Kościół lazarewa w suzdalu. Historia i adres

Zanim opiszemy kościół Lazarewa w Suzdalu, przyjrzyjmy się najpierw historii starożytnego miasta, które w kronice z 1024 roku zostało wspomniane jako duży ośrodek handlowy i rzemieślniczy dzięki bliskości rzeki Kamenki. To na nim kiedyś utorowano szlak handlowy.

Miasto Suzdal za czasów cara Jurija Dołgorukiego było stolicą księstwa rostowsko-suzdalskiego. We wsi Kideksha, podmiejskiej rezydencji księcia Jurija Dołgorukiego, powstały podwaliny architektury z białego kamienia w północno-wschodniej części Rosji, ponieważ zbudowano tam pierwszą cerkiew w imię świętych książąt Borysa i Gleba (1152).).

Kościół w Łazarewie. Suzdal. Historia

Za czasów Andrieja Bogolyubskiego, syna Jurija Dołgorukiego, stolica księstwa rostowsko-suzdalskiego została przeniesiona do miasta Władimir, a księstwo nazwano Władimir-Suzdal. Na początku XIV wieku miasto Suzdal stało się stolicą państwa Suzdal-Nowogród.

Historia jednak poszła swoim torem i miasto trafiło w ręce Mongołów tatarskich, którzy spalili i splądrowali osadę, a tutejszych mieszkańców wzięli do niewoli. Suzdal jednak stopniowo odradzał się i pozostając centrum religijnym, kulturalnym i rzemieślniczym Rosji, stał się częścią księstwa moskiewskiego.

Suzdal rozwijał się i rozbudowywał w XVI i XVII wieku. Wszystkie istniejące budynki są obecnie zespołami starożytnego Kremla, który obejmuje Monaster Spaso-Ewfimiewski i Pokrowski. Teraz Suzdal jest rodzajem miasta-muzeum z 200 zabytkami architektury. Niektóre zabytki z białego kamienia są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Architektura rosyjska

Kościół Łazarew w Suzdalu można zaliczyć do niesamowitych klejnotów dziedzictwa kulturowego. Oficjalnie nosi nazwę Kościół Sprawiedliwego Zmartwychwstania Łazarza. Należy do świątyń eparchii włodzimierskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Kościół ten znajduje się w centralnej części miasta i stoi pomiędzy Klasztorem Złożenia Szaty a Rynkiem. Ten śnieżnobiały kościół, zwieńczony miedzianymi kopułami, jest jednym z najstarszych w mieście, został zbudowany w 1667 roku. Zachodnia część fasady skierowana jest na ulicę Staraja, a wschodnia na ulicę Lenina.

Cerkiew Lazarewa w Suzdalu znajduje się przy ulicy Starej 6.

Architektura

Główna bryła kościoła Łazarowa jest ozdobiona trzema różnymi portalami na każdej z fasad. Następnie szeroki okap z łukami podkowiastymi i pasem dachówek. Po wschodniej stronie budynku znajdują się trzy absydy. Ozdobne bębny świetlne wykonane są z pasa arkadowo-kolumnowego. Wewnątrz świątyni dwie kolumny podtrzymują sklepienia kolebkowe, które tworzą otwory świetlne w centralnym i czterech narożnych bębnach.

Kościół św. Antypiusza

W pobliżu znajduje się kościół św. Antypiusza, nazwany na cześć biskupa Antypiusza z Pergamonu, zbudowany w 1745 roku. Jego dzwonnica stała się jedną z najznamienitszych w mieście i nawet dziś jest prawdziwą perełką w mieście.

Najprawdopodobniej pojawił się znacznie wcześniej niż główne budynki i bardzo przypomina dzwonnicę kościoła św. Mikołaja w miejskim Kremlu, która jest ośmiokątna, zamontowana na klatce tetraedrycznej. Czterospadowy dach dzwonnicy ma trzy rzędy zaokrąglonych otworów, a fasada jest ozdobiona boniowaniem i przeszkleniami.

Kościół św. Antypa, w przeciwieństwie do kościoła w Lazarewie, jest jednokondygnacyjny z jedną małą kopułą na bębnie.

Po rewolucji kościoły Antipiewska i Lazarewska w Suzdalu zostały zamknięte, a wszystkie meble i sprzęt liturgiczny rozkradzione. Kościół św. Antifa został zamieniony na garaż.

Jednak w 1959 roku, pod kierunkiem A. Dzwonnica została przywrócona do pierwotnego wyglądu z XVII wieku, zgodnie z projektem z XVII wieku. W 1960 roku władze lokalne starały się zachować zewnętrzny wystrój kościołów ze względu na fakt, że Suzdal stał się ośrodkiem turystycznym.

Najstarsze wzmianki

Pierwszą wzmiankę o cerkwi Lazarewa w Suzdalu znajdujemy w XV wieku, w królewskim dyplomie Jana III, który został podarowany klasztorowi św. Eutymiusza w 1495 roku. Mówiono, że kościół ten wraz z innymi kościołami został podarowany archimandrycie Konstantemu i jego szwagrowi.

Początkowo kościół zbudowany był z drewnianego korpusu, ale w 1667 r. w tym samym miejscu wybudowano kamienny kościół. Do 1745 roku dobudowano do niego zimowy kościół św. Antypa, tworząc w ten sposób zespół sparowanych kościołów.

Cerkiew Antypiewska i Lazarewska do dziś zdobią miasto. Zdjęcia Suzdalu z tymi starożytnymi budowlami mentalnie pogrążają nas w pierwotnej historii Rosji.

Na samym początku XVII wieku kościół w Lazarewie był czterospadowy, czyli z drewnianym szczytem.

W 1996 roku wraz z cerkwią Antypiewską została przekazana w zarząd niekanonicznej Rosyjskiej Wolnej Cerkwi Prawosławnej, która następnie została przemianowana na Rosyjską Autonomiczną Cerkiew Prawosławną (ROAC) i konsekrowana przez biskupa Grzegorza (Grabe).

Odnowa

Ten organ kościelny przeprowadził prace konserwatorskie przy cerkwi, które zostały udokumentowane nawet w czasopiśmie Orthodox Cathedrals. Były toporne, a malowidła ścienne na ścianach po prostu nie wytrzymywały krytyki. Stan świątyń, które należały do ROAC, wskazywał na całkowitą atrofię poczucia piękna u tych ostatnich.

W 2006 roku sąd arbitrażowy w obwodzie włodzimierskim w tej sprawie doprowadził do wydania w grudniu 2009 roku decyzji o przejęciu od ROAC 13 kościołów miejskich, w tym cerkwi Łazarewskiej i Antypewskiej, i przekazaniu ich Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Po tym przypisano je do świątyni św. Michała Archanioła.

Gdy członkowie ROAC opuścili kościół, zabrali królewskie wrota i wyrwali rury grzewcze.

Ksiądz Aleksander Lisin zaangażował się w odbudowę cerkwi Łazarewskiego i Antypewskiego. Do dziś prowadzone są tam prace konserwatorskie, dlatego o harmonogramie nabożeństw w cerkwi Lazarewa w Suzdalu można dowiedzieć się telefonicznie, gdyż nie ma jeszcze stałego rozkładu jazdy.