Snycerstwo, rzeźbienie konturowe: opis ze zdjęciami, technologia i potrzebne materiały

Artystyczne rzeźbienie w drewnie jest jedną z najstarszych technik sztuki dekoracyjnej. W toku historii rzemiosła pojawiło się kilka jego odmian. Najbardziej zróżnicowane Płaskorzeźba, którą dzieli się na rzeźbę geometryczną, rzeźbę reliefową, rzeźbę z wybranym i dopasowanym tłem oraz rzeźbę konturową.

Co to jest rzeźbienie konturowe?

Konturowa rzeźba w drewnie jest często spotykana na wyrobach z różnych części kraju. Ornament jest wyrzeźbiony na powierzchni przez zagłębione linie. W całym wzorze głębokość i szerokość rowków pozostaje taka sama, ale może się różnić w zależności od intencji rzemieślnika i wzoru rzeźbienia konturowego w drewnie. Różnica w głębokości i szerokości rzeźbionych konturów nadaje wzorowi plastyczność i delikatność. Rzeźbienie konturowe na pierwszy rzut oka wydaje się proste i łatwe, ale tylko w ten sposób można uzyskać wysokiej jakości i estetyczny rysunek po otrzymaniu Technika rzeźbienia konturowego nie jest dobrze prześledzona, trzeba zdobyć niezbędne umiejętności i przestudiować techniki kudrynowe i geometryczne.

Historia

Jak powstało rzeźbienie konturowe? Technika konturowa snycerstwa jest praktycznie nie do odnalezienia w czasie jako samodzielny rzemiosło. Została ona włączona do innych form sztuki. Mistrzowie rzeźby kudryńskiej, na przykład, próbując uzyskać kontrast z zaokrąglonymi elementami roślinnymi, wprowadzili głębokie pociągnięcia konturowe, krzyżujące się smugi na liściach, częściach kwiatów i owoców oraz wycięli drobne szczegóły zwierząt, ptaków i ryb. Jako czysta rzeźba w drewnie, rzeźba konturowa jest niezwykle trudna do znalezienia. Często łączy się ją z innymi technikami.

Jednocześnie istnieje duża liczba dzieł sztuki ludowej z umiejętnie wykonanymi wzorami roślinnymi i geometrycznymi do rzeźbienia konturowego na drewnie. Mistrzowie stolarstwa, którzy w XIX wieku wykonywali jarosławskie przędzalnie, łączyli w technice konturowej ozdobne nacięcia gwoździ oraz sceny domowe i rodzajowe na drewnie. Aby zwiększyć wyrazistość takich rzeźb, drewniane przedmioty są ostatnio barwione w ciemnych i czarnych odcieniach, na których wgłębienia wyglądają jaśniej i bardziej kontrastowo.

Kompozycje na czarnym tle

Wystawy twórcze rzadko są pozbawione kontrastowej rzeźby konturowej lub rzeźby na czarnym tle. To właśnie wyrazistość efektu końcowego jest główną atrakcją takich prac - na czarnej powierzchni wyrzeźbione są białe linie.

Mistrzowie często używają tej techniki do wykonywania szkiców, które nie są zgodne z konturowym stylem rzeźbienia w drewnie. Często pojawiają się graficzne pejzaże na ciemnym tle, co wiąże się z faktem, że ta technika rzeźbiarska jest często mylona z linorytem.

W rzeczywistości rzeźbienie konturowe na jasnym lub czarnym tle jest techniką samą w sobie dzieło sztuki W rzeczywistości rzeźbienie konturowe na jasnym lub czarnym tle jest samodzielną techniką drzewną z charakterystycznymi dla niej środkami wyrazu dekoracyjnego. Aby nie naśladować linorytów, projekty snycerki konturowej dla początkujących są dostępne w specjalnych ilustrowanych wydaniach z dokładnymi opisami.

Procedura

rzeźbienie konturowe opiera się na liniach zagłębionych wycinanych dłutami, przecinakami, nożami ukośnymi lub frezami profilowymi. Technika ta jest najprostsza i najbardziej wyrazista, wykorzystuje dłuta półokrągłe i noże skośne.

W przeciwieństwie do kudryny czy rzeźby geometrycznej, rzeźba konturowa nie charakteryzuje się specyficznymi figurami dekoracyjnymi. Z tego powodu początkujący stolarze uczą się podstawowych ruchów cięcia konturowego.

Snycerstwo składa się z kilku etapów: przygotowania podłoża, wyboru ornamentu, przeniesienia szkicu na drewno, wycięcia wzoru oraz procesów wykończeniowych.

Przygotowanie podłoża

Do rzeźbienia konturów najlepszy ze wszystkich Odpowiednie gatunki drewna: olcha, lipa, brzoza lub osika. iglaki są rzadko stosowane ze względu na różną twardość warstw i wyraźną teksturę.

Jednorodne drewno jest przygotowane do rzeźbienia. Jeśli wymagane jest jasne tło, drewno jest strugane. Ciemniejsze tło uzyskuje się poprzez zabarwienie obrabianego przedmiotu. Aby uzyskać błyszczącą powierzchnię, drewno pokryte jest czarnym lakierem i zabezpieczone politurą. Przy prostych i powszechnych zabarwieniach, takich jak gwasz, tusz, akwarela, tempera, anilina, zaprawa i bejca, drewno pozostawia się matowe lub pokrywa lekkim lakierem i poleruje.

Stolarze na Podkarpaciu wykonują tradycyjne jaworowskie rzeźby wykorzystując różne kolory drewna, nie tylko klasyczną czerń, ale także zieleń, czerwień, brąz i błękit. Metoda ta występuje również w snycerstwie konturowym fot.

Do dalszej pracy drewniany przedmiot jest mocowany w uchwytach lub zaciskach na stole warsztatowym. Tokarki - deski strugane, zamocowane na stole warsztatowym i przytrzymujące obrabiany przedmiot.

Wybór kompozycji

Kompozycja powstaje na podstawie rysunków i szkiców snycerki konturowej, określonej techniki i materiału, na którym będzie zastosowana. Kontury projektu muszą być bardzo wyraźne i precyzyjne. Wykonywane są w jednej ciągłej linii, z nożem poruszającym się od prawej do lewej strony. Rysowanie odbywa się również za pomocą podwójnej linii wyznaczającej ślad noża.

Szablony do rzeźbienia w konturze drewna dla pierwszych doświadczeń w stolarstwie można znaleźć w artykule. W miarę zdobywania umiejętności, mistrzowie mogą tworzyć własne kompozycje.

Rysunek na jasne tło przenoszony jest ciemnymi liniami na biały papier. Jeśli drewno jest zabarwione, szkic wykonuje się gwaszem wybielając na kolorowym papierze.

Przekazanie wzoru

Obraz przenoszony jest na drewno na dwa sposoby. Można to zrobić za pomocą kalki technicznej - czarnej lub kolorowej, w zależności od tła drewna - lub za pomocą biro bez pasty, odciskając kontury na powierzchni drewna.

Technika rzeźbienia

Do wyrzeźbienia drewna potrzebne są dwa etapy - nacinanie i podcinanie. Początkujące snycerstwo konturowe rozpoczyna się od prowadzenia noża wzdłuż linii konturowych z siłą. Nóż nie powinien być ustawiony pionowo do drewna, ale pod lekkim kątem, tzw. karbowanie. Następnie wykonuje się nacinanie, polegające na przełożeniu ostrza w dłoni i nacięciu zarysu wyrzeźbionego już wzoru. Efektem jest drewniany trójkątny pasek, który wyłania się spod noża.

Wióry z drewna należy wydobyć po ostrzu, tak aby rzeźba była czysta, o delikatnym, dobrze zarysowanym konturze. Pozostałe w rowku słomki drewna usuwa się nożem przez wielokrotne, głębsze nacięcia.

Nacinanie

podczas wycinania rowka konturowego narzędzie trzyma się obiema rękami: ostrze chwyta się dłonią jednej ręki, a ostrze prowadzi się palcami drugiej, korygując kierunek ruchu i siłę zatrzymania. Do rzeźbienia konturów używa się zwykle noża skośnego, ale dla lepszego i bardziej wyrafinowanego rzeźbienia konturów mistrzowie radzą używać dłut półokrągłych.

Jeśli rzeźba zwierzęca lub jakakolwiek inna ma wiele małych szczegółów o zaokrąglonych krawędziach, do wyrzeźbienia konturów używa się dłuta półokrągłego. Narzędzie jest zaciśnięte w pięści pod lekkim kątem do środka. Ostra krawędź jest umieszczona 1-1,5 milimetra od środka linii. Ostrze zagłębia się w drewno na kilka milimetrów, a następnie, poprzez płynne skręcanie pędzla, jest obracane. Kontynuuj cięcie, aż linia zostanie zamknięta. Rzeźbić w podobny sposób.

Przycinanie

Przycinanie wykonuje się tym samym narzędziem lub płytszym dłutem, cofając środek linii ornamentu o półtora milimetra na zewnętrzną stronę i zagłębiając dłuto w drewno, odcinając wióry w kilku ruchach. Gdy promień zaokrąglenia jest niewielki, cięcia nie wykonuje się całym ostrzem dłuta, lecz tylko jednym narożnikiem, a drugi narożnik musi wystawać. Technika ta umożliwia zaokrąglenie różnych promieni przy użyciu minimalnej liczby dłut. Technika jest niezbędna w pracy Nie tylko dla techniki rzeźbienia konturowego, ale także dla bardziej skomplikowanego rzeźbienia reliefowego.

W przypadku braku dłut półokrągłych, zaokrąglone elementy w rzeźbie konturowej można wykonać zwykłym nożem ząbkowanym. Jednak w tego typu pracy warto brać pod uwagę kąt ostrzenia ostrza zależy od średnicy koła: im mniejsze koło, tym ostrzejsze musi być ostrze. nóż ukośny może poruszać się w różnych kierunkach w celu wykonania zaplanowanego ornamentu.

Aby uprościć i ułatwić proces rzeźbienia w drewnie konturowym, mistrz może obracać przedmiot w różnych kierunkach. W tym celu drewno jest wyjmowane z uchwytów lub maszyny, ponownie ustawiane i mocowane. Z czasem stolarz uczy się rzeźbić w różnych kierunkach, nie dotykając przedmiotu podczas pracy i nie zmieniając jego układu. Z tego powodu rzeźbienie konturowe wykonuje się na stojąco - taka pozycja daje większą swobodę działania stolarzowi i sprawia, że wszystkie linie są bardziej ciągłe i gładkie, co uważa się za gwarancję jakości wykonania wzoru artystycznego w tej technice.

Wykończenie produktu końcowego

Konturowa kompozycja rzeźbiarska może być wykonana zarówno na jednym tonie, jak i na powierzchni drewna, która została stonowana i wypolerowana. W tym ostatnim przypadku nie jest wymagana dalsza obróbka materiału. Jeśli ornament jest wyrzeźbiony na jasnym drewnie, pokrywa się go lakierem bezbarwnym, a powierzchnię szlifuje drobnym papierem ściernym. Mielenie odbywa się zawsze wzdłuż ziarna. Lepiej jest szlifować i lakierować toczone elementy podczas ich obracania się w maszynie. W rezultacie wyrzeźbiony element nie jest usuwany z drewnianego przedmiotu obrabianego, ale raczej zdejmowany, rzeźbiony i ponownie mocowany w maszynie, następnie wykańczany, suszony i dopiero wtedy odcinany.

Rodzaj wykończenia powierzchni zależy od przeznaczenia stolarki. Powierzchnię można polakierować na wysoki połysk lub mat rozcieńczonym lakierem nakładanym na rzeźby sztywnym pędzlem. Szlifowana powierzchnia konturu rzeźbiarskiego może być zabarwiona różnymi kolorami poprzez malowanie tylko tła lub najdelikatniejszych pojedynczych linii przed polakierowaniem przezroczystą masą. Lakier nakłada się tylko na dokładnie wysuszoną powierzchnię drewna.

Początkujący rzeźbi w technice rzeźbienia konturowego na płaskich deskach. W miarę zdobywania doświadczenia i zwiększania umiejętności, możesz zacząć pracować z bardziej złożonymi produktami: meblami, artykułami gospodarstwa domowego i domowymi. Na takich elementach rzeźby konturowe mogą pełnić funkcję Odrębne techniki samodzielnego rzeźbienia, lub jako dodatkowa dekoracja artystyczna, w połączeniu z innymi technikami stolarskimi. Rzeźbienie konturowe umożliwia wykonanie subtelnych i estetycznych wzorów w różnych stylach.