"The jack-of-all-trades": pochodzenie wyrażenia i jego znaczenie

"Fale schodziły z szybkim szarpnięciem" to dziwne zdanie, prawda?? Odnosi się do jednej z postaci w "Dwunastu krzesłach", słynnej powieści Ilfa i Pietrowa. Z czasem wyrażenie "jackhammering" stało się frazeologizmem. Kiedy się go używa i co się przez to rozumie? O tym będzie mowa w artykule.

Oklepany postulat

Nikifor Łyapis-Trubieckoj, bohater znanej powieści, to pisarz-kołchoźnik, który komponuje cykl poetycki poświęcony niejakiemu Gawrile. Sprzedaje je do różnych wydawnictw resortowych. W jednym ze swoich esejów ten "artysta słowa" opisuje fale "rozbijające się o siebie szybkim szarpnięciem". Naukowcy uważają, że miał prawdziwe prototypy.

Redaktorzy opisanych w powieści wydawnictw są naiwni i nieskromni, z wiarą kupują wiersze Lyapisa. Według krytyków literackich łatwość, z jaką realizowano jego dzieła, wynika nie tylko z jego glejtu, ale także z zapotrzebowania na hochsztaplerkę.

Krytyka oportunizmu

Krytycy zauważyli, że tworząc obraz slapstickowego poety piszącego o falach, które rozbijały się "z szybkim szarpnięciem", autorom udało się wznieść na poziom prawdziwej satyry. Podczas jednej z debat nad autorem Gawryldy, V. Majakowski, zauważając, że postacie takie jak Trubetskoy często zakładają swoje gniazda w publikacjach rzadko odwiedzanych przez pisarzy.

Literaturoznawcy uważają, że opisując autora "Gawryldy", satyrycy markowali nienawistny im akomodalizm, który uważali za pseudo-rewolucyjny. Jednak ich zdaniem nie jest tu winna tylko sama ułomność Lyapis-Trubetskis. Za jego postacią można dostrzec to, co Sałtykow-Szczedrin określił jako "całą strukturę psychologiczną".

Wersje na prototypach

Kwestia prototypu Lyapis-Trubetskoy`a jest jak na razie niejasna. Istnieje wiele różnych wersji.

Najprawdopodobniej Lyapis - potboiler to nie tylko karykatura jednego ze znajomych i rodaków autora, to typ radzieckiego poety gotowego natychmiast wypełnić każde "zamówienie społeczne".

W bezpretensjonalnych wierszach Trubieckiego literaccy współcześni widzieli w nim parodię uznanych pisarzy, takich jak W. Własow, autor Gawriliady. В. Majakowskiego. A także na Osipa Kolycheva, który był jego zwolennikiem. Prawdziwe nazwisko tego ostatniego brzmiało Sirkes, w czym niektórzy widzieli podobieństwo do Nikifora Lyapisa.

Istnieje teoria, że tworząc wizerunek autora Gawryldy, pisarze mogli wykorzystać artykuł opublikowany w 1927 r. w magazynie Smekhach. Chodziło o słynnego poetę, który swoje wiersze, połączone wspólnym tematem, umieszczał w wielu publikacjach jednocześnie.

Należy zaznaczyć, że istnieją inne założenia dotyczące prototypu postaci.

Skrzydlaty wyraz

Dziś "żywiołowy podnośnik" to charakterystyczna skaza na języku autorów, którzy nie mają szerokich horyzontów myślowych. Albo tak się mówi o wadliwej mowie właściwej dla zadufanych w sobie i jednocześnie niewybrednych charakterów. Używają słowa myśląc, że wiedzą, co ono oznacza, ale w rzeczywistości tak nie jest.

Co to jest Podnośnik słownik mówi, to mechanizm wykorzystywany do podnoszenia ładunków, ciężkich rzeczy na niewielką wysokość. To słowo, które pochodzi z języka holenderskiego. Jego przestarzała wersja w języku rosyjskim to "dumokracht". Jako taki jest wymieniany np. w Statucie żeglarskim z 1720 r.

Czy żak może być "impetyczny"?? Spójrzmy na to. Jeśli weźmiesz podnośnik hydrauliczny, używasz korby do pompowania oleju z małego cylindra do większego. Powoduje to powolne podnoszenie się tego ostatniego do góry. Po zakończeniu pracy należy otworzyć zawór powrotny, aby można było szybko opuścić duży cylinder.

W przypadku niektórych konstrukcji zaworów i ciężaru podnoszonego przedmiotu, ruch dźwignika może być gwałtowny. W czasach, gdy żyli Ilf i Petrov, istniał również mechaniczny podnośnik Peugeot, zwany sportowym. Można go opuścić pociągając za zapadkę. I na pewno spadł szybko. Taka maszyna kaleczyła sporo sportowców, dlatego została zakazana.

Tak więc Łapis-Trubieckoj miał rację co do żywiołowości. Ale co do fal, to raczej nie mogą one spadać w "szybkim podrzucie", raczej w kaskadzie.

Kilka przykładów

Należy zauważyć, że w literaturze nie są rzadkością "pędzące dżonki". Oto kilka przykładów:

Niestety, takie przykłady można by podawać w nieskończoność.