"Dipropan" w łuszczycy: opinie lekarzy i pacjentów, wskazania, instrukcja stosowania

Rozważania na temat recenzji "Dipropanu" w łuszczycy. Zwykle w tak poważnej chorobie skóry stosuje się nie tylko środki zewnętrzne w celu likwidacji objawów i zmniejszenia liczby blaszek, ale także ogólnoustrojowe leki dla Podanie wewnętrzne lub wstrzyknięcie. W ciężkich stadiach rozwija się zapalenie, wysięk i towarzyszy mu silny świąd oraz inne nieprzyjemne objawy. Recenzje Dipropan łuszczyca strzały powinny być czytane z wyprzedzeniem.

Opis patologii

Łuszczyca - jest to częsta choroba skóry o charakterze przewlekłym, która charakteryzuje się monomorficzną wysypką płaskich grudek, które mają tendencję do koalescencji w duże blaszki, które pokryte są srebrzystobiałymi, luźnymi łuskami. Choroba ma zmienny przebieg.

Etiologia łuszczycy nie jest do końca poznana, ale naukowcy uważają, że najbardziej prawdopodobna jest jej etiologia zakaźna, dziedziczna i neurogenna. W grupie ryzyka znajdują się osoby z częstymi urazami skóry, zaburzeniami OUN, paciorkowcowymi zakażeniami skóry, zaburzeniami endokrynologicznymi.

Początkowym objawem łuszczycy jest pojedyncza, różowawa, grudka pokryta białymi łuskami. Na stronie etapy rozwoju Wysypka chorobowa jest niewielka, ale stopniowo zwiększa się jej ilość. Kolejny etap charakteryzuje się pojawieniem nowych elementów w miejscach urazów, zadrapań i otarć skóry. Nowe elementy nawarstwiają się, asymilują do istniejących tablic i tworzą symetryczne warstwy. W trzecim etapie blaszki stają się mniej intensywne, mają wyraźniejsze granice i niebieskawy kolor skóry. Następuje znaczne złuszczanie. Łuszczyca wysiękowa różni się od łuszczycy zwykłej obecnością skorupek na blaszkach, które powstają w wyniku nasiąkania wysiękiem. Może również wystąpić łuszczyca podeszew i dłoni.

W ciężkich przypadkach na skórze objętej naciekiem rozwijają się małe śródnaskórkowe krostki, które łączą się tworząc ropne obszary. Mówi się, że Dipropan jest bardzo skuteczny w przypadku łuszczycy. Zwracają na to uwagę również lekarze.

Co to jest Dipropan??

W celu leczenia objawów łuszczycy nie wystarczy stosować jedynie leków miejscowych. Wymaga to stosowania leków hormonalnych, takich jak Dipropan. Jest to lek z grupy glikokortykosteroidów, który nadaje się do leczenia choroby zapalne Jest często przepisywany w leczeniu skomplikowanych postaci łuszczycy. Recenzje Dipropanu zostaną przedstawione na końcu artykułu.

Skład, postać produktu

Ten lek jest dostępny w postaci zawiesiny do wstrzykiwań: bezbarwnej lub lekko żółtawej, przezroczystej, lekko lepkiej, zawierającej białe zawieszone cząstki, wolnej od domieszek. Po rozpuszczeniu powstaje biała lub żółtawa zawiesina.

Substancjami czynnymi w preparacie są betametazonu fosforan sodowy i betametazonu dipropionian. Substancje pomocnicze: wodorofosforan sodu dwuwodny, disodu edetynian, chlorek sodu, sorbitanomonooleinian polioksyetylenu, parahydroksybenzoesan metylu, alkohol benzylowy, parahydroksybenzoesan propylu, makrogol, karmeloza sodowa, kwas solny.

Zawiesina pakowana jest w szklane ampułki i plastikowe kartoniki po 1 lub 5 ampułek.

Właściwości farmakologiczne

Recenzje zastrzyków Dipropan na łuszczycę są w większości pozytywne. Lek ma działanie immunosupresyjne (hamowanie odporności), przeciwzapalne, przeciwwstrząsowe, przeciwalergiczne i odczulające (zmniejszenie wrażliwości organizmu). Substancja czynna, betametazon, występuje w dwóch postaciach: dipropionianu dinametazonu, który zapewnia szybki początek pożądanego działania, oraz dipropionianu betametazonu, który służy do przedłużenia działania leku.

Szeroko Stosowanie leku w Dipropan na łuszczycę i inne choroby zawdzięcza swoją zdolność do hamowania produkcji substancji wywołujących reakcje zapalne oraz blokowania procesu zapalnego na poziomie komórkowym. Ponadto lek ma niewielką zdolność do zatrzymywania sodu w organizmie i zwiększania wydalania jonów potasu, wodoru i amonu, ale przy stosowaniu w zalecanych dawkach właściwości te nie mają znaczenia klinicznego. Potwierdzają to instrukcje i recenzje dotyczące zastrzyków Dipropan na łuszczycę.

Wskazania

Lek zalecany jest w przypadku łuszczycy, a także niektórych powikłań spowodowanych tą patologią:

• łuszczycowe zapalenie stawów;
• erytrodermia;
• łuszczyca uogólniona.

Wstrzyknięcia Diprospan mogą być również wskazane w przypadku rozległych, ciężkich blaszek skórnych, które są uniesione w dużej ilości, silnie krwawią i wydzielają wysięk. Nie należy samodzielnie stosować zastrzyków na łuszczycę Dipropan. O przepisaniu tego leku może zdecydować tylko lekarz prowadzący leczenie.

Zgodnie z instrukcją, Dipropan jest również przepisywany w przypadku następujących patologii:

• Choroby układu mięśniowo-szkieletowego, w tym choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kaletki maziowej, zapalenie nadkłykci, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, radiculitis i inne;
• Choroby alergiczne, w tym katar sienny, astma oskrzelowa, nieżyt nosa i inne;
• Choroby dermatologiczne, w tym egzema montiformis, atopowe zapalenie skóry, neurodermia, kontaktowe zapalenie skóry, fotodermia;
• układowe choroby tkanki łącznej;
• hemoblastoza;
• niewydolność nadnerczy.

Lista ta obejmuje wiele innych schorzeń, które wymagają stosowania glikokortykosteroidów.

Instrukcja stosowania leku Dipropan na łuszczycę

Lek ten stosuje się w postaci wstrzyknięć domięśniowych, a także we wstrzyknięciach okołostawowych, śródskórnych, śródtkankowych i śródtkankowych. Mały rozmiar kryształu dipropionianu betametazonu umożliwia stosowanie igieł o małej średnicy do bezpośredniego wstrzykiwania. Wstrzyknięcia powinny być wykonywane w ścisłych warunkach aseptycznych, zgodnie z instrukcją. "Dipropan" W łuszczycy podawany i dawkowany indywidualnie, w zależności od wskazań, obrazu klinicznego, nasilenia procesu patologicznego i reakcji pacjenta.

Przy stosowaniu systemowym początkowa dawka leku wynosi w większości przypadków 1-2 ml. Kurs leczenia lekiem Dipropan z łuszczycy należy powtarzać w miarę potrzeby, biorąc pod uwagę stan pacjenta.

Jak dokładnie wstrzykiwać?

Najczęstszą metodą podania jest podanie domięśniowe. Jak wstrzykiwać Dipropan w łuszczycy, lepiej dowiedzieć się wcześniej. Lek wstrzykuje się głęboko do dużego mięśnia, unikając wstrzyknięcia do innych tkanek (aby zapobiec rozwojowi zaniku tkanek).

W przypadku ciężkich stanów wymagających leczenia ratunkowego, początkowa objętość zawiesiny wynosi 2 ml. W przypadku umiarkowanych przypadków i innych schorzeń dermatologicznych zwykle wystarcza 1 ml. Co jeszcze mówi nam instrukcja użytkowania Do zastrzyków Dipropan z łuszczycy?

Ponadto miejscowe podawanie leku stosuje się w leczeniu m.in. Jednoczesne zastosowanie znieczulenia miejscowego jest konieczne tylko rzadko. W razie potrzeby należy zastosować 1% lub 2% roztwór lidokainy lub chlorowodorku prokainy lub inne podobne preparaty, które nie zawierają propyloparabenu, metyloparabenu lub fenolu. Płyny miesza się w strzykawce: najpierw do strzykawki pobiera się wymaganą dawkę Dipropanu, a następnie pożądaną objętość środka miejscowo znieczulającego.

W łuszczycy bardzo skuteczna jest również iniekcja w zmianę chorobową, którą równomiernie wstrzykuje się za pomocą strzykawki tuberkulinowej i igły o średnicy nie większej niż 0,9 mm.

Po osiągnięciu pożądanego efektu terapeutycznego dawkę podtrzymującą dostosowuje się poprzez obniżenie dawki betametazonu, co czyni się w odstępach czasu, aż do osiągnięcia dawki minimalnej.

W przypadku zagrożenia lub bezpośredniej sytuacji stresowej (czynnik ryzyka zaostrzenia łuszczycy) może być konieczne zwiększenie dawki leku Dipropan zawiesina. Odstawienie leku po długim okresie leczenia powinno odbywać się poprzez stopniowe zmniejszanie dawki.

Stan pacjenta należy monitorować przez co najmniej rok po zakończeniu terapii lub w przypadku stosowania dużych dawek leku.

Ostrożnie z zastrzykami "Dipropan" powinny być podejmowane przez takie grupy pacjentów:

1. Osoby cierpiące na nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).
2. Osoby, które mają poważne upośledzenie funkcjonalne układ nerwowy, Doświadczanie poważnego cierpienia psycho-emocjonalnego.
3. "Dipropan" Lek Dipropan i łuszczyca są niezgodne, jeśli na skórze występuje zakażenie septyczne.
4. Należy unikać wstrzykiwania leku u osób, których skóra jest objęta zakażeniami wirusowymi i grzybiczymi.
5. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z cukrzycą typu I i II.
6. Osoby z osteoporozą.
7. Nie podawać zastrzyków "Dipropan" jaskra, gruźlica, choroba zakrzepowo-zatorowa, choroba wrzodowa.

Leki na łuszczycę są przepisywane tylko na krótki okres leczenia. Jest to silny lek, o wielu poważnych skutkach ubocznych, które mogą prowadzić do przedawkowania. Recenzje dotyczące leczenia łuszczycy "Dipropan" potwierdza to.

Działania niepożądane

Nasilenie i częstość występowania działań niepożądanych produktu leczniczego zależy od stosowanej dawki i czasu trwania terapii. Efekty te są zazwyczaj odwracalne i można je opanować lub zmniejszyć poprzez zmniejszenie dawki. Według opinii o Dipropan na łuszczycę, najczęstsze działania niepożądane to.

1. Metabolizm: zwiększone wydalanie potasu i wapnia, zasadowica hipokaliemiczna, hipernatremia, ujemny bilans azotowy (w wyniku katabolizmu białek), zatrzymanie płynów, lipomatoza (zewnątrzoponowa i śródpiersiowa, która może prowokować powikłania neurologiczne), przyrost masy ciała.
2. Serce i naczynia krwionośne: przewlekła niewydolność serca (u pacjentów predysponowanych), podwyższone ciśnienie krwi.
3. Układ mięśniowo-szkieletowy: osłabienie mięśni, zmniejszenie masy mięśniowej, miopatia steroidowa, zwiększenie nasilenia objawów miastenicznych w ciężkiej rzekomej miastenii gravis, złamania kompresyjne kręgosłupa, osteoporoza, aseptyczna martwica głowy kości ramiennej lub udowej, zerwania ścięgien, złamanie kości rurowej, niestabilność stawów.
4. Układ pokarmowy: zmiany nadżerkowe i wrzodziejące błony śluzowej narządów trawiennych z możliwością dalszej perforacji i krwawienia, wzdęcia, zapalenie trzustki, czkawka.
5. OUN: zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego z obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego (w większości przypadków pod koniec terapii), drgawki, zawroty głowy, cefalgia, euforia, depresja (z nasilonymi reakcjami psychotycznymi), wahania nastroju, zaburzenia osobowości, nadmierna drażliwość, zaburzenia snu.
6. Reakcje dermatologiczne: ścieńczenie i zanik skóry, utrudnione gojenie się powierzchni ran, wybroczyny, wzmożona potliwość, ekchymoza, zapalenie skóry, rozstępy, trądzik sterydowy, skłonność do kandydozy i piodermii, zmniejszona reakcja w testach skórnych.
7. Układ endokrynny: nieprawidłowości cykl menstruacyjny, niewydolność nadnerczy typu wtórnego (zwłaszcza w okresie stresu spowodowanego urazem, chorobą, zabiegiem operacyjnym), zmniejszona tolerancja węglowodanów, zespół Itzenko-Cushinga, cukrzyca steroidowa lub manifestacja cukrzycy utajonej, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę lub leki hipoglikemizujące, zaburzenia rozwoju wewnątrzmacicznego, opóźnienie rozwoju płciowego i wzrostu w dzieciństwie.
8. Narządy wzroku: zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, jaskra, zaćma podtorebkowa tylna, wytrzeszcz oczu; w niektórych przypadkach ślepota.
9. Reakcje miejscowe: hiper- lub hipopigmentacja, zanik skórny i podskórny, ropień aseptyczny.
10. Reakcje alergiczne: wstrząs, reakcje anafilaktyczne, niedociśnienie tętnicze.
11. Inne: przepłukiwanie krwi do twarz po podawanie zawiesiny; oraz artropatia neurogenna.

Przeciwwskazania do stosowania

"Dipropan w leczeniu łuszczycy jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• grzybice układowe;
• Wstrzykiwanie do zakażonych powierzchni skóry i przestrzeni śródmiąższowych;
• Wstrzyknięcie P/u lub i.v;
• Nadwrażliwość na betametazon.

Należy to zawsze rozważyć przed przepisaniem leku. Ostrożnie z Dipropanem na łuszczycę u pacjentów z marskością wątroby, niedoczynnością tarczycy, chorobami oczu o etiologii opryszczkowej, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, ropniami lub innymi zakażeniami ropnymi, zespoleniami jelitowymi, zapaleniem uchyłków, chorobą wrzodową, osteoporozą, nadciśnieniem tętniczym, plamicą małopłytkową i miastenią.

Zalecenia specjalne

W praktyce klinicznej znane są przypadki ciężkich powikłań ze strony OUN (do zgonu włącznie) związane ze stosowaniem produktu Dipropan w łuszczycy. Jednymi z najczęstszych powikłań są zawał rdzenia kręgowego, porażenie czterokończynowe, paraplegia, udar mózgu i ślepota korowa. Ponieważ nie są znane dowody skuteczności i bezpieczeństwa stosowania kortykosteroidów przy zewnątrzoponowym podaniu leku, nie stosuje się tej drogi podania. Należy również unikać spożywania leku do układu naczyniowego.

Sposób stosowania i schemat dawkowania w łuszczycy jest przepisywany indywidualnie, w zależności od nasilenia dolegliwości i reakcji pacjenta. Lek należy stosować w najmniejszej dawce, która jest skuteczna. Okres leczenia powinien być również jak najkrótszy.

Dawka początkowa jest dostosowywana do momentu osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego. Następnie dawka leku Dipropan jest stopniowo zmniejszana do dawki podtrzymującej. W przypadku braku Jeśli nie ma korzyści z trwającego leczenia lub utrzymuje się ona przez długi czas, lek odstawia się i również powoli zmniejsza się jego dawkę. Dipropan na łuszczycę - jak mówią lekarze - rzadko.

Miejscowe podanie leku na miejsce zmiany lub struktury tkanek miękkich o silnym działaniu miejscowym może jednocześnie prowadzić do działania ogólnoustrojowego.

Ze względu na możliwość wystąpienia reakcji anafilaktoidalnych, należy podjąć środki ostrożności przed korzystanie z produktu, Szczególnie w przypadku wystąpienia w przeszłości reakcji alergicznych na leki.

"Dipropan zawiera dwie substancje czynne, obie są związkami betametazonu. Jedna z nich, fosforan sodowy betametazonu, jest frakcją szybko rozpuszczalną, co umożliwia jej szybkie przejście do ogólnoustrojowego krwiobiegu. Dlatego należy wziąć pod uwagę możliwe ogólnoustrojowe działanie tego leku leki.

"Dipropan dość skutecznie pomaga na łuszczycę. Na tle stosowania leku mogą jednak rozwijać się różne zaburzenia psychiczne, zwłaszcza u pacjentów niestabilnych emocjonalnie lub ze skłonnością do psychoz. Podawany osobom z cukrzycą wymaga korekty leczenia hipoglikemizującego.

Pacjenci otrzymujący ten lek nie powinni być szczepieni przeciwko ospie wietrznej. Należy również unikać innych szczepień ochronnych, ponieważ mogą one powodować powikłania neurologiczne i upośledzać odpowiedź immunologiczną. Uodpornienie jest możliwe, gdy stosuje się leczenie substytucyjne. Pacjentów otrzymujących Dipropan w dawkach hamujących ochronę immunologiczną należy ostrzec, aby unikali kontaktu z pacjentami chorymi na odrę i ospę wietrzną.

Interakcja z lekami

Podczas stosowania leku Dipropan w połączeniu z fenobarbitalem, fenytoiną, ryfampiną lub efedryną może dojść do zwiększenia metabolizmu betametazonu i zmniejszenia jego skuteczności terapeutycznej.

Jednoczesne stosowanie z pośrednimi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować zaburzenia krzepnięcia, wymagające dostosowania dawki.

Jednoczesne stosowanie z lekami moczopędnymi wydalającymi potas może zwiększyć ryzyko wystąpienia hipokaliemii.

Może zwiększać wydalanie potasu w wyniku działania amfoterycyny B.

W przypadku łączenia z estrogenami może być wymagane dostosowanie dawki (ze względu na ryzyko przedawkowania).

Jednoczesne stosowanie leku z glikozydami nasercowymi zwiększa ryzyko zatrucia naparstnicą i zaburzeń rytmu serca.

W połączeniu z NLPZ i lekami zawierającymi etanol może zwiększyć się częstość występowania wrzodów przewodu pokarmowego.

Jednoczesne leczenie somatotropiną może hamować wchłanianie tej ostatniej. Poniżej znajdują się opinie lekarzy i pacjentów o leku Dipropan na łuszczycę.

Opinia medyczna

Eksperci medyczni z dziedziny dermatologii opisują lek jako wysoce skuteczny lek hormonalny stosowany w celu wyeliminowania ciężkich objawów procesów zapalnych. Według opinii lekarzy, Dipropan z łuszczycy pomaga szybko wyeliminować przejawy choroby, znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia licznych powikłań, poprawić wygląd skóry i stan psychiczny pacjenta.

Medycy zwracają jednak uwagę, że istnieje wiele skutków ubocznych leku, które mogą obejmować bardzo groźne dla życia stany. Mając to na uwadze, przestrzegają pacjentów, by nie stosowali go samodzielnie - przed rozpoczęciem leczenia obowiązkowa jest konsultacja z lekarzem, który zapozna się z obrazem klinicznym choroby, przeprowadzi wszystkie niezbędne badania diagnostyczne, dobierze najwłaściwszą taktykę leczenia i dawkowanie leku.

Informacje zwrotne od pacjentów

Odnośnie środka farmakologicznego, oprócz lekarzy, komentarze pozostawiają także liczni pacjenci, którzy cierpią na tak nieprzyjemną dolegliwość i przeszli kurs terapii tym lekiem. Pozytywne opinie pacjentów o leku Diprospan na łuszczycę odzwierciedlają informacje, że lek doskonale sprawdza się w leczeniu objawów choroby. Pacjenci zauważają, że zapalne blaszki łuszczycowe szybko się goją, znikają oznaki stanu zapalnego, skóra odzyskuje naturalny koloryt i zdrowy typ. Ponieważ lek ma charakter pochodzenia hormonalnego, poprawę stanu pacjentów obserwowano dość szybko.

Negatywne opinie pacjentów o Dipropan na łuszczycę w większości przypadków opisują różne działania niepożądane zawiesiny. Pacjenci zgłaszają zjawiska dyspeptyczne z rozwojem nudności, zaburzeniami trawienia. To jest Najczęstsze Działania niepożądane związane ze stosowaniem leku. rzadsze występowanie różnych zaburzeń układu nerwowego. Jednocześnie u pacjentów wystąpiły stany depresyjne, wahania nastroju, zwiększony niepokój, bóle głowy, ataki paniki.

Przejrzeliśmy instrukcje i opinie o Dipropan zastrzyki na łuszczycę. Mamy nadzieję, że teraz rozumiesz więcej o leku.