Ściany działowe z płyt gipsowo-kartonowych: cechy techniczne, skład, zastosowanie

Gródź stanowi niebazową ścianę w budynku, więc ma mniejszą grubość. Te wtórne struktury mogą być wykonane z różnych materiałów.

Gipsowe ściany działowe stały się bardzo popularne. Ale przed ich instalacją musisz zrozumieć cechy techniczne, skład tego materiału, niuanse instalacji.

Stosowane są w projektach domów 2-piętrowych. Gips i inne dodatkowe wypełniacze są używane do tworzenia prefabrykowanych płyt wielkogabarytowych. Stosuje się je do ścian działowych. Takie konstrukcje stosuje się najczęściej w domach ze stropami drewnianymi lub żelbetowymi. Jeżeli poziom wilgotności w pomieszczeniu jest wysoki, stosuje się płyty wodoodporne, które są zabezpieczone hydrofobizatem.

Cechy

Istnieje wiele odmian konstrukcji dzielących pomieszczenia. Ważne jest, aby były one wykonane poprawnie technologicznie i zgodnie z wymaganiami, które są przeznaczone dla określonych pomieszczeń. Struktury pionowe są reprezentowane przez ściany nośne i ścianki działowe. Pierwsze z nich podtrzymują podłogę i dach. Ich położenie w budynku jest dokładnie określone. Umieszcza się je na fundamencie i na ścianach poniżej na pierwszym piętrze.

Wewnętrzne ściany działowe nie są nośne. Przeznaczone są do podziału całej przestrzeni wewnętrznej budynku na pomieszczenia, nawet w projektach domów 2-kondygnacyjnych. Wykonane są z materiałów zarówno ciężkich jak i lekkich. Mają one duży wpływ na środowisko, izolację akustyczną, wygląd i możliwości późniejszej przebudowy. Gipsowe ściany działowe stały się w ostatnich latach bardzo popularne. Choć wymagają one pewnego doświadczenia w budownictwie.

Gipsowe ściany działowe: specyfikacja

Wymagania dla takich konstrukcji są następujące:

1. Wytrzymały i stabilny. Ściany działowe w mieszkaniu nie mogą stanowić zagrożenia dla osób przebywających w pomieszczeniu.
2. Długa żywotność. Musi on być równy okresowi eksploatacji całego budynku.
3. Brak szczelin i innych niedoskonałości w powierzchni i w miejscach łączenia się ściany działowej z innymi konstrukcjami. Powodem tego wymogu jest uniemożliwienie różnym rodzajom gryzoni i owadów znalezienia Miejsca dla Powierzchnia wymaga obróbki, aby zapobiec gromadzeniu się wilgoci i zawilgocenia.

Co jeszcze należy wziąć pod uwagę

Ponadto istnieją specjalne wymagania:

1. Odporność na wilgoć jest ważna dla ścian działowych w łazience. Nie wolno dopuścić do tego, by dostał się do konstrukcji. Powierzchnia musi być zabezpieczona środkiem hydroizolacyjnym. Na przykład są one wyłożone wodoodpornym materiałem.
2. W przypadku pierwszego piętra i poddasza, ścianki działowe montowane na belkach drewnianych muszą być lekkie, ponieważ mogą przenosić mniejsze obciążenia niż konstrukcje żelbetowe.
3. Ściana działowa dzieląca obszary o różnych temperaturach wewnętrznych musi być solidna i o wysokim stopniu izolacji cieplnej.
4. Do układania linii serwisowych stosuje się grubsze stałe ściany działowe.

Z reguły wymagane jest również wygłuszenie siedliska. Solidne konstrukcje robią dobrą robotę. Dodatkowo można zastosować okładziny wykonane z drewna brzozowego Materiały wygłuszające.

Beton gipsowy: mieszanka

Beton gipsowy to rodzaj betonu, który nie wykorzystuje tradycyjnego cementu jako środka wiążącego, lecz gips.

W połączeniu z piaskiem (lub jako jego zamiennik) stosuje się różne wypełniacze typu organicznego i mineralnego:

1. Żużel. Materiał odpadowy z produkcji metali.
2. popioły. Odzyskane ze spalania drewna, węgla.
3. Torf. Jest to skała osadowa o kruchej strukturze.
4. Słomka. Jest produktem rolnictwa.
5. Szmaty tekstylne. Innymi słowy, zwykłe, niechciane szmaty.
6. Makulatura. Makulatura.

Wióry drzewne, trociny, trzcina, celuloza, odpady konopne i lniane to kolejne organiczne materiały wypełniające budulec. Wypełniacze mineralne to keramzyt, pumeks, agloporyt, żużel paliwowy, piasek, kamień kruszony dolomit, granit, wapień, tuf.

Cechy szczególne kompozycji

Dzięki wypełniaczom organicznym zmniejsza się wytrzymałość materiału (na ściskanie lub rozciąganie), ale staje się on znacznie bardziej elastyczny i zwiększa się odporność na uderzenia. Umożliwia to wbijanie gwoździ w ścianę działową z betonu gipsowego. Właściwości termoizolacyjne są również poprawione dzięki wypełniaczom organicznym. Ale kompozycja, która zawiera nie tylko gips, ale także piasek i trociny, jest bardzo popularna. Jest odpowiednio wytrzymały, zaawansowany technologicznie i posiada doskonałe właściwości termoizolacyjne.

Wytrzymałość betonu gipsowego wynosi od 1100 do 1500 kg na kostkę. м. Absorpcja wynosi od 10 do 25% w przypadku materiału z wypełniaczami mineralnymi i do 65% w przypadku materiału organicznego. Jeśli chodzi o mrozoodporność, to wytrzymuje ona do 5 cykli, a z dodatkami mineralnymi - do 15.

Zalety

Zalety gipsowych ścian działowych są następujące

1. Mała waga. Oznacza to, że ściany działowe z tego materiału mogą być stawiane nawet na podłodze drewnianej.
2. Dobre właściwości akustyczne i termoizolacyjne. Dzięki temu ściany działowe nie przepuszczają zimna i hałasu.
3. łatwe przetwarzanie. Na przykład do penetracji ścian pełnych wymagane jest dłuto i młotek. Diamentowe tarcze tnące służą do cięcia, konwencjonalne materiały ścierne do wzmacniania. Jednak w przypadku konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych wystarczy lekki młotek i dłuto. Ponadto wiercenie otworów w betonie zwykłym jest znacznie trudniejsze niż wiercenie w betonie gipsowym. W pierwszym przypadku potrzebne są wiertła z końcówkami diamentowymi, a w drugim zwykłe wiertło do metalu. Ze względu na brak twardych cząstek i niską gęstość materiału, jest łatwy w obróbce.

Wady

Ale ścianki działowe z gipsu mają też wady. Należą do nich m.in

1. Ograniczona wytrzymałość mechaniczna. Jest to minus prostej obróbki tego materiału. Dlatego nie stosuje się go do budowy solidnych ścian. Dół obszar użytkowania Beton gipsowy jest ograniczony tylko do nienośnych ścian działowych.
2. Niska odporność na wilgoć. Wynika to z właściwości gipsu. Z tego powodu materiał ten zupełnie nie nadaje się na ściany działowe w łazienkach i innych pomieszczeniach o dużej wilgotności. W każdym razie materiał ten nie jest stosowany do ścian, które mają kontakt z wodą.

Te niuanse muszą być brane pod uwagę przed instalacją gipsowych ścian działowych.

Normy produkcyjne

Podczas produkcji normy jakościowe są oparte na GOST 9574-90. Nawiasem mówiąc, dokument ten jest uważany za radziecki, ale został przyjęty dopiero w styczniu 1992 roku, kiedy ZSRR już upadł.

Co obejmuje

Kluczowe punkty takiej normy są następujące

1. Niniejszy standard stosuje się do wszystkich płyt, które są produkowane przy użyciu gipsu jako środka wiążącego, stosowane w budownictwie. W szczególności dokument wymienia nie tylko płyty gipsowo-betonowe, ale także pianę gipsowo-cementową, żużel gipsowy, żużel gipsowy.
2. Jeśli na produkcie nie ma otworu, jest on oznaczony literami "PG. Jeśli dokonano otwarcia, to jest ono oznaczone jako "PGP". W przypadku obecności nacięcia, oznaczenie brzmi "PGV".
3. Obecność gniazd, skrzynek kablowych, gniazdek nie jest ściśle uregulowana, a jedynie uwarunkowana warunkami zabudowy.
4. Gęstość płyt powinna mieścić się w granicach 1100-1500 kg na kostkę. м. Dopuszcza się wilgotność produktu do 12 % dla tych z gipsem jako spoiwem i do 14 % dla tych z innymi składnikami spoiwa.
5. Płyty mogą być wzmocnione drewnem. W celu dopasowania do konturów produktu i otworów stosuje się podwójne drewno. Rama jest mocowana za pomocą listew. Do zbrojenia stosuje się drewno miękkie do trzeciego stopnia. Dopuszcza się również drzewa liściaste. Wyjątkiem jest drewno brzozowe, które jest silnie narażone na gnicie. Nie wolno jednak stosować drewna twardego do dolnych belek ramy. Wilgotność drewna musi wynosić między 22 % a 40 %.
6. W panelach wykonane są stalowe pętle instalacyjne. Są one uszczelnione na całej wysokości konstrukcji. Lokalizacja zawiasów jest określona w projekcie. Jednak na życzenie klienta panele mogą być wykonane bez nich. Do ich transportu potrzebny jest specjalny chwytak.
7. Na stronie materiał dla Powierzchnia płyty musi być wolna od pęknięć, wyszczerbień i innych otarć. Jedynym wyjątkiem są powierzchowne cięcia o szerokości nie większej niż 0,5 mm.
8. Panele mogą być transportowane i przechowywane wyłącznie w pozycji pionowej.

Pełne oznakowanie

obejmuje następujące punkty

1. Typ panelu - PG, PGP lub PGV.
2. Wymiary tablicy. Jest napisany w długości i wysokości. Wyraża się ją w decymetrach. W razie potrzeby zaokrąglone do liczb całkowitych. Zapisywana jest również grubość, ale w centymetrach.
3. Klasa betonu. Określa wytrzymałość materiału na ściskanie.
4. Pełna lista składników oprawy: G - gips, GI - gips-żużel, GG - gips-żużel, GC - gips-cement-puzzolan.

Napisz grupy oznaczeń oddzielone myślnikiem.

Technologia produkcji

Gipsowe ściany działowe mogą być budowane dwoma metodami. Po pierwsze, jest on wylewany do szalunku. Ta metoda jest bardzo rzadko stosowana. Po drugie, istnieje możliwość montażu paneli po ich wykonaniu. Ta opcja jest bardziej powszechna.

Najpopularniejsze w budownictwie mieszkaniowym są płyty wykonane z gipsu, trocin i piasku, wziętych w równych częściach. Metoda produkcji polega na ciągłym kształtowaniu na walcarce. Obejmuje to następujące elementy:

1. Wymagane składniki są dozowane do naczynia miksującego. Tam są one przekształcane w jednorodną, wysuszoną masę.
2. Dodaje się wodę i specjalny środek, który spowalnia proces wiązania gipsu. Zazwyczaj stosuje się klej zwierzęcy.
3. Prefabrykowane ramy są umieszczane na taśmie obrabiarki. Substancja gipsowo-betonowa jest wlewana bezpośrednio do płyty przez dozownik, a następnie równomiernie rozprowadzana.
4. Uformowana i utrwalona masa trafia do suszarni. Tam styka się ze spalinami i powietrzem o temperaturze 130° C.
5. Gotowe i wysuszone panele są transportowane do przechowywania w przechowalni.

Ściany działowe z gipsobetonu mają zwykle grubość 80-100 mm. Między mieszkaniami do podwójnego, gdzie jest szczelina powietrzna 50 mm.

Montaż

Jeśli montujesz ściany działowe własnymi rękami, powinieneś użyć płyt o niewielkich rozmiarach.

Konstrukcje o powierzchni kilku metrów kwadratowych montować tylko w fazie budowy, przed podobnie jak naprawił płyty stropowe i dach. Instrukcja jest następująca:

1. W razie potrzeby podłoże wyrównuje się poduszką cementową.
2. Beton z przyszłych ścian działowych zaizolować 2 warstwami papy.
3. Zamontuj listwy ochronne na krawędziach ściany. Są to pionowo ułożone paski z oznaczeniami odpowiadającymi rzędom paneli. Następnie napnij molo. To jest przewód poziomy.
4. Umieścić pierwszy rząd paneli na sucho.
5. Przygotować spoiwo do połączeń. Stosować tynki z medium spowalniającym proces schnięcia. Do wypełnienia spoin można użyć gotowych tynków gipsowych lub wymieszać je z alabastrem. W tym drugim przypadku koszt 1 kg zaprawy będzie niższy. Ale przy tym trzeba spędzić czas na eksperymentowaniu z optymalną proporcją, aby materiał przylegał.
6. Wypełnić spoiny pionowe zaprawą klejową. Zamontować pręt zbrojeniowy. Wykonać 2 otwory w ścianie w miejscu górnego rowka poziomego. Wbij w nią kawałki prętów zbrojeniowych. Nałożyć kilka prętów zbrojeniowych i zabezpieczyć je drutem.
7. Nałożyć zaprawę gipsową na wierzch rowka. Umieść następny rząd paneli na górze rowka. Złącza pionowe należy związać ze sobą. Muszą być one przesunięte o około 1/4 ich długości w stosunku do rzędu.

Kolejne rzędy należy ułożyć w ten sam sposób.

Do cięcia gipsobetonu eksperci zalecają użycie szlifierki ze zwykłą tarczą do cięcia kamienia. Piła tarczowa, elektryczna wyrzynarka również się nada. Ale szybko stają się nudne.

Wniosek

Wybierając ściany działowe z gipsobetonu, właściciel zawsze może być pewien niezawodności wznoszonej konstrukcji. Jednak ze względu na różnorodność produktów, zaleca się wcześniejszą konsultację ze specjalistą, który nie tylko udzieli praktycznych porad dotyczących zakupu produktów, ale także odpowie na każde pytanie dotyczące prowadzenia prac instalacyjnych.

Tylko wtedy, gdy technologia będzie przestrzegana, konstrukcja będzie trwała i dobrze ugruntowana. Albo produkty będą po prostu jako ściana dekoracyjna.