Elena khayetskaya: biografia, życie osobiste, sztuka, zdjęcia

Literatura to przede wszystkim sztuka. Artysta tworzy swoje arcydzieła pędzlami i farbami, muzyk gra nutami, rzeźbiarz tnie kamień... Narzędziem pisarza i poety jest słowo. Ten normalny, którego wszyscy używamy cały czas, komunikując się ze sobą, przekazując jakieś informacje.

Ale żeby słowo stało się prawdziwym narzędziem sztuki, musi znaleźć się w sprawnych rękach twórcy. Z pewnością za takich uważamy klasyków literatury światowej: Victora Hugo, George Gordon Byron, Aleksander Siergiejewicz Puszkin... Ale są też pisarze, nam współcześni, których książki często odrzucamy z pogardą.

Ale nawet wśród pisarzy naszego wieku jest wielu utalentowanych ludzi, których dzieła można czytać z wielką przyjemnością. Może więc trzeba przyjrzeć się im bliżej i znaleźć godzinę lub dwie na studiowanie współczesnej literatury? Proponujemy zacząć od rosyjskiej pisarki naszych czasów Heleny Chajetskiej.

Biografia i życie osobiste pisarza

Znana jest pod różnymi nazwami. Jej pseudonimy to m.in. Madeline Simons i Władimir Leński, Elena Tołstaj i Jarosław Chabarow, Daria Iwołgina i Douglas Bryan. Elena Khayetskaya urodziła się z ciekawym i poetyckim nazwiskiem Agranat. Stało się to w Petersburgu, potem Leningradzie, w 1963 roku. Elena studiowała na Uniwersytecie Leningradzkim, z powodzeniem ukończyła wydział dziennikarstwa (pracował w swoim zawodzie przez kilkanaście lat). W roku ukończenia studiów (1986) wyszła za mąż za Vyacheslava Haetsky`ego. Niestety nie pożyli długo - w 1993 roku tragicznie zginął jej mąż. Kobieta zostaje w ramionach męża z pięcioletnim synem, Vladimirem.

Cztery lata po śmierci pierwszego męża w 1997 roku Elena Hayetskaya postanowiła wyjść za mąż po raz drugi. Tym razem jej wybrankiem został człowiek z kręgów literackich, Taras Vitkovsky, który później stał się współautorem pisarki. Oprócz wspólnych książek, para ma wspólne dziecko: córkę Agłaję.

Do dziś Elena nadal pisze, jej oryginalne książki i tłumaczenia są uwielbiane przez rosyjskich czytelników. Twórczość Haetskiej znalazła swoją niszę w rosyjskiej literaturze współczesnej.

Nagrody

Najlepszym dowodem uznania jest oczywiście duży nakład, w jakim ukazują się książki Eleny Chajetskiej. Jednak pisarka może pochwalić się nie tylko tym, bo jest laureatką wielu popularnych nagród literackich. Wśród nagród autora są m.in "Brązowy ślimak", "Filigranowa", "Miecz Rumata" i wielu innych.

Debiut

Kariera pisarska Eleny Hayetskiej rozpoczęła się w 1993 roku. To właśnie wtedy ukazała się jej pierwsza książka "Miecz i tęcza". Powieść ta została wydana w serii książek zagranicznych autorów, a więc pisarz musiał zastąpić jego imię pod pseudonimem Madeline Simons. "Miecz i Tęcza" Elena Khayetskaya została ciepło przyjęta przez czytelników, natychmiast zdobywając popularność. Ta książka fantasy opowiada o przygodach Helota, młodego bohatera z Langwedocji, który pilnie stara się zostać prawdziwym rycerzem. Ma za sobą wiele przygód: w trakcie opowieści poznaje wiernych przyjaciół, walczy ze złymi siłami, spotyka swoją pierwszą miłość.

Utwór napisany jest prostym, jasnym językiem, komplikacji nie powodują nawet wymyślone przez autora nowe słowa oznaczające realia fantastycznego świata, w którym toczy się akcja powieści. Ponadto tekst jest pełen dialogów, żywych wydarzeń i ciekawych postaci, dzięki czemu lektura utworu będzie łatwa nawet dla dziecka wieku szkolnym. Elena napisała później kilka innych utworów z gatunku fantasy.

Dziesięć lat później

W 2004 roku ukazała się druga część powieści "Haldor z Jasnego Miasta". Niestety, ze względu na długą przerwę w wydawaniu książek, odbieranie jej jako sequela "Miecze i tęcze" jest trudne . Fani pierwszej części dylogii dorośli, ich priorytety i preferencje w literaturze mogły się zmienić. To może być powód, dla którego, "Haldor ze Świetlistego Miasta" nie stała się tak popularna jak pierwsza książka z serii. Jeśli jednak czyta się obie części jedna po drugiej, buduje się spójny obraz przygód głównego bohatera w jego osobliwym świecie.

Książki

Elena Vladimirovna Khayetskaya pisze dla wszystkich grup wiekowych. Jej bagaż twórczy obejmuje książki z gatunku fantasy, m.in. powieść "Miecz i Tęcza", o którym już mówiliśmy, seria powieści "Isangard i Koda", opowiadająca o przygodach człowieka i piaskowego stwora (w powieściach tych występuje ciekawe połączenie wątków i motywów z różnych mitologii). Takie książki szczególnie podobają się dzieciom i młodzieży, które lubią zanurzać się w fikcyjnych światach, przenosić się w nieistniejącą rzeczywistość. Wartka akcja, początek przygody, kolorowe ilustracje - wszystko to pozwoli zrelaksować się przy lekturze, odprężyć i po prostu dobrze się bawić.

Na poważnie...

Hayetskaya pisze również utwory historyczne, w których nie ma miejsca na fikcję, ale pojawiają się ważne obserwacje i przemyślenia. Nad takimi pracami należy się zastanowić, przeanalizować każdy szczegół. Niewprawny czytelnik z pewnością również uzna je za interesujące, ale nie znajdzie w nich głębi, którą włożył w nie autor. Tak więc, w serii "Warszawa i kobieta", Pierwsze opowiadanie o tym samym tytule ukazało się w 2005 roku, Helena Heyetskaya okazuje się nie tylko cienkim psychologiem, ale i uważnym historykiem, wszak wydarzenia rozwijają się na tle niemieckiej okupacji w czasie I wojny światowej - przekręcić i upiększyć tu nie sposób, inaczej nieprawda, którą czytelnik od razu dostrzeże.

Pisarz zwraca się także do bardziej dawnych epok historycznych. Tak więc, jej słynna powieść "Królestwo Niebieskie" jest o czasach wypraw krzyżowych, wojen między różnymi zakonami "dla słusznej sprawy".

...i nie tak bardzo

W kontraście do poważnej prozy znajduje się u Eleny Hayetskiej cykl małych opowieści "Mała proza absurdalna". Zawiera bardzo humorystyczne małe opowiadania, więcej esejów i szkiców na niekonwencjonalne tematy. Z jednej z nich dowiesz się, co myśli Twoja teczka, a z drugiej będziesz świadkiem prawdziwych kanapkowych zamieszek.

Każdy z czytelników może więc znaleźć wśród dzieł Eleny Chajetskiej m.in, że on do jego gustu.