Pierwsze manufaktury w rosji. Stocznia armatnia w moskwie. Manufaktury za czasów piotra wielkiego

Fabryki po raz pierwszy pojawiły się w Europie w XVI wieku, a dokładniej w państwach i miastach Włoch. Później pojawiły się w takich krajach jak Holandia, Anglia i Francja. Były to fabryki produkujące sukno, wełnę, budujące statki i wydobywające rudę. Zostali uwolnieni od przepisów i regulaminów sklepów.

Pierwsze manufaktury w Rosji różniły się od tych w Europie... Na ich powstanie i rozwój głęboki wpływ miała ówczesna pańszczyzna. Opierały się one na niewolniczej pracy chłopów pańszczyźnianych, którzy nie byli odpowiednio opłacani za swoją pracę. Dlatego nie mogły one rozwijać się tak szybko jak takie przedsiębiorstwa na Zachodzie.

Pierwsze przedsiębiorstwo

Rozważając powstanie pierwszych manufaktur w Rosji, należy powiedzieć o tym, co charakteryzowało takie przedsiębiorstwo. Manufaktura to forma produkcji przemysłowej wykorzystująca pracę ręczną i najemną. Jego podstawową zasadą jest podział pracy, który przewiduje ujednolicenie poszczególnych czynności w procesie tworzenia produktu.

Pierwsze manufaktury w Rosji pojawiły się w XVII wieku. Ich liczba przekroczyła sześćdziesiąt. Powstały one na bazie zespołów rzemieślniczych i kupieckich. Fabryki odzieżowe i tkackie w większości realizowały zamówienia dworu carskiego.

Stocznia Armatnia w Moskwie była pierwszym tego typu przedsięwzięciem w Rosji. Ukazał się on w 1525 roku. Pracowali tu kowale, odlewnicy, stolarze, lutnicy i inni rzemieślnicy. Było to przedsiębiorstwo publiczne. Zostanie to wyjaśnione bardziej szczegółowo poniżej.

Pozostałe manufaktury

Drugą manufakturą była moskiewska zbrojownia. Prowadziła ona srebrną i złotą monetę, a także zajmowała się produkcją powozów, szyciem, stolarstwem, finezją.

Trzecim był Chamowaty Dwór w Moskwie, którego nazwa pochodzi od słowa "Kham", dawnej nazwy lnianej tkaniny. Czwartą pod względem wieku manufakturą była mennica moskiewska.

Sposoby tworzenia

Manufaktury powstawały w dwojaki sposób:

1. Dzięki połączeniu w jednym warsztacie pracowników różnych zawodów. Dzięki temu produkt od początkowego do końcowego etapu produkcji powstawał w jednym miejscu.
2. Przez zgromadzenie we wspólnym warsztacie tych rzemieślników, którzy mieli tę samą specjalność, a każdy z nich stale wykonywał tę samą czynność.

Poniżej rozważymy formy charakterystyczne dla pierwszych manufaktur w Rosji.

Formularze

Należą do nich:

1. Rozproszony.
2. Scentralizowana.
3. Mieszane.

Pierwsza z nich przedstawia sposób organizacji produkcji, gdzie właściciel kapitału, kupiec-przedsiębiorca (producent), zleca surowiec drobnym chałupnikom na wsiach, aby go następnie przetworzyć. po otrzymaniu Pierwsi rzemieślnicy wykonywali przędzę z surowca (np. surowej wełny). Producent brał je i dawał do obróbki innemu pracownikowi, który następnie robił przędzę itd. д.

W drugiej metodzie wszyscy robotnicy przetwarzali surowiec, gromadząc się razem, pod jednym dachem. Był on powszechny zwłaszcza tam, gdzie proces technologiczny wymagały wspólnej pracy kilkunastu, a nawet kilkuset robotników, którzy wykonywali różne czynności. Było to charakterystyczne dla następujących sektorów:

• tkanina;
• wydobycie;
• metalurgiczne;
• drukowanie;
• przemysł cukrowniczy;
• papiernictwo;
• porcelana i fajans .

Właścicielami scentralizowanych manufaktur byli przeważnie bogaci kupcy, znacznie rzadziej zdarzali się mistrzowie sklepowi.

Trzeci typ produkował bardziej złożone produkty, takie jak zegary i zegarki. W takich manufakturach poszczególne części były wykonywane przez drobnych rzemieślników, którzy mieli wąską specjalizację. Natomiast montaż odbywał się już w warsztacie przedsiębiorcy.

manufaktury za czasów Piotra Wielkiego

Pod jego rządami istniało kilka rodzajów manufaktur. Mówimy o:

• publicznych;
• patrymonialne;
• posesyjne;
• kupców;
• chłopi.

Za czasów Piotra I powstało nie mniej niż dwieście nowych manufaktur, do których tworzenia gorąco zachęcał. Podjęto próby utworzenia na Uralu państwowych fabryk zajmujących się obróbką metali. Jednak ich pełny rozwój nastąpił dopiero dzięki reformom Piotra Wielkiego.

To właśnie w tym okresie w Rosji zaczęły się rozwijać i działać w szybkim tempie pierwsze manufaktury - ze względu na reorientację całej gospodarki. Powstanie takich przedsiębiorstw przyspieszyło zapotrzebowanie na wyroby przemysłowe własnej produkcji, przede wszystkim na potrzeby regularnej armii i marynarki wojennej.

Serfdom

Chociaż przedsiębiorstwa w Rosji miały cechy kapitalistyczne, wykorzystywały głównie chłopską siłę roboczą. Byli to chłopi w siodle, chłopi pod poddaństwem, dziesięciny i inne, które zamieniały manufakturę w przedsiębiorstwo pańszczyźniane.

Dzieliły się one na przedsiębiorstwa kupieckie, państwowe i ziemiańskie w zależności od tego, do czyjej własności należeli ich pracownicy. W 1721 roku pod koniec 1721 roku chłopi pańszczyźniani zostali zmuszeni do pracy w państwowych fabrykach i zakładach. przemysłowcy uzyskali prawo do kupowania chłopów w celu zabezpieczenia ich dla swoich przedsiębiorstw. Chłopów tych nazywano "chłopami majątkowymi".

Byli oni w Rosji feudalnymi dependentami i zamiast płacić podatki - kapitularz i dziesięcinę, byli zobowiązani do pracy w prywatnych i państwowych fabrykach i zakładach... Pod koniec XVII wieku, w celu wsparcia przemysłu i zapewnienia mu stałej taniej siły roboczej, rząd szeroko praktykował przydzielanie chłopów państwowych do manufaktur na Syberii i Uralu.

Chłopi byli z reguły chłopami przywiązanymi do przedsiębiorstwa na czas nieokreślony, w efekcie na stałe. Formalnie nadal były one własnością państwa, ale de facto były eksploatowane i karane przez przemysłowców jako chłopi pańszczyźniani.

Państwowe manufaktury wykorzystywały pracę chłopów państwowych, trybutów, a także wolnych rzemieślników najemnych i rekrutów. W manufakturach kupieckich zatrudniano dziesięcinę, chłopów z dzierżawą i wolnych strzelców. Fabryki właściciela ziemskiego były w całości obsługiwane przez jego chłopów pańszczyźnianych.

Zaawansowane przedsiębiorstwa

jak np. manufaktury Cannon i Khamovna. Zostały one już wymienione powyżej. Warto też wspomnieć o manufakturze Daniłowa.

Pierwszy z nich znany jest jako bardzo wcześnie . Stocznia Armatnia w Moskwie, która była dużym przedsiębiorstwem, zatrudniającym wykwalifikowanych rzemieślników i ich uczniów. Otrzymywali oni publiczną pensję. Były tam piece hutnicze, kuźnie i stodoły odlewnicze. W tym wiodącym przedsiębiorstwie odlewano armaty, dzwony i inne wyroby metalowe. Carska armata została tu odlana w 2 połowie XVII wieku przez mistrza Andrieja Czokowa.

W Moskwie było kilka sądów Hummerów. Zostały one stworzone na potrzeby pałacu, a następnie wykorzystane dla wojska. W warsztatach ubierano i bielono tkaniny: obrusy, ręczniki, chustki do nosa, szyto obrusy żaglowe. Produkty były bardzo wysokiej jakości. Najbardziej znane były Podwórze Kadaszewskie w Słobodzie Kadaszewskiej, na Zamoskwie, oraz Podwórze Chamownicze w Słobodzie Chamownickiej.

Manufaktura Daniłowska

Znany jest również jako związek partnerski V. Е. Meshcherin`s. Było to jedno z największych przedsiębiorstw w Imperium Rosyjskim. Firma miała magazyn przy ulicy Iljinka w Moskwie. A produkcja - na terenie dzisiejszego Warszawiaka (Varshavskoe Shosse).

W 1867 roku kupiec 1. cechu Meshcherin. zainwestował w tkalnię. Produkowano w niej głównie bawełnę, z której później wyrabiano chintz i chusteczki do nosa. Następnie wysyłano je do wypchania i wykończenia do innych przedsiębiorstw w Moskwie i Iwano-Wozniesieńsku.

W 1876 r. na bazie tkalni powstała spółka. w 1877 roku przedsiębiorstwo zostało znacjonalizowane. jego kapitał wynosił 1,5 mln rubli. Do 1879 r. powstała również mechaniczna fabryka chintzów. W 1882 r. Firma rozwinęła się w młyn, który obejmował pełny cykl produkcyjny.

W 1912 roku wyprodukowała 2 miliony sztuk sukna i ponad 20 milionów szali. Było 150 rodzajów tkanin. Firma zatrudniała 6 tys. pracownicy. W 1913 r. kapitał wynosił już 3 mln rubli. W 1919 roku fabryka została przemianowana na Moskiewski Dom Strojów Damskich. firma została znacjonalizowana. W późniejszym czasie fabryka stała się znana jako Moskiewska Fabryka Bawełny Gorkiego, a następnie została przemianowana na Moskiewską Komsomolską Fabrykę Tekstyliów Bawełnianych. М. В. Frunze. Od 1994 r. nosiła nazwę Daniłowska Manufaktura. Obecnie w budynku przy Warszawskiej Shosse mieszczą się lofty mieszkalne i centrum biznesowe.