Ptak o pięknym ogonie: nazwa ze zdjęciem, opis, siedlisko

Od kilkuset lat pawie uważane są za najpiękniejsze i najbardziej majestatyczne ptaki na naszej planecie. Ten ptak, z długim pięknym ogonem, w niektórych krajach nazywany jest królewskim ptakiem. Pawie zyskały swoją popularność dzięki wyjątkowym ogonom, na których upierzeniu znajdują się skomplikowane wzory. Nie każdy jednak wie, że ten ptak z pięknym ogonem - bliski krewny najpospolitsza kura, która występuje w prawie każdym obejściu.

Choć to piękno występuje głównie na wschodzie, jego nazwa dostała od Francuzów. Nazwa ptaka o pięknym ogonie pochodzi od francuskiego pavilio, co dosłownie oznacza "namiot". Paw dostał swoją nazwę za swój ogon, który po rozłożeniu przypomina namiot.

Warto zauważyć, że paw zyskał sławę nie tylko ze względu na ciekawe upierzenie, ale także na kilka innych cech, dzięki którym został udomowiony. W tym artykule powiemy, jak nazywa się ptak z pięknym ogonem w różnych krajach, a także opowiemy o osobliwościach jego o jego życiu i siedlisku.

Opis ogólny

Paw ma długą szyję i małą głowę. Na głowie ma herb. Kolor sierści samca pawia jest niebieski, natomiast samicy brązowy. Głos tego ptaka nie jest tak piękny jak jego wygląd. Jest on ostry i nieprzyjemny dla ludzkiego ucha. Dorosłe ciało może osiągnąć do 130 cm długości z ogonem 50-60 cm. Samiec często waży ponad 4 kg, samice ptaków są mniejszych rozmiarów.

Ubarwienie tych stworzeń jest nie mniej ciekawe. Ten ptak z pięknym ogonem ma niebieską szyję i część klatki piersiowej, natomiast jego grzbiet ma zielone zabarwienie. Część dolna Korpus czarny. Co ciekawe, tylko samce mają tak różnorodne kolory, samice mają stosunkowo proste brązowe ubarwienie.

Ogon pawia

Paw zawdzięcza swoją sławę ogonowi, który stworzył wizerunek królewskiego ptaka. Co ciekawe, tylko samiec pawia posiada również ogon. Ogon samicy ma matowy, szarawy odcień. Naukowcy nazywają tę cechę dymorfizmem płciowym. Niezwykły fakt: to, co ludzie uważają za ogon, jest w rzeczywistości nadogonem. Tutaj wszystko zależy od ułożenia piór. Te mniejsze zachodzą na te dłuższe, które mogą osiągać ponad półtora metra. Samo pióro jest zbiorem włóknistych włókien z kolorowym "okiem" na końcu.

Siedlisko i długość życia

Piękny ptak pliszka występuje głównie w Azji, obu Amerykach, na subkontynencie indyjskim i w kontynentalnej części Afryki. Pawie wolą żyć w podszyciu, w pobliżu rzek i jezior. Ponadto w obu Amerykach ptaki te zawędrowały do dżungli. Jeśli w sąsiedztwie są ludzie, pawie przenoszą się w pobliże terenów rolniczych.

Ptak z pięknym ogonem porusza się dość szybko przez gęstwiny. Jego puszyste upierzenie nie ma wpływu na jego prędkość.

W naturze paw może żyć nawet do piętnastu lat. Ptaki udomowione mają do 23 lat. Liczbę pawi szacuje się dziś na zaledwie sto tysięcy. Co ciekawe, w Indiach pawie są uważane za szkodniki i są bezwzględnie eliminowane. Powodem tego jest fakt, że lubią one zjadać uprawy. W niektórych regionach pawie niszczą całe pola uprawne.

Styl życia pawia

Ptaki te żyją w małych rodzinach. Takie stado składa się z jednego samca i kilku samic. Ten ptak z pięknym ogonem prowadzi wyłącznie dzienny tryb życia. Pawie mogą przejść wiele kilometrów w poszukiwaniu pożywienia. W nocy ptaki wspinają się na szczyty drzew. Godne uwagi jest to, że pawie podczas grzędowania zawsze mają głowę zwróconą na zachód. Ale wraz ze zbliżającym się świtem skręcają na wschód.

W warunkach dziki Głównymi wrogami tych pięknych ptaków są tygrysy i lamparty. Gdy pawie widzą, że się zbliżają, wydają głośne dźwięki. Co ciekawe, jeśli wyczuje w pobliżu drapieżnika, ptak może wystartować. Paw nie jest jednak przystosowany do długodystansowego lotu i dlatego dość często ginie. Krótki zasięg tego pierzastego ptaka wynika z pióropusza ogona, który zaburza aerodynamikę.

Hodowla

Ornitolodzy opisują pawie jako poligamiczne ptaki. Każdy samiec ma swój własny "harem". Składa się on zazwyczaj z czterech lub pięciu samic. Sezon lęgowy pawi rozpoczyna się w połowie wiosny, a kończy w październiku.

Przed założeniem gniazda samce tych ptaków wykonują osobliwy taniec godowy. Rozwijają swój kolorowy ogon, głośno krzycząc i potrząsając nim. W ten sposób kołyszą się z boku na bok, pokazując go ze wszystkich stron.

W okresie godowym bardzo często dochodzi do ostrych walk między dorosłymi samcami. Warto zauważyć, że jeśli samica nie okaże samcowi należytej uwagi, może on zwrócić się do niej tylną częścią ciała. To jego sposób na pokazanie swojej obojętności wobec niej. Zaloty trwają do momentu, gdy samica jest w pełni pokryta.

Ptaki te gniazdują na ziemi. Robiąc to, wybierają najbardziej osłonięte miejsca. W rzadkich przypadkach ich gniazda można zobaczyć na drzewach. Jeśli żyją w pobliżu siedzib ludzkich, często można zobaczyć ich gniazda na dachach. Pawie mogą czasami zajmować puste gniazda dużych ptaków drapieżnych.

Tylko samica ptaka inkubuje jaja. Okres inkubacji wynosi 4 tygodnie. Pisklęta, podobnie jak inne żurawie, mogą podążać za matką bezpośrednio po wykluciu się z jaj.

Karmienie pawia

Trawa i inne rośliny zielone stanowią główną część ich diety. Jednak ulubionym pokarmem pawia są ziarna i różne nasiona. Często ptaki te stają się prawdziwym utrapieniem dla rolników w ich siedliskach, powodując poważne szkody na ich zasianych polach. Co warte podkreślenia, choć pawik żywi się głównie pokarmem roślinnym, może też jeść owady, robaki, żaby i małe gryzonie. Jeśli w pobliżu ich siedliska znajduje się zbiornik wodny, ptaki te włączają do swojej diety również skorupiaki.