Co to jest hiacynt: opis, cechy pielęgnacyjne i uprawowe, zdjęcia

Czym jest hiacynt? To niesamowite Piękna i uniwersalna roślina na wiele sposobów. W ogrodzie kwiat ten kwitnie jako pierwszy i sygnalizuje nadejście wiosny. Nie tylko jego bogactwo uderza w wyobraźnię paleta kolorów, ale także uporządkowane frędzle, składające się z frotek lub zwykłych dzwonków. Miłośnicy kwiatów często widzą bukiet ciętych bukietów kolorowych wiech nawet w wazonie. A jeśli stworzysz odpowiedni mikroklimat dla roślin w pomieszczeniach, nie będziesz już musiał ich skubać. Parapet w doniczce to idealne miejsce dla tych czarujących małych stokrotek w Twoim domu. W tym artykule wyjaśnione zostaną szczególne cechy uprawy tych roślin w pomieszczeniach zamkniętych.

Czym jest hiacynt?

Przede wszystkim jest to piękny przedstawiciel flory o wysokich walorach ozdobnych. Jego kwiaty są z najróżniejszych Różowy, biały, bordowy, fioletowy, delikatny żółty i czarny. Hiacynt pierwotnie przeznaczony był do uprawy na zewnątrz. Jego nazwa mówi sama za siebie, gdyż oznacza po grecku "kwiat deszczu". Po pierwszych opadach deszczu kolorowa kampanula rozkwita w wiosennym słońcu.

Jeśli mówimy o tym, czym jest hiacynt w kontekście florystyki, to jest to wszechstronny przedstawiciel uprawiany do kilku celów. Można go zobaczyć na działkach ogrodowych i terenach prywatnych rezydencji. Jest również uprawiana na sprzedaż, ponieważ kwiaty mogą utrzymywać się przez pewien czas, a w formie ciętej. Osoby lubiące rośliny domowe trzymają ją z powodzeniem na swoich parapetach.

Charakterystyka botaniczna rośliny

Pierwotnym krzewem rośliny jest ulistniona rozeta, z której wyłania się dość soczysta łodyga. Pędy kwiatowe mogą być wysokie lub krótkie w zależności od odmiany. Jej liczne, kłosowate kwiaty rosną gęsto wokół szczytu łodygi w postaci grona. Blaszki liściowe mają jasnozielony kolor, gładką strukturę i są mięsiste. Układ pokarmowy kwiatu wiosennego ma wygląd cebulki, składa się z soczystych warstw liściowych ściśle przylegających do siebie. Łodyga rośliny powstaje u podstawy dolnej części systemu korzeniowego.

Właściwości botaniczne roślin zależą również od odmiany. Choć hiacyntów jest wiele, oficjalne statystyki dzielą je na trzy główne grupy:

• Orientalny. Jest to najpopularniejszy kwiat, z którego powstało wiele odmian ozdobnych. Jego siedlisko znajduje się w na wolności Występuje w Grecji, Dalmacji i Azji Mniejszej. Charakteryzuje się smukłą łodygą i rzadkim układem kłosów, różnorodnością kolorów i urzekającym zapachem.
• Transcaspian. Hiacynt o dość wysokiej szypułce, najczęściej wytwarzający dwie strzałki. Kolor ma delikatny błękit. Rośnie w stanie dzikim na obszarach górskich.
• Litwinowa. Odmiana roczna w różnych rozmiarach. wyróżnia się spośród innych dzięki swojemu urokowi uroda i jego szersze liście. Kwiaty fioletowe, niebieskie, a nawet zielonkawe. Rośnie naturalnie w Turkmenistanie i Iranie.

Co lubią kwiaty?

Aby hiacynt w domowej atmosferze mógł się normalnie rozwijać i cieszyć właściciela swoimi pięknymi kwiatami, potrzebuje warunków zbliżonych do ogrodowych. Nie można stwierdzić, że między tymi metodami jest zbyt duża różnica, ale są niuanse i tajemnice. Doświadczeni floryści byli w stanie zrozumieć naturę tej rośliny i nauczyli się uprawiać ją w różnych warunkach. Ponieważ jest to kwiat wiosenny, początkowa temperatura po wniesieniu donicy z krzewem do pomieszczenia powinna być chłodna. Potrzebuje dobrego oświetlenia i światła słonecznego.

Najważniejszym warunkiem sadzenia hiacyntów w domu jest metoda agronomiczna mająca na celu przyspieszenie rozwoju krzewu do momentu pojawienia się pąków. Uprawa rośliny to zestaw technik kwitnienia, który pozwala osiągnąć szczyt najpiękniejszego cyklu przez określony czas lub termin. Dzięki tej metodzie roślina dostarczy Ci jasnych bukietów na święta lub imprezy.

Ci, którzy zamierzają uprawiać ten kwiat w domu na stałe, muszą zrozumieć, że hiacynt będzie musiał być czasem przesadzany. В w domu Cebulka w trakcie procesu bułkowania zostaje pozbawiona składników odżywczych i pokarmowych. Z tego powodu nie zawsze jest w stanie ponownie zakwitnąć. Dlatego też hiacynty muszą być wysyłane na zewnątrz na jeden rok, aby się zregenerować.

Podstawowe techniki kwitnienia

Sadzenie hiacyntów w doniczce w warunkach domowych rozpoczyna się następująco. Aby jednak cebulki mogły się w pełni rozwinąć, wazon powinien być wypełniony żyzną ziemią. Aby stworzyć podłoże, weź w równych proporcjach następujące składniki: torf, piasek, ziemię do sod, ziemię liściową. Wszystko należy wymieszać ze sobą do uzyskania jednolitej masy. Zasady układania buławy:

• Na dnie pojemnika ułożyć warstwę drenażową i uzupełnić podłoże.
• Materiał sadzeniowy jest przetwarzany - usuwany jest nadmiar łuski i stare pędy korzeniowe.
• Nie należy zakopywać cebulek zbyt głęboko w glebie, wystarczy 1/3 wysokości. Reszta musi pozostać nad powierzchnią gleby. Zazwyczaj mają już mały zielony pęd.
• Jeśli w domu hoduje się kilka hiacyntów w doniczkach, należy je umieścić w taki sposób, aby między cebulkami a krawędzią wazonu była wolna przestrzeń.
• Jeśli zdecydujemy się na uprawę kwiatów w długim, prostokątnym pojemniku, należy również zachować optymalną odległość. Między kiełkami nie powinno być mniej niż trzy centymetry.
• Następnie podlej cebulki, ale niezbyt obficie.
• Podłoże przykryć warstwą piasku. Ma to na celu zapewnienie, że rośliny nie zgniją w okresie wiązania.

Dalsze obserwacje

Metoda suszenia nie kończy się na sadzeniu hiacyntów, a pielęgnacja cebulek w doniczce również należy do tego procesu. W pierwszych dwóch miesiącach kiełki powinny być w warunkach zewnętrznych, które zastąpią piwnicę. Temperatura w tym pomieszczeniu jest zazwyczaj nie wyższa niż + 7-8 ^о C, co oznacza, co do by zakopać rośliny. Doniczki wkładasz do worków z wywierconymi wcześniej otworami.

Teraz zadaniem florysty jest kontrolowanie poziomu wilgoci w podłożu. Nie dopuść do wyschnięcia. Jeśli wilgotność w piwnicy lub innym pomieszczeniu, gdzie są kiełki, co najmniej 90%, należy je podlewać raz w ciągu całego tego okresu. Gdy mają około 5 cm wysokości, przenieś młode rośliny do pomieszczenia.

Kiełki po raz pierwszy potrzebują ciemności. Jeśli nie masz takiego kąta lub pomieszczenia, możesz zrobić kaptury z dowolnego nieprzezroczystego materiału i umieścić je na wierzchu każdego hiacynta w doniczce. Pielęgnację domową rozpoczynamy, gdy siewki osiągną około 10 cm wysokości. Gdy tylko się rozciągną, usuwa się je z osłony świetlnej i pozwala na rozwój w nowym środowisku. Najlepiej, aby w tym czasie temperatura nie wzrosła powyżej 15 oC.

Podstawowe wskazówki dotyczące pielęgnacji

Trudność w uprawie rośliny ogrodowej polega głównie na jej nieregularnym sadzeniu. Hiacynty w domowej atmosferze będą mogły rozwijać się samodzielnie po tych wszystkich bodźcach. Najważniejsze to podlewać i karmić ją w odpowiednim czasie oraz wybrać odpowiednie miejsce.

Rośliny te lubią luźną glebę. Dlatego po każdym nawożeniu należy spulchnić podłoże. Należy to robić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić żarówek.

Podczas pielęgnacji tych bylin ujawniono kilka sekretów przedłużania ich kwitnienia, które po prostu trzeba włączyć do zasad pielęgnacji. Hiacynta w doniczce wynieść na noc do chłodnego pomieszczenia, a rano odstawić z powrotem.

Po przekwitnięciu rośliny należy odciąć łodygę i pozostawić liście. Przez kolejny miesiąc nawilżaj i dokarmiaj roślinę. Zmniejszanie podlewania w miarę więdnięcia liści.

Cebulki delikatnie wyjmujemy z wazonu i suszymy. Jeśli hiacynty mają być ponownie posadzone w domu, należy je przechowywać w lodówce. Wszystkie żarówki należy dokładnie obejrzeć, usunąć górną skórkę i wyrzucić nieodpowiednie. Wskazane jest również zdezynfekowanie ich specjalnym roztworem. Do leczenia można użyć "Fondosol". Aby uniknąć infekcji, materiał roślinny powinien być przechowywany w roztworze zawierającym fosfor.

Niektórzy hodowcy praktykują uprawę tych okazów w pojemnikach bez podłoża, zanurzając cebulki w wodzie. System korzeniowy w tym przypadku musi mieć zapewnione odpowiednie środowisko dla normalnego wzrostu i odżywiania. Do wody dodawany jest kompleks nawozowy. Bańka powinna być umieszczona na powierzchni, przy czym tylko jej podstawa powinna dotykać pożywki. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu do czasu pojawienia się dolnych pąków korzeniowych.

Ponieważ jest to roślina, z której ma być uzyskany jak najdłuższy czas kwitnienia, każdy etap pielęgnacji należy rozpatrywać bardziej szczegółowo.

Właściwa lokalizacja

Idealne położenie zakładu to południowy wschód lub południe. Hiacynty mają zwiększone zapotrzebowanie na światło słoneczne, dlatego potrzebują piętnastu godzin światła dziennie. Jedynym warunkiem jest to, że nie spalisz kwiatów i liści. Doniczki z roślinami należy od czasu do czasu obracać, aby uzyskać równą ekspozycję na światło. W bardzo ciepłe dni potrzebują cienia. Jeśli nie Jeśli nie masz takiej możliwości, lepiej usuń tymczasowo doniczki z parapetu. Bez przestrzegania tych zasad nie będzie można długo podziwiać kwitnących frędzli hiacynta.

Jeśli nie ma odpowiedniego miejsca na otwartych parapetach, należy stworzyć sztuczne oświetlenie, zapewniając w ten sposób właściwą pielęgnację hiacyntów. W domowym mikroklimacie rośliny będą się bujnie rozwijać, jeśli będziesz pilnować temperatury i poziomu wilgotności.

Temperatura przy

Przed okresem pączkowania krzewy mają się przystosować do domowego mikroklimatu i być gotowe na zmianę. W lecie można je ustawić na balkonie i w odpowiednich momentach otworzyć okno. Od momentu pojawienia się pierwszych pąków do końca kwitnienia już Do trzymania roślin Trzeba podnieść temperaturę. Optymalny odczyt termometru to +22 ^о С. Nigdy nie dopuszczaj do nagłych zmian w mikroklimacie: kwiaty będą wyglądały na opadnięte i nieestetyczne.

Karmienie i nawilżanie

Aby hiacynty rozwijały się tak dobrze jak na rabacie, potrzebują dużo czasu na nawilżanie i nawożenie. Żaden wzrost tych kwiatów nie jest możliwy bez odpowiedniego podejścia do takich spraw. Warstwa drenażowa będzie oczywiście regulowała dopływ wody do cebulki. Należy jednak pamiętać, aby opróżnić nadmiar wody z kuwety. Utrzymanie umiarkowanej wilgotności.

Nie dopuszczać do gromadzenia się wody w osiach liści i pąkach oraz na samej cebulce. Dlatego trzeba podlewać przy krawędzi wazonu, w przeciwnym razie roślina może zgnić i umrzeć. Niektórzy hodowcy wykonują tę procedurę poprzez zanurzenie. W każdym przypadku należy to robić ostrożnie, używając letniej i ciepłej wody. Ze względu na te cechy rośliny, hiacyntów nie opryskuje się.

Hiacynty rosną znacznie szybciej w nawożonej glebie. Potrzebuje regularnego dostarczania składników odżywczych i to też jest ważne do kwitnienia. Można tu zastosować uniwersalne środki do roślin domowych zakupione w sklepach ogrodniczych. W pierwszych dniach obecności kwiatu w pomieszczeniu należy go zasilić azotem i fosforanem, w czasie pączkowania - superfosfatem z dodatkiem niewielkiej ilości potasu. Ostatnia aplikacja nawozu powinna być wykonana przed okresem spoczynku. Potas i superfosfat rozcieńcza się w równych proporcjach, miesza z wodą i umiarkowanie podlewa.

Kontrola chorób

Odpowiednie warunki dla hiacyntów stanowią ubezpieczenie przed chorobami. Choć podatny na szkodniki i zmiany chorobowe o charakterze grzybowym i bakteryjnym jest bardzo rzadko, to jednak być świadomym Aby uniknąć tych problemów, należy odpowiednio wcześnie potraktować roślinę i ewentualnie uratować ją przed śmiercią.

Jeśli zauważysz, że liście żółkną, zaczynają więdnąć, system korzeniowy jest zgniły, a roślina gnije, owady zaatakowały i uszkodziły kwiat. Do takich przypadków potrzebne są środki owadobójcze w domu. Chociaż metoda zwalczania jest specyficzna dla każdego przypadku i istnieją wąsko dostosowane preparaty, wszystkie rodzaje szkodników nie tolerują fosforu.

Kiedy rośliny chorują, ich liście zaczynają się kurczyć i czernieją od końcówki. Widoczne stają się brązowe, wodniste linie, zarówno na łodydze, jak i wzdłuż żyłek na blaszkach liściowych. Cebulki hiacynta stają się żółto zabarwione i wydzielają nieprzyjemny zapach. Uratowanie takiego kwiatu jest praktycznie niemożliwe. Nawet podłoże, w którym rosła, musi zostać wyeliminowane.

Choroby mogą być zarówno wirusowe, jak i niezakaźne. Żółta zgnilizna jest powszechną plagą.

Propagacja

Kwiaty są rozmnażane za pomocą kilku metod. Należą do nich: nasiona, poprzez przecięcie i wycięcie aparatów szparkowych, poprzez potomstwo. Ten drugi sposób jest zwykle praktykowany, bo jest najłatwiejszy. Szczególnie dwa pozostałe są używane przez profesjonalistów i hodowców.

W ciągu jednego roku system korzeniowy wytwarza średnio trzy cebulki. Należy je ostrożnie odłączyć od cebul macierzystych i umieścić w innym pojemniku. Czasami nie da się oderwać potomstwa od głównej cebulki. Następnie sadzi się je i pozostawia razem, aż zakwitną. Potem są rozdzielane. Przy zastosowaniu tej metody produkcja kwiatów trwa do dwóch lat.

Problemy w uprawie

Kwiaty z cętkowanymi frędzlami mają reputację Tolerują upały i są dość wytrzymałe. Ale w każdym przypadku mogą pojawić się problemy.

Jeśli roślina nagle przestaje kwitnąć, należy obniżyć temperaturę. Nie zapominajmy, że hiacynty to wiosenne byliny, które nie tolerują upałów.

Nadmierne podlewanie i przeciągi mogą czasem powodować żółknięcie liści. Hiacynty przyzwyczajają się do stałej temperatury, a gdy uderza w nie strumień zimnego powietrza, stają się zestresowane. Należy więc zachować ostrożność przy wietrzeniu pomieszczenia.

Wypadanie pąków jest wynikiem niewłaściwego podlewania. Oznacza to, że woda rozbryznęła się na liście. Roślinę należy przesuszyć i staranniej podlać. Ważne jest, aby upewnić się, że łodygi kwiatów są zawsze suche. Zbyt duża wilgotność może spowodować nawet gnicie kwiatów.

Zdarza się, że cała roślina wygląda normalnie, ale liście są trochę zwiędnięte. Może to nastąpić z powodu braku światła słonecznego.

Wniosek

Już wiesz, co to jest hiacynt. W rzeczywistości jest to kwiat, który może być uprawiany zarówno przez profesjonalistów jak i początkujących. Jest równie piękna, co bezpretensjonalna. A jeśli chcesz, możesz otrzymać bukiety z licznymi jasnymi kwiatami o każdej porze roku. Bardzo oryginalnie wyglądają okazy uprawiane po prostu w wodzie, stojące na parapecie w przezroczystych pojemnikach. W takich doniczkach wyraźnie widać pływającą na powierzchni cebulkę i gęste "pajęczyna" Rozwijające się dolne pędy korzeniowe.