Reżyser igor kopylov: biografia, sztuka i życie osobiste

Osiągnąwszy prawie wiek Chrystusowy i zostając ojcem, Igor Kopylov nagle zdał sobie sprawę, że najważniejszą rzeczą w jego życiu jest rodzina, a cała jego praca i twórczość to zwykła rutyna.

Choć w tym roku skończy pięćdziesiąt dwa lata, wciąż ma swoje wzloty i upadki, o których wcale nie rozmyśla. Wie, że bez względu na to, co się stanie, w domu czeka na niego kochająca żona i syn.

Biografia

Miejscem urodzenia przyszłego aktora, reżysera, scenarzysty i producenta Igora Siergiejewicza Kopylova było miasto Petersburg, gdzie przyszedł na świat 1 czerwca 1967 roku.

Chłopiec dorastał raczej wycofany, pogrążony we własnym wewnętrznym świecie, który czerpał z kart ulubionych książek, które uwielbiał czytać. Jego pasja do książek rosła w siłę w miarę dorastania. Igor zaczął zbierać rzadkie książki i dzięki temu stał się stałym klientem księgarni "Księgarnia", znajdujący się na Liteyny Prospect.

Pod koniec szkoły zrozumiał wreszcie, że tylko zawód aktora może pomóc rozwinąć jego subtelną twórczą osobowość. Dlatego po ukończeniu szkoły średniej Igor Kopylov został studentem Wydziału Aktorskiego i Reżyserskiego Leningradzkiego Państwowego Instytutu Teatru, Muzyki i Kinematografii im. N. I. Lenina. К. Cherkasova.

Aktor teatralny

Ukończywszy Instytut Teatru i Kinematografii w 1991 roku, Igor dołączył do awangardowego zespołu teatralnego "Farsa". Zdaniem wielu teatrologów, jedna z najlepszych świątyń Melpomene w St. I to pomimo tego, że w jego skład wchodziło zaledwie jedenastu artystów, w tym Igor Kopylov, którego biografia jest przedmiotem tego artykułu, oraz reżyser Viktor Kramer.

Teatr "Farsa" Wspomniany aktor służył przez pełne szesnaście lat, które uważa za najszczęśliwsze w swoim życiu. W tym czasie można go było zobaczyć w takich spektaklach jak Farsa, czyli Nowe średniowieczne anegdoty francuskie, Fantazja, czyli Sześć postaci czekających na wiatr, Wołłyczaki Holopleksa, Hamlet, Wieś Stepanczikowo i jej mieszkańcy, Muszę zabić prezydenta, a także w mono-performansach Śladami krwi na śniegu i Coś wcielonego.

Igor Kopylov w scenie z "Hamleta" w Teatrze Farsy.

Udane występy teatru i zagraniczne tournée trwały do 2003 roku, kiedy to pewnego dnia zespół "Farsa" nie odkryli nagle, że ich teatr jest moralnie przestarzały. Teraz przyszła era projektów telewizyjnych i seriali, a teatry, tym bardziej mały teatr, jak np "Farsa", stawał się coraz mniej pożądany.

19 grudnia 2007 roku teatr dał swój ostatni spektakl. To właśnie ta sama produkcja Farces, czyli nowych średniowiecznych anegdot francuskich zapoczątkowała działalność tego teatru w 1991 roku. Publiczność zgotowała mu owację na stojąco...

Scenarzysta

Choć nie lubił przelewać swoich myśli na papier, równolegle zajmował się teatrem "Farsy" Igor Kopylov zadebiutował jednak jako scenarzysta. Moja pierwsza sztuka "Nie powiem", który sam później oparł w filmie o tym samym tytule, z udziałem Lisy Bojarskiej i Maksima Matwiejewa w z udziałem, pisał jeszcze w 1993 roku.

Za pierwszym "Nie powiem" W ślad za tym poszły również sztuki Kopyłowskie "Marna historia", "Henry" и "Przypadek Kornetu O.", Pierwsza sztuka została wystawiona na deskach teatrów w Petersburgu, Magnitogorsku, a nawet Hamburgu. Kiedy nadszedł rok 1998, Kopylov został zaangażowany w kręcenie uznanego serialu telewizyjnego "Czarna Wrona", ten ostatni podjął ryzyko i zaproponował swoje pomysły głównemu scenarzyście projektu telewizyjnego. Przekazał je producentowi serialu i uzyskał jego akceptację. Od tego czasu Igor Kopylov pisze scenariusze filmowe.

Dyrektor

Kopylov został filmowcem przez przypadek w 2003 roku. Podczas kręcenia filmu o detektywie "Mangusta" autor scenariusza, a sam odtwórca jednej z głównych ról w filmie, Igor, napotkał na nieprzewidziane okoliczności związane z trudnościami w kręceniu filmu w Muzeum Etnograficznym. Wówczas Kopylov, po tym jak okazało się, że ma wielu przyjaciół i znajomych pracujących w tym właśnie muzeum, zebrał się na odwagę i zaproponował producentom serialu negocjacje z dyrekcją muzeum i uzyskanie zgody na kręcenie zdjęć w zamian za to, że pozwolą mu nakręcić jeden odcinek. Producenci podjęli ryzyko. Ale pod warunkiem, że Igor Kopylov zrobi to w trzy dni.

Udało się i od tego czasu zrealizował swoją teraźniejszość powołanie życiowe - być dyrektorem. Szczęście, jakie zaczął mu przynosić ten zawód, nie dało się porównać nawet z latami spędzonymi w teatrze "Farsa".

Pomimo braku wykształcenia reżyserskiego, Kopylov stał się autorem takich filmów i seriali telewizyjnych jak m.in "Mangusta", "Mangusta 2", "Gdzie mieszka szczęście", "Arrow of Fate", "Ulice Rozbitych Latarni", "Tylko miłość", "Zacznij od nowa", "Nie powiem" i wielu innych.

Jego ostatnią pracą reżyserską był serial kryminalny "Leningrad 46", opowiadający o losach mieszkańców powojennego Leningradu, cierpiących z powodu szalejącej przestępczości.

Aktor filmowy

Jego debiutem filmowym była niewielka rola w dramacie Igor Kopylov "Piekło albo Dossier o sobie", która miała premierę w 1990 roku.

Film opowiadający o wydarzeniach z 1948 roku, w okresie największego nasilenia represji i obozów, który zdobył wiele nagród i został wysoko oceniony nie tylko przez widzów, ale także przez krytyków filmowych.

Uznanie i popularność przyszły do Kopilovu dopiero dziewięć lat później, kiedy kraj ten został pokazany na ekranie wieloczęściowego filmu telewizyjnego "Czarna Wrona", w którym aktor zagrał jedną z głównych ról.

Igor zagrał dość niekonwencjonalny obraz Ivana Larina. Ciekawa postać, która przeżyła swój los od syna matki alkoholiczki do znanego dziennikarza.

Cała dotychczasowa filmografia Igora Kopylova liczy ponad sto prac w siedemdziesięciu jeden projektach filmowych, wśród których widzowie najbardziej zapamiętali takie filmy i seriale jak m.in "Ulice Złamanych Latarni", "Wszyscy są w domu", "Gangster St", "Mangusta", "Cechy polityki krajowej", "Breżniew", "Dwa z pudełka", "Zacznij od nowa", "Patrol drogowy", "Tajemnice śledztwa", "Coma" и "Leningrad 46".

Człowiek rodzinny

Życie osobiste reżysera Igora Kopylova jest również dość bogate. Jego żona Julia przez długi czas pracowała jako administrator w teatrze "Farsa". Jest rozsądna i rozumna, a Igor jest jej wdzięczny za to, że mimo iż jest tak bardzo oddalony od prawdziwego życia, przez ponad dwadzieścia lat udało jej się zrobić z niego mężczyznę i prawdziwego męża.

Jak każdy, w ich rodzinie też czasem zdarzają się skandale, ale ogólnie między Igorem i Julią panuje niemal idealny związek oparty przede wszystkim na wzajemnym zaufaniu.

W 1997 roku Kopyłowskim urodził się syn Semyon.

W życiu naszego bohatera wiele się zmieniło, odkąd pojawił się na świecie... Przede wszystkim Igor nauczył się doceniać, że jest przede wszystkim mężczyzną i ojcem, a dopiero potem aktorem, scenarzystą, reżyserem i producentem...