Choroby skóry u kotów: lista chorób, opis ze zdjęciami, przyczyny i leczenie

Koty są regularnie narażone na różne ataki i są gryzione przez pchły, roztocza i różne pasożyty krwiopijne. Może to powodować różne choroby skóry u kotów, a także problemy z włosami. Ważne jest, aby dokładnie zdiagnozować i leczyć. Zapobiegnie to niebezpiecznym powikłaniom.

Odmiany chorób skóry

Wszystkie schorzenia skóry u kotów dzielimy na kilka dużych grup, jak poniżej:

• pasożytniczy;
• Zakażenia bakteryjne;
• Alergia;
• inne nieprawidłowości.

Chorobami prowokowanymi przez inwazje pasożytów mogą być takie jak:

• grzybica;
• infestacja pcheł
• infestacja kleszczy.

Dość powszechną chorobą skóry jest infestacja pcheł. Niedopełnienie uwaga Jeśli u kota nie stwierdzono problemu, a pasożyty nie zostały wyeliminowane, może to być powikłane zapaleniem skóry o charakterze alergicznym. Za główny objaw uważa się silny świąd na całym ciele.

Pchły nie żyją na skórze kota, a jedynie żywią się krwią. Cały podstawowy proces Infestacja i rozmnażanie pcheł odbywa się w ustronnych miejscach mieszkania. Należy o tym zawsze pamiętać podczas leczenia zwierzęcia. Proces terapii obejmuje więc leczenie skóry kota i pomieszczenia. Używane są do tego specjalne preparaty. Zabieg przeprowadza się w kilku etapach w celu zabicia osobników dorosłych i ich jaj.

Grzybicze choroby skóry u kotów (patrz zdjęcie). grzybica powinna być wyróżniona w artykule. Może być przeniesiona na człowieka od zwierzęcia. Mikrosporiasis charakteryzuje się dużą szybkością rozprzestrzeniania się, stopniowo włączając w proces patologiczny coraz więcej obszarów ciała zwierzęcia.

Choroby skóry u kotów mogą również obejmować infekcje przenoszone przez kleszcze. Bardzo ważne jest, aby nauczyć się je rozróżniać, ponieważ dla każdego z nich istnieje odrębny schemat terapii. Należą do nich:

• świerzb;
• demodex;
• Otodectosis;
• sarkoptoza.

Świerzb to zakażenie skóry zwierząt przez roztocza. Może być spowodowana przez mikroskopijne roztocza świerzbu. Są one obecne na skórze zwierząt przez cały czas, ale uaktywniają się dopiero w momencie obniżenia odporności organizmu.

Demodex - groźna choroba przenoszona przez kleszcze. Ryzyko zarażenia się występuje głównie w ciepłych miesiącach. Jego objawy są dość niepokojące, bo jako choroba pokrywa duże obszary skóry. Pasożytując pod skórą, roztocza powodują wypadanie włosów, krostki i zaczerwienienia.

Przyczyną otodectasis jest często brak właściwej opieki nad zwierzęciem. Nagromadzenie woskowiny usznej i brudu może stanowić pożywkę dla roztoczy. Kot stale potrząsa głową i cierpi na intensywne swędzenie uszu. Jeśli wymagane środki nie zostaną podjęte, stan zwierzęcia dramatycznie się pogarsza.

Choroby skóry kotów, spowodowane infekcją bakteryjną, mają dwie formy, mianowicie suchą i wilgotną. Należą do nich egzema, trądzik i odleżyny. Jeśli zwierzę było poważnie chore lub przeszło skomplikowaną operację, okres rekonwalescencji wymaga unieruchomienia, co może prowadzić do powstania odleżyn. Tworzą się w miejscu długotrwałego kontaktu z tkaniną pościelową.

Główne przyczyny chorób skóry u kotów

Choroby skóry u kotów są dość powszechne i są spowodowane przez różne czynniki wyzwalające. Należą do nich:

• Reakcje alergiczne;
• Patologie narządów wewnętrznych;
• Ukąszenia owadów;
• złe warunki środowiskowe;
• predyspozycje genetyczne;
• Zakażenia wywołane przez patogeny;
• Karmienie kotów karmą niespełniającą norm;
• niska aktywność fizyczna.

Często właściciele karmią swoich pupili nieodpowiednią karmą, co może prowadzić do alergii u kota. Alergen może gromadzić się w organizmie przez długi czas, a następnie objawiać się swędzeniem, wysypką i wypadaniem włosów.

Niektóre choroby skóry u kotów są dziedziczne. Choroba jest przekazywana potomstwu. Czasami może pojawić się w ciągu jednego pokolenia. Za najgroźniejszy czynnik powodujący nieprawidłowości uważa się infekcje. Większość wirusów, bakterii i grzybów wnika do organizmu kota i powoduje poważne zmiany skórne, które są przenoszone z kota na człowieka. Dlatego konieczne jest dokładne monitorowanie stanu zwierzęcia i w porę szukać pomocy u lekarza weterynarii.

Ringworm

Jest to infekcja skóry u kotów, na zdjęciach widać, że wywołują ją grzyby pleśniowe. Może dotyczyć nie tylko zwierząt, ale i ludzi. Do zakażenia dochodzi głównie po bliskim kontakcie z chorym osobnikiem.

Zarodniki grzyba są bardzo trwałe w środowisko. Do zwierząt szczególnie zagrożonych należą zwierzęta z obniżoną odpornością, koty o złym stanie odżywienia, osoby starsze i młode koty.

Ważne jest, aby odpowiednio wcześnie zdiagnozować chorobę, gdyż będzie ona wymagała długotrwałego, kompleksowego leczenia. Należy zwrócić uwagę na kilka głównych objawów, takich jak:

• Przerzedzenie włosów;
• Swędzenie;
• Białe płatki w sierści;
• Paznokcie mogą ulec deformacji i przybrać żółtawy odcień.

Leczenie grzybicy należy rozpocząć zaraz po jej wykryciu, ponieważ rzeczywiście Wysokie ryzyko zakażenia ludzi. W celu postawienia dokładnej diagnozy należy skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu zbadania.

W leczeniu zaleca się stosowanie maści mikonazolowej lub tiabendazolowej. Zabronione jest kąpanie kota, który cierpi na trąd, ponieważ sprzyja to rozprzestrzenianiu się grzybów w całym ciele zwierzęcia.

Dermatitis

Wśród chorób skóry u kotów należy wyróżnić przede wszystkim zapalenie skóry. W zależności od przyczyny dzieli się na następujące rodzaje:

• termiczne;
• chemiczne;
• Traumatyczne i lecznicze;
• Pasożytnicze i zakaźne.

Niezależnie od typu choroby może wystąpić ropne zapalenie skóry. Może również wystąpić surowicza wydzielina lub skorupa. Najczęstszą z nich jest miliaryczne zapalenie skóry. Jest to reakcja alergiczna, która występuje w odpowiedzi na ukąszenia pasożytów ssących krew.

Objawy zapalenia skóry mogą być różne. Głównie choroba objawia się różnymi zaczerwienieniami, popękaną skórą, obrzękiem, ropną wydzieliną, łuszczeniem się skóry.

Leczenie jest dostosowane do następujących czynników przyczyny zapalenia skóry Zapalenie skóry, a także nasilenie procesu zapalnego. W przypadku zranienia zastosować opatrunek zewnętrzny z maścią o działaniu antyseptycznym i ściągającym. Produkty z propolisu mają dobre działanie lecznicze. Jeśli zmiana została spowodowana przez substancję chemiczną, należy najpierw zneutralizować jej szkodliwe działanie.

Alergia

Alergie są uważane za dość powszechną chorobę skóry u kotów. Może być spowodowana przez wszystko, co ją wyzwala, np. chemikalia, nowe jedzenie, rośliny, kurz, kosmetyki i perfumy. Do głównych objawów należą:

• Swędzenie;
• gorączka;
• wysypki;
• obniżona odporność;
• Tworzenie się wrzodów.

Jeśli kot przebywa na zewnątrz, możliwość wystąpienia alergii wzrasta, ponieważ kot napotka wiele czynników wyzwalających. Alergia u kotów powinna być leczona tylko po konsultacji z kocim specjalistą.

Egzema

Rozprzestrzenianie się stanu zapalnego może być spowodowane wieloma różnymi czynnikami, do których należy zaliczyć takie czynniki jak

• Słaba opieka nad zwierzętami;
• reakcja na kołnierz lub syntetyczną odzież;
• Zaburzenia hormonalne;
• Obecność bakterii lub pasożytów;
• niezrównoważona dieta;
• Problemy z wątrobą, żołądkiem lub nerkami.

Za pierwszy objaw choroby skóry u kotów uważa się zaczerwienienie i swędzenie. Miejsca te są gorące w dotyku. Po zadrapaniu skóra zwierzęcia pokryta jest pęcherzami wypełnionymi płynem. W egzemie suchej pękają i wysychają, tworząc skorupę, która zaczyna się łuszczyć. Często staje się to stanem przewlekłym.

Mokra egzema wycieka zawartość pęcherzy, powodując powstawanie krost. Jest to ostra forma, ale może być leczona bardzo łatwo, jeśli jest wcześnie wykryta. Włosy na dotkniętym obszarze są strzyżone, a następnie traktowane maścią i środkami antyseptycznymi. Zwierzęciu przepisuje się kompleks witamin i antybiotyki.

Świerzb

Ważne jest, aby rozpoznać objawy chorób skóry u kotów. Zdjęcia świerzbu mogą pomóc w oddzieleniu choroby od innych i zapewnieniu właściwego leczenia. Jest to dość nieprzyjemny stan, który wynika z burzliwej działalności roztoczy. Te pasożyty, raz na skórze, zaczynają robić dziury w skórze i składać swoje jaja. Powoduje to znaczny dyskomfort dla zwierzęcia. Wśród głównych objawów należy wymienić m.in

• Silne swędzenie;
• Zaczerwienienie i stan zapalny skóry;
• wypadanie włosów.

Tylko lekarz weterynarii może dokładnie zdiagnozować świerzb u Twojego zwierzęcia. Liczne roztocza można wyraźnie odróżnić pod mikroskopem. Leczenie polega głównie na stosowaniu maści zewnętrznych i zastrzyków przeciwpasożytniczych.

Jeśli kot jest znacznie osłabiony przez pasożyta, należy poprawić jego odżywianie i koniecznie przyjmować witaminy, które wzmocnią organizm kota. Ważna jest również profilaktyka, ponieważ wiele zastrzyków przeciw pchłom chroni również przed kleszczami.

Demodechiasis

Chorobę tę wywołuje mikroskopijny roztocz, który jest pasożytem w naskórku kota. Występuje głównie wiosną i jesienią, gdy jest duża wilgotność powietrza. Do głównych objawów patologii należą:

• Na skórze pojawiają się wysypki i zadrapania;
• w niektórych miejscach dochodzi do utraty włosów;
• Na tułowiu tworzą się guzki, które po uciśnięciu wydzielają gęsty, biały płyn;
• Skóra kota staje się czerwona i skorupiasta.

Roztocze Demodex jest silnym zabójcą układu odpornościowego i nieleczone może spowodować śmierć lub wtórne zakażenie.

Łysienie

Łysienie u kotów może być wrodzone i nabyte. W niektórych przypadkach łysienie jest uznawane za standard rasy i nie wymaga absolutnie żadnego specjalistycznego leczenia. Łysienie nabyte jest spowodowane różnymi niekorzystnymi czynnikami. Choroba objawia się wypadaniem włosów, tworzeniem się ran, zaczerwienieniem skóry i zgrubieniami na ciele zwierzęcia.

Inne choroby

Choroby autoimmunologiczne takie jak zapalenie naczyń, toczeń rumieniowaty układowy i choroba pęcherzykowa są dość rzadkie. Objawiają się one licznymi wysypkami skórnymi, które z czasem przekształcają się w krostki, wrzody lub nadżerki.

Choroby skóry na tle pokarmowym są spowodowane niezrównoważoną dietą. Charakteryzują się utratą wagi, łamliwością i suchością sierści, a także łuszczeniem się skóry.

Grzybicze choroby skóry u kotów charakteryzują się łysieniem. Na obszarze dotkniętym chorobą pojawiają się bladoszare lub białe plamy, a pod nimi cienka skóra. Nasilenie i intensywność świądu zależy w dużej mierze od zmiany i rodzaju patogenu.

Infekcja grzybicza powinna być leczona środkami przepisanymi przez lekarza prowadzącego. W zależności od szczepu grzyba i stopnia porażenia może być wymagane tylko leczenie miejscowe lub dłuższe leczenie kompleksowe z dodatkowymi szczepieniami.

Bakteryjna choroba skóry u kotów charakteryzuje się ropieniem istniejących ran, fałdów skórnych i zadrapań. Na dotkniętym obszarze tworzą się skorupy, łuski, pęcherzyki i krosty. Na ogół dotknięte są tylko powierzchowne warstwy skóry. Głębsze zmiany mogą być przyczyną poważniejszych problemów. Antybiotykoterapię rozpoczynamy po pobraniu posiewu bakteryjnego ze zmienionej chorobowo skóry i określeniu wrażliwości na antybiotyki.

Przeprowadzenie diagnozy

Aby prawidłowo rozpoznać zaburzenie, potrzebny jest opis chorób skóry u kotów ze zdjęciami. Terapia powinna być przepisana tylko przez lekarza weterynarii, ponieważ niektóre leki są toksyczne i mogą zaszkodzić Twojemu zwierzęciu. W niektórych przypadkach samo badanie kliniczne nie wystarczy, dlatego lekarz przepisze inne techniki diagnostyczne, tj

• Badanie moczu i krwi
• pobieranie próbek skóry;
• Testy alergiczne;
• Kultura bakteriologiczna.

Dopiero po dokładnej diagnozie lekarz przepisuje najskuteczniejszą terapię.

Prowadzenie leczenia

Aby wyeliminować objawy chorób skóry u kotów, leczenie musi być kompleksowe i zalecane przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii. Terapia zależy w dużej mierze od diagnozy postawionej przez lekarza. W przypadku infekcji grzybiczych skuteczne są leki przeciwgrzybicze takie jak Exoderil, Lamisil, maść na bazie Siarka.

Infekcja skóry kota spowodowana przez bakterie jest leczona środkiem przeciwbakteryjnym. Alumispray lub Miramistine są zazwyczaj przepisywane do leczenia zewnętrznego.

Leczone są infekcje wirusowe leki przeciwwirusowe, takie jak Maxidine. Miejscowe leczenie skóry odbywa się za pomocą środków antyseptycznych. Alergie leczy się kortykosteroidami i lekami przeciwhistaminowymi. Najpierw jednak należy zidentyfikować alergen.

Łysienie wymaga indywidualnego podejścia do każdego zwierzęcia. Terapię rozpoczyna się dopiero po rozpoznaniu i identyfikacji przyczyna choroby. Świerzb jest leczony Amitrazyną. Choroby autoimmunologiczne leczy się sterydami.