Ruszt ogniowy własnymi rękami: materiały, konstrukcja, fazy pracy

W domach prywatnych często instalowane są kuchenki, kotły i kominki, które mimo różnic mają jeden wspólny szczegół - ruszt. Może się różnić kształtem, wielkością i materiałem, ale jego przeznaczenie we wszystkich projektach pozostaje takie samo.

Wydajność kuchenek, kominków i kotłów oraz ich sprawność zależy w dużej mierze od tego, czy element jest wykonany prawidłowo, jak dokładnie jest umieszczony w komorze paleniska oraz od materiału, z którego jest wykonany.

Cechy

Ruszt jest wykonany w jednym kawałku własnymi rękami i najczęściej jest wykonany z żeliwa. W kratkach znajdują się otwory, które przyciągają powietrze w kierunku paliwa.

Ruszt umieszczony jest w taki sposób, że otwory w ruszcie skierowane są od otworu drzwiowego w kierunku ściany tylnej. W przypadku dużych palenisk potrzebny jest więcej niż jeden ruszt.

Istnieje możliwość samodzielnego wykonania rusztu. Jest to ważny element w palenisku, dzięki któremu możliwe jest efektywne spalanie paliwa. Konstrukcja nowoczesnych kuchenek i kotłów ulega ciągłym zmianom, a szczegóły są stale dopracowywane. Ale jest jeden element funkcjonalny, który jest niezbędny. Tym elementem jest ruszt.

Ruszt służy do podtrzymywania drewna, węgla i brykietów opałowych. Popiół wylewa się przez otwory w ruszcie, uwalniając go miejsce dla nowego partia drewna opałowego. Ruszt kominkowy ma różną konstrukcję i jest wykonany z różnych materiałów.

Z czego zrobić ruszt

Ruszt do pieca do sauny wykonany jest ze stali ognioodpornej lub żeliwa. Ponieważ ruszt jest stale narażony na spalanie, żeliwo jest uważane za najlepszy wybór.

Nawet najmocniejsza stal ulegnie z czasem uszkodzeniu w wyniku ciągłego wystawienia na działanie ognia. A temperatura spalania węgla jest uważana za jedną z najwyższych wśród wszystkich paliw. Z tego powodu do produkcji żeliwny ruszt to najlepszy wybór. Materiał stalowy pod wpływem wysokiej temperatury ulega utlenianiu, a później rdzewieje i niszczeje.

Konstrukcja rusztu

Wielkość rusztu zależy od stosowanego paliwa. Do użytku domowego zalecane są dwie konstrukcje - jednoczęściowa i modułowa.

Pierwszy wariant składa się z żeliwnego rusztu, który jest dostosowany do wielkości komory spalania. Drugi typ składa się z oddzielnych elementów.

Wielkość rusztu ustala się podobnie jak w przypadku rusztu pełnego, na podstawie wymiarów komory paleniskowej. Oprócz różnic w typach, urządzenia dzielą się również ze względu na funkcję, jaką pełnią.

Ruszt żeliwny dostępny jest w dwóch wersjach: całkowicie obrotowy i oscylacyjny. W pierwszym przypadku elementy mają możliwość obrotu w poziomie o 180 stopni, co pozwala na wysypywanie popiołu i żużla.

W tej konstrukcji zastosowano zagłębienie w komorze spalania dla dodatkowych otworów. Bardzo trudno jest wyprodukować w domu w pełni rotacyjny system.

W drugiej konstrukcji elementy są kołyskowe i obracają się wokół kąta 30°. System ten ma zdolność do rozluźniania nagromadzonego żużla.

Konstrukcyjnie ruszt jest rusztem łańcuchowym i rusztem rurowym. W pierwszym przypadku model przypomina przenośnik taśmowy. W drugim jest wykonana z rur i pełni funkcję chłodzącą.

Chłodzony ruszt kominkowy składa się z wężownicy, która wykonana jest z żeliwa. Ten typ jest stosowany w systemie ogrzewania wodnego i zaopatrywania w wodę rur. Wewnątrz chłodzonego rusztu krąży chłodziwo. Chłodzenie stosuje się przy spalaniu węgla, gdyż jego temperatura wynosi tysiąc stopni.

Rodzaje rusztów żeliwnych

Żeliwny ruszt kominkowy dostępny jest również w kilku rodzajach. Ruszt płytowy posiada model prostokątny, montowany w otworze kotła, kuchenki lub kominka. Ten typ jest uważany za uniwersalny w działaniu. Ruszt typu koszowego jest idealny do otwartego paleniska, które służy do gotowania.

Ten model jest dziś prawie nieużywany. Kratownica składa się z pojedynczego lub podwójnego elementu, który w swojej konstrukcji przypomina belkę budowlaną.

Ruszt żeliwny stosowany jest w instalacjach nietypowych. Jest też ruchomy ruszt. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że jego model jest w stanie zmienić szerokość szczelin. Krata przesuwna jest najczęściej stosowana do pracy ciągłej.

Wykonanie tarki w domu

Tylko ruszty stalowe można wykonać własnoręcznie, ponieważ wykonanie rusztu żeliwnego w domu jest prawie niemożliwe w domu.

Lepiej jest wybrać stal ognioodporną, ale nie jest to obowiązkowe. Należy wziąć pod uwagę, na jaki rodzaj paliwa wykonany jest ruszt, od tego zależy jego wielkość.

Dla węgla drzewnego rozmiar rusztu wynosi od 140x120 mm do 300x225 mm, a dla spalania drewna od 300x300 mm do 140x120 mm.

Używając zwykłego żelaza, należy tak zaplanować etapy pracy, aby na końcu uzyskać odpowiednio gruby ruszt. Można stosować taśmy i kształtki stalowe. Zanim zaczniesz robić własny ruszt, musisz najpierw weź wymiary. W kolejnym etapie rama jest produkowana.

Rama jest traktowana jako podstawa do zamocowania rusztu, a następnie przyspawane są do niej elementy równoległe. Ważne jest, aby dobrać odpowiednią odległość między elementami w kadrze. Należy zadbać o to, aby popiół nie przesiąkł przez otwory i aby umożliwić swobodną cyrkulację powietrza, tak aby utrzymać spalanie.

Otwory w siatce nie mogą zajmować więcej niż 40% jej powierzchni. Nie zapominaj, że środki ostrożności nieważne. Warto wcześniej zadbać o odzież i obuwie, zwłaszcza podczas spawania.

Montaż rusztu

Metal ma tendencję do rozszerzania się w wysokich temperaturach, dlatego ruszt musi być zamontowany z niewielką szczeliną, nie większą niż 5 milimetrów z każdej strony.

Usunąć stopień w otworze paleniska; sam ruszt zostanie umieszczony na stopniu. Położenie rusztu w palenisku murowanym jest zwykle o jedną cegłę poniżej otworu klapy paleniska. Ma to zapobiec przedostawaniu się drewna i żaru na podłogę.

Nie należy montować rusztu ciasno w fazie instalacji, ponieważ materiał jest podatny na wypaczenia podczas nagrzewania. Może to doprowadzić do uszkodzenia produktu i spowodować pęknięcia na kuchence.

Należy również pamiętać, że jeśli ruszt wyposażony jest w trójkątne pręty, należy go układać trójkątami do dołu.

Zalecenia

Paliwo musi zostać całkowicie spalone i w tym celu należy zapewnić optymalny dopływ tlenu. Dlatego też odległość między rusztami nie może przekraczać 60 % całkowitej powierzchni rusztu. Jeśli odległość jest mniejsza, do pieca dostanie się niewielka ilość powietrza, niewystarczająca do podtrzymania spalania w komorze pieca.

Jeśli odstępy między rusztami będą zbyt duże, paliwo opadnie, zanim zdąży się zapalić. Spowoduje to większe zużycie materiał dla spalanie.

Żeliwny ruszt do kuchenki zapewnia dobry ciąg i nadaje się do spalania drewna, węgla i brykietów opałowych. Żeliwo nadal dominuje w produkcji rusztów. Ponieważ jest mniej podatny na odkształcenia w wysokich temperaturach.

Montaż rusztu

Do wykonania rusztu w kotle najczęściej wybierana jest konstrukcja z dźwigarami stałymi. Jest to model złożony, oparty na kwadracie lub prostokącie z czterech belek.

Kwadrat ten należy wykonać w zależności od wielkości komory paleniskowej, w której ma być zastosowany ruszt kominkowy. Do jego podstawy przyspawane są małe belki, należy również uwzględnić odległość między nimi. Muszą być takie, aby materiał nie spadał podczas spalania, a spalone resztki mogły łatwo przesiąkać przez te otwory.

Wniosek

Tworząc ruszty do kotłów lub pieców własnymi rękami, należy wziąć pod uwagę, do czego dokładnie są one przeznaczone. Pozostaje tylko podać wymiary w stosunku do komory spalania. Nawet początkujący będzie mógł spawać taką konstrukcję, o ile zachowa zasady bezpieczeństwa i zastosuje się do zaleceń.