Aktorka tatyana zhukova: biografia, praca w teatrze i kinie, życie osobiste

Wspaniała aktorka, która zagrała uroczą panią Jadwigę z najpopularniejszego serialu "Kasza "Trzynaście krzeseł", Milcząca pralnia chemiczna w filmie uwielbianym przez wiele pokoleń "Moskwa nie wierzy w łzy", dobra ciocia Pasha z filmu "Gdzie on pójdzie" i tak wiele innych postaci z seriali i produkcji teatralnych, skończy w tym roku osiemdziesiąt lat.

Poznajmy ją lepiej.

Dzieciństwo i młodzież

Aktorka Tatyana Zhukova urodziła się w Moskwie 24 października 1939 roku, w zwykłej radzieckiej rodzinie, dalekiej od świata sztuki.

Wyrosła na niezwykle aktywną dziewczynę, o żywym charakterze, a wśród rówieśników miała nawet opinię łobuza. Pewnego dnia jej dążenie do sprawiedliwości osiągnęło takie granice, że Tatiana została niemal wypędzona z obozu pionierów, w którym spędzała wakacje. W tym samym okresie odbył się znaczący dla naszej bohaterki konkurs recytatorski zorganizowany przez znane dziecięce studio teatralne Stein.

Należy zauważyć, że studio było praktycznie w tym samym wieku co Tatyana. Założony 10 lutego 1937 r. przez S. Л. Stein, która później została reżyserem teatralnym "Lenkom", miał on pomóc utalentowanym dzieciom marzącym jeśli nie o karierze aktorskiej, to przynajmniej o dotknięciu magicznego świata teatru i spróbowaniu swoich sił na jednej scenie z zawodowymi aktorami.

Jak los chciał, że w przygotowaniu do konkursu recytatorskiego Tatiana Żukowa pomogła uczniowi szkoły studyjnej Steinowi Wasilijowi Łanowskiemu. Ich wysiłki były tak skuteczne, że utalentowana i bystra dziewczyna została zaproszona tutaj na studia.

Edukacja

Po opuszczeniu Szkoły Średniej nr 494 w Moskwie, a jednocześnie studia Stein, Tatiana przez około rok pracowała w przedszkolu jako nauczycielka.

W 1957 roku zdecydowała się na studia dramatyczne w GITIS. Mimo ogromnej konkurencji, Tatianie Zhukovej udało się dostać za pierwszym podejściem. Już na trzecim turnusie urzekła komisję rekrutacyjną szturmem na scenę, tracąc z podniecenia równowagę w butach na wysokim obcasie.

Dziecięca aktywność, prostolinijność i żywe poczucie sprawiedliwości nie zniknęły, sprawiając Tatianie wiele kłopotów podczas studiów w GITIS. Gdzie ta dziewczyna była zawsze dużo hałasu i kontrowersji, czasami biorąc tak skandaliczne, że Tatiana nawet kilka razy zaproponowano przeniesienie do szkoły teatralnej w Moskiewskim Teatrze Artystycznym.

W ten czy inny sposób, ale Zhukova wciąż udało się pomyślnie ukończyć wydział aktorski GITIS w 1962 roku, po czym udała się do Nowosybirska i została aktorką w pierwszej świątyni sztuki w swoim życiu - Teatrze Nowosybirskim "Czerwona latarka".

"Czerwona latarka"

Z nowosybirskim teatrem w biografii Tatiany Żukowej związane były tylko trzy sezony i dwadzieścia dwie role.

Trafiła do miasta na zlecenie, co poprzedziło jej pierwsze wczesne małżeństwo. Podczas studiów, na czwartym roku GITIS-u, Tatiana wyszła za mąż za Stasika Savicha, studenta wydziału wokalnego. Młody człowiek pochodził z Nowosybirska, więc skierowanie do "Czerwona latarka" okazał się całkiem logiczny. Tymczasem teatr był naprawdę wspaniały. Zatrudniała ona aktorów na poziomie takich sław jak Michaił Uljanow, Oleg Dal i Nona Mordyukowa. A młoda, początkująca aktorka Zhukova miała od kogo i czego się uczyć. Jednocześnie widać było tu prostolinijny charakter Tatiany. Nigdy nie potrafiła wpasować się w ustalony zespół teatru. A kiedy, na domiar złego, stało się wiadomo o rozpoczęciu niewierność męża, Tatiana Żukowa zabrała swoją córkę, która urodziła się w Nowosybirsku i wróciła do Moskwy.

Teatr na Tagance

W 1965 roku Jurij Lubimow, główny dyrektor moskiewskiego Teatru Taganka, zaprosił ją do swojego zespołu.

Teatr na Tagance był w tym czasie najbardziej awangardowym teatrem w kraju. Jego produkcje nie miały praktycznie żadnych kurtyn ani scenografii, zamiast tego wykorzystywały konceptualne struktury sceniczne. W przedstawieniach dopuszczano wszelkie innowacje i swobodne myślenie, aktywnie wykorzystywano pantomimę, grę cieni i muzykę. Ale, co najważniejsze, trupa teatru składała się głównie z buntowników i rzutkich osobowości. Wystarczy spojrzeć na Władimira Wysockiego i Walerego Zołotuchina!

Zdjęcie poniżej przedstawia aktorkę w spektaklu Teatru Taganka pt. Alive .

Mówiąca wprost Tatiana Zhukova w końcu znalazła się w gronie prawdziwych ludzi o podobnych poglądach. Wszyscy aktorzy z zespołu natychmiast stali się jej najlepszymi przyjaciółmi.

W Teatrze na Tagance Żukowa zagrała role w takich przedstawieniach jak A Zori Zdes Tikhie, Borys Godunow, Władimir Wysocki (po śmierci Władimira Siemionowicza w 1980 roku), Dobry człowiek z Szechuanu", "Zbrodnia i kara", "Tartuffe", "Biada od Wita" - "Biada od Wita" i wiele innych.

Od 1992 roku aktorka pracuje w teatrze Taganka Fellowship of Actors, stworzonym również przez reżysera Jurija Lubimowa.

Filmy

Ekranowym debiutem Zhukovej była rola pani Jadwigi w najpopularniejszym serialu tamtych lat "Cabbage Patch "13 krzesła".

W latach 1979-1981 pojawiły się kolejne filmy Tatiany Żukowej, m.in "Moskwa nie wierzy w łzy", "Gdzie on pójdzie?!", "Mechanik", a także sztuki telewizyjne "Kruzhilikha" и "Az i Firth".

Począwszy od 2007 roku przemysł filmowy był świadkiem gwałtownego świtu seriali telewizyjnych. Tatiana Iwanowna stała się niezwykle popularna.

Zdjęcie poniżej to kadr z filmu "Bardzo rosyjski detektyw".

Pomimo tego, że jej rola była wciąż niewielka i role kameralne, Aktorkę można było zobaczyć w takich filmach i serialach jak m.in "Moja piękna niania", "Córki tatusia", "Szczęśliwi razem", "Woroninowie", "Przygody żołnierza Iwana Chonkina", "Galina", "Bardzo rosyjski detektyw", "Hotel "Eleon"" i wiele innych.

Poniżej zdjęcie aktorki na planie telenoweli "Karmel".

Życie prywatne

Aktorka była trzykrotnie zamężna. Prawdziwe kobiece szczęście znalazła dopiero u boku trzeciego męża, Igora Kirtbaya, którego poznała w ostatnim dniu trasy w Surgucie.

Igor Aleksiejewicz, Abchaz z urodzenia, wywodzący się ze starożytnego książęcego rodu Kirtbay.

Był utalentowanym inżynierem i wynalazcą; zbudował elektrownie w regionie Surgut, założył pierwszy w Syberii Zachodniej powierchnię do przesyłu energii, zbudował pierwsze wysokogórskie przejście linii energetycznej między Tyumenem a Surgutem, zbudował pierwszy hotel w Surgucie i pierwszy park dla dzieci, a także wiele innych obiektów społecznych i przemysłowych w regionie.

Igor Kirtbayeva był prawdziwym księciem i arystokratą nie tylko z urodzenia, ale i z natury. Z otwartym kołnierzem, bez krawata, uśmiechnięty, niezwykle pewny siebie i spokojny - tak wystąpił przed aktorką. Widząc Igora w jego garderobie, Tatiana Zhukova od razu zorientowała się, że jest zagubiona.

Tak swoją znajomość z Kirtbayem wspominała sama aktorka:

Igor był największy miłość mojego życia.

Gdy pierwszy raz zobaczyłam jego oczy, gdy nasz Teatr na Tagance był na trasie w Surgucie, wiedziałam, że to miłość. Ja, podobnie jak Igor, miałem wtedy 38 lat. To, że Igor był człowiekiem o wielkim sercu, wiedzieli wszyscy wokół. Nie szczędził sił w pomaganiu tym, którzy potrzebowali jego pomocy.

potrafił zadziwić - współcześni pamiętają jeszcze historię, gdy Igor zarezerwował samolot, by przywieźć zdobywców Syberii do Moskwy, na otwarcie spektaklu w Teatrze na Tagance. A później poleciał do Surgutu z kwiatami dla wszystkich kobiet 8 marca...

Pobrali się i zamieszkali w Moskwie. Ich małżeństwo trwało 15 lat wypełnionych miłością i małżeńską błogością.

W 1991 roku Igor Aleksiejewicz zmarł nagle... Po śmierci Igora Kirtbaya jedna z ulic Surgutu została nazwana jego imieniem.

Dzisiaj

Pomimo swojego obecnego wieku 79 lat, zasłużona aktorka Tatyana Zhukova jest nadal aktywna i pożądana. Nigdy nie wyszła ponownie za mąż, będąc przez prawie 30 lat wierna pamięci męża Igora, ukochanego mężczyzny jej życia.

Na zdjęciu poniżej widać dzisiejszą Tatyanę Zhukovą.

Tatyana Zhukova nadal występuje w filmach i serialach telewizyjnych, a także w teatrze "Wspólna sprawa aktorów z Taganki". W jej obecnym repertuarze znajdują się takie produkcje jak m.in "Vladimir Semyonovich Vysotsky", "Wesołych Świąt, matko!". A 18 marca 2019 roku premiera spektaklu "Panna i Mafia".