Krytyka jest obrazą dla jednostki. Różnica między krytyką szkodliwą a pomocną.

W 2018 roku ukazał się film "Tymczasowe trudności". Film opowiada historię chłopca cierpiącego na porażenie mózgowe i jego surowego rodzica, który chcąc wychować syna na silnego.., zdrowy mężczyzna, traktował go jak zwykłe dziecko, poddając go ostrej krytyce i pielęgnując.

Krytyka i krytyka

Opinia na widowni dotycząca fabuły była najbardziej kontrowersyjna: jedni popierali linię postępowania ojca, inni potępiali jego surową postawę wobec chorego chłopca. Ostra krytyka i niekwestionowane zachowanie wobec syna pomogły chłopcu urosnąć w siłę, wzbudziły w nim odwagę i zaangażowanie, ale też sprzyjały uczuciu nienawiści do bezdusznego rodzica.

Niewątpliwie rozsądna krytyka pomaga uświadomić sobie swoje braki i zachęca do pójścia naprzód, ale pusta krytyka i ciągłe zrzędzenie pogarszają poczucie własnej wartości, sieją gorycz i pustkę w duszy.

Psychologowie twierdzą, że "dzieci specjalne" muszą być odpowiednio traktowane. Zbędne lizanie i pobłażanie opóźnia ich rozwój, czyni je bezradnymi i niezdolnymi do samodzielnego życia. Rozsądne uwagi, obiektywna ocena działań i zachowań wskaże osobie w każdym wieku jej błędy i porażki.

Uzasadniona krytyka

Nie zapominaj, że istnieją ważne różnice między krytyką a krytykanctwem.

Krytyka to analiza pozytywny i negatywny cech lub działań danej osoby, mających na celu ich poprawę, wzmocnienie pozytywnego wyniku. Może być wygłaszany w różnych formach i intonacjach, ale nigdy nie ma negatywnego, pejoratywnego aspektu.

Konstruktywna krytyka to mądra rada, dzięki której człowiek rozumie, jak osiągnąć określony sukces w danej sprawie. Krytyka może być bezpośrednia lub pośrednia. W obliczu bezpośredniej krytyki podmiot otrzymuje opinię, która jest skierowana osobiście na jego działania, słowa lub czyny. W krytyce pośredniej podaje się podobny przykład, który wyraża istotę podobnej sytuacji lub osoby.

Paskudne słowa

Krytyka to ostra krytyka skierowana do niczego. Nie niesie ze sobą żadnych pozytywnych konotacji. ostra ocena i obelgi, czepianie się innych, ośmieszanie, umniejszanie, zwracanie uwagi na braki i słabości charakteru to zła krytyka.

Krytyka w rodzinie

ostra, bezlitosna krytyka ze wszystkich środowisk: starszych, kobiet, mężczyzn, dzieci. Większość rodziców uważa, że krytyka jest kluczem do udanego wychowania. Bezlitośnie traumatyzują psychikę i poczucie własnej wartości dziecka, poddając je obraźliwym komentarzom, ciągłemu zrzędzeniu i poniżaniu.

Szkodliwe dla dziecka, jeśli krytyka jest kierowana przez rodziców na siebie w jego obecności. Kiedy ojciec i matka wykrzykują raniące słowa, zrzędząc na siebie, cały świat dziecka się rozpada.

W świecie silnych osobowości i zimnych rodziców panuje przekonanie, że "z tkliwością łydek" nie da się wychować dobrego człowieka. Od przedszkola ich dziecko rozumie, że robi coś źle, że jest niechlujne, niedbałe, niezgrabne, powolne, zbyt ciche lub mamrocze. Strumień niekończących się zrzędzeń kładzie w duszy dorastającego obywatela niepewność we własne możliwości, strach przed rozwojem i osiągnięciem czegoś. dostając złą ocenę, wrażliwe otlichniki są gotowe skoczyć z mostu, opuścić dom, byle tylko nie spotkać się z surowym spojrzeniem i pogardą surowego rodzica.

Mądrość i cierpliwość

Niestety, krytyka to choroba stulecia, z którą boryka się każda rodzina. Zamiast wsparcia i zrozumienia, mądrych podpowiedzi i rad, bliscy gotowi są się wzajemnie niszczyć, zawstydzać, deptać, napełniać negatywem. Może dlatego w każdym pokoleniu wyrasta tylu nieszczęśliwych ludzi i pesymistów.

W szczęśliwej rodzinie rodzice są nie tylko kochający, ale i cierpliwi wobec swojego potomstwa. Jeśli rodzina wychowuje dziecko specjalne "dziecko specjalne", Cierpliwość i mądrość są podwójnie potrzebne. Rozsądna taktyka i właściwa krytyka nie tylko wskaże błędy dziecka, ale także doradzi, jak postępować, by je poprawić lub uniknąć.

Bezwarunkowa akceptacja niedoskonałej osobowości daje im impuls do pójścia naprzód, bez obawy, że coś pójdzie nie tak. Natomiast pusta krytyka jest przygnębiająca, zniechęcająca, poniża istniejące cnoty i nie pomaga w radzeniu sobie z brakami.

Dziecko robi duże postępy w dorosłym życiu, niezależnie od swoich zdolności umysłowych i fizycznych, jeśli rodzice stworzyli silny fundament wiary w siebie i swoje możliwości.

Różnica między krytyką

Rodzice muszą mieć jasną świadomość, że wybredny krytycyzm podczas wychowywania dziecka ma destrukcyjny wpływ na jego postrzeganie świata i osobowość.

Jest kilka istotnych różnic:

• spokojnym, życzliwym tonem;
• podkreśla pozytywne aspekty;
• oferuje sugestie i życzenia dla wzmocnienia pozytywnego wyniku;
• Ocenia działania, które nie wpływają na cechy osobowości danej osoby;
• ma na celu pomoc, a nie upokorzenie jednostki;
• Jest konstruktywny, daje pomoc do dalszego rozwoju;
• uzasadnia opinię, wskazując mocne i słabe strony danej sytuacji lub szczegółu.

ostra krytyka działa w inny sposób:

• wskazuje na niedociągnięcia bez podania jasnego wyjaśnienia
• jest poniżające i obrażające dla jednostki;
• zawiera oznaki samozadowolenia;
• pokazuje wyższość rodziców nad dzieckiem.

Jak zachowuje się krytyk?

• niezdolny do słuchania, przyjęcia cudzego punktu widzenia; działa w sposób bezwarunkowy;
• używa ostrego języka i zastraszania;
• jest wypełniona zrzędzeniem na drobiazgi;
• działa w sposób destrukcyjny, zakłóca rozwój.

Zarówno dzieci jak i dorośli są podatni na krytykę. W przypadku pokusy sięgnięcia po ten środek, człowiek musi być jak najbardziej ostrożny, aby pomagać, a nie szkodzić słowami.