Rodzina kotów: lista, opis i siedlisko

Rodzina kotów reprezentuje jedną z największy grupy zwierząt na świecie, składa się z kilku rodzajów. Specjaliści natomiast dzielą wszystkie dzikie koty na duże i małe. W sumie nauce znanych jest około 35 gatunków tych ssaków.

W tym artykule przyjrzymy się najpopularniejszym członkom rodziny kotów. Dowiadujemy się, gdzie żyją pumy, pantery i inne dzikie koty.

Pochodzenie rodziny kotów

Powszechnie wiadomo, że pierwsze dzikie koty pojawiły się na naszej planecie w okresie miocenu. Pierwszy gatunek z rodziny kotowatych, Proailurus, żył na terenie współczesnej Azji i Europy. To właśnie stąd wywodzą się wszystkie inne gatunki. Ten starożytny ssak miał wydłużone ciało, krótkie nogi i wyjątkowo długi ogon. Jego ostre zęby i pazury były główną bronią tego drapieżnika.

Naukowcy uważają, że proailurus jest przodkiem bardziej współczesnego zwierzęcia, pseudoelurusa, który zamieszkiwał Ziemię około 20 milionów lat temu. Gepard był bardziej typowy dla rodziny kotowatych i występował nie tylko w Europie i Azji, ale także w Ameryce Północnej. Drapieżnik ten miał smukłe, elastyczne ciało i potężne, umięśnione nogi. Pseudoelurus większość swojego życia przeżywał na drzewach.

Później, około 2,5 mln lat temu, pojawił się Smilodon, którego naukowcy również klasyfikują jako starożytnego zdziczałego kota. Jego ubarwienie przypominało ubarwienie współczesnej pantery śnieżnej.

Gdzie oni mieszkają?

Zdziczałe koty występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Występują na wszystkich wyspach oprócz Nowej Gwinei, Grenlandii i Madagaskaru.

Większość odmian tych mięsożerców preferuje życie w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Ale niektóre gatunki występują również w klimacie umiarkowanym. Lista rodziny kotowatych obejmuje te zwierzęta:

• ryś;
• puma;
• tygrys amurski;
• leśny kot;
• Kot dalekowschodni.

Co znamienne, mimo że rodzina kotów jest jedną z największych grup, populacja dużych gatunków coraz bardziej się zmniejsza. Jest to spowodowane powszechnym kłusownictwem. Co ciekawe, w czasach prehistorycznych starożytni ludzie również woleli polować na duże dzikie koty. To również miało pewien wpływ na przyszłe populacje drapieżników.

Jakie są różnice między gepardem a lampartem?

Jedna z najbardziej rzucających się w oczy różnic tych dzikich kotów jest obserwowana na ich głowach. Gepardy mają tzw. paski łzowe zlokalizowane na pysku. Leopardy ich nie mają. Drugą różnicą widoczną gołym okiem jest kolor skóry. Ciało lamparta pokryte jest plamami w kształcie rozety, z ciemniejszym tłem w środku. Futro geparda jest usiane wyraźnymi czarnymi plamkami, nie tworzącymi żadnych okrągłych wzorów.

Jeśli spojrzysz na budowę anatomiczną, zauważysz, że lampart jest większy. Często zwierzęta te posiadają warstwę tłuszczu, co wynika z ich biernego trybu życia. Gepard może ważyć do 70 kilogramów i dorastać do 250 centymetrów długości. Gepard ma smukłe, umięśnione ciało. Nie ma w niej złogów tłuszczu. Dorosły lampart osiąga długość 140 centymetrów i może ważyć do 50 kg.

Jaguar

Jaguar kontynuuje listę kotowatych. Jaguar jest największym drapieżnikiem w Stanach Zjednoczonych. Jaguar, podkreśla opis zwierzęcia, jest piękny i pełen gracji. Dorosły gepard jest dość imponujących rozmiarów. Mogą ważyć nawet do 160 kilogramów. Jaguar jest trzecim co do wielkości dzikim kotem na świecie, drugim po tygrysie i lwie.

Jego wygląd jest podobny do lamparta. Ma podobne ubarwienie, ale jest znacznie większy w rozmiarach. Jaguar ma na głowie zaokrąglone uszy. Zwierzęta mogą mieć kolor od głębokiej czerwieni do piaskowej czerwieni.

Jaguar jest najbardziej efektownym zwierzęciem Ameryki Środkowej i Południowej. Niestety, populacja jest w fazie spadku, z powodu regularnych polowań. W efekcie siedlisko jaguara znacznie się skurczyło.

Tygrys

Ten dziki kot uważany jest za największego kota z rodziny kotowatych. Tygrysy mogą ważyć nawet trzysta kilogramów. Długość największych zarejestrowanych przez naukowców zwierząt przekracza 3 metry. Na i rozmiar jaguara może się różnić w zależności od gatunku. Za największe tygrysy uważa się tygrysy bengalskie i amurskie.

Drapieżnik ma elastyczne, silne ciało. Tygrys jest prawie jedynym gatunkiem w rodzinie, który nie widzi kolorów. Zwierzę ma wyczulony słuch i doskonały zmysł węchu. Dzięki tym cechom potrafią wykryć nawet najsłabszy zapach z bardzo dużych odległości. Dzięki temu tygrys jest jednym z najgroźniejszych drapieżników na świecie.

Tygrys występuje w kilku kolorach: brązowym, białym i żółtym. Posiada tradycyjne pionowe paski. Długość wełny zmienia się w zależności od siedliska. Gatunki południowe mają rzadszą i krótszą sierść. Gatunki północne mają gęstszą, dłuższą sierść.

Lwy

Lew jest członkiem rodziny kotów. Słusznie uważa się go za króla bestii. Ten drapieżnik jest drugi pod względem wielkości tylko po niektórych gatunkach tygrysów. Dieta tych przerażających ssaków zależy od jego siedliska. Ale wszystkie z nich przeważnie polują na duże zwierzęta roślinożerne. Lwy afrykańskie często żerują na zebrach, bawołach i antylopach. Gatunki pochodzące z Azji żerują na dzikach i jeleniach.

Lwy to zwierzęta społeczne. Łączą się w małe grupy, składające się z kilku samic i jednego przywódcy płci męskiej. Co ciekawe, to właśnie samice zajmują się jedzeniem. Same samce rzadko polują.

Każda duma ma swoje odrębne terytorium, chronione i strzeżone przez przywódcę stada.

Pantery

Listę kociej rodziny kontynuuje jedno z najbardziej enigmatycznych zwierząt drapieżnych. Przez długi czas pantera była uważana za osobny gatunek. Później naukowcy odkryli, że to zwierzę reprezentuje nie jeden, ale kilka gatunków dzikich kotów, które mają wysoką zawartość czarnego pigmentu w ich futrze i skórze.

Pochodzenie pantery wciąż budzi kontrowersje. Niektórzy specjaliści są przekonani, że czarne ubarwienie jest spowodowane nieprawidłowościami genetycznymi. Inni sugerowali, że ten kolor może być spowodowany ich życiem w nieprzeniknionych lasach. W takich miejscach zawsze panuje półmrok, gdyż nie dociera do nich prawie żadne światło słoneczne.

Do takich drapieżników należą czarne pantery:

• jaguar;
• tygrys;
• lampart.

Pantera nie jest osobnym gatunkiem, ale całym rodzajem połączonym genetyczną zmiennością. Cecha ta nosi nazwę melanismus. Co niezwykłe, jest ona nieodłącznym elementem niemal każdego istniejącego zwierzęcia. W naturze występują nawet czarne lisy, które nazywane są lisami. Futro wygląda jednolicie tylko z daleka. Na przykład na ciele czarnego tygrysa, oglądanego z bliska, widoczne są paski, podczas gdy ciało lamparta ma plamy.

Puma

Zaokrąglając listę rodziny kotów jest wdzięcznym zwierzęciem, które łączy w sobie siłę i uroda. Naukowa nazwa tego zwierzęcia to Puma concolor, co tłumaczy się jako "jednokolorowa puma".

Pierwszy szczegółowy opis tego wdzięcznego zwierzęcia został sporządzony na początku XVI wieku. Co ciekawe, zainteresowanie kuguarem nigdy nie osłabło od czasu. Naukowcy wielokrotnie próbowali oswoić tego drapieżnika, ale bez większych sukcesów.

Nazwa "puma" nie jest wyjątkowa dla tego zwierzęcia. W różnych częściach świata znany jest również jako lew górski i puma. Puma jest jednym z największych dzikich kotów. Zajmuje drugie miejsce po tygrysie, lwie i jaguarze. Ciało samca może osiągnąć 180 centymetrów długości i 100 kg wagi. Samice są jednak o około 30% mniejsze od samców.

Znalezione w Stanach Zjednoczonych. A kolor jego sierści zależy od miejsca zamieszkania. Na północy jego ciało jest barwione na szaro, a na południu na czerwono.