Uszczelnianie fug w płytach gipsowych: instrukcje, materiały i narzędzia

Jednym z najbardziej popularnych materiałów budowlanych jest płyta gipsowa. W trakcie jego montażu powstają połączenia. W celu ich prawidłowego uszczelnienia stosuje się specjalne materiały. Przed rozpoczęciem pracy rzemieślnik powinien rozważyć technikę uszczelniania połączeń płyt gipsowo-kartonowych. Instrukcja krok po kroku zostanie rozważona poniżej.

Dlaczego fugi?

Hydroizolacja połączeń suchej zabudowy własnymi rękami odbywa się za pomocą pewnej techniki. Jest to procedura obowiązkowa przy tworzeniu sufitów podwieszanych, ścianek działowych, innych obiektów z prezentowanego materiału. Jeśli tego nie zrobisz.. etap prac, Wynik będzie niezadowalający.

Pozostaje niewielka przestrzeń między spoinami suchej zabudowy. Jest to niezbędna luka technologiczna. To jest dosłownie 3-5 mm. Jeśli arkusze zostaną ułożone zbyt ciasno, zdeformują się na łączeniach i popękają. Takie wykończenie nie może trwać długo. Szczeliny pozostawione podczas układania płyt gipsowo-kartonowych należy więc potraktować specjalnymi zaprawami.

Jeśli nie pozostaną żadne spoiny, sufit lub ścianka działowa z płyt gipsowo-kartonowych będzie idealnie płaska. Pozwala to na prawidłowe zakończenie prac. Odpowiednio przygotowana powierzchnia może być następnie malowana, pobielana, tynkowana itp. д. Na powierzchni nie pozostaną nawet najmniejsze nierówności.

Jeśli połączenia płyt gipsowo-kartonowych nie są prawidłowo uszczelnione, arkusze płyt gipsowo-kartonowych będą nieznacznie zmieniać rozmiar podczas użytkowania projektu. Rozszerzając się i kurcząc pod wpływem wilgoci w pomieszczeniu, prezentowane materiały zniszczą górną warstwę dekoracyjną. W efekcie powstaje popękana powierzchnia. Cała praca musiałaby być wtedy wykonana od nowa. Może to prowadzić do nieprzewidzianych kosztów finansowych. połączenia między płytami g-k muszą być odpowiednio wykończone.

Narzędzia

Jak szpachlować połączenia płyt gipsowo-kartonowych? Przede wszystkim trzeba przygotować niezbędne narzędzia. Muszą być czyste. Jeśli na narzędziach osadziła się zaprawa, należy ją spłukać. W przeciwnym razie wynik pracy nie będzie zadowalający.

Podstawowym narzędziem, którego należy użyć podczas wykonywania tego typu prac jest szpachla. Do spoinowania potrzebne są dwa z nich. Pierwsza paca musi być szeroka. Za pomocą tego narzędzia zaprawa zostanie nałożona na spoiny. Druga łopatka musi być wąska. Pozwala na pobranie z pojemnika potrzebnej ilości zaprawy, a następnie nałożenie jej na krawędź pierwszej szpachelki.

Czysty pojemnik do przygotowania zaprawy tynkarskiej jest koniecznością. Może to być szerokie wiadro lub miska. Pojemnik może być wykonany z metalu lub tworzywa sztucznego. Ale powierzchnia wewnętrzna Musi być idealnie czysty.

Należy również przygotować wałek lub pędzel. To narzędzie będzie używane do nakładania podkładu.

Strug jest również jednym z głównych narzędzi, które znajdują się pod ręką podczas wykonywania tego typu prac remontowych i budowlanych. Posłuży do fazowania arkuszy (krawędzi). Strugacz stosowany jest na etapie montażu płyt gipsowo-kartonowych. Jeśli arkusze są już zmontowane, to narzędzie nie jest potrzebne.

Papier ścierny pozwoli Ci dobrze wyszlifować powierzchnię, przygotowując ją do kolejnych prac. Konieczne jest wybranie dwóch wielkości ziarna tego poręcznego narzędzia. Jeden powinien być średni, a drugi delikatny.

Materiały

Przed rozpoczęciem prac konieczne jest przygotowanie odpowiednich materiałów. Musi być wybrany w sposób odpowiedzialny. Najpierw potrzebny jest kit. Potrzebna jest również taśma falista. Jest to specjalna taśma, która sprawia, że szew jest mocniejszy. Możesz też zamiast tego użyć specjalnej taśmy papierowej.

Konieczne jest zakupienie podkładu o głębokiej penetracji, który nadaje się do obróbki suchej zabudowy. Ta mieszanka sprawi, że połączenie będzie mocniejsze. Materiały na bazie akrylu są bardziej odpowiednie dla.

Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór szpachli. Każda kompozycja nie będzie się nadawała do takiej pracy. Powinien być przeznaczony do płyt gipsowo-kartonowych. To jest.. szpachli wykończeniowej na podstawie gips. musi być wystarczająco drobna, a także musi być biała. Istnieje możliwość wyboru uniwersalnych wypełniaczy, które służą do wykańczania blach lub wyrównywania powierzchni. Jest to na przykład "VOLMA-seam" lub inne podobne związki.

Jeśli chcesz zaoszczędzić pieniądze, możesz kupić dwa rodzaje szpachli gipsowej. Ten pierwszy nazywany jest kitem startowym, ponieważ jego frakcja jest większa niż. Jest to grubsze wykończenie, które kosztuje mniej niż szpachlówka wykończeniowa przy podobnym zużyciu. Ostatniego z nich należy użyć po stworzeniu warstwy podkładowej. Pozwala na stworzenie idealnie gładkiej powierzchni. Jednak dla wielu rzemieślników ta metoda wydaje się zbyt skomplikowana. W większości przypadków fugę uszczelnia się jedynie szpachlą wykończeniową.

wybór kitu

Obecnie na rynku dostępnych jest wiele odmian kitu. Wielu producentów produkuje kompozycje zarówno na bazie gipsu jak i cementu. Druga wersja jest stosowana do prac zewnętrznych, ma kolor szary. Szpachla gipsowa jest biała, ale niektóre z nich mogą mieć różowawy odcień. Zależy to od rodzaju gipsu i sposobu aplikacji.

Jednym z popularnych materiałów jest "VOLMA joint". Jest to związek gipsowy i dostarczany w stanie suchym. Rozcieńcza się go wodą w stosunku określonym przez producenta. Jest to uniwersalna kompozycja, która może być stosowana do wykończenia płyt gipsowo-kartonowych, a także do uszczelniania połączeń. Produkt charakteryzuje się dobrą przyczepnością i oszczędnym zużyciem.

Szpachla Knauf Finish cieszy się dużą popularnością. Jest to wysokiej jakości związek, który jest łatwy do zastosowania. Jest elastyczny, tworzy trwałą spoinę, która nie jest podatna na pękanie. Szpachla Knauf Finish to również uniwersalna masa szpachlowa. Znajduje również zastosowanie w późniejszym wykończeniu płyt gipsowo-kartonowych.

Oprócz kompozycji wykończeniowej, Knauf produkuje również preparaty specjalne. Dotyczy to na przykład Fugenfüller i Uniflot. Druga marka wypełniacza jest dość droga. Ale jest to najbardziej wytrzymały związek, który jest obecnie na rynku. Stosując go, nie trzeba nawet stosować taśmy spoinowej do połączeń płyt gipsowo-kartonowych.

Warunki pracy

Wybierając szpachlę do suchej zabudowy, po przygotowaniu wszystkich niezbędnych Narzędzia i materiały, możesz zacząć pracować. Należy pamiętać, że praca musi być wykonywana w odpowiednich warunkach. W przeciwnym razie nawet bardzo mocne materiały nie pozwolą na uzyskanie dobrego, solidnego połączenia.

Zaleca się pracę z kitem gipsowym w temperaturze pokojowej od +10 °C. Niektórzy producenci podają na opakowaniu, że kit jest przeznaczony do pracy przy +5 ºC, ale nadal lepiej jest zapewnić wyższy poziom ciepła w pomieszczeniu. Warto również zauważyć, że na czas trwania prac naprawczych należy unikać skoków temperatury.

W pokoju nie mogą panować przeciągi. Dlatego należy szczelnie zamykać okna i drzwi.

Pewne ograniczenia dotyczą również wilgoci w pomieszczeniu. Nie może być zbyt wysoka ani zbyt niska. Poziom wilgotności powinien mieścić się w granicach 50-70%. Dlatego uszczelnianie spoin, jak również montaż płyt gipsowo-kartonowych, należy wykonywać po wypełnieniu jastrychu i całkowitym wyschnięciu. Wszystkie procesy wymagające użycia mokrych mas (inne niż wykańczanie płyt gipsowych) muszą być już wdrożone.

Bardzo ważne jest prawidłowe zamocowanie płyt g-k do szkieletu. Jeśli nie będą ściśle przylegać do profilu metalowego, blachy będą się odklejać. Spowoduje to pękanie nawet najmocniejszej zaprawy.

Rozpoczęcie pracy

Na początku płyty gipsowe wymagają odpowiedniej obróbki. Procedura ta jest przeprowadzana już na etapie instalacji. Fazowanie blachy za pomocą strugarki. Odsłonięty materiał gipsowy wykazuje maksymalną przyczepność dopiero po zagruntowaniu powierzchni końcowej. Używa się do tego wałka lub pędzla.

Po zamontowaniu arkusza na właściwym miejscu ramy, przygotuj zaprawę gipsową. Postępuj zgodnie z instrukcjami producenta. Po przygotowaniu szpachlówki, wypełnij nią spoinę.

Wąską kielnią nabierać zaprawę i nakładać ją na krawędź szerokiej kielni. Następnie rozprowadzić ją wzdłuż na powierzchni spoiny. Szerokość szwu musi przekraczać wielkość szczeliny. Wciśnij kit do wnęki, aby upewnić się, że pod spodem nie ma pustych przestrzeni. Jeśli połączenie jest długie (ponad 3 m), należy je podzielić na kilka odcinków.

Następnie należy nanieść taśmę wzmacniającą na podkład klejowy przygotowanej spoiny. Należy go nałożyć na spoinę przed wyschnięciem zaprawy. Wiązka do płyt gipsowo-kartonowych to stelaż wzmacniający. Jego wygląd przypomina bandaż medyczny. Ale ta taśma jest wykonana z polimeru. Należy ją nakładać na ważną warstwę szpachli, wciskając ją nieco w zaprawę. Istnieje również taśma papierowa.

Taśmę uszczelniającą należy nałożyć tak, aby połączenie przechodziło przez środek taśmy. Następnie warstwę pozostawia się do wyschnięcia. Po całkowitym wyschnięciu, na taśmę wzmacniającą nakłada się kolejną warstwę szpachli. Podłoże klejowe spoiny musi być dokładnie suche.

Zakończenie pracy

Wypełnianie szczelin w płytach gipsowo-kartonowych nie toleruje pośpiechu. Odczekać do całkowitego wyschnięcia zaprawy, zarówno przy nakładaniu pierwszej, jak i drugiej warstwy szpachlówki. Po wykonaniu tych czynności należy zeszlifować górną warstwę fugi, która znajduje się nad listwami. Używany jest do tego papier ścierny. Jeśli ilość pracy jest duża, można użyć wiertarki ze specjalną przystawką. Nałóż na to ściernicę szmerglową. Dzięki temu proces fugowania jest szybszy.

Najpierw trzeba zeszlifować wyschniętą szpachlę średniej wielkości papierem ściernym, a następnie materiałem o drobnej frakcji. Następnie powstałe spoiny trzeba pokryć preparatem gruntującym. Po wyschnięciu można przystąpić do następujących prac związanych z wykończeniem płyt g-k. Są one również szpachlowane masą wykończeniową. Po wyschnięciu przeszlifować powierzchnię.

Powierzchnia sufitu lub ściany działowej może być następnie pomalowana. Jeśli chcesz, możesz zastosować każdy inny rodzaj wykończenia. Może to być tapeta, biel, inne materiały pasujące do wybranego projektu i stylu wnętrza.

Narożniki wykończeniowe

W procesie uszczelniania połączeń płyt gipsowo-kartonowych należy uwzględnić procedurę obróbki zaprawy w narożnikach. W tym przypadku laik może napotkać pewne trudności. Najpierw rozprowadzić przygotowaną zaprawę na z jednej strony Paca.

Następnie należy nałożyć kit na jedną szczelinę, która tworzy kąt prosty. Następnie należy zadbać o to, by zaprawa odpowiednio wypełniła szczelinę. Przeprowadzić tę samą procedurę po drugiej stronie narożnika. Pozwala to na uniknięcie nadmiernego zużycia szpachli.

Następnie należy odciąć kawałek paska uszczelniacza. Składa się go na pół i przykłada do rogu. Następnie na zmianę nakłada się warstwę zaprawy, najpierw po jednej stronie narożnika, a potem po drugiej stronie. Przeciągając kielnię do zaprawy w kierunku przecięcia obu szwów, uszczelnia się spoinę. Technika ta jest stosowana do wewnętrznych narożników na suficie. Następnie procedura jest przeprowadzana w zwykły sposób.

Aby zamocować narożniki zewnętrzne, należy zakupić narożnik metalowy. Zamocuj go za pomocą śrub. Następnie najpierw nałóż szpachlę na jedną stronę spoiny, używając szerokiej szpachli. Tę samą procedurę przeprowadza się po drugiej stronie. Następnie należy poczekać, aż zaprawa wyschnie. Zmiel ją jak zwykle. Płyta gipsowa nie jest w tym przypadku konieczna, gdyż spoina została już dodatkowo wzmocniona metalowym narożnikiem.

Poziom wilgotności

Eksperci twierdzą, że nawet jeśli wszystkie powyższe wymagania są spełnione, na powierzchni wykończenia płyty g-k mogą pojawić się pęknięcia. Wynika to ze znacznych wahań temperatury i wilgotności w pomieszczeniach.

Gips, z którego wykonane są płyty i zaprawa do spoinowania, może wchłonąć dużo wilgoci. Rozmiar materiału zwiększa się w wyniku. Jeśli wilgotność w pomieszczeniu najpierw znacznie wzrośnie, a następnie spadnie do do wartości normalnej, Jest wysoce prawdopodobne, że w materiale wykończeniowym pojawią się pęknięcia.

Aby tego uniknąć, nie należy montować płyt gipsowych w pomieszczeniach sanitarnych i kuchniach. Poziom wilgotności może się tu znacznie wahać. Do wykończenia lepiej wybrać inne materiały, np. PCV.

Kilka wskazówek od profesjonalistów

Doświadczeni budowniczowie twierdzą, że jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez początkujących jest niewypełnianie spoin wystarczającą ilością zaprawy. ubytki będą tworzyć w złączu i to znacznie zmniejszyć żywotność wykończenia. Dlatego podczas wykonywania prac należy upewnić się, że zaprawa jest dobrze zagęszczona w zagłębieniu.

Aby przedłużyć żywotność wykończenia, pomieszczenie musi być odpowiednio wentylowane. W pomieszczeniu można zainstalować system kontroli klimatu, który będzie monitorował poziom wilgotności i temperatury. Pozwoli to na utrzymanie tych samych warunków w pomieszczeniach. Prawdopodobieństwo wystąpienia pęknięć zostanie wtedy zminimalizowane.