowali przekazać prawdę o okropnościach wojny i nieludzkich cierpieniach ludzi w obozach hitlerowskich. Autorowi genialnie i przejmująco udało się pokazać nagie ludzkie dusze.

Osoby, które przeczytały "Iskrę życia" Ericha Marii Remarque`a, recenzje pozostawiają o niej w większości emocjonalne, wskazując, że dzieło to nie pozostawia nikogo obojętnym. Treść powieści jest przerażająca, a zarazem trzymająca w napięciu, bez wątpienia jest to dzieło literatury pięknej potwierdzające życie.

Po przeczytaniu ostatniej strony czytelnicy w większości dochodzą do wniosku, że należy doceniać dobro, które jest dostępne. Choć fabuła książki jest porażająco straszna, to jednak jest optymistyczna. Ludzie w ciemności mogą zobaczyć iskrę nadziei i wyjść na światło.

W Iskrze życia Erich Maria Remarque pokazuje drogę rozwiązywania problemów. I uczy, jak zachować ludzkie cechy w podludzkich warunkach.