Otoskopia to.. Przeprowadzanie otoskopii

Otoskopia to nowoczesny zabieg, który przeprowadza się w celach diagnostycznych za pomocą otoskopu. Pomaga wykryć choroby należące do dziedziny otolaryngologicznej.

Otoskop wyposażony jest w optykę, kamerę wideo i latarkę. Dzięki urządzeniu na monitorze widać pełny obraz, który można zwielokrotnić kilkukrotnie.

Może wykryć wszystkie wady i nieprawidłowości w strukturach ucha, łącznie z oceną małżowiny usznej, błony bębenkowej i drobnych interwencji chirurgicznych. Trwa to do 15 minut.

Otoskopia: wskazania

Otoskopia jest procedurą diagnostyczną w otolaryngologii. Przeprowadza się ją za pomocą otoskopu. Zabieg wykonuje się w celu określenia i leczenia chorób przewodu słuchowego i błony bębenkowej. Dzięki temu zabiegowi można zidentyfikować zmiany patologiczne w tej okolicy ucha (najczęściej wyprysk lub zapalenie ucha środkowego), a także znaleźć ciało obce.

Otoskopia wykonana przez otolaryngologa. W rzadkich przypadkach przyjmowany jest lekarz ogólny. Jeśli sytuacja jest ekstremalna, zabieg zostanie wykonany przez członka zespołu ratownictwa medycznego przy użyciu kieszonkowego urządzenia.

Otoskopia jest wskazana z powodu zmian patologicznych w. W szczególności dotyczy to następujących kwestii:

• Korek siarkowy.
• Obecność mas ropnych.
• Procesy zapalne i zmiany infekcyjne błony bębenkowej.
• Uraz błony bębenkowej (spowodowany przez przedmiot lub uderzenie głową).
• Podejrzenie egzemy, otoskopia w przypadku zapalenia ucha środkowego lub innych zakażeń ucha.
• Pogorszenie słuchu.
• Obecność krwawienia z ucha.
• Ból i swędzenie w uchu.
• Obecność lub podejrzenie obecności ciała obcego.
• Szelest i chlupotanie w uszach.

Przed wykonaniem aparatu słuchowego wykonuje się również otoskopię, aby ocenić strukturę przewodu słuchowego.

Otoskop: co to jest

Badanie dawniej wykonywano za pomocą zwykłego lejka do poszerzania kanału słuchowego i reflektora zakładanego na czoło przez lekarza. Ten ostatni jest potrzebny do wyświetlania wiązki światła z lampy i kierowania jej bezpośrednio na badany obszar. W nowoczesnych szpitalach do diagnostyki używa się otoskopu.

Jest to małe urządzenie, które otolaryngolog wykorzystuje w swojej praktyce. Jest to instrument przeznaczony do badania ucha środkowego i przewodu słuchowego, Wewnętrzne i zewnętrzne Części ucha. Otoskop to złożone urządzenie optyczne, które ma następującą budowę:

1. Długi uchwyt ułatwiający trzymanie.
2. źródło światła. Jest to ksenon lub halogen. W droższych urządzeniach stosuje się światłowód.
3. Końcówka w kształcie stożka. Wprowadza się go do kanału słuchowego.

Rodzaje

Powstało wiele modeli otoskopów, które dzielą się na kilka rodzajów. Struktura jest podobna. Jedyną różnicą jest obecność dodatkowych, zintegrowanych instrumentów.

Wyróżnia się następujące rodzaje otoskopów

1. Diagnostyka. Ma dołączony insuflator. Jest to specjalne urządzenie, za pomocą którego można masować błonę bębenkową.
2. Operacyjny. Posiada układ optyczny typu otwartego. Ponadto zawiera specjalne narzędzia, które mogą być niezbędne podczas operacji.
3. Pneumatyczny. Sprzęt ten precyzyjnie ocenia strukturę i stan błony bębenkowej oraz wykonuje badania. Obudowa jest hermetycznie zamknięta.
4. Przenośny. Kompaktowy, więc może być przechowywany nawet w kieszeni. To urządzenie jest bardzo wygodne do odwiedzania. Do mocowania umieszcza się specjalny klips.
5. Z kamerą. Ma bardzo małą powierzchnię użytkową. Wyświetla obrazy na monitorze. Dane mogą być rejestrowane na dowolnym urządzeniu.

Oto podstawowe odmiany urządzenia.

Przygotowanie do otoskopii

Przygotowanie do otoskopii błony bębenkowej w gabinecie lekarskim. Od osoby nie są wymagane żadne środki ostrożności. Jedyne co - to nie stosować kropli do uszu na 3 godziny przed zabiegiem.

Lekarz zaczyna od badania zewnętrznego. Lekarz ustala, czy istnieją przeciwwskazania lub jakiekolwiek przeszkody w czyszczeniu uszu procedura. Dotyczy to urazów, silnych obrzęków, różnych wad wrodzonych, z powodu których nie będzie możliwe wprowadzenie aparatu do kanału słuchowego.

Wówczas przygotowanie wygląda następująco:

• przetwarzanie narzędzi w celu ich dezynfekcji;
• Usunięcie korka woskowego;
• Oczyszczenie uszu z ropy, martwych struktur komórkowych i cząstek naskórka - w razie potrzeby;
• wybór lejka usznego w zależności od średnicy kanału słuchowego.

procedura oczyszczania

Przewód słuchowy oczyszcza się dwiema metodami - na sucho lub za pomocą płukania. W pierwszym przypadku bierze się kawałek waty i smaruje wazeliną. Nawija się ją na parasolkę i przeciera ścianki, aby usunąć ropę, siarkę i inne wydzieliny. Metoda płukania polega na zastosowaniu strzykawki Jeanne. Zanurza się w niej ciepłą wodę i wprowadza do jamy. Po odsączeniu z powrotem, miejsce jest osuszane za pomocą wacika.

Jeśli pacjent ma pękniętą błonę bębenkową, nie przeprowadza się irygacji. W przeciwnym razie płyn może dostać się do ucha środkowego i wywołać proces zapalny.

Zasady postępowania

Otoskopia jest szybkim zabiegiem. Aby zbadać ucho, lekarz siada naprzeciwko pacjenta. Jego głowa jest lekko odwrócona w stronę przeciwną do lekarza. Następnie wykonywane są następujące czynności:

1. Wybiera się lejek o odpowiedniej wielkości.
2. Płatek ucha jest pociągany jednocześnie do góry i do tyłu, dzięki czemu kanał słuchowy jest wyprostowany.
3. Lejek jest podgrzewany do temperatury ciała, a następnie delikatnie wprowadzany do obszaru kanału błoniasto-kartoflanego. Nie wolno go wciskać w obszar kości, gdyż spowodowałoby to ból. Jeśli lejek nie zostanie prawidłowo włożony, będzie dociskany do ścian kanału słuchowego.
4. Lekarz bada, jednocześnie przesuwając otoskop w pożądanym kierunku. Przy okazji, niektórzy ludzie kaszlą podczas wykonywania tej czynności. Dzieje się tak, ponieważ urządzenie działa na nerw błędny.
5. W razie potrzeby nakłucie błony bębenkowej, mikrochirurgia lub usunięcie ciała obcego.

U dzieci

Otoskopia ucha u dzieci jest praktycznie taka sama jak "Dorośli" procedury.

Ale jest kilka kluczowych punktów, które należy wziąć pod uwagę:

1. Przed operacją należy wszystko dziecku wyjaśnić, uspokoić i powiedzieć, że wszystko będzie bezbolesne.
2. Podczas badania z dzieckiem powinien być obecny rodzic lub osoba zaufana. Położysz swoje dziecko na rękach, ułożysz jego stopy na kolanach i oprzesz jego głowę na swojej klatce piersiowej. Również dłonie są mocno uchwycone.
3. Potrzebne będą mniejsze lejki.
4. Kierunek odciągania przewodu słuchowego jest różny, co jest główną cechą. U dorosłych ciągnie do góry i do tyłu, natomiast u dzieci ciągnie w dół i do tyłu jednocześnie.

Wniosek

Otoskopia błony bębenkowej to szybki, łatwy zabieg, który nie jest bolesny. Procedura trwa najwyżej 15 minut.

Nie jest wymagane żadne dodatkowe przygotowanie ze strony pacjenta. Zabieg na ogół nie jest bolesny. Bębenki u dzieci są jednak bardziej wrażliwe, dlatego mogą one skarżyć się na dyskomfort. Ale odczucia bólowe pojawiają się u dzieci i dorosłych tylko wtedy, gdy w uchu występują zmiany patologiczne. Dotyczy to perforacji, zapalenia ucha środkowego, egzemy i innych chorób.

Wiele osób obawia się, że otoskopia może powodować dyskomfort lub ból. Jest to jednak obecnie jedyna metoda diagnostyczna, która daje precyzyjne wyniki w przypadku obecności zmian patologicznych w narządzie słuchu. Ta metoda jest szybka i bezpieczna. Technika otoskopii stosowana jest również w przypadku drobnych zabiegów chirurgicznych oraz w celach profilaktycznych, przy doborze aparatów słuchowych. Istnieją również inne wskazania, ale wszystko zależy od lekarza.