Homon jest organiczną częścią codziennego życia

Gdy tylko wejdziesz do ruchliwego miejsca, natychmiast otoczy Cię cała gama nieodróżnialnych odgłosów: rozmowy licytujących, muzyka z pobliskiej kawiarni, krzyki zaniepokojonych ptaków. Taki hałas ma swoją definicję - jest piastunem. Nierzadko jest on częścią bardziej złożonych koncepcji, ale co oznacza?? W zrozumieniu terminu może pomóc zagłębienie się w historię jego powstania, próba nadania sensu wyrażeniom kognatycznym z innych języków.

Z Europy Wschodniej lub Islandii?

Lingwista Fassmer wykonał dużą pracę i wymyślił dwie uzupełniające się wersje pochodzenia tego słowa. Ten pierwszy odnosi się do krajów Europy Wschodniej, gdzie można go usłyszeć:

• hałas;
• homon;
• gomon.

Związane w dosłownym tłumaczeniu "kłótnia, hałas", co implikuje bezładność wydawanych dźwięków, ich niespójność. Wiąże się to również z używaniem podniesionych tonów w celu zapewnienia sobie władzy nad innymi. Natomiast drugi wariant doprowadził badacza do języków grupy germańskiej. Znaczenie "hubbub" można poznać dzięki staro islandzkiemu gaman:

• radość;
• śmieszność.

W tym przypadku pokrewne byłoby angielskie game lub "gra". W obu tych przypadkach mówca odnosi się do pewnego rodzaju hałaśliwego tłumu.

Jak interpretuje się to pojęcie?

W dzisiejszej Rosji termin ten nie ma pozytywnych ani negatywnych konotacji. Stwierdza jedynie pewną zawartość dźwiękową przestrzeni:

• szum wielu głosów;
• głuchej mowy;
• krzyk.

W zależności od słownika może być niewielka rozbieżność znaczeniowa. Niektórzy autorzy koncentrują się na niemożności sformułowania wypowiedzi lub zidentyfikowania konkretnego głosu. Inni wskazują na nadmierną głośność, a dla jeszcze innych kluczowym kryterium jest dysonans, brak synchronizacji.

W praktyce okazuje się, że to hokus pokus to wtedy dziesiątki osób mówiących jednocześnie. Mogą próbować przekrzykiwać się nawzajem, jak na zebraniu partyjnym, albo podzielić się na małe grupy zainteresowań, jak to się dzieje w każdej szkole podczas przerwy. Jedni odbierają takie tło spokojnie, inni są zmuszani wszelkimi sposobami do przerwania rozmowy, aby zdążyć na zajęcia lub rozpocząć pracę.

Używane przez ich współczesnych?

Słowo to nie jest przestarzałe, ale częściej łączy się z epitetem "ptak", tworząc barwny opis artystyczny dzikiej przyrody. Częstsze jest użycie słowa "pacyfikacja", które odnosi się do wszelkich prób spacyfikowania tłumu, uspokojenia zbyt żywych lub gorących sporów. Warto dodać go do słownictwa, bowiem w XXI wieku często trzeba wygłosić przemówienie przed dużą publicznością. A uwagę można osiągnąć tylko wtedy, gdy szmer!