Rzeka ilim, obwód irkucki: historia, zdjęcia, opis

Lokalizacja geograficzna

Rzeka ma swoje źródło na płaskowyżu Lena-Angara na szczytach pasma górskiego Birch, następnie płynie wzdłuż płaskowyżu środkowosyberyjskiego, po czym wpada do sztucznego jeziora w pobliżu zapory elektrowni wodnej Ust-Ilimsk.

Przed wybudowaniem elektrowni wodnej, w odległości około ośmiu kilometrów od ujścia, rzekę u wylotu syfonów przecinały bystrza. Rzeka Ilim ma wyspy, bystrza i kanały.

Trochę historii

Okolice Ilimska są bogate w historię. W latach 20. XX wieku rosyjscy pionierzy przybyli nad rzekę Ilim. Ataman Iwan Gałkin wraz z Kozakami w 1630 roku postawił zimową chatę na tej części Ilimu, gdzie była najkrótsza droga do rzeki Leny. Do 1647 r. osada została przekształcona w ostróg, a w 1649 r. utworzono tu województwo ilimskie, które stało się pierwszą jednostką administracyjną na Syberii Wschodniej. Powierzchnia jego terytorium w tym czasie była obszarem 15 współczesnych powiatów obwodu irkuckiego.

Dorzecze Ilim stanowi najkrótszą drogę z Angary do dorzecza Leny, która była dość aktywnie wykorzystywana w XVII-XIX w. Tak zwane Widły Leny biegną od Ilim do dopływów Leny - Kuta i Muka. Był wykorzystywany do komunikacji transportowej z Jakucją.

Istnieje również Jeden ciekawy fakt historyczny. Miasto Ilimsk przed napełnieniem zbiornika znajdowało się w środkowym biegu rzeki, a po zakończeniu prac budowlanych zostało całkowicie zalane. Część zarybionego miasta i inne historycznie ważne obiekty zostały przeniesione do Irkucka.

Powiat Niżnieilimski

Obwód graniczy z obwodami: Ust-Kut, Brackim, Ust-Udinskim i Ust-Ilimskim. Terytorium zajmuje powierzchnię 18,9 tys. km kw. Liczba mieszkańców miasta wynosi 61 900 osób. Linia kolejowa Taishet-Lena, będąca odgałęzieniem kierunku Chrebtovaja - Ust-Ilimsk (460 km), przebiega przez terytorium obwodu Niżnieilimskiego.

Centrum powiatu jest Zheleznogorsk-Ilimsky, który otrzymał status miasta w 1965 roku. Na dzień dzisiejszy jest to miejska osada. Odległość od niego do Irkucka wynosi 1224 km koleją.

Charakterystyka rzeki

Długość rzeki wynosi 589 km, a powierzchnia dorzecza 30,3 tys. sq. km. Źródła Ilimu, prawego dopływu Angary, znajdują się na Płaskowyżu Lena-Angara. Rzeka wpada do zbiornika w odległości 860 km od ujścia Angary.

Rzeka Ilim jest zalesiona, dzięki czemu posiada bogatą roślinność i jest bardzo malownicza. Wiosną i latem, podczas długich pór deszczowych, rzeka Ilim przelewa się przez swoje brzegi.

Rzeka w obwodzie irkuckim to miejsce dla połowy. Występuje tam Lenok, lipień, tajmen i wiele innych gatunków ryb. Według niektórych wędkarzy, w rzece są też naprawdę duże ryby. Lasy nadmorskie - dobre miejsce do polowań.

Hydrologia

Rzeka Ilim jest zasilana przez mieszankę wód (śnieg i deszcz), zdarzają się powodzie i wysokie wody. Średni roczny zrzut wody wynosi 136,2 metrów sześciennych na rok. metrów na sekundę, 52 kilometry od ujścia. Powodzie występują od kwietnia do czerwca, stanowiąc 39% przepływu rocznego; powodzie występują latem i jesienią.

Tworzenie się lodu - październik-maj, czas trwania jesiennego dryfu lodowego trwa około 22 dni.

Dopływy i osady

Główne prawe dopływy to Tuba i Kochenga; lewe dopływy to Czernaja, Chora, Irek, Tola i Turiga.

Nad brzegami rzeki znajduje się kilka osad: Kochenga, Tulushka, Seleznevsky, Naumova, Igirma, Shestakovo i Bereznyaki. Miasto Żeleznogorsk-Ilimsk położone jest 16 kilometrów na wschód od rzeki.

Zastosowanie gospodarcze

Rzeka jest żeglowna w części zbiornikowej. Ma 299 kilometrów długości (licząc od ujścia). Przed utworzeniem Zbiornika Ust-Ilimskiego przejście małych statków było możliwe tylko do 213 kilometrów od Angary. Rzeka jest wykorzystywana do spławu drewna i zaopatrzenia w wodę.

W dorzeczu rzeki znajduje się kopalnia rud żelaza. Zakład Górniczo-Przeróbczy Korszunów.