"Metoklopramid" (roztwór): wskazania, instrukcja użycia, działania niepożądane, opinie

Lek "Metoklopramid" jest lekiem o działaniu przeciwwymiotnym. Łacińska nazwa tego leku to Metoclopramide. Produkowany jest przez kilka firm farmaceutycznych - Ellara LLC, Moskiewskie Zakłady Endokrynologiczne FGUP, SOTEX PharmFirma CJSC, Novosibkhimpharm OJSC, Promomed Rus LLC, indyjska firma PROMED EXPORTS, Renew PFC CJSC, białoruskie Zakłady Preparatów Medycznych Borysów, polskie Zakłady Farmaceutyczne Polpharma JSC. Poniżej znajdziesz szczegółowy opis rozwiązania "Metoclopramide".

Skład i postać uwalniania leku

Lek występuje w dwóch formach dawkowania - jako tabletki i płyny do stosowania dożylnego i domięśniowego. Metoklopramid 0,5% roztwór, w ampułkach 2 ml. Ampułki szklane pakowane są w kartoniki po 5 lub 10 ampułek, albo po 5 lub 10 ampułek w opakowaniach kartonowych z tworzywa sztucznego lub komórkowych, 1 lub 2 opakowania w kartoniku.

Roztwór leku do wstrzykiwań zawiera substancję czynną metoklopramidu chlorowodorek.

Działanie farmakologiczne

Roztwór metoklopramidu należy do kategorii specyficznych blokerów receptorów serotoninowych (5-NT3) i dopaminowych (D2). Hamuje aktywność chemoreceptorów, które zlokalizowane są w okolicy spustowej pnia mózgu oraz odczula nerwy trzewne odpowiedzialne za przekazywanie impulsów z odźwiernika i dwunastnicy do receptorów wymiotnych. Metoklopramid działa na układ przywspółczulny i podwzgórzowy, co sprzyja unerwieniu Przewód pokarmowy oraz koordynacja i regulacja napięcia górnego odcinka przewodu pokarmowego (w tym dolnego zwieracza przełyku) i motoryki. Ponadto lek zwiększa tonus jelitowy i żołądkowy, aktywuje perystaltykę jelit, przyspiesza eliminację pokarmu z żołądka, zapobiega refluksowi przełykowemu i odźwiernikowemu, zmniejsza nasilenie zastoju nadkwasoty.

Normalizuje produkcję żółci i likwiduje skurcze zwieracza Oddiego oraz dyskinezy pęcherzyka żółciowego, nie wpływając na jego ton. Nietypowe działanie m-cholinowe, ganglioblokowanie, działanie przeciwhistaminowe i przeciwserotoninowe elementu czynnego. Ponadto substancja nie zmienia funkcjonowania wątroby i nerek, czynności oddechowej, nie ma wpływu na napięcie naczyń mózgowych, ciśnienie naczyniowe, hematopoezę, wydzielanie trzustkowe i żołądkowe. Stymuluje syntezę prolaktyny i zwiększa wrażliwość tkanek organizmu na acetylocholinę (efekt ten nie jest uwarunkowany unerwieniem błędnym, ale jest leczony blokerami cholinowymi). Aktywuje również produkcję aldosteronu, jednocześnie spowalniając wydalanie jonów potasu i sodu z organizmu.

Roztwór metoklopramidu zaczyna działać na układ pokarmowy po około 10-15 minutach od podania domięśniowego i 1-3 minutach od podania dożylnego, powodując szybką ewakuację treści żołądkowej i działanie przeciwwymiotne. Główny element jest metabolizowany w wątrobie i eliminowany głównie z moczem w ciągu 24-72 godzin. Około 30% spożytej substancji jest wydalane w postaci niezmienionej. Metoklopramid łatwo przekracza bariery łożyskowe i hematoencefaliczne i jest wykrywalny w niektórych mlekach matek. Maksymalne stężenie metoklopramidu we krwi jest wprost proporcjonalne do przyjętej dawki i zwykle osiągane jest po 1-2 godzinach.

Kumulacja metoklopramidu może wystąpić u pacjentów z marskością wątroby i wynika z 50% zmniejszenia klirensu osoczowego.

Wskazania do przepisywania

Roztwór metoklopramidu w postaci zastrzyków jest przepisywany w obecności następujących stanów patologicznych:

• nudności, czkawka, wymioty różnego pochodzenia (w niektórych przypadkach lek może być skuteczny w leczeniu wymiotów wywołanych przez cytostatyki lub radioterapię);
• Zwężenie odźwiernika o genezie czynnościowej;
• Atonia lub hipotonia narządów trawiennych, w tym pooperacyjna;
• wzdęcia;
• refluksowe zapalenie przełyku;
• Zmiany wrzodziejące w dwunastnicy i żołądku (w ostrej fazie, jednocześnie z innymi lekami);
• hipomotoryczna dyskineza żółciowa.

Oprócz powyższych wskazań, roztwór metoklopramidu jest często przepisywany do badań rentgenowskich przewodu pokarmowego (w celu zwiększenia perystaltyki) oraz jako lek ułatwiający sondowanie dwunastnicy (w celu przyspieszenia procesu opróżniania żołądka i promowania elementów pokarmowych w jelicie cienkim).

Wykaz przeciwwskazań

Roztwór metoklopramidu ma pewne bezwzględne i względne przeciwwskazania. Do pierwszej kategorii należą:

• jaskra;
• Krwawienie z narządów trawiennych;
• zwężenie odźwiernika żołądka;
• nowotwory zależne od prolaktyny;
• perforacja ścian jelita lub żołądka;
• Choroba Parkinsona;
• niedrożność jelit typu mechanicznego;
• pheochromocytoma;
• padaczka;
• zaburzenia pozapiramidowe;
• wymioty w wyniku przedawkowania lub leczenia neuroleptykami; oraz u pacjentów z rakiem piersi;
• Astma oskrzelowa z dużą wrażliwością organizmu pacjenta na siarczyny;
• I trymestr ciąży, laktacja;
• wiek poniżej 6 lat;
• Nadwrażliwość na składniki preparatu.

Zgodnie z instrukcją, leku Metoclopramide nie należy stosować po zabiegach chirurgicznych na narządach przewodu pokarmowego (pyloroplastyka, zespolenie jelitowe), ponieważ intensywne skurcze mięśni mogą utrudniać gojenie.

Względne przeciwwskazania do stosowania leku Metoklopramid należy stosować ostrożnie w obecności takich stanów patologicznych:

• nadciśnienie tętnicze;
• niewydolność nerek lub wątroby;
• astma oskrzelowa;
• II-III trymestr ciąży;
• osoby starsze (powyżej 65 lat) i dzieci.

Zasady użytkowania

Zgodnie z instrukcją, roztwór metoklopramidu podaje się dożylnie lub domięśniowo. Dawkowanie leku jest przepisywane w zależności od kategorii wiekowej:

• dorosłych pacjentów: 1-3 razy dziennie po 10-20 mg (maksymalnie 60 mg);
• dzieci po 6 roku życia: 1 do 3 razy dziennie w dawce 5 mg.

Pół godziny przed podaniem radioterapii lub cytostatyków w leczeniu i zapobieganiu wymiotów i nudności lek ten podaje się dożylnie w dawce 2 mg/kg masy ciała pacjenta. W razie potrzeby roztwór można powtórzyć po 2-3 godzinach. 10-20mg dożylnie podawane 5-15 minut przed badaniem radiologicznym. W klinicznie istotnej niewydolności wątroby lub nerek dawkę leku należy zmniejszyć o połowę; kolejne dawkowanie zależy od indywidualnej reakcji na stosowane leczenie. Recepta łacińska na roztwór Metoclopramidu będzie podana poniżej.

Zastosowanie w niewydolności nerek i wątroby

Jeśli u pacjenta występuje ten stan patologiczny, dawkę metoklopramidu należy dostosować w następujący sposób:

1. Faza końcowa (klirens kreatyniny mniejszy niż 15 ml/min): 25% objętości dobowej.
2. Stadium ciężkie i umiarkowane (klirens kreatyniny 15-60 ml/min): 50% dawki dobowej.

W ciężkiej niewydolności wątroby dawkę zmniejsza się o połowę.

Działania niepożądane związane ze stosowaniem roztworu metoklopramidu

Lek może wywołać takie działania niepożądane:

1. Serce i układ naczyniowy: Blok przedsionkowo-komorowy.
2. OUN: zaburzenia pozapiramidowe - skurcz mięśni twarzy, kręcz szyi (typ spastyczny), rytmiczne wysuwanie języka, typ mowy bulwarowej, skurcze mięśni zewnątrzgałkowych (kryzys okulogiczny), hipertonus, opistotonus mięśniowy, parkinsonizm, dyskinezy (w przewlekłej niewydolności wątroby i u pacjentów w podeszłym wieku), ból głowy, depresja, lęk, senność, zmęczenie, szumy uszne, dezorientacja.
3. Układ endokrynny: ginekomastia, mlekotok, zaburzenia w przypadku długotrwałego leczenia dużymi dawkami Cykl menstruacyjny.
4. Układ pokarmowy: zaparcia, biegunka, suchość w jama ustna.
5. Metabolizm: rozwój porfirii.
6. Układ krwionośny: neutropenia, sulfohemoglobinemia u pacjentów dorosłych, leukopenia.
7. Reakcje alergiczne: skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka.
8. Inne: agranulocytoza przy pierwszym użyciu, przeczulica nosa przy dużych dawkach.

Jeśli powyższe objawy wystąpią, nasilą się lub wystąpią inne działania niepożądane, należy skontaktować się z lekarzem przepisującym Metoclopramide.

Objawy przedawkowania narkotyków

Najczęstszymi objawami przedawkowania leków są zaburzenia pozapiramidowe, zatrzymanie akcji serca i oddychania, nadmierna senność, niewyraźna świadomość, omamy, półomdlenia i omdlenia. Jeśli podejrzewa się, że objaw pozapiramidowy powstał w wyniku przedawkowania lub z innych przyczyn, należy zastosować leczenie objawowe (benzodiazepiny u dzieci lub przeciwcholinergiczne leki przeciwparkinsonowskie u dorosłych). W zależności od klinicznej manifestacji patologii konieczne jest leczenie objawowe i regularne monitorowanie funkcji oddechowych i sercowych.

Szczególne zalecenia dotyczące stosowania

W przypadku wymiotów charakter przedsionkowy Roztwór metoklopramidu w ampułkach nie jest skuteczny. Jego stosowanie może zniekształcać odczyty laboratoryjne dotyczące czynności wątroby oraz stężenia aldosteronu i prolaktyny w osoczu. Działania niepożądane występują zazwyczaj w ciągu 36 godzin od wstrzyknięcia i ustępują bez dodatkowego leczenia w ciągu 24 godzin od wycofania. Leczenie tym lekiem powinno być, jeśli to możliwe, krótkotrwałe. Na stronie czas użytkowania Nie zaleca się przyjmowania napojów alkoholowych. W trakcie leczenia zaleca się zachowanie ostrożności podczas wykonywania czynności z udziałem potencjalnie niebezpiecznych maszyn wymagających szczególnej uwagi i szybkich reakcji psychicznych, a także podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Roztwór metoklopramidu jest dostępny na receptę w aptekach. Uzyskać od lekarza prowadzącego lub powiatowego lekarza specjalisty.

Stosowanie w okresie ciąży i laktacji

Podawanie produktów leczniczych na bazie metoklopramidu w III trymestr ciąży jest przeciwwskazany, ponieważ może prowadzić do rozwoju zaburzeń pozapiramidowych u noworodków. Przepisując lek kobietom w ciąży, należy prowadzić stałą kontrolę noworodka. Główna substancja występuje w mleku matki, dlatego laktacja jest przeciwwskazaniem do podawania tego leku. Zaleca się przerwanie karmienia piersią przed rozpoczęciem terapii. To jest Potwierdza to instrukcja obsługi do roztworu metoklopramidu.

Stosowanie produktu leczniczego u dzieci

Lek podaje się dzieciom ze szczególną ostrożnością. Szczególnie u niemowląt i małych dzieci, gdyż zespół dyskinetyczny jest w tym przypadku znacznie bardziej prawdopodobny.

Interakcja z lekami

Podczas stosowania leku Metoclopramide Injection Solution w połączeniu z niektórymi środkami leczniczymi mogą wystąpić następujące działania:

1. Inhibitory cholinesterazy: hamowanie działania metoklopramidu.
2. Etanol: zwiększone działanie na OUN.
3. Leki nasenne: zwiększenie działania uspokajającego.
4. Blokery receptorów H2-histaminowych: zwiększenie efektu terapii.
5. Digoksyna, cymetydyna: hamowanie wchłaniania.
6. Tetracykliny, diazepam, ampicylina, kwas acetylosalicylowy, paracetamol, lewodopa: zwiększone wchłanianie.
7. Neuroleptyki: zwiększone ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych.

Ponadto jednoczesne stosowanie leku z zopiklonem przyspiesza wchłanianie tego ostatniego, z kabergoliną ewentualnie zmniejsza jego skuteczność, a z ketoprofenem zmniejsza jego biodostępność.

Ze względu na antagonizm do receptorów dopaminowych metoklopramid może zmniejszać przeciwparkinsonowskie działanie lewodopy, a także może wystąpić zwiększona biodostępność lewodopy w wyniku jej szybszej ewakuacji z jamy żołądka pod wpływem metoklopramidu. Wyniki tej interakcji są niejednoznaczne.

Podczas jednoczesnego stosowania z meksyletyną przyspiesza się wchłanianie meksyletyny, a z meflochiną zwiększa się jej wchłanianie i stężenie w osoczu skutki uboczne.

Podczas jednoczesnego stosowania Metoclopramide roztwór do wstrzykiwań z morfiną przyspiesza się wchłanianie morfiny po podaniu doustnym i zwiększa się jej działanie sedatywne.

Podczas jednoczesnego podawania z nitrofurantoiną wchłanianie nitrofurantoiny jest zmniejszone. Z metoklopramidem przed bezpośrednim podaniem lub tiopentalem może być wymagane zmniejszenie ich dawki indukcyjnej.

Działanie chlorku suksametonium jest przedłużone i wzmocnione u pacjentów otrzymujących metoklopramid. Jest to ważne Weź pod uwagę.

Należy ściśle przestrzegać instrukcji stosowania roztworu metoklopramidu. W połączeniu z tolterodyną zmniejsza się skuteczność leku badanego, z fluwoksaminą - wiadomo, że powoduje zaburzenia pozapiramidowe, z fluoksetyną - możliwość wystąpienia zaburzeń pozapiramidowych, z cyklosporyną - zwiększenie wchłaniania cyklosporyny i jej stężenia w osoczu.

Przed rozpoczęciem jednoczesnego przyjmowania innych leków należy otrzymać porady ekspertów.

Recepta "Metoclopramide" w języku łacińskim w roztworze i tabletkach

Lekarz musi przepisać następującą formę:

Rp: Tabulettam Metoclopramidi 0.01 #10

Da.Signa: należy przyjmować 1 tabletkę jednorazowo. 3 razy dziennie na nudności

Rp: Sol. Metoklopramidi 0.5% - 2 ml.

Dtd N 20 w amp.

S:2 ml v/m 3 p/d w leczeniu atonii jelitowej

Analogi

Najwięcej znany i rozpowszechniony Analogami leku Metoklopramid są:

• "Vero-Metoclopramide;
• "Metamol;
• "Perinorm;
• "Cerucal";
• "Metoclopramide-Escom";
• `Metoclopramide-Vial`;
• "Reglan".

Lekarz powinien wybrać zamiennik.

Cena tego leku

Lek można kupić za około 50-80 rubli (opakowanie zawiera 10 ampułek leku). Przy przepisywaniu roztworu Metoclopramidu należy zawsze przedstawić receptę łacińską. Koszt leku zależy od regionu i sieci aptecznej.

Opinie o produktach

Pacjenci stosują ten produkt jako lek produkt leczniczy dość skuteczny, a lekarze aktywnie wykorzystują go jako terapię przeciwwymiotną. Pacjenci leczeni cytostatykami i radioterapią zgłaszają, że lek Metoclopramide skutecznie pomaga wyeliminować nudności i wymioty. Wielu pacjentów dobrze toleruje lek, bez skarg na działania niepożądane.

W odniesieniu do jego stosowania u dzieci przeglądy obejmują oba pozytywne, i negatywne informacje o nim. Rodzice i pediatrzy zauważają, że ten lek jest dobry w łagodzeniu objawów nudności, ale powoduje wiele działań niepożądanych, a ryzyko rozwoju tych powikłań znacznie przewyższa korzyści. Najczęstsze Reakcja na lek zarówno u dorosłych, jak i u dzieci: zawroty głowy, zaburzenia widzenia, szumy uszne, cefalgia. Objawy upośledzonego funkcjonowania to m.in układ nerwowy. Problemy te pojawiają się zwykle w pierwszym dniu leczenia i szybko ustępują.

Medycy w recenzjach leku stwierdzili, że surowo zabrania się stosowania go samodzielnie, bez recepty. Dzieje się tak dlatego, że często wywołuje ona niekorzystne skutki dla organizmu, które mogą prowadzić do bardzo poważnych powikłań.