Mangusta: zdjęcie i opis, dieta i siedlisko

Mangusta należy do rodziny ssaków mongowatych, klasy drapieżnych. Najbliższymi krewnymi są wyverny. W rodzinie mangustowatych jest około siedemnastu rodzajów i ponad trzydzieści gatunków.

Opis

Uważa się, że mangusta pojawiła się około 65 milionów lat temu, w paleocenie. Te małe zwierzęta należą do podrzędu kotowatych, choć powierzchownie bardziej przypominają fretki.

Chociaż mangusty są mięsożercami, to i tak wyglądają na małe w porównaniu z innymi mięsożercami. Mają wydłużone umięśnione ciało, osiągające do 70 cm. Waży od 300 gramów do 5 kilogramów. Ogon w kształcie stożka, około dwóch trzecich długości ciała.

Głowa zwierzęcia jest zgrabna, z zaokrąglonymi uszami, płynnie przechodzącymi w kufę z ogromnymi oczami. Zwierzę mongolskie ma wiele zębów - około 40. Są małe i przeznaczone do wgryzania się w skórę węża.

Ten gatunek ma doskonały wzrok, elastyczne ciało i błyskawiczną reakcję. Pazury wraz z zębami pomagają tygrysowi radzić sobie z wrogami. Także są one stosowane do kopania podziemnych tuneli.

Futro mangusty jest grube i gęste, co ratuje ją przed ukąszeniami węży. Różne podgatunki mają różne ubarwienie: pasiaste, jednobarwne.

Podgatunek

Najczęściej spotykane podgatunki mangusty to:

• bielik;
• wodnisty;
• paski;
• Krasnoludek;
• żółty;
• czarnonogi;
• Liberyjczyk;
• brązowy;
• Indianin;
• wspólne;
• pasiasty - szyjka;
• zjadacz krabów;
• Egipski.

Za najlepszych pogromców węży uważa się mangustę pospolitą i mangustę indyjską. Ten ostatni gatunek jest w stanie zabić dwumetrowe kobry okularowe.

Styl życia

Na wolności mangusta jest spokojnym mieszkańcem, zdolnym do pokojowego współżycia z innymi zwierzętami, choć zdarzają się pustelnicy. Wykazują aktywność crepuscular. Aktywność dzienną obserwuje się u tych osobników, które preferują życie w grupach. Gatunki meerkat, karłowaty i pasiasty mogą wpełzać do cudzych nor bez obawy, że będą przeszkadzać innym zwierzętom, np. wiewiórkom ziemnym.

Pasiaste lub pigmejskie mangusty przedstawione w artykule często zamieszkują kopce termitów, gdzie trzymają swoje młode i parę dorosłych, podczas gdy inni szukają pożywienia. W sumie w grupie rodzinnej znajduje się do 40 członków.

Mangusty pływają w promieniach słońca w upalne dni. Ich maskujące ubarwienie pomaga im ukryć się przed ciekawskimi oczami i zwierzętami. Pozwala im całkowicie wtopić się w krajobraz. Ale nawet całkowita tajemnica nie daje drapieżnikowi całkowitego spokoju. W czasie, gdy grupa kąpie się w słońcu, zawsze czuwa nad nią wartownik. Ostrzega o niebezpieczeństwie, obserwuje teren. W razie niebezpieczeństwa wartownik ostrzega grupę, a ta szybko się chowa.

Lifespan

Osoby urodzone w dużych grupach mogą żyć dłużej niż mniejsze grupy lub te, które żyją w odosobnieniu. Dzieje się tak dlatego, że mangusty są chętne do współpracy i odpowiedzialne. Jeśli rodzice zostaną zabici, opiekę nad osieroconymi młodymi przejmują inne zwierzęta.

Mangusta sama walczy o swoje życie. W przypadku ukąszenia przez węża zjadają leczniczy korzeń mangusty, aby wyleczyć się z trucizny.

Na wolności mangusta może żyć do ośmiu lat, ale w niewoli może żyć do 15 lat.

Gdzie on mieszka?

Zasięg mangusty to głównie Azja, Afryka, choć zdarzają się europejskie osobniki, które można spotkać w południowej Europie. Za idealne warunki życia uważa się wilgotną dżunglę, sawannę, wybrzeże morskie, zalesione góry, pustynie i półpustynie, miasta. Do schronienia potrafią przystosować dreny, szczeliny skalne, rowy i dziuplaste drzewa. Większość osobników jest lądowa, a tylko mangusta afrykańska i mangusta pierścieniowa żyją na drzewach. Mangustę można spotkać pod ziemią, gdzie tworzy wielokorytarzowe tunele. Osobnicy nomadyczni zmieniają swoje miejsce zamieszkania dwa razy w roku.

Dieta

Co jedzą mangusty na wolności i jak zdobywają pożywienie?? Prawie wszystkie osobniki będą poszukiwać pokarmu samodzielnie, ale zdarzają się sytuacje, w których dla większych zdobyczy łączą się w stada. Tak robią zwierzęta karłowate.

Manhugi są wszystkożercami i nie są wybredne; jedzą prawie wszystko. Większość jego diety stanowią owady. Rzadziej osobniki zjadają rośliny i małe zwierzęta, padlinę.

Co więc jedzą mangusty na wolności, co znajduje się w ich menu?? W diecie zwierząt:

• małe gryzonie;
• owady;
• jajka;
• ptaki;
• ssaki;
• owoce, korzenie, liście, bulwy;
• Gady.

W razie potrzeby mangusty mogą jeść płazy i inne pokarmy. Na przykład mangusty krabowe wolą żywić się skorupiakami. Wodne gatunki mangusty nie rezygnują z tej diety. Szukają krabów, raków w strumieniach, wyciągając ostrymi pazurami zdobycz z mulistego dna.

A co jedzą mangusty w na wolności, jakie jedzenie..? Ssaki nie odmawiają sobie przyjemności jedzenia jaj. Potrafią rozerwać gniazdo krokodyli.

Zwierzęta mogą jeść pająki, larwy, robaki. Swoimi pazurami wdzierają się w dziury owadów, a błyskawiczna reakcja pozwala im szybko chwytać ofiary.

Wrogowie zwierząt

Mangusty mają wrogów. Mogą paść ofiarą ptaków, lampartów, szakali, węży, karakali i innych drapieżnych zwierząt. Częściej wrogowie chwytają młode mangusty, które nie są w stanie ukryć się na czas.

Dorosłym zwykle udaje się ukryć, ale jeśli zostaną osaczone, zaczynają się bronić. Mangusta wygina się w łuk i jej sierść zaczyna się puszyć, ogon podnosi się groźnie, a ona ryczy i szczeka. Mangusta zaczyna gryźć i wydzielać z gruczołów odbytowych charakterystyczny, śmierdzący płyn.

Reprodukcja

Reprodukcja mangusty nie jest w pełni zbadana. Samice są znane z tego, że rodzą do trzech młodych. Rodzą się ślepi i nadzy. Po dwóch tygodniach otwierają się oczy młodych, które przed tym czasem są całkowicie przyciągane przez zapach matki.

Ciąża u mangusty trwa dwa miesiące, choć zdarzają się wyjątki. Mangusta indyjska rodzi swoje młode przez 40 dni, natomiast mangusta wąskopręcikowa przez 100 dni.

Noworodki ważą około 20 gramów. Do sześciu szczeniąt w miocie. Potomstwo wszystkich samic w grupie, zawsze trzymane razem. Mogą one żywić się nie tylko mlekiem matki, ale także każdym innym.

Naukowcy są bardzo zainteresowani zachowaniami seksualnymi karłów pigmejskich. Zazwyczaj ich społeczność składa się z 10 osobników spokrewnionych ze sobą przez linię matczyną. Grupą taką zarządza monogamiczna para, w której najstarszy osobnik pełni funkcję królowej, a jej partner - zastępcy. Tylko ta samica może się rozmnażać, tłumiąc instynkty innych zwierząt. Samce nie chcące znosić takiego zachowania często przechodzą do innych grup, gdzie mogą mieć potomstwo.

Gdy tylko w grupie pojawiają się młode, rola pielęgniarki przechodzi na samce, a samice zdobywają pożywienie. Nianie opiekują się noworodkami i w razie potrzeby chronią je przed drapieżnikami, przenosząc je w zębach z jednego miejsca na drugie. Kiedy maluchy są starsze i nie są już karmione mlekiem matki, proponuje się im stały pokarm, a później zabiera się je ze sobą, szkoląc do poszukiwania pożywienia. Do roku młode samce są dorosłe i gotowe do rozrodu.

Populacja mangusty

Mangusty są uważane za zwierzęta płodne, dlatego też obowiązuje je zakaz importu do niektórych krajów świata. Szybko się rozmnażają i mogą wyrządzić ogromne szkody w gospodarstwach, tępiąc nie tylko gryzonie, ale i drób.

Na początku ubiegłego wieku mangusty były używane na Hawajach do tępienia szczurów i myszy, które pożerały całe uprawy trzciny cukrowej. W wyniku szybkiego rozmnażania się mangusty stały się realnym zagrożeniem po, całościowo wytępione myszy i szczury.

Działalność człowieka postawiła mangusty na drodze do wyginięcia. Wycinanie lasów i ekspansja człowieka na nowe tereny spowodowały karczowanie siedlisk. Zmusiło to je do migracji na nowe tereny w poszukiwaniu pożywienia. Działalność człowieka doprowadziła niektóre gatunki mangusty na skraj wyginięcia, a inne do zarośnięcia.