Szynszyle szkockie lop: opisy rasy, kolory, recenzje

Kolory kotów szkockich "szynszyla" stał się dziś tak popularny i rozpoznawalny, że felinolodzy uważają nawet, że można go oznaczyć jako osobną linię rasową. Jego osobliwość polega nie tylko na nazwie, która nawiązuje do południowoamerykańskich gryzoni, cenionych za swoje luksusowe futro, ale także na kolorze - futro tych kotów jest jasnoszare z subtelnym niebieskawym odcieniem. Chociaż hodowcy uzyskali kilka innych odmian odcieni.

Poznajcie więc szkockiego kota szynszylowego. W tym artykule wyjaśnimy cechy i standard rasy, a także niektóre zawiłości jej treści.

Historia rasy

Początkowo kocięta o tym niezwykłym kolorze pochodziły od osobnika jednej z najstarszych i najpopularniejszych ras - perskiej. Zwierzęta te charakteryzują się bardzo długą sierścią (do 12 cm), która jest jednocześnie gęsta, delikatna i jedwabista. Wszystkie tradycyjne "Persowie" mają również charakterystyczny "kołnierz" na szyi i ramionach. Luksusowy wygląd futra będzie jednak cieszył oczy właścicieli tylko wtedy, gdy będzie ono codziennie szczotkowane.

Dalszy kolor "szynszyla" został wyhodowany na kotach brytyjskich. Dlatego wśród przodków każdego zwierzęcia o tej barwie koniecznie znajdą się nie tylko Scottish Fold i Scottish Straight, ale także "Briton", и "Perski".

Szkocki lop, nawiasem mówiąc, w Rosji został wyhodowany właśnie na kotach rasy brytyjskiej. Dlatego krajowi felinolodzy mają własne standardy rasy szkockiej, w przeciwieństwie np. do USA, gdzie prace hodowlane polegały na utrwaleniu genu lop-ego na amerykańskim krótkowłosym.

Opis

Scottish Fold lub Straight z charakterystycznym ubarwieniem jest dość rzadki. Opis szynszyli szkockiej lamparciej należy zatem sprowadzić do następujących ogólnych standardów: sierść kota musi mieć idealnie biały podszerstek, ale opuszki łap muszą być ciemne. Dodatkowo możliwe jest, jak mówią felinolodzy, ciemne "makijaż" jako kontur oczu, ust i nosa.

Jeśli chodzi o długość sierści to jest ona średnia - jedwabista odziedziczona po perskich przodkach, gęsta i pluszowa - po brytyjskich krótkowłosych. Szynszyla szkocka lamparciego ma pyzaty, ale nie mały, pysk. Uszy jak wszystkie "Szkocka", Można je przypiąć lub podnieść. To zależy od tego, czy masz szkockiego folda czy szkockiego straighta.

Szynszyle z kleszczami

Koty lop-uszne mogą być zarówno tikami, jak i niewyraźne. Wyjaśnijmy pokrótce znaczenie tych terminów, gdyż często powodują one zamieszanie wśród zwykłych miłośników kotów.

W przypadku koloru tiked (abisyńskiego) każdy włos kociej sierści dzieli się na kilka kolorów (z reguły dwa lub trzy). W ruchu wygląda mieniąco, pod różnymi kątami ma nieco inny kolor. Ogólny wygląd tego ubarwienia jest jasny "zasłona". Przy okazji nie ma tiki-tiki na brzuchu i klatce piersiowej, a także na wewnętrznych stronach nóg.

Kocięta szynszyli srebrnej lop-eared rodzą się częściej niż w innych odcieniach. Dlatego warianty kolorystyczne szynszyli są albo białe (srebrne), złote lub niebieskozłote. Nawiasem mówiąc, ten ostatni jest najrzadszym kolorem nie tylko u tego gatunku, ale w ogóle u szkockich lampartów. Przy okazji, kocięta szynszyli z tikami nie są tanie.

Niewyraźne zabarwienie

Tradycyjnie felinolodzy dzielą koty o tym umaszczeniu na trzy typy: rozmycie może być srebrne, złote lub rude. Przy tym włosy są farbowane w innym odcieniu tylko na jednej trzeciej (w przeciwieństwie do tiked hair - tam część koloru jest inna, jedna ósma).

Opalenizna występuje również w kilku odmianach: zwierzęta mogą być opalone na złoto z kremowym podszerstkiem lub srebrne z białym podszerstkiem. Wreszcie, możliwe jest uzyskanie czerwonawego odcienia, w którym to przypadku główna część włosów będzie jasnoczerwona, a podszerstek będzie biały.

Standardy rasowe

Są one wspólne dla szkockiego lopa.

• Głowa jest zaokrąglona, z charakterystycznym wypukłym czołem, krótką szyją i wystającymi policzkami, zwłaszcza u kotów. Nos jest dość krótki, bez ostrych zakrętów.
• Oczy są duże, okrągłe, otwarte i wyraziste. Ze względu na cechy fizjologiczne, podobnie jak Persy, mogą łzawić, zwłaszcza u kociąt.
• Kolor oczu szynszyli szkockich lamparcich jest najczęściej zielony, rzadziej spotykany jest niebieski. A u kotów o srebrnym zabarwieniu odcień narządów wzroku może być zbliżony do koloru.
• Należy pamiętać, że nowonarodzone zwierzęta mają ostateczny kolor oczu dopiero w wieku dwóch tygodni.
• Scottish Folds (lop ears) muszą mieć krótkie, pochylone do przodu uszy, ściśle przylegające do głowy, z zaokrąglonymi końcówkami. Idealnie nadają kociej głowie miękką krągłość, nie wystając z ogólnego obrysu.

Jednak w przypadku nowonarodzonego kociaka nigdy nie można z góry przewidzieć, jak udana będzie jego kariera wystawowa - jego budowa może się zmienić wraz z wiekiem. Ponadto istnieją pewne czynniki żywieniowe i wzrostowe, które mogą wpływać na kształt uszu kota szkockiego.

Kości tych kotów, w przeciwieństwie do rasy brytyjskiej, są smukłe i bardziej zgrabne niż kości krępych i krzepkich "Brytyjczycy". W wielu innych aspektach normy są podobne.

Postać

Zwyczaje szynszyli szkockiej są spokojne i pokojowe. Ogólnie zwierzę dobrze dogaduje się ze wszystkimi w domu, nawet z psami, nigdy nie wykazuje agresji do ptaków. Ale w obliczu gniewnego nieznajomego, ten kot będzie bronił się sam.

Szybko uczą się nowego domu i przywiązują się do swoich właścicieli (zwykle samotnych), ale swoje przywiązanie okazują spokojnie i nie narzucają się. Ogólnie rzecz biorąc, to zwierzę jest raczej powściągliwe i nie lubi być głaskane.

Czasami może się wydawać, że Szkot jest powolny i flegmatyczny, ale w rzeczywistości nie mają nic przeciwko zabawie, zwłaszcza gdy jest ona inicjowana przez właściciela. Chętnie też bawią się z dziećmi.

Inną cechą szkockiego Lop-Eared jest rzadkie miauczenie. Nigdy nie będzie krzyczeć, nawet gdy jest sama w mieszkaniu. Szkocki zapożyczył wiele od rasy brytyjskiej krótkowłosej, a przedstawiciele tej ostatniej znani są pod nazwą "Kot dla biznesmena". Oznacza to, że toleruje nieobecność właściciela i może być pozostawiona sama w domu przez kilka dni, o ile ma jedzenie i wodę łatwo dostępne.

Pielęgnacja i konserwacja

Szynszyle szkockie mają dość długą sierść i trzeba je od czasu do czasu szczotkować. Warto to zrobić zwłaszcza w okresie pierzenia. W przeciwnym razie samo lizanie może zatkać przewód pokarmowy. Co więcej, zwierzę z niedrapaną sierścią straci cały swój urok.

Należy również przycinać pazury oraz regularnie myć uszy i oczy. Te ostatnie często zaczynają cieknąć, w takim przypadku można je przemyć bardzo słabym roztworem manganu, po dokładnym przyjrzeniu się światłu, aby upewnić się, że nie zawiera ono nierozpuszczonych kryształów.

Felinolodzy nie są zwolennikami kąpieli zwierząt domowych. Niektórzy eksperci twierdzą, że kąpiel szkockich szynszyli lamparcich jest możliwa i konieczna, zwłaszcza jeśli samo zwierzę zwykle toleruje tę procedurę. Inni są zdania, że jeśli kot nie jest wyprowadzany na spacer i cały czas przebywa w domu, to nie trzeba go w ogóle kąpać, jeśli jest regularnie czesany.

Odżywianie

Szynszyla powinna być karmiona tak samo jak niekolorowy kot - dobrze zbilansowaną dietą. Zwykle są to produkty premium i holistyczne, które są wolne od produktów ubocznych i glutenu. Głównie bezzbożowa sucha karma. Alternatywnie można karmić pupila naturalną karmą, ale wtedy trzeba zaplanować odpowiednią dietę, która powinna składać się z mięsa, warzyw i nabiału.