Znaczenie "ściany morskiej": o tsunami i zabójczych falach

Jakie jest znaczenie słów "seawall"? Z przymiotnikiem "morski" wszystko jest mniej więcej jasne. Oznacza to "połączony z morzem". Natomiast z rzeczownikiem "wałek" są niuanse. Dzieje się tak dlatego, że ma on dużą liczbę znaczeń. Który z nich pasuje do naszego przypadku? Można się o tym przekonać, badając znaczenie słowa "wał morski".

Otwórz słownik

Jak we wszystkich takich sytuacjach, w odkryciu znaczenia "wału" pomocny będzie słownik. Jak zauważono powyżej, rzeczownik obecny w tym wyrażeniu ma wiele interpretacje. Spośród nich musimy wybrać ten, który pasuje do danego znaczenia. Jest to jedynka na długiej liście. Oznacza wysoką falę morską.

W związku z tym, aby zrozumieć znaczenie "wału morskiego" musimy znać znaczenie rzeczownika "fala". Podobnie jak w przypadku wału, można rozróżnić kilka znaczeń. Natomiast w przypadku zjawiska związanego z morzem, słownik podaje, że jest to wał wody, którego powstanie jest spowodowane drganiem powierzchni jakiegoś zbiornika wodnego.

Przyjrzyjmy się teraz bliżej temu, co składa się na falę.

Struktura fal morskich

Jest to zjawisko, które powstaje w wyniku przylegania cząsteczek obecnych w cieczy i w powietrzu. Po pierwsze, powietrze przesuwając się po gładkiej powierzchni wody tworzy falowanie. Następnie, działając na pochyłe powierzchnie, stopniowo rozwija falowanie mas wodnych. Praktyka pokazuje, że cząsteczki wody nie poruszają się stopniowo, tylko w kierunku pionowym. Gdy mowa o falach morskich, to są one ruchem wody na powierzchni morza, który występuje w regularnych odstępach czasu.

Najwyższy punkt fali nazywany jest crestem lub szczytem fali, a najniższy punkt nazywany jest dnem fali. Jego wysokość to odległość pomiędzy wskazanymi punktami, a długość to odległość mierzona pomiędzy dwoma podeszwami. Czas pomiędzy nimi to okres fali. Jego średnia wysokość podczas sztormu obserwowanego w oceanie jest rzędu siedmiu do ośmiu metrów. Fala rozciąga się do 150 metrów w normalnym czasie i do 250 metrów podczas burzy.

Przyczyny

Ogólnie rzecz biorąc, fale są generowane przez wiatr. Ich wielkość i siła zależą od siły tego ostatniego, czasu trwania i jego przyspieszenia. Jest to długość drogi, jaką musi przebyć, aby uderzyć w powierzchnię wody. Czasami burza, która uderza w wybrzeże, może mieć swoje źródło tysiące kilometrów od brzegu.

Istnieje wiele innych czynników, które tworzą fale morskie. Tak jest w tym przypadku:

• siły pływowe od księżyca, od słońca;
• fluktuacje ciśnienia atmosferycznego;
• erupcji podwodnych wulkanów;
• podwodnych trzęsień ziemi;
• ruch statków.

Przyjrzeliśmy się temu, czym jest fala, ale jeśli jest to falochron, to musimy przyjrzeć się jednemu z następujących elementów.

Ogromna niszczycielska siła tsunami

Mówimy tu o falach o ogromnej sile niszczącej. Są one spowodowane przez "podwodne trzęsienia ziemi" lub "erupcje wulkaniczne". Tsunami może przekroczyć ocean szybciej niż samolot odrzutowy. Mogą one osiągać prędkość do 1000 metrów na godzinę. km na godzinę. W głębokiej wodzie mogą być mniejsze niż 1 m, ale przy zbliżaniu się do brzegu fale te zwalniają, rosnąc do trzydziestu do pięćdziesięciu metrów. Następnie uderzyły w brzeg, zalewając go i zmiatając wszystko na swojej drodze. Do 90% wszystkich zarejestrowanych tsunami występuje na Oceanie Spokojnym.

Najbardziej Najczęstszą przyczyną tsunami (około 80% sytuacji) jest podwodne trzęsienie ziemi. W 7 procentach przypadków ten rodzaj falochronu jest spowodowany osuwiskami, które wywołują trzęsienia ziemi. Jeśli chodzi o wulkaniczne trzęsienia ziemi, to generują one tsunami w 5% przypadków. Klasycznym przykładem tego typu fali jest tsunami, które powstało w wyniku erupcji w 1883 roku. Wulkan Krakatoa. Wielkie fale widziano wówczas w portach na całym świecie, niszcząc łącznie ponad 5 tys. mórz. Klasycznym przykładem tego rodzaju fali jest tsunami, które nastąpiło po erupcji statków w 1883 roku, na poziomie około 36 tys. człowiek umiera.

Rozważając znaczenie "falochronu", trzeba też wspomnieć o monstrualnych falach.

Wędrujące zabójcze fale

Są to gigantyczne fale, które pojawiają się w oceanie i mają ponad 30 metrów wysokości. Jednak ich zachowanie jest nietypowe dla fal morskich. Jeszcze około 20 lat temu uważano, że opowieści żeglarzy o gigantycznych, zabójczych falach pojawiających się znikąd i zatapiających statki to nic więcej jak morski folklor. Stało się tak dlatego, że nie pasowały one do istniejących wówczas matematycznych modeli ich powstawania i zachowania.

Jedno z pierwszych doniesień o zabójczych falach pochodzi z 1826 roku. Fala miała ponad 25 m wysokości i została zauważona w pobliżu Zatoki Biskajskiej na Oceanie Atlantyckim. Nikt jednak nie uwierzył w ten raport. Ale takie historie zdarzały się coraz częściej, ale naoczni świadkowie byli zwykle wyśmiewani.

Jednak w dniu 1 stycznia 1995 r. Na Morzu Północnym, na platformie wiertniczej u wybrzeży Norwegii zwanej Dropper, po raz pierwszy zarejestrowano przy pomocy instrumentów falę o wysokości 25,6 metra. Nazywano to falą Droepnera. Kolejne pomiary zarejestrowały ponad 10 oddzielnych gigantycznych fal na całym świecie w ciągu trzech tygodni. Miały one ponad 20 metrów wysokości. Powstał projekt Wave Atlas, którego celem jest sporządzenie światowej mapy zabójczych fal oraz ich przetwarzanie i uzupełnianie.

Na zakończenie naszego badania znaczenia słów "mur morski" warto zauważyć, że do chwili obecnej istnieje kilka teorii co do przyczyny ich powstawania ekstremalnych, potwornych fal. Jednak do tej pory nie ujawniono w pełni natury anomalii.