Typy mam: klasyfikacja, postawy wobec wychowania dzieci i opinie psychologów

W zależności od naszej osobowości, wychowania, wartości i doświadczeń życiowych, różnie podchodzimy do roli matki. Każdy z nas ma inną strategię radzenia sobie w różnych sytuacjach. Typów mam jest wiele: typy mam w związku z edukacją, w związku z chorobami ukochanego dziecka, można je nawet podzielić na podtypy i przedstawić w sposób żartobliwy, np. mama poręczycielka, mama osiłek, mama wszystkowiedząca, mama panikarka czy mama demokratka. Pseudonimy mówią same za siebie. Tylko jeden typ matki na placu zabaw, których można naliczyć kilkanaście. Są to m.in. matka nadzorująca, matka nadużywająca, matka dziecka, sprinterka, bizneswoman, paparazzi i wiele innych. Czy sądziłeś, że mamy dzielą się na 2 typy, nie więcej? A co z tobą?? Do którego z nich się zaliczasz?

Przyjrzyjmy się pięciu najbardziej rozpoznawalnym typom mam. Oczywiście jest ich o wiele więcej, ale te opisane tutaj objęłyby ogromną liczbę rodziców.

Jeśli rozpoznajesz siebie w jednym z tych pięciu portretów, lub jeśli odbiegłaś od normalnego sposobu wychowania z powodu jakiejś okoliczności życiowej (jak na przykład aktywna praca), rada psychologów podana w tym artykule, pomoże ci korekta kursu. Tutaj patrzymy na pięć rodzajów rodzicielstwa, o których być może słyszałeś ostatnio, i rozważamy sensowne, ostre i praktyczne aspekty każdego z nich. Te portrety psychologiczne może mieć zastosowanie do podziału na rodzaje zarówno matek jak i ojców.

Dramat mamy

"Desperate Housewives", przesuń się, bo życie tej mamy to opera mydlana! Zaniepokojona, że na jej dziecko wszędzie czyhają emocjonalne niebezpieczeństwa, pilnuje dynamiki zabaw, analizuje listy gości na przyjęciach Urodziny I sprawdza każdy post na Instagramie pod kątem problemów. Mała, nieistotna usterka w świecie jej dziecka jest trzęsieniem ziemi w jej. Ona jest jednym z tych typów mam, kiedy dziecko jest chore lub nie śpi dobrze, wtedy matka jest gotowa wezwać szamanów, uzdrowicieli energii i miejscową psychiatrię.

Jaka jest jego moc? Dramatyczna mama wie, co się dzieje z jej dziećmi, z kim spędzają czas, zwiększa ich bezpieczeństwo, co jest szczególnie potrzebne w okresie nastoletnim. Jej dzieci są również przekonane, że mogą zaufać mamie, jeśli coś pójdzie nie po ich myśli.

Czego jej brakuje? Ustawia swoje dzieci tak, by przesadnie reagowały na rzeczy, które muszą sobie odpuścić. Może wywołać u dziecka skłonność do dramatyzowania lub odwrotnie - rozwinąć skrytość. Dzieci, które są pod "mikroskopem" mogą kłamać i ukrywać rzeczy za plecami rodziców.

Jak poprawiać błędy u dramatycznych matek

Rzeczywistość jest taka, że nasze dzieci będą kochane przez jednych ludzi, a przez innych pomijane - takie jest życie. Kiedy matka jest zbyt emocjonalnie zaangażowana w życie swojego dziecka, wycofanie jej aktywnego udziału w życiu syna lub córki jest zbyt bolesne.

Co możesz zrobić?? Zwróć uwagę na pogodę w życiu społecznym swoich dzieci. Poznaj ich hasła do mediów społecznościowych i sprawdzaj od czasu do czasu, czy odwiedzają bezpieczne miejsca i korespondują z przyjaciółmi, których znasz. Ale jeśli prześwietlasz każdy post, czy wręcz komentujesz, to przestań! Ważne jest, abyś pozwolił swojemu dziecku zająć jego miejsce w życiu. Znajdź dla siebie inne media społecznościowe i sposoby na samodzielną zabawę.

Rodzicielstwo Mama

Jest typem mamy, która uważa, że świat jest tylko dla jej dziecka, a wszyscy inni tylko w nim żyją. Rzadko to robi zakończyć zdanie w rozmowie z inną osobą dorosłą, bez przerywania, aby opowiedzieć jej o życiu dziecka w stylu dokumentalnym. Dziecko może potrzebować zwykłej zmiany pieluszki na osobności z mamą, ale zamiast zwykłego "pit stopu" będzie ona próbowała omówić z nim jego potrzebę, wpoić mu wczesne umiejętności niezależności, do tego stopnia, że obrazi jego mini godność. Zadufana w sobie mama opiekunka po prostu mówi "nie" pustemu czasowi, telewizji, niezdrowym kiełbaskom i pobłażaniu w sklepie z zabawkami. Migające światła mogą zepsuć jego młody umysł!

Jaka jest jej siła? Instynkt domowej mamy jest na dobrej drodze: rozsądnie ograniczyć czas oglądania, zapewnić zdrowy i dać dzieciom swobodę w odkrywaniu ich świata.

Czego jej brakuje? Być może czuje się winna z powodu godzin, które spędza z dala od dziecka (w końcu musi pracować, żeby być przykładem) i wywiera na siebie presję, by być perfekcyjną w domu. Ale jeśli indoktrynujesz swoje dziecko, że świat kręci się wokół nich, możesz rozwinąć narcyzm.

Co zmienić w byciu mamą w domu

Demokracja nie działa w rodzinie, ponieważ dziecko nie ma mądrości ani dojrzałości, by mieć tyle samo do powiedzenia co dorośli. Dzieci potrzebują granic. Przeszkadzają, gdy ich nie ma. Ale to nie znaczy, że młode mózgi nie mogą się nauczyć ważnych lekcji. Jeśli jesteś stanowczy w swoim żądaniu - "czas na czystą pieluchę!" - nie tylko wykazujesz się dobrą higieną. Pomagasz dziecku nauczyć się wygospodarować czas na zabawę, a nawet tolerować frustrację - dwie ważne umiejętności życiowe. Zabawa wraca po wykonaniu "pracy" związanej z porządkami.

Męczeńska matka

Jest typem mamy, która jest pochłonięta macierzyństwem, pracą, relacjami z małżonkiem, programem edukacyjnym. Jej kalendarz jest zaśmiecony zobowiązaniami napisanymi drobnym drukiem. Wygląda na nieuczesaną przez swoją potarganą grzywkę, którą sama przycięła, wciągając na siebie rozciągliwe legginsy do jogi. Ale szybko wyjaśnia wszystkim, że tak naprawdę nie uprawia jogi. Nie ma czasu, nie ma życia - te dzieci (z ochrypłym, pełnym pretensji westchnieniem). Nie ma dla niej nic bardziej satysfakcjonującego niż ktoś, kto mówi jej: "Nie wiem, jak ty to wszystko robisz!"

Co jest jej mocną stroną? Jest skałą, osobą, która obiera właściwy kurs w przypadku, gdy potrzebny jest pilot, pomocą w domu dla sąsiadki ze złamanym biodrem i jej siłą roboczą w czasach kryzysu. Jej dzieci postrzegają mamę jako osobę godną zaufania i dbającą o innych.

To, co jej umyka? Męczennicza mama zbyt często gra w swoim życiu drugie skrzypce. Jest zbyt zaabsorbowana problemami wokół niej, co uniemożliwia jej dokonanie niezbędnych zmian we własnym życiu. Poza tym, piętno bycia męczennikiem nie jest fajne. Inne matki nie szanują jej, bo ona nie ma szacunku dla siebie. Ten typ troskliwe matki pokazują swoim dzieciom, że matki nie dbają o siebie, a jedynie o innych. I to uczucie pozostanie z nimi, gdy sami zostaną rodzicami.

Jak przestać być mamą-męczennicą

Weź głęboki oddech i rozładuj swój harmonogram. Bądź bezlitosny wobec nawyków dzieci, które sprawiają, że czujesz się najbardziej zmęczony, np. "Mama nie jest dla ciebie aż do 7 rano". Zrezygnuj z niedzielnej lekcji judo lub korepetycji w piątkowy wieczór. I poproś o pomoc! Twoje dzieci, małżonek, przyjaciele. Naprawdę nie musisz robić wszystkiego sam. Załóż spodnie do jogi, ale znajdź jakieś miejsca do matę sportową w twoim życiu. Jak uczą nas linie lotnicze, najpierw załóż maskę tlenową, zanim zaczniesz pomagać innym. Poświęcając czas na relaks i zabawę, pozwalasz sobie na młodość. A to w końcu czyni cię lepszą mamą i wzorem do naśladowania.

Kontrola mamusi

Grzmoty i błyskawice! Ta proaktywna matka usuwa wszystkie przeszkody z drogi swojego dziecka. Superaktywna w pracy, używa tych samych umiejętności negocjacyjnych podczas omawiania zadań z nauczycielami i zasady gry Z trenerami. Ta mama byłaby dumna z tego, że jej ukochana dziewczynka ukończyła szkołę podstawową, myśląc, że nigdy nie straciła. Do dojrzewania jeszcze daleko, ale już teraz bada programy studiów, kluby kobiece i obiecujące kierunki studiów, żeby być na bieżąco. W związku z tym ma już pięcioletni plan pracy.

Co jest jej mocną stroną? Jest super zorganizowaną, skuteczną rzeczniczką, która daje swoim dzieciom wspaniały wzór kobiety u władzy. Kiedy chcą się zrelaksować, wiedzą, że mają dublera.

Czego jej brakuje? Zasadniczo musi pozwolić swoim dzieciom na samodzielny relaks i okazjonalne falstarty. Ciągła interwencja może sprawić, że dziecko poczuje się jednocześnie bardziej prawe i mniej asertywne. Nigdy nie przegrywanie i nie upadanie może być najgorszym sposobem na nauczenie się rozwiązywania problemów. Ponadto "natarczywa pług śnieżny" nie podoba się nikomu z otoczenia Twojego dziecka.

Jak złagodzić presję wywieraną na dziecko przez kontrolującą matkę

Niestrudzenie zauważaj, ile razy interweniowałeś, to może stać się niezauważalnym nawykiem. Zapytaj siebie: "Co najgorszego może się stać, jeśli nie będę interweniował?"Należy pamiętać, że frustracja z dzieckiem nie jest śmiertelna, w rzeczywistości może być potężnym motywatorem. Zamiast rozwiązywać problem, wspieraj dziecko słuchając i udzielając mu wsparcia. I w końcu, weź pełny oddech. To nie jest porażka, to jest oczywistość. Pozwól dzieciom na samodzielne radzenie sobie z osobistymi problemami i kwestiami odpowiednimi do wieku.

Swobodnie pływająca mama

O, ta fajna dziewczyna zna się na helikopterach i sprzęcie budowlanym, chwaląc się, że jej dzieci mają "totalną wolność. Przecież ona spełnia swoje marzenia w pracy, więc jej dzieci też powinny mieć swobodę w poszukiwaniu własnych dróg. Ulubione zdanie - "Kiedy byłem dzieckiem, mogłem...". Jej dzieci dowiadują się z pierwszej ręki o oparzeniach słonecznych, nieodrobionej pracy domowej i o tym, co się dzieje, gdy zapomni się założyć tarcze na meczu piłkarskim. Mają swobodę wyrażania pełnego zakresu swoich emocji bez ograniczeń, które mogą być natrętne dla innych lub bardzo głośne.

Jaka jest jej siła? Jej dzieci są kompetentne, z dobrymi umiejętnościami Rozwiązywanie problemów. Pewnie nie będą się przejmować drobnymi zobowiązaniami domowymi, bo nikt w domu się tym nie unosi. Wiedzą, że kiedy czują się smutni, szczęśliwi, źli lub zdenerwowani, nie muszą powstrzymywać swoich emocji.

Czego jej brakuje? Wolność jest nabytym przywilejem, a nie tylko odmową uczestnictwa w czymkolwiek. Można powiedzieć, że "wolnorynkowe mamy" świata nowoczesnych metod Nie spotykasz się z tym tak często jak np. z mamą typu 2. Jednak niektórzy rodzice nagle przełączają się i stają się wręcz niegrzeczni w gimnazjum: wierzą, że jeśli nauczysz permisywności i dasz swoim dzieciom więcej wolności, pomoże im to stać się bardziej popularnymi. Bądź ze sobą szczery i zapytaj, dlaczego to robisz? To odbicie twojej młodości?

Nie być nadmiernie pobłażliwym

Dzieci potrzebują wolności, ale potrzebują też wsparcia. Kiedy jesteś gotowy dać im przestrzeń, kontroluj, co mogą swobodnie robić, szukaj opcji, które pomogą rozwinąć odpowiednie umiejętności: "tak, możesz spędzić wieczór z Siergiejem, ale proszę, zadzwoń, kiedy dojedziesz i kiedy będziesz wracał do domu". Ale nie wolność, która doprowadzi do gniewnych telefonów od sąsiadów, w stylu "Jasne, możesz mieć przyjaciół przez cały weekend, kiedy nas nie ma". Pozwól dziecku wyrazić swoje uczucia, ale jednocześnie pomóż mu nauczyć się je rozumieć, aby mogło być uspokojone. Przekaż im swoje osobiste doświadczenia związane ze strategiami. Ach, strategie przetrwania - to jak Po prostu coś, co może się przydać nam wszystkim, wszystkim typom mam i tatusiów.