Jak wyrwać dziecku ząb? Wskazania do ekstrakcji zębów mlecznych u dzieci

Zęby mleczne mogą być usunięte w gabinecie stomatologicznym lub w domu. Na stronie Ważne jest, aby Trzeba nie tylko zadbać o to, by zabieg był bezbolesny. Jednak ekstrakcja to także operacja. Dlatego musi być przeprowadzona zgodnie z wszelkimi zasadami aseptyki i antyseptyki.

Wskazania do zabiegu

Zazwyczaj w wieku 5-7 lat dzieci zaczynają przechodzić z kompletu zębów mlecznych na zęby stałe. Korzenie jednostki mają tendencję do resorpcji. Prowadzi to do utraty stabilności, ząb stopniowo się rozluźnia. Jeśli tak, to wypadnie samoistnie bez pomocy dentysty. Nie zawsze jednak tak się dzieje. Czy ząbek dziecka może zostać wyrwany? Odpowiedź na to pytanie brzmi: tak. Zabieg ekstrakcji przeprowadza się jednak przy następujących wskazaniach. Rozważ je.

• Jeśli próchnica jest zaawansowana, korona zęba często nie może być naprawiona.
• Urządzenie długo się chwieje, ale samo nie wypada, traumatyzując delikatną tkankę dziąsła.
• Masa torbielowata u podstawy.
• Diagnoza flegmy.
• Przetoka na dziąśle w pobliżu zęba dziecka.
• Złamanie korzenia.
• Rozległy uraz (złamanie, wyszczerbienie).
• Jeśli ząb mleczny nie wypadnie w odpowiednim czasie, uniemożliwiając tym samym wyhodowanie jednostki stałej.
• Zapalenie zatok szczękowych.
• Superfuzja (bardzo rzadko).

Ekstrakcja zęba mlecznego musi być zawsze uzasadniona. Jeśli pozbędziemy się go zbyt wcześnie, ma to negatywny wpływ na kształtowanie się stałego zestawu, czas erupcji, prawidłową pozycję w rzędzie.

Jeśli więc zastanawiasz się, jak wyrwać ząbek w młodym wieku, możesz rozważyć wyrwanie go w domu, Należy to zrobić tylko wtedy, gdy już zaczął się chwiać. W innych przypadkach lepiej nie ryzykować i należy skontaktować się ze specjalistą.

Kiedy można usunąć ząb u dziecka?

Pierwszy zestaw ma swój własny czas erupcji i wypadania. Należy rozumieć, że są one przybliżone, a niewielkie odchylenie w górę lub w dół uważa się za normalne. Dla orientacji przyjrzyjmy się przybliżonej kolejności obluzowywania się korzenia i późniejszej utraty zęba u dziecka.

• Przednie siekacze wypadają w wieku 6-7 lat. Ale resorpcja ich korzeni zaczyna się już w 4 roku życia.
• Boczne siekacze tracą stabilność w rzędzie w wieku 7 lat. Proces ich wymiany na stałe trwa około 2 lat.
• Dolne i górne pierwsze zęby trzonowe zaczynają się rozluźniać w wieku 7-9 lat. Zęby stałe pojawiają się zazwyczaj do 11 roku życia.
• W wieku ośmiu lat nadszedł czas na wypadnięcie korzeni kłów u góry i u dołu. Po 1 do 3 lat kończy się wraz z pojawieniem się zębów stałych.
• W wieku 9-10 lat wypadają drugie zęby trzonowe, co kończy proces pożegnania się z zębami mlecznymi.

W przypadku niewielkiego odchylenia od normy nie trzeba się martwić. Ale na wszelki wypadek należy skonsultować się ze stomatologiem dziecięcym. Przecież znaczne opóźnienie utraty zębów u dzieci może być spowodowane różnymi czynnikami. Naturalny bieg wydarzeń jest najczęściej zaburzony przez nieprawidłowe położenie niektórych pączków zębów stałych, różne choroby przewlekłe, brak odżywiania lub złe wchłanianie składników odżywczych oraz stres.

Gdzie bezpiecznie ciągnąć?

Jeśli pierwszy zestaw zębów ma się zmienić lub jeśli jest problem z zębem, lekarze zalecają wizytę u stomatologa dziecięcego. Lekarz zbada pacjenta i określi, czy można go samodzielnie poluzować w domu, czy też istnieje wskazanie do ekstrakcji.

Dla obywateli państwa istnieje terytorialnie zagwarantowana opieka medyczna. Stomatologia dziecięca jest bezpłatna, jeśli posiadasz ubezpieczenie stomatologiczne. Obejmuje opiekę doraźną, leczenie próchnicy zębów (z użyciem materiałów domowych), wprowadzenie znieczulenia. W razie potrzeby dostępne jest również profesjonalne czyszczenie ręczne.

Dla obywateli, którzy nie są zadowoleni z bezpłatnej opieki stomatologicznej dla dzieci, zawsze dostępne są importowane materiały, leki i środki antyseptyczne. Tak czy inaczej, dziecko otrzymuje dobrej jakości opiekę medyczną.

Do każdego rodzica należy decyzja, gdzie najlepiej wykonać ekstrakcję zębów u dziecka. Ktoś idzie do prywatnej kliniki. Dla niektórych łatwiej jest udać się do najbliższego szpitala.

Etap przygotowawczy

Niezależnie od tego, czy planujesz wyrwanie zęba w szpitalu czy w domu, Twoje dziecko powinno być na to przygotowane. Dobre samopoczucie psycho-emocjonalne i przestrzeganie wszystkich antyseptycznych środków ostrożności są ważne dla pozytywnego wyniku.

Przed wizytą u lekarza można powiedzieć dziecku, że nowy, silny, piękny ząb "mieszka" w dziąśle. A ten stary nie pozwala mu się pokazać. Dobry lekarz powinien więc pomóc stałemu zębowi zająć jego miejsce. Twoje dziecko powinno być zachęcane, co do niego nie ma się czego bać, nic mu się nie stanie. To będzie tylko trochę bolało.

Jeśli procedura zaplanowane w domu, należy również wcześniej wyjaśnić dziecku. Możesz pomyśleć o jakiejś bajkowej historii lub porozmawiać o włożeniu starego zęba pod poduszkę. Ktoś rzuca ją przez próg domu do myszy. Ogólnie rzecz biorąc, dziecko nie powinno być przestraszone przed ekstrakcją.

Trzeba zrobić więcej uwaga Jeden ważny punkt. Przed wyrwaniem zęba dziecku należy dokładnie oczyścić zęby szczoteczką i pastą do zębów. Ponadto eksperci zalecają płukanie ust roztworem antyseptycznym. Można go zrobić samemu, dodając 1 łyżeczkę do szklanki ciepłej, przegotowanej wody.

Twarda żywność

Jednym ze sprawdzonych sposobów na wyrwanie zęba u dziecka w domu jest pozwolenie dziecku na żucie twardych pokarmów. Może to być marchew, jabłka, bułka tarta lub bajgle.

Dość często w trakcie przyjmowania pokarmów stałych dojdzie do samonaprawy jednostki mlecznej, niezauważonej przez dziecko. Ta metoda nie zawsze udaje się za pierwszym razem. Po każdym posiłku należy więc zjeść dowolny jędrny owoc lub warzywo. Jedyna możliwość to taka, że dziecko może połknąć ząbek razem z pokarmem. Ale nawet wtedy nic poważnego się nie stanie.

Metoda nitkowania

Jeśli ząb jest wystarczająco luźny, można go usunąć za pomocą nici dentystycznej. Dobrze jest, jeśli jest jedwabista.

Przed zabiegiem należy wykonać wszystkie czynności przygotowawcze, aby dziecko było w odpowiednim nastroju, a ręce dokładnie umyć. Owiń nitkę wokół chwiejącego się dziecka u podstawy zęba i zawiąż węzeł. Następnie pociągnij ostro za luźną krawędź zęba. Ruch ręki powinien być skierowany z dala od szczęki. Ale w żadnym wypadku nie należy go ciągnąć na boki. Nawet jeśli obluzowany ząb da się usunąć przy pierwszym pociągnięciu, nie da się uniknąć uszkodzenia dziąsła.

Nitkowanie zębów można zamienić w zabawę. Na przykład, ktoś próbował przymocować krawędź do klamki drzwiowej. W momencie jego nagłego otwarcia, ząb wyskoczy ze swojej dziury.

Poluzowanie

Oto jeden z najczęstszych sposobów wyrywania zębów u dzieci bez bólu. Dziecko może stopniowo poluzować urządzenie. Jeśli z jakiegoś powodu nie jest w stanie tego zrobić, pomogą mu rodzice. Zbadajmy obie opcje.

Dziecko powinno być zachęcane do poruszania językiem w przód i w tył. Na przykładzie warto pokazać, jak to zrobić. Należy pamiętać, że ząb nie może być przesunięty na lewą lub prawą stronę. Działania te powodują uraz dziąsła i wywołują ból.

Jeśli zabieg rozluźniania powierza się osobie dorosłej, dziecko potrzebuje sterylnej serwetki i dowolnego, bezalkoholowego roztworu antyseptycznego. Rodzic dokładnie myje ręce. Ząb jest chwytany szmatką nasączoną środkiem dezynfekującym. Przez dwie minuty delikatnie próbuj poruszać urządzeniem w przód i w tył. Zabieg należy powtarzać kilka razy dziennie aż do wypadnięcia zęba.

Wizyta u dentysty

W przypadku wystąpienia tych objawów, bolesność, Obrzęk, zaczerwienienie dziąsła, powstanie stanu zapalnego Tylko lekarz powinien usunąć ząb. Podczas wstępnego badania ocenia sytuację i wybiera taktykę leczenia.

Aby zneutralizować lęk małego pacjenta i ze spokojem przeprowadzić zabieg, współczesna stomatologia oferuje trzy rodzaje znieczulenia.

Jeśli ząb jest już obluzowany, stosuje się znieczulenie miejscowe. W przypadku młodszych pacjentów wystarczy roztwór lub spray o działaniu zamrażającym dziąsło. Następnie nie będą odczuwać nawet najmniejszego dyskomfortu podczas wyciągania urządzenia.

Gdy planowane są skomplikowane ekstrakcje, może być zaproponowane znieczulenie ogólne lub uśpienie dziecka. Nowoczesne preparaty są dość skuteczne. Nie mają praktycznie żadnych skutków ubocznych i nie mają szkodliwego wpływu na dzieci.

Po ekstrakcji zęba mlecznego u dziecka lekarz bada miejsce ekstrakcji i zakłada jałową gąbkę, którą po 15-20 minutach należy usunąć z jamy ustnej.

Porady po ekstrakcji

Aby wszystko przebiegło bez komplikacji, ważna jest nie tylko prawidłowa ekstrakcja zęba, ale także opieka po operacji.

• Tampon należy wyjąć z ust bardzo delikatnie. Skrzep krwi w miejscu ekstrakcji uniemożliwi zarazkom dostęp do tego miejsca.
• Nie należy jeść ani pić przez 2-3 godziny.
• Po ustąpieniu znieczulenia można przyjąć leki przeciwbólowe i w razie potrzeby przeciwgorączkowe ("Panadol", "Ibuprofen", "Naise").
• Następnego dnia możesz już umyć zęby. Zrób to delikatnie w okolicy wyciągniętej jednostki.

Stosując się do tych prostych wskazówek, rodzice zapewniają szybki powrót do zdrowia po zabiegu i zapobiegają rozwojowi powikłań.

Czego nie należy robić

Nie wystarczy wiedzieć, właściwy sposób na żeby wyrwać dziecku ząb. Powiemy również o tym, czego nie należy robić w trakcie i po zabiegu. Bo błędy często prowadzą do powikłań.

• poluzowanie zęba palcami zwiększa szansę na zakażenie jamy ustnej.
• Nie krzycz na dziecko ani nie zmuszaj go, jeśli się boi i płacze. Trzeba znaleźć sposób na przekonanie, uspokojenie.
• Po wydobyciu tamponu, w miejscu wydobycia utworzy się skrzep krwi. Nie powinno się go wydobywać. Aby nie naruszyć integralności skrzepu, dziecko proszone jest o nie dotykanie rany językiem, palcami lub obcymi przedmiotami.
• W pierwszych 2 dniach nie ma mocnego garowania. Jeśli jest stan zapalny, dentyści przepisują tylko kąpiele ("Chlorheksydyna", roztwór soli fizjologicznej, wywar z rumianku).
• Przez pierwsze 24 godziny nie należy grać w gry, opalać się, chodzić na basen itp. Wszystkie one mogą powodować krwawienie.

Rodzice powinni również zwrócić uwagę na dietę dziecka. Najlepiej, aby w pierwszych dniach pokarm miał łagodną konsystencję, nie był zbyt gorący ani zbyt zimny. W tym okresie nie należy spożywać napojów gazowanych.

Możliwe powikłania

Usunięcie zęba u dziecka może skutkować powikłaniami. Zdarza się to dość rzadko. Jednak rodzice powinni być świadomi możliwych negatywnych skutków.

• Przede wszystkim, jeśli nie przestrzega się zasad antyseptyki, do rany może dostać się infekcja. W tym przypadku dziąsło staje się czerwone i opuchnięte, a bolący dół gnije.
• Po drugie, nieudane próby samodzielnej ekstrakcji mogą zakończyć się złamaniem korzenia, urazem tkanek miękkich.
• Po trzecie, wczesne usunięcie zęba mlecznego powoduje nieprawidłowy zgryz

Inne powikłania to krwawienie po wyrwaniu zęba. Najczęściej jest ona spowodowana zbyt wczesną ekstrakcją tamponu, naruszeniem integralności skrzepu w miejscu ekstrakcji oraz lekceważeniem zaleceń dotyczących zakazu kąpieli w ciepła woda, aktywność fizyczna.

Środki zapobiegawcze

Aby nie doszło do sytuacji, w której ząbek dziecka będzie musiał być usunięty przedwcześnie, ważne jest, aby dbać o jamę ustną. Obowiązkiem rodziców jest nauczenie dziecka jak dbać o siebie na co dzień.

Lekarze zalecają szczotkowanie zębów, gdy tylko się pojawią. zamiast szczoteczki do zębów stosuje się specjalne silikonowe końcówki do paznokci. Z czasem należy nauczyć dzieci prawidłowego czyszczenia zębów, które powinny wykonywać bez zarzutu dwa razy dziennie.

Zrównoważona dieta, właściwy wypoczynek i aktywny tryb życia są ważne w zapobieganiu chorobom zębów. Rodzice powinni m.in. zadbać o to, by dziecko nie miało Złe nawyki, np. poprzez obgryzanie paznokci.

Wniosek

Na koniec pozostaje powiedzieć, że należy odwiedzać stomatologa co najmniej dwa razy w roku. Badania profilaktyczne zmniejszają szanse na rozwój chorób, które mogłyby doprowadzić do wczesnego usunięcia zęba. W przypadku problemów z zębami, wizyta u dentysty jest pilnie potrzebna.