Reżyseria: aleksander orłow. Kariera twórcza i życie osobiste

А. С. Orlov wniósł nieoceniony wkład wkład w rozwój kraju kinematografia. Mówią o nich: człowiek utalentowany jest utalentowany we wszystkim. Radziecki i rosyjski aktor filmowy, reżyser i scenarzysta okazał się nie tylko zawodowym aktorem, ale także kochającym mężem, ojcem i dziadkiem, który uwielbia swoje wnuki.

Biografia

Przyszły reżyser filmowy Aleksander Orłow urodził się na początku sierpnia 1940 roku w młodej rodzinie dobrze zapowiadającego się piłkarza Siergieja Orłowa. Po ukończeniu szkoły zapisał się na wydział aktorski VGIK, gdzie jego mentorami byli G.K. Kovalev i A.V. Kovalev. Kozintsev & S. Skvortsova.

Aleksander rozpoczął swoją karierę twórczą od odpowiedzialnego stanowiska szefa Moskiewskiego Eksperymentalnego Teatru Pantomimy "Ektemim". W 1965 roku zaczął prowadzić zajęcia z pantomimy w VGIK, a dziesięć lat później zdecydował się zostać reżyserem w Mosfilm Studios. Reżyser Aleksander Orłow znany jest jako twórca wielu produkcji telewizyjnych.

Po burzliwych wydarzeniach z początku lat 90. kontynuował działalność zawodowa w Studiu Filmowym Gorkiego. М. Gorkiego i stowarzyszenia twórczego Ekran.

Życie prywatne

Aleksander Siergiejewicz Orłow od 60 lat jest mężem aktorki i prezenterki telewizyjnej Ałły Budnickiej. Ich małżeństwo jest idealne, mimo że ona jest przyjacielska i towarzyska, a on powściągliwy, nieśmiały i małomówny.

Przyszli małżonkowie poznali się, gdy młody człowiek dopiero zaczynał próbować swoich sił w kierowaniu. Jako reżyser Aleksander Orłow nigdy nie wyznaczał Budnickiej do głównych ról.

Ala niedługo po ślubie miała straszny wypadek samochodowy, ledwo przeżyła, przeszła kilka operacji i śmierć kliniczną. Postawiono jej wtedy przerażającą diagnozę: kobieta nigdy nie będzie mogła mieć dzieci. Aleksander pocieszył ją i para adoptowała dziecko. A teraz dorosła aktorka Daria Drozdovskaya dała rodzicom adopcyjnym dwa piękne wnuki.

Reżyser filmowy Aleksander Orłow ma brata Giennadija, który jest komentatorem sportowym.

Działalność twórcza

Starając się zrealizować większość swoich naturalnych talentów, Aleksander próbował swoich sił w aktorstwie. Do jego najbardziej znanych filmów należą Rok jak życie, Kółko graniaste, Siostry Liberty. Ale jego filmografia jako reżysera i scenarzysty jest znacznie szersza.

Debiutem reżyserskim Orłowa był przygodowy musical dla dzieci Niesamowity chłopak. Podczas kręcenia filmu reżyser poznał mało znaną wówczas Ałłę Pugaczową. Wyczuwając jej wielki potencjał, filmowiec zatrudnił piosenkarkę do pracy nad swoimi projektami. Dwa lata później jej głos można było ponownie usłyszeć w jego filmie A Standstill Train - Two Minutes.

Ale sukcesu "Kobiety, która śpiewa" raczej nie dorówna żaden inny reżyser. Film stał się liderem w radzieckim box office, a Pugaczowa została uznana za najlepszą aktorkę w 1978 roku.

Zainspirowany jej sukcesem Aleksander Orłow reżyseruje kolejne produkcje telewizyjne: "Monsieur Lenoir, który...", "Gobsek" i "Na noże".

Jednocześnie autor preferuje ekranizacje klasycznych dzieł literackich. Jednym z najlepszych dzieł Orłowa jest film "Tajemnica Edwina Drooda" (1980). Telewizyjny spektakl powstał na podstawie niedokończonej powieści Ch. Dickens. Obraz pozostawia niezatarte wrażenie swoją oszałamiającą angielską autentycznością, bliską ikonicznemu "Sherlockowi Holmesowi" J. Waltera Thompsona. Maslennikova.