Shilajit: pochodzenie, właściwości użytkowe, historia stosowania

Shilajit to specjalny produkt, który powstaje naturalnie. Z reguły składa się on głównie z żywic stale wypływających ze szczelin w skałach. Ze względu na tę osobliwość pochodzenia jest uważany za nieocenione źródło użytecznych pierwiastków śladowych, które pomagają w regeneracji organizmu ludzkiego.

Właściwości shilajitu

Shilajit jest znany wystarczająco długo człowiek. Wydobywa się go zazwyczaj w terenie skalistym. Produkt jest wykrywany na podstawie jego specyficznego wyglądu. Gdy żywica opuszcza szczeliny, twardnieje, co powoduje powstawanie narośli na powierzchni. To z powodu tego pochodzenia mumie jest odpowiedni wygląd, który jest gładki, błyszcząca powierzchnia, jasny lub ciemny brązowy odcień. Nawet jego zapach sprawia, że jego natura jest jasna, ponieważ każdy może wykryć w nim lekką nutę oleju. W kontakcie z wodą mumie po pewnym czasie całkowicie się rozpuszcza.

W rzeczywistości pełny skład i pochodzenie mumii jest wciąż nieznane. Praktyka pokazuje, że produkt jest dokładnie obecny w około 30 makro- i mikroelementach, 6 aminokwasach, olejkach eterycznych, jadzie pszczelim, a także wapniu, magnezie, żelazie i wielu innych składnikach. Ponadto występują tu witaminy z różnych grup oraz kwasy takie jak hippurowy i benzoesowy, a także wosk. To właśnie ze względu na swój skład i właściwości stosowanie mumii najczęściej pomaga w naprawie uszkodzonych tkanek.

Zakres stosowania

To naturalne lekarstwo ma istnieją liczne Nazwa. Na przykład w Mongolii nazywa się go barag shun (skały soku) w Iranie - mumioiin (miękki wosk). Nawiasem mówiąc, drugi człon tej nazwy, czyli Oyin to miejsce, gdzie po raz pierwszy odkryto mumie.

W czasach starożytnych, metoda mumie prawie nie różni się, leczyli zmiany skórne, różne skutki oparzeń, po prostu odżywiać suchą i problematyczną skórę. Tak więc środek ten ma długą historię, która liczy sobie około 100 tysięcy lat. Informacje o różnych właściwościach, przeciwwskazaniach mumie znane ze starożytnych rękopisów ludów Indii, Tybetu, Chin i wielu innych. Te źródła historyczne są nadal aktywnie badane.

Pochodzenie

Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia mumijo. Zastanów się nad każdym z nich.

Jedno z założeń było takie, że ten lek jest tylko wynikiem działalności zwierząt. W szerszym zakresie teoria ta rozpowszechniła się w Kirgistanie i Uzbekistanie. Uważa się, że substancja pochodzi z odchodów nornic, małych zwierząt, które żyją na podwyższonych klifach. Jeśli pochodzenie mumie rozważyć z tego punktu widzenia, to można powiedzieć, że skład będzie metali, cząstki złota, srebra, cyny, żelaza. I w zależności od dominującej ilości danej substancji mumie ma inny kolor, a także smak. Proces ten zachodzi, ponieważ norniki nie są w stanie strawić większości spożywanego pokarmu, więc resztki opuszczają ich ciało. Warunki panujące na obszarze górskim sprzyjają powstawaniu tego rodzaju leku.

Korzystne warunki dla pojawienia się nornic

Teoria ta zyskała popularność, ponieważ istnieją pewne fakty, które w pewnym sensie potwierdzają pochodzenie mumii w ten sposób.

Faktem jest, że w górach substancja ta ulega mumifikacji, stając się bardziej zbita. Dzieje się tak z powodu braku wody. Jeśli jednak woda glebowa dotrze do biomasy, to jest ona szybko rozkładana, wchłaniana do gruntu, a następnie po prostu rozpraszana w otoczeniu. Niekiedy pod ziemią, w jamach i pustkach, można natknąć się na uformowane w dziwny sposób struktury spiekane. To jest ta sama mamusia, tylko w tym przypadku ma inny wygląd.

Do powstania znanej nam masy ludzkiej niezbędne są specyficzne warunki, takie jak pewna rzeźba terenu na klifach, która tworzy się między 200 a 3500 m n.p.m. Występuje najczęściej w części południowej, w niektórych zagłębieniach, szczelinach lub zagłębieniach. Z reguły taki obszar zamieszkuje wystarczająca liczba zwierząt, które przyczyniają się do powstawania produktu, rosną tam również pewne rośliny, które oddają część swoich właściwości. Mimo częstych zmian klimatycznych, a także znacznych opadów i zwiększonego promieniowania, mumijo tworzy się tu doskonale.

Mumijo Ałtaj jest uważane za produkt, który jest produkowany przez myszy lub pika. Zwierzęta pod pewnymi względami różnią się od nornic. Można więc powiedzieć, że ta zmiana w zwykłej teorii też ma prawo bytu i jest uznawana za kolejną wersję pochodzenia leku.

Mumijo wydziela swoje pozostałości w tym samym miejscu, co pomaga ludziom w końcu bardzo szybko znaleźć produkt.

Ze starej legendy

Jest też niezwykła opinia na temat pochodzenia, ale ma też. Uważa się, że w górach płaczą niezwykłe olbrzymy. Ich łzy twardnieją, w wyniku czego powstają mumie, które mogą zniszczyć wszystkie ludzkie choroby. A ten produkt jest bardzo trudny do znalezienia. Ten, który to zrobił, będzie zdrowy i silny przez całe swoje życie.

Efekty terapeutyczne mumie

Właściwości i zastosowanie mumii były znane już w czasach starożytnych. Głównym popularnym przekonaniem było to, że produkt jest w stanie uzdrowić cały organizm, tzn. wpłynąć na wszystkie organy wewnętrzne i zewnętrzne. Zaobserwowano również, że środek ten zwiększa potencję u mężczyzn.

Zakres stosowania w czasach starożytnych:

1. Uważano, że lek pomoże osobom z poważnymi chorobami, takimi jak gruźlica, astma oskrzelowa, problemy z nerkami, różne procesy zapalne, problemy z układem pokarmowym, migrena.
2. Wielu uzdrowicieli zgodziło się, że środek ten jest doskonały w leczeniu różnych zwichnięć, a także zaburzeń nerwowych.
3. Wielki Arystoteles nawet wspomniał o niej w swoich pismach, opisując wszystkie korzyści, jakie mamie. Uważał, że lek pomaga na głuchotę (wrodzoną), na silne i regularne krwawienie z nosa.
4. Mohammed Tabib wspomniał również, że mumia wpływa na funkcje seksualne człowieka.

Fakty naukowe

Dziś nauka idzie do przodu, więc można jednoznacznie stwierdzić, że shilajit jest niezbędnym lekiem, który zawiera istotne pierwiastki chemiczne (około 30), aminokwasy, enzymy, hormony i inne substancje.

Wielu chemików i biologów nie potrafi dziś wyprowadzić wzoru na substancję, ponieważ w porównaniu z konwencjonalnymi lekami, które mają około 2-3 pierwiastków, mumie zawiera znaczną część Tablicy Mendelejewa.

Należy zrozumieć, że mumie nie sprawia, że procesy w organizmie przebiegają inaczej, w zwiększonym tempie, tylko równoważy je ze sobą, sprawiając, że zwykłe. Leki pomagają człowiekowi przystosować się do każdego środowiska, ponieważ wypełniają organizm dokładnie takimi substancjami, jakie są potrzebne.

Ponadto, wiele osób zdaje sobie sprawę, że produkt ten jest doskonałym narzędziem do poprawy odporności, leczenia chorób wirusowych i zakaźnych. Nie bez znaczenia jest fakt, że shilajit może zwalczać nawet anginę, grzyby, egzemę.

Wielu naukowców uważa, że ten lek nie może zaszkodzić, jeśli jest stosowany zgodnie z zaleceniami.

Różnorodność gatunkowa

Oprócz dużej popularności w Rosji, mumie jest znane w Azji. Na przykład Japończycy i Arabowie doceniają skuteczność tego leku i dlatego wykorzystują go w każdy możliwy sposób.

Ogólnie przyjęło się wyróżniać tylko 4 rodzaje mumii, ale w rzeczywistości prawie każdy znaleziony środek ma swój własny skład i właściwości. Z tego powodu istnieje ponad 115 wariantów.

Powszechnie znane są:

1. Złoto - ma czerwonawy odcień i twardą konsystencję.
2. Srebro - w postaci białego koloru.
3. Miedź - ma niebieski lub błękitny odcień.
4. Żelazo - kolor czarny lub brązowy, najczęściej spotykany.

Klasyfikacja może być również ustalona na podstawie miejsca pochodzenia. W tym przypadku są to: kaukaskie mumie, irańskie, syberyjskie, nepalskie, środkowoazjatyckie, arabskie i kilka innych. Pod względem składu chemicznego przedstawiciele ci są bardzo zbliżeni do siebie. Pewne elementy, które są obecne w jednej formie i albo nieobecne, albo tylko marginalnie obecne w innej formie, stanowią różnicę.

Tak naprawdę mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że shilajit w naturze jest niewiele, więc prędzej czy później całkowicie zniknie. Z tego powodu ważne jest, aby używać produktu prawidłowo i zgodnie z przeznaczeniem.

Przeciwwskazania

Podczas korzystania z mumie ważne, aby zrozumieć, że musi być spożywany z umiarem, w przeciwnym razie może być tragiczne konsekwencje. W odniesieniu do leków taki pogląd jest konieczny, gdyż nieumiejętnie dobrane dawki mogą wielokrotnie pogorszyć ich sytuację.

Musi być stosowany na zalecenie lekarza lub po prostu za jego radą. Należy pamiętać, że niektórych chorób mamie wyleczyć się nie da, więc nie ma sensu używać jej w tym przypadku. Warto też ocenić swoje indywidualne reakcje, bo skład może uczulać. W tym przypadku również ważne jest, aby skonsultować się z ekspertami.

Jeśli kobieta w ciąży lub karmiąca chce zastosować lek, lepiej zapomnieć o takim pomyśle. Może to mieć niekorzystne skutki dla dziecka.

Lekarze są również przekonani, że w obecności poważnego raka nie należy stosować mumii. Fakt, że choroba zaczyna szybciej postępować, został potwierdzony w kilku badaniach przez czołowych specjalistów na świecie.

W starszym wieku i poniżej 12 lat nie należy leczyć się tą metodą, może to spowodować negatywną reakcję organizmu.

Ważne jest, aby pamiętać!

Każdy powinien zrozumieć, że podczas stosowania środka nie należy pić napojów alkoholowych. Należy również zapomnieć o stosowaniu innych leków z alkoholem w składzie.

Substancja powinna być stosowana wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Można go przyjmować nie tylko w określonej ilości wody, ale także w herbacie, soku lub mleku.

Shilajit może być stosowany zarówno wewnętrznie jak i zewnętrznie.