Technologia wytwarzania whisky w warunkach domowych

Nie ma chyba napoju alkoholowego, którego domowi rzemieślnicy nie byli w stanie przygotować w sposób rzemieślniczy. Jednym z nich jest domowa whisky. Oczywiście na smak "żywej wody", jak nazywany jest ten napój, ma wpływ miejsce jego produkcji. Twierdzi się jednak, że technologia wytwarzania whisky z całego świata jest bardzo podobna. Można też zrobić ten spirytus w domu. Dowiedz się z tego artykułu jak zrobić whisky w domu.

O treści

Technologia wytwarzania whisky wymaga użycia następujących podstawowych składników:

• Ziarno kiełkujące. Ten składnik jest również znany jako słód.
• drożdże.
• Woda.

Technologia wytwarzania whisky pozwala na użycie karmelu lub cukru. Jednak składniki te występują najczęściej w tańszych odmianach. W procesie tym nie stosuje się żadnych aromatów, barwników ani innych dodatków chemicznych.

Przetwarzanie słodu

Zanim zabierzemy się za produkcję żywej wody w domu, warto przyjrzeć się technologii wykorzystywanej do produkcji whisky w Szkocji, ojczyźnie tego ducha. W tym kraju, według specjalistów, technolodzy używają czystego jęczmienia. W Stanach Zjednoczonych proces produkcji whiskey jest bardzo zróżnicowany. Na przykład słód składa się z mieszanki zbóż, z których 51% to kukurydza, a reszta to żyto, jęczmień, ryż i inne ziarna. Na tym etapie słód jest wyjmowany z wody i kierowany do specjalnych pomieszczeń w celu wysuszenia. W Szkocji, a konkretnie na wyspie Islay, spalany jest torf bagienny, a dym wykorzystywany jest do przetwarzania słodu. Efektem końcowym jest whisky o charakterystycznym "dymnym" smaku i dymnym aromacie.

O robieniu zacieru

Niespalony i wysuszony słód wysyłany jest do badań. Mierzy stopień zarażenia pasożytami i poziom wilgotności. Następnie, po sprawdzeniu, ze skiełkowanych i wysuszonych ziaren robi się mąkę i miesza z wodą. Proces ten nazywany jest zacieraniem. Ten zacier jest następnie podgrzewany w specjalnym kotle warzelnym. Technologia wytwarzania whisky polega na gotowaniu jej w kilku temperaturach. Utrzymuje się temperaturę od 38 do 40 stopni, aby stworzyć jednolitą masę. Rozszczepienie białka w 55°C, scukrzanie skrobi w 72°C, a tworzenie cukrów końcowych w 78°C.

O fermentacji

Do brzeczki dodaje się specjalne drożdże alkoholowe w drewnianych lub stalowych kadziach. Sam proces fermentacji trwa trzy dni w temperaturze 37 stopni. Powoduje to aktywne rozmnażanie się drożdży. Najpierw zostaną zasilone tlenem, a gdy go zabraknie, cukier zostanie rozłożony. Zacier jest podwójnie lub potrójnie destylowany w miedzianym kadzi lub zbiorniku alambicznym. Miedź usuwa ze spirytusu siarkowy smak i stwarza warunki do reakcji chemicznych, po których szkocka whisky ma nuty waniliowe, czekoladowe i orzechowe.

Można również zastosować alambik ze stali nierdzewnej. W wyniku pierwszej destylacji otrzymuje się produkt o temperaturze 30 stopni. Whisky 70 proof pochodzi z drugiej destylacji. Dzięki zastosowaniu miękkiej wody źródlanej stopień ten zostaje zredukowany do 60 stopni. Niektóre destylarnie używają twardej wody, która zawiera wiele pierwiastków śladowych. efektem jest whisky o charakterystycznym mineralnym smaku.

O starzeniu się

Beczki dębowe, wcześniej używane do przechowywania sherry, są używane do przechowywania whisky. Tanie whisky dojrzewają w beczkach po bourbonie. Przeciętnie whisky w Szkocji dojrzewa przez 5 lat. Są też takie, które leżały w beczkach przez dziesiątki lat. eksperci twierdzą, że im dłuższy okres dojrzewania, tym wyższa cena spirytusu.

O destylacji rzemieślniczej

Robienie whisky w Szkocji jest podobne do robienia bimbru. Jedyna różnica polega na tym, że istnieje jeden dodatkowy proces, który odbywa się w ciągu sześciu miesięcy. Polega ona na namaczaniu drewna w drewnie dębowym. Jeśli nie czujesz się komfortowo w procesie tworzenia własnej whisky i chciałbyś uzyskać szybszy napój, możesz spróbować następującego przepisu. Jego istota polega na tym, że spirytus jest rozcieńczany do 50 stopni mocy, a następnie uparty w dębowych beczkach przez zaledwie 10 dni. Ten przepis na wykonanie whisky nie wyklucza procedury filtracji. często zdarza się, że smak whisky jest niezadowalający.

Od czego zacząć?

Proces wytwarzania whisky w domu obejmuje kilka etapów. Na początku trzeba przygotować trociny. Zalewa się je wrzątkiem i odstawia na godzinę. Następnie odwar jest dekantowany, a trociny przerabiane są zimną wodą. Po upływie doby usuwa się wodę i pozostawia drewno do wyschnięcia na słońcu.

Składniki

Osoby, które zamierzają zrobić whisky w domu, powinny zaopatrzyć się w następujące składniki:

• Słód jęczmienny. Potrzebujesz 8 kg.
• 32 l wody źródlanej lub starannie przefiltrowanej. Nie zaleca się stosowania gotowanej whisky.
• 300 gramów drożdży prasowanych. Jeśli nie znajdziesz pod ręką, wystarczą suszone (50g).

Używany jest jęczmień zrobić wysokiej jakości whisky typu single malt. Możliwe jest również wykonanie dwu- i trzyczęściowych napojów alkoholowych, jak twierdzą eksperci.

Potrzebujesz różnych rodzajów słodu. Słody jęczmienne, żytnie, kukurydziane i pszeniczne tworzą dobrą whisky.

Pierwszy krok

Pierwszym krokiem jest zmielenie słodu na pastę. Małe kawałki skórki mogą być przechowywane. Na tym etapie Twoim zadaniem jest po prostu rozbicie ziaren na mniejsze kawałki. Ważne jest, aby nie przesadzić, w przeciwnym razie słód zamieni się w mąkę. Dla początkujących najlepszy uzyskać słód.

Następnie w dużym metalowym pojemniku należy podgrzać wodę do 70 stopni Celsjusza. Następnie do pojemnika dodajemy przygotowany wcześniej grysik i mieszamy go drewnianym tłuczkiem lub patyczkiem. Jeśli wszystko jest poprawne, otrzymasz jednorodną masę bez grudek.

Po tym czasie brzeczkę stawia się ponownie na ogniu i doprowadza do temperatury 65°C. Aby utrzymać stabilną temperaturę wewnątrz garnka, należy go szczelnie zamknąć. Jest on podgrzewany przez półtorej godziny. W tym czasie masę miesza się co 15 minut. Na samym końcu górna część brzeczki stanie się jasna, a fusy osiądą na dnie. Ogrzewanie jest potrzebny do aby mógł rozpocząć się proces scukrzania. Idea jest taka, że skrobia jest dzielona na dekstryny (substancja rozpuszczalna) i cukier. Już podczas fermentacji cukier zostanie przez drożdże zamieniony w alkohol. Według ekspertów, procedura scukrzania jest możliwa tylko w temperaturze od 61 do 72 stopni. W przypadku przekroczenia tych granic temperatury proces zostanie zatrzymany i nie będzie można go ponownie rozpocząć.

Po podgrzaniu brzeczki do odpowiedniej temperatury, należy ją schłodzić w zimnej wodzie do 25 stopni. Należy to zrobić szybko, aby zapobiec rozwojowi obcych organizmów w podłożu, co może prowadzić do zakwaszenia produktu.

Praca z drożdżami

Ten składnik musi być rozcieńczony zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Teraz potrzebny będzie zbiornik fermentacyjny, który wypełnimy schłodzoną brzeczką, dodamy drożdże i wymieszamy. Kadź musi być wyposażona w syfon i pozostawiona w ciemnym pomieszczeniu w temperaturze nie wyższej niż 25 stopni Celsjusza i nie niższej niż 18 stopni Celsjusza. Fermentacja trwa od 3 do 14 dni. Wszystko zależy od jakości surowca i tego, który temperatura otoczenia w pomieszczeniach.

Codziennie usuwaj pułapkę i mieszaj napar drewnianym patyczkiem. Oczywiście, można to zrobić również czystymi rękami. Jeśli zobaczysz, że syfon przestał bulgotać na kilka dni, a brzeczka jest jaśniejsza, to skosztuj. Jeśli wszystko jest zrobione poprawnie, brzeczka będzie gorzka i bez słodyczy.

O destylacji

Na tym etapie wywar za pomocą durszlaka wlewa się do destylatora. Użyj durszlaka, aby część słodu, która nie rozpuściła się w postaci granulek, mogła być łatwo oddzielona. Jeśli wszystko zostanie pozostawione.. rzeczywiście, jeśli nie jest destylowana do najwyższej zawartości alkoholu, śruty spalą się w destylarce, czyniąc whisky gorzką.

Słód jest następnie poddawany destylacji przy użyciu destylatora. Skończysz z 6 litrami 40-stopniowego jęczmiennego bimbru. Podczas pierwszej destylacji nie trzeba dzielić zbioru na ogony, głowy i korpus. Teraz mierzymy moc i zawartość alkoholu w destylowanym produkcie. Rozcieńczyć destylat wodą (do 20 %) i rozpocząć drugą destylację.

Pierwszy wyprodukowany 12% alkohol nazywany jest "głowami" i jest to frakcja zawierająca szkodliwe substancje. Tę ilość należy przelać do osobnego pojemnika. Jeśli nie zastosujesz się do tej rady, otrzymasz niesmaczną domową whisky. W dodatku ryzykujesz, że zaszkodzisz dla twojego zdrowia. Zbierana jest główna frakcja, która wśród gorzelników nazywana jest "korpusem". Średnio powinieneś uzyskać około 3-4 litrów.

Jeśli chcesz uzyskać wysokiej jakości destylat, możesz zastosować trzecią destylację. W tym przypadku na wylocie "korpusu" spuszczamy 3 % produktu. Według wielu doniesień, trzecia destylacja jest bardzo rzadko stosowana, ponieważ jest pracochłonna.

Infuzja

Teraz bimber zbożowy musi być poddany infuzji w drewnie dębowym. Można to zrobić na dwa sposoby. Niektórzy mistrzowie otrzymują dębową beczkę, która jest wypełniona destylatem. Alkohol destyluje się w piwnicy przez pół roku. Druga metoda polega na wykorzystaniu dębowych palików.

Według ekspertów, pierwsza metoda jest uważana za najlepszą. ale jest rzadko używany. Najłatwiej pracuje się z palikami dębowymi. Najlepiej, aby miały one średnicę 350 mm i były wykonane z 50-letniego dębu. Nie należy używać kory, trocin i wiórów, ponieważ duże ilości garbników sprawią, że whisky będzie miała ostrzejszy smak.

Destylat musi być przechowywany w słojach lub innych szklanych naczyniach. Po zagotowaniu destylatu, ostudzeniu i pozostawieniu do wyschnięcia na słońcu, dębowe paliki umieszcza się tak, aby zmieściły się wewnątrz garnka. Średnio do 15 sztuk na doniczkę. Teraz do każdego naczynia wlewamy destylat i szczelnie je przykrywamy. Słoiki pozostawić w piwnicy na co najmniej 6 miesięcy. Dzięki dłuższym okresom dojrzewania smaki domowej whisky ulegają poprawie.

Filtracja

Pod koniec pół roku lub 12 miesięcy puszki destylacyjne są wyjmowane z piwnicy i filtrowane. Wykonuje się go za pomocą filtrów z gazy. Whisky jest następnie butelkowana i korkowana dla lepszego przechowywania. Istnieje jeszcze kilka innych przepisów na zrobienie whisky w domu, przeczytaj o nich więcej poniżej.

Pierwsza metoda

Technika ta polega na wytwarzaniu whisky z domowego bimbru. Do pracy Potrzebne będą następujące składniki:

• Bimber o sile 45 stopni. Będziesz potrzebował 3 litrów.
• Trzy łyżki stołowe kory dębowej.
• Węgiel drzewny (50g).
• Śliwki lub morele (do 10 jagód).

Korę dębu można kupić w aptece. Podobno wielu rzemieślników robi własny węgiel drzewny z drzew owocowych, dębu lub brzozy.

Jak postępować

Jeśli uważasz, że bimber jest zbyt mocny, to rozcieńcz go do 45 stopni. Nie należy rozcieńczać samej whisky, gdyż pogorszy to jej smak i aromat. Następnie trzeba zmielić węgiel drzewny na pył. Kora dębu jest następnie parzona: najpierw drewno powinno stać we wrzącej wodzie przez 10 minut, następnie 15 minut w zimnej wodzie. Następnie kora jest suszona. Do wcześniej przygotowanego pojemnika wsypuje się drewno, suszone morele (lub śliwki) i roztopiony węgiel drzewny.

Następnie naczynie napełnia się bimbrem i szczelnie zamyka. Alkohol pozostawiamy do dojrzewania w ciemnym i chłodnym miejscu na dwa tygodnie. Po tym czasie słoik jest otwierany i whisky jest degustowana. Na samym końcu alkohol jest filtrowany przez filtr z gazy bawełnianej.

Wariant drugi

Tworzenie whisky z bimbru w w domu dzięki tej metodzie Metoda ta jest procesem bardziej czasochłonnym. Chodzi o to, by imitować starzenie się destylatu w dębowej beczce. Najpierw z dębowych listewek lub desek wycina się kilka małych kawałków. Następnie zawija się je w folię i wkłada do piekarnika, aby się upiekły. Ważne jest, aby nie pozostawiać na drewnie żadnych odsłoniętych miejsc. Druga metoda to bardzo czasochłonny proces, w którym wykorzystuje się whisky.

Procedura smażenia trwa nie dłużej niż trzy godziny. Temperatura może być bardzo różna. Wszystko zależy od smaków, które chcesz zainfekować. Na przykład w temperaturze 120 stopni końcowy produkt alkoholowy będzie miał łagodniejszy aromat, a bardziej wyrazisty w temperaturze 150. W temperaturze 250 stopni napój będzie miał waniliowe nuty dymne, 270 będzie miał migdałowy smak.

Trzy plastry na trzylitrowy słoik. Napełnij garnek destylatem do środka i szczelnie zamknij. Bimber musi się teraz naparzać w ciemnym, chłodnym miejscu. Trunek może być dekantowany po czterech miesiącach.