Banki kupieckie i szlacheckie - instytucje finansowe carskiej rosji

Rozkwit gospodarki oraz wzrost powiązań handlowych i produkcyjnych w Rosji prowadził nieuchronnie do budowy skomplikowanego systemu finansowego. Rosnąca liczba transakcji i wzajemnych rozliczeń doprowadziła do powstania banków.

Polityka państwa ukierunkowana była na wspieranie szlachty, właścicieli ziemskich i kupców. Głównymi instytucjami pod koniec XIX wieku były banki szlacheckie i kupieckie. Ich organizacja opierała się w całości na skarbie Imperium Rosyjskiego.

Bank Szlachecki

Założenie instytutu finansowego w maju 1754 r. Inicjatorem jej powstania był P. Szuwałow. И. System bankowy został zatwierdzony przez panującą w Rosji cesarzową Elżbietę Pietrowną, która zwróciła uwagę, że lichwiarze pobierają zbyt wysokie odsetki od pożyczek, nie pozostawiając dłużnikom realnych możliwości sprostania obciążeniom kredytowym.

Bank Szlachty działał wyłącznie w oparciu o fundusze państwowe, udzielając pożyczek właścicielom ziemskim, szlachcie. Kapitał początkowy wynosił 750 tys. rubli, od tego czasu wzrósł kilkakrotnie.

Na mocy umowy między bankiem szlacheckim a kredytobiorcą, ten ostatni otrzymywał hipotekę. Pożyczki były udzielane na określonych warunkach, zazwyczaj na okres 49 lat z oprocentowaniem 6% w skali roku.

Warunki udzielania kredytów i depozytów

Podczas gdy wcześniej oprocentowanie pożyczek wynosiło 20 procent dla rekinów pożyczkowych, Bank Szlachetny zastąpił je 6 procentami. Obliczanie wysokości pożyczki odbywało się na podstawie liczby chłopów pańszczyźnianych posiadanych przez właściciela.

Na początku stawka wynosiła 10 rubli za jednego poddanego, a termin 3 lata. Później - 40 rubli na 8 lat.

Rok 1770 był o tyle niezwykły, że oprócz udzielania kredytów Bank Szlachecki zajmował się przyjmowaniem depozytów na 5% w skali roku.

Orenburg, Nowogród i Kazań, które zostały dotknięte przez bunt Pugaczowa, otrzymały jeszcze korzystniejsze warunki. Wszystko miało na celu przywrócenie stabilności gospodarczej w regionach.

1786 - reorganizacja na Państwowy Bank Ziemski.

Od 1885 roku w Rosji działał zreorganizowany Państwowy Bank Ziemski, którego działalność polegała głównie na udzielaniu kredytów hipotecznych.

Bank handlowy

W Petersburgu założono bank, który miał wspierać handel zagraniczny. Z powodu niedoboru gotówki w stolicy Imperium Rosyjskiego w transakcjach portowych z zagranicznymi kupcami kurs weksli był sztucznie zawyżany.

Senat przedyskutował propozycję hrabiego Szuwałowa, a następnie zalecił carycy założenie banku handlowego. Kapitał założycielski zatwierdzono w wysokości 500 tys. rubli; przeznaczono go na utrzymanie stosunków handlowych i rozszerzenie więzi.

Instytucja udzielania pożyczek trwała do 1770 roku, a w 1782 roku Bank Handlowy w Petersburgu został połączony ze Szlacheckim.

Instytucje pożyczkowe stworzyły podstawy stabilnego systemu finansowego. Chociaż państwo wspierało prawa i wolności szlachty za panowania Elżbiety Rosyjskiej, większość szlachty nie była szczególnie uzdolniona w zarządzaniu sprawami gospodarczymi. Wraz z otwarciem instytucji bankowych powstał system ubezpieczeń.