Ile lat ma świat? Hipotezy dotyczące pochodzenia życia na ziemi

Wiek Ziemi to czas, jaki upłynął od pojawienia się samodzielnej planety Ziemia. Odpowiedź na pytanie, jak stary jest świat, brzmi: cztery i pół miliarda lat. Dane te oparte są na badaniach próbek meteorytów, które powstały zanim zaczęły się tworzyć planety.

Odkrywanie Ziemi

W czasach starożytnych pojęcia takie jak wiek wszechświata i wiek Ziemi były bardzo różne. Podstawa życia na planecie Ziemia dla filozofów chrześcijańskich była Biblia. Z reguły dawali "nasz dom" tylko kilka tysięcy lat.

W I wieku n.e. Filon z Aleksandrii komentował, że nie ma sensu próbować mierzyć czasu od stworzenia wszechświata tymi jednostkami, które powstały po tym właśnie stworzeniu.

Pierwsze naukowe oszacowanie, ile lat ma świat, podał w XVIII wieku Benoit de Maey. Jego rozumowanie opierało się na danych geologicznych i własnych spekulacjach, które w tamtych czasach mogły zrobić wrażenie na niewielu. Był jednak całkiem bliski prawdy, szacując wiek naszego świata na dwa i pół miliarda lat.

Inni ówcześni naukowcy nie byli tak blisko właściwych danych. Pytanie o to, ile lat ma świat, zostało jednak zamknięte dopiero na początku XX wieku wraz z naukowym odkryciem datowania radioizotopowego.

Datowanie radioizotopowe

Gdy metoda ta została już wystarczająco rozwinięta, okazało się, że większość próbek minerałów ma ponad miliard lat. Małe kryształy cyrkonu w zachodniej Australii należą do najstarszych kryształów na świecie, liczą sobie co najmniej cztery i pół miliona lat.

Na podstawie porównania światła i mas gwiazd oraz Słońca stwierdzono, że Układ Słoneczny nie może być dużo starszy od tych kryształów. Guzki meteorytowe, które są bogate w aluminium i wapń, są najstarszymi znanymi okazami powstałymi w Układzie Słonecznym.

Mają cztery i pół miliona lat. Dane te określają, jak stary jest świat, czyli układ słoneczny, a także dają nam górną granicę wieku naszej planety.

Jedną z hipotez dotyczących pochodzenia życia jest twierdzenie, że powstanie naszej planety rozpoczęło się wkrótce po uformowaniu się meteorytów i guzków. Określenie dokładnego wieku Ziemi jest trudne. Ponieważ dokładny czas powstania planety nie jest znany. И najróżniejsze teorie liczą od kilku do stu milionów lat.

Ponadto wyzwaniem jest dokładne określenie wieku najstarszych skał, które docierają do powierzchni planety, ponieważ składają się one z minerałów o różnym wieku.

Najdokładniejsze oszacowanie

Od 1948 roku trwają prace nad metodą pomiaru wieku skał magmowych. Która opiera się na dwóch metodach: uranowo-ołowiowej i ołowiowej. Rozwojem kierowali George Tilton i Claire Patterson. Uważali, że meteoryty to materiał pozostały po tym, jak uformował się układ słoneczny. W ten sposób, określając wiek pojedynczego meteorytu, można zmierzyć wiek Ziemi.

W 1953 roku Patterson uzyskał próbki meteorytu Canyon Diablo. Oszacował on, że Ziemia ma 4,5 miliarda lat. A potem dopracował tę liczbę do 4,55 miliarda, plus minus siedemdziesiąt milionów. Szacunki te nie uległy większym zmianom, nawet do dnia dzisiejszego, gdyż obecnie ocenia się, że Ziemia ma 4,54 mld lat.

Ewolucja na Ziemi

Rozwój życia na naszej planecie rozpoczął się w momencie pojawienia się pierwszej żywej istoty. To było około trzy i pół miliarda lat temu. Niektóre dowody wskazują, że wszystkie cztery. Trwa to do dziś.

Pewne podobieństwa, które można znaleźć u wszystkich organizmów, mogą wskazywać na obecność uniwersalnego przodka, który dał początek wszelkiemu życiu w naszym świecie. Archaea i maty sinicowe były najbardziej dominującymi formami życia we wczesnym Archeanie.

Fotosynteza tlenu, która nastąpiła około dwa i pół miliarda lat temu, doprowadziła do natlenienia atmosfery mniej więcej w tym samym okresie czasu. Najwcześniejsze dowody na istnienie eukariontów pochodzą sprzed około 1,8 mld lat. Jednak mogły one wyewoluować jeszcze wcześniej. Ich dywersyfikacja nabrała tempa, gdy zaczęły używać tlenu w swoim metabolizmie.

Wielokomórkowe i inne

organizmy wielokomórkowe wyewoluowały około 1,7 miliarda lat temu. Miały one zróżnicowane komórki do pełnienia specjalnych funkcji.

Około 1,2 mld lat temu zaczęły powstawać pierwsze glony na Ziemi, a około 4,150 mln lat temu pierwsze z roślin wyższych. Bezkręgowce wyewoluowały w Ediacaran, a kręgowce w Cambrian Explosion około pięćset milionów lat temu.

W permie wśród dużych kręgowców dominowały synapsydy (przodkowie współczesnych ssaków). Jednak wymieranie w tym okresie zabrało ze sobą prawie wszystkie gatunki morskie i około siedemdziesiąt procent kręgowców lądowych, w tym synapsydów.

Krótka historia dinozaurów

Archozaury stały się dominującym gatunkiem kręgowców podczas odbudowy planety po tej katastrofie. W końcowej fazie triasu dały one początek dinozaurom, które dominowały już w jurze, a także w kredzie.

W tym czasie przodkowie naszych ssaków byli małymi zwierzętami, które żywiły się głównie owadami, podczas gdy bezkręgowce gnieździły się głównie na owadach. Ani jeden dinozaur nie przetrwał wymierania kredy-paleogenu, które miało miejsce sześćdziesiąt pięć milionów lat temu. Z archozaurów żyją jeszcze tylko krokodyle i prawdopodobnie ptaki, które wyewoluowały z dinozaurów.

Po tych wydarzeniach ssaki zaczęły rosnąć, pojawiła się większa różnorodność, bo cała ich konkurencja po prostu wyginęła. Być może tak wielkie wymierania przyspieszyły procesy ewolucyjne ze względu na pojawienie się nowych gatunków, które pozwoliły wyróżnić.

Dowody kopalne wskazują, że rośliny kwitnące wyewoluowały około sto trzydzieści milionów lat temu, podczas wczesnej kredy lub nawet wcześniej. Możliwe, że w procesie ewolucji mogły one pomóc zapylającym gatunkom owadów.