W islamie szirk to grzech praktykowania bałwochwalstwa lub politeizmu, czyli deifikacji lub oddawania czci komukolwiek lub czemukolwiek poza jedynym Bogiem, tj. Allahem. Dosłownie oznacza to ustanowienie "pośredników" stojących między człowiekiem a Bogiem. Jest to wada, która przeczy cnocie Tawhid (monoteizm). Ci, którzy praktykują shirk są nazywani mushriqs. W prostych słowach, mushrik jest poganinem. W prawie islamskim szirk jako przestępstwo może być przypisany tylko muzułmanom, ponieważ tylko muzułmanin jest prawnie odpowiedzialny za taką apostazję.
Etymologia
Słowo širk pochodzi od arabskiego korzenia Š-R-K (ش ر ك) o wspólnym znaczeniu "dzielić się". W tym kontekście mushrik jest ten, kto "dzieli" moc i majestat Allaha z innymi podmiotami lub osobami, które działają jako pośrednicy.
Islamscy komentatorzy Koranu podkreślają, że przedislamska idolatria arabska czciła kilka bogiń (najbardziej pamiętne to al-Manat, al-Lat i al-Uzza) jako równe towarzyszki Allaha. Dlatego muzułmanin jest przede wszystkim politeistą, bałwochwalcą.
Inne grzechy
Inne formy grzechu bałwochwalczego w islamie to czczenie bogactwa i innych przedmiotów materialnych. Jest to wspomniane w Koranie w jednej z historii o dzieciach Izraela, którzy stworzyli złotego cielca jako bożka, za co Mojżesz nakazał im pokutować.
Inną formą bałwochwalstwa wymienioną w Koranie jest deifikacja przywódców duchowych, guru, proroków (z wyjątkiem Mahometa). Ludzie, którzy podążają za fałszywymi prorokami są muzułmanami. W rzeczywistości są oni zrównani z poganami i apostatami.
Średniowieczni filozofowie muzułmańscy (a także żydowscy) zrównali wiarę w Trójcę z herezją szirk. Bo według wierzeń muzułmańskich, Allah jest jeden i nie potrzebuje pośredników.
Partnerzy z Bogiem
W kontekście teologicznym człowiek grzeszy, kojarząc jakąś mniejszą istotę z Allahem. Grzech ten popełnia się przez wyobrażenie, że Bóg ma partnera do uwielbienia. Co mówi Koran? Że Allah nie wybacza, gdy przypisani są mu jacyś duchowi partnerzy lub "współpracownicy", ale że wybacza wszystko każdemu. Ale przywłaszczenie go sobie jako partnera, jak to czynią muzułmanie w islamie, jest jednym z najcięższych wykroczeń. Granice pojęcia bałwochwalstwa są dość elastyczne, a teologowie często opisują nadmierną cześć artefaktu tu na ziemi jako przykład kultu bałwochwalczego. Niektórzy islamscy ortodoksi twierdzą na przykład, że ortodoksi, którzy czczą Kaabę w Mekce, są muzułmanami.
Ateizm
Ateizm jest również postrzegany przez muzułmanów jako uchylanie się od prawdziwej wiary, ponieważ zaprzecza pozycji Allaha jako jedynego twórcy i nosiciela wszechświata (Tawhid ar-roubiyya, Jedność panowania), a osoby, które twierdzą, że są ateistami, są karane w krajach muzułmańskich. Podobnie czynność uchylania się od skutków prawnych obejmuje m.in.y jak przekonanie, że Bóg posiada ludzkie antropomorficzne cechy, jak również akty kultu lub pobożności, których wewnętrznym celem jest pycha, kaprys lub pragnienie publicznego podziwu, chociaż publiczna modlitwa jest podstawowym islamskim aspektem wiary, wspieranym i chwalonym w Koranie.
Inne religie abrahamiczne
Status "Ludzi Księgi" (Ahl al-Kitab), zwłaszcza Żydów i chrześcijan, w odniesieniu do islamskich koncepcji niewiary nie jest jasny. Charles Adams pisze, że Koran wypomina "ludowi księgi" odrzucenie przesłania Mahometa, podczas gdy powinni oni byli przyjąć je jako pierwsi, jako posiadacze wcześniejszych objawień. Muzułmanie szczególnie wyróżniają chrześcijan za ich lekceważenie koncepcji jedności Boga. Werset 5:73 Koranu ("Z pewnością nie wierzą [Kafar], którzy mówią: Bóg jest trzecim z trzech") wśród innych wersetów tradycyjnie jest rozumiany w islamie jako odrzucenie doktryny chrześcijańskiej trójcy, choć współczesna nauka oferuje alternatywne interpretacje tego fragmentu.
Inne wersety w Koranie kategorycznie zaprzeczają boskości Jezusa Chrystusa, syna Marii, i ganią ludzi, którzy traktują Jezusa jako Boga, obiecując wszystkim chrześcijanom wieczną karę w piekle. Koran nie uznaje również statusu Jezusa jako Syna Bożego lub samego Boga. Jednocześnie muzułmanie szanują go jako proroka i posłańca Najwyższego, posłanego do dzieci Izraela.
Historycznie "Ludzie Księgi" (Żydzi i chrześcijanie) żyjący na stałe pod panowaniem islamu mieli prawo do specjalnego statusu zwanego dhimmi. Mogli oni praktykować swoją religię, ale musieli płacić za to specjalny podatek.
Stosunek do złego oka w islamie, znaki złego oka, jak pozbyć się złego oka
Guria w islamie - kim są??
Ilu jest ateistów w rosji: statystyki wierzących, procenty
Co oznacza nie będziesz brał imienia pana nadaremno?. Dlaczego zabronione jest branie imienia pana nadaremno?
Genealogia jezusa chrystusa - schemat, opis i ciekawostki
Przykazania ewangeliczne: istota, lista i różnice w stosunku do 10 przykazań bożych
Potwór to...etymologia, znaczenie i synonimy
Nadejście antychrysta: proroctwa, znaki, konsekwencje
Co oznacza symbol ryby w chrześcijaństwie?