Dług tlenowy: pojęcie, rodzaje, przyczyny redukcji, metody odzyskiwania

Zdolność organizmu człowieka do utrzymania wysokiego zapotrzebowania na tlen po wysiłku fizycznym nazywana jest długiem tlenowym. Co daje? Możliwość posiadania długu tlenowego gwarantuje organizmowi wymagany margines bezpieczeństwa. Więcej na ten temat w dalszej części artykułu.

Definicja

Więc, co to za cecha? Niedobór tlenu to ilość O₂, który jest niezbędny dla utlenianie produktów przemiany materii zgromadzonych w organizmie człowieka podczas intensywnej pracy mięśniowej.

Procesy deplecji tlenu wynikają z faktu, że tkanki mogą funkcjonować w trybie niedokrwiennym podczas długotrwałego wysiłku fizycznego. Wynika to z braku tlenu. Dług tlenowy jest uważany za klasyczny przykład opóźnionego działania ćwiczeń na organizm.

Rodzaje

Występuje w następujących odmianach:

1. Alactate. Jak powstaje? Dług mleczanowy w organizmie człowieka powstaje w wyniku wysiłku fizycznego. Jest on eliminowany w ciągu kilku minut.
2. Mleczan - wzrasta, gdy zapotrzebowanie organizmu człowieka na tlen przekracza MPC. Wyrównanie takiego długu trwa kilka godzin.

Mleczanowy dług tlenowy to ilość O₂, które trzeba będzie uzupełnić, aby uzupełnić rezerwę. Znane również jako "szybkie", ponieważ regeneracja po ćwiczeniach jest szybka, trwa nie dłużej niż cztery minuty.

Mleczanowe zapotrzebowanie na tlen związane jest z wieloma czynnikami i określane jest jako wolne zapotrzebowanie na tlen. W tym przypadku O₂ Uczestniczy w reakcjach oksydacyjnych i zapewnia resyntezę glikogenu z mleczanu krwi, a także utlenianie w mięśniach szkieletowych i sercowych.

Wszystkie składowe zapotrzebowania na tlen odgrywają ważną rolę i zależą od aktywności fizycznej i przygotowania organizmu do wysiłku.

Przyczyny spadku

W spoczynku człowiek zużywa średnio około 250 mililitrów O₂ minuta. Może się to różnić w zależności od wagi, płci i środowiska, a także od aktywności fizycznej. Podczas aktywności fizycznej dochodzi do znacznego, około dwudziestokrotnego zwiększenia poboru O.

Kiedy człowiek jest w stanie spoczynku, około dwadzieścia procent jego całkowitego wydatku energetycznego jest zużywane, z czego co najmniej pięć procent całkowitej ilości O₂. Podczas aktywności fizycznej dochodzi do wentylacji płuc i zmiany zapotrzebowania na tlen, w zależności od intensywności aktywności i wieku osobnika.

Po zakończeniu wysiłku fizycznego, w ciągu kilku dni od zakończenia aktywności fizycznej, na ekranie pojawiło się O₂ zaczyna stopniowo maleć i w końcu wraca do pierwotnych parametrów. Praktyka pokazuje, że wielkość zadłużenia O₂ Jest bezpośrednio zależny od wysiłku i sprawności fizycznej jednostki. Maksymalne zapotrzebowanie na tlen może się różnić w zależności od następujących czynników. Na przykład, na płaszczyźnie fizycznej Dla osoby niewytrenowanej, ćwiczenie trwające zaledwie kilka minut spowoduje uśrednienie od trzech do pięciu litrów. Sportowiec w tej sytuacji ma wartość piętnastu litrów lub więcej. Należy wziąć pod uwagę, co następuje pamiętać, że maksymalne zapotrzebowanie na tlen jest miarą wydolności beztlenowej, która opisuje całkowitą zdolność procesów beztlenowych zachodzących przy maksymalnym wysiłku i warunkach.

Maksymalny pobór O2

Limit O₂, który jest dostarczany w ciągu jednej minuty do pracujących mięśni człowieka, nazywany jest maksymalnym zużyciem. Liczba ta jest bezpośrednio związana z następującymi czynnikami:

• od zwiększonego wysiłku fizycznego na organizm;
• ciężar pracujących mięśni;
• stan systemów transportu tlenu;
• Sprawność serca;
• krążenia obwodowego.

Limit zużycie tlenu w ludzkim ciele jest mierzona w litrach. U dzieci wartości te zmieniają się w zależności od wzrostu i wieku dziecka. Aby dokonać dokładnej oceny stanu fizycznego osoby, należy najpierw określić puls tlenowy. Jest to miara ekonomii serca. Im niższe tętno, tym więcej tlenu potrzebuje organizm.

Zapotrzebowanie na tlen

Ilość tlenu, jakiej potrzebuje człowiek w jednostce czasu, aby wykonać dane zadanie, to zapotrzebowanie na tlen. Czy jest to związane z innymi cechami? Dług tlenowy i zapotrzebowanie na tlen są ściśle powiązane. Jeżeli narządy doprowadzające O₂ Jeśli zapotrzebowanie nie może być szybko zaspokojone, w organizmie powstaje dług.

Metody odzyskiwania

Po każdej aktywności fizycznej w organizmie zachodzą przeciwstawne procesy i przemiany w aktywności układów czynnościowych, które zaopatrują narządy do wykonywania czynności.

Wszystkie aktywności fizyczne wymagają późniejszej regeneracji organizmu, która może być bierna lub czynna. Jeżeli w grę wchodzi aktywna regeneracja, to każdy trening musi koniecznie kończyć się stopniowym zmniejszaniem obciążenia. To właśnie takie podejście zapobiega skurczom mięśni i znacznie ułatwia proces regeneracji.

Jeśli jest to podejście pasywne, to osoba potrzebuje mniej tlenu niż w stanie nawykowym. W wyniku tego uwalnia się pewna ilość tlenu, a organizm odzyskuje. Bierna regeneracja jest zalecana, jeśli wysiłek nie przekracza równomiernego zapotrzebowania na tlen.

Czas regeneracji jest wtedy krótkim okresem, po którym można wznowić aktywność. Według naukowców to właśnie metoda pasywna jest uznawana za najbardziej trafną. Wybierz metoda odzysku powinna być wykonywana prawidłowo, gdyż bezpośrednio wpływa na obciążenie serca.

Wniosek

Kiedy osoba wykonuje pracę o dużej mocy, O₂ Nie może sprostać zapotrzebowaniu energetycznemu procesów. Skutkuje to gromadzeniem się w tkankach produktów nieutlenionych. Jak tylko osoba kończy czynność, dług tlenowy zostaje zwolniony. Ocena takiego stanu powinna być dokonywana indywidualnie, w zależności od sprawności fizycznej, wysiłku, płci i wieku osoby. To właśnie dług tlenowy jest uważany za klasyczny przykład opóźnionego wpływu ćwiczeń na organizm człowieka.