Projekt aurora: historia, opis i zdjęcia

W USA służby wojskowe i rząd od dawna pasjonują się ideą tworzenia najlepszego na świecie lotnictwa. A Projekt Aurora pomoże temu krajowi to osiągnąć. Tylko nie ma jasnych informacji o tej technologii. Podobno ma funkcje rozpoznawcze i działa tak, że żaden radar na świecie nie jest w stanie go wykryć. Jednak do tej pory nie ma jednoznacznych dowodów na to, że taki samolot istnieje. A rząd i armia USA zaprzeczają, że w ogóle mają taki model w swoim uzbrojeniu.

Tło historyczne

W marcu 1980 roku rozpoczęto budowę B-2 Spirit. Jedna z amerykańskich gazet twierdziła, że kraj ten zapisał w budżecie pewne środki (około 455 mln dolarów) na rozwój Projektu Aurora i innych pionierskich technologii w dziedzinie lotnictwa.

Według niektórych raportów, w 1987 r. fundusze na tę działalność przekroczyły 2 miliardy dolarów. Były szef wielkiego koncernu lotniczego Lockheed, Ben Rich, twierdził, że słowo "Aurora" kodowało nazwę samolotu B-2 Spirit, natomiast model hipersoniczny był fantazją dziennikarzy.

Takie wypowiedzi były odbierane w mediach niejednoznacznie. I co jakiś czas pojawiają się publikacje rzekomo potwierdzające rozwój i testy samolotu.

Niedostatek informacji doprowadził do powstania wielu różnych wersji. Najpopularniejszą z nich była informacja, że armia amerykańska opracowuje obiecujący samolot rozpoznawczy typu stealth.

Lockheed SR-71 Blackbird wszedł do służby w siłach powietrznych USA.

Mogłoby to iść nawet z prędkością M=3,2. Nie były to jednak postacie fantastyczne. Natomiast projekt Aurora zakładał stworzenie znacznie ulepszonej wersji samolotu rozpoznawczego.

Spekulacja w latach 90

W ciągu dekady zaczęły pojawiać się różne wariacje wyglądu tajemniczego modelu. Opublikowano nawet jego potencjalną charakterystykę.

Jedna z wersji zakładała, że osiągnie on prędkość M=5, co było minimum.

Spekulacje dotyczyły również designu. Wersja SR-91 miałaby trójkątne skrzydło o zamachu 75-80 stopni. Łączna długość maszyny wyniesie 34-35 m. A rozpiętość skrzydeł byłaby w granicach 18-20 m.

Samolot mógł osiągać fantastyczne prędkości tylko dzięki specjalnemu zespołowi napędowemu. Może to być uniwersalny silnik o dwóch obiegach: silnik o przepływie prostym i silnik turboodrzutowy. Celem pierwszego byłoby latanie z relatywnie niskimi prędkościami. Drugi pozwalał na przyspieszenie do parametrów hipersonicznych.

Przedstawiono różne układy zespołów napędowych. Na jednym miał wspólny wlot powietrza i jedną dyszę dla dwóch obwodów.

Według różnych hipotez, prędkość samolotu mogła być 10-15 razy większa od prędkości dźwięku. Odległości robocze dla maszyny wynosiły co najmniej 6000-8000 mil. Byłby tankowany w locie.

Samolot projektu Aurora mógł być wyposażony w unikalny sprzęt rozpoznawczy:

1. Urządzenia do nadzoru optycznego.
2. z technologią radarową.
3. Urządzenia do przekazywania informacji.

Spekulowano również, że powstanie modyfikacja strajkująca. Będzie on mógł współpracować z dwoma kategoriami pocisków:

• air-to-air,
• air-to-ground.

Co do liczebności załogi, to teorie mówiły, że miałaby ona liczyć maksymalnie dwóch ludzi.

Projekt samolotu Aurora w USA poruszył wyobraźnię przedstawicieli mediów i fanów lotnictwa. Nie dziwi więc, że pojawiły się różne wizerunki tego modelu. Wszystkie były oparte tylko na pobieżnych informacjach.

Przemyślenia na temat rozwoju Astry TR-3B

Teoretycznie tajny projekt Aurora miał na celu wyprodukowanie kilku samolotów. A jednym z nich była Astra TR-3B. Miał być opracowany przy użyciu obcej technologii. Rzekomo władze USA umówiły się z pozaziemskimi partnerami, aby wykorzystać ich możliwości techniczne do zbudowania unikalnego modelu na ziemi.

Innym wariantem rozwojowym jest to, że amerykańscy naukowcy, po zbadaniu wraku rozbitego UFO, skopiowali technologię dla zamierzonej produkcji projektu Aurora.

Wygląd zewnętrzny, kadłub i silnik

Zewnętrzna powłoka Astry specjalnie wyczuwa bodźce elektryczne, co prowadzi do zmiana koloru . Samolot przestaje emitować impulsy, więc radary nie mogą go wykryć.

Na środku kadłuba Astry znajduje się magnetyczne urządzenie MFD. Skupia plazmę rtęciową, która tworzy działanie szczeliny grawitacyjnej.

Urządzenia napędowe składają się z silników rakietowych na ciecz. Do funkcjonowania wymagają skroplonego tlenu i wodoru. I te jednostki są, według niektórych spekulacji, pomysłem Rockwella. Producent ten zawsze był znany z unikalnych produktów, takich jak samolot strategiczny B-2 Spirit

Środowisko pilotażowe

Kokpit Astry został zaprojektowany w taki sposób, aby piloci mogli bez problemu obsługiwać ładunki o masie do 40 G. Powodem jest efekt utraty grawitacji - do 89 proc. Konwerter MFD zapewnia ten efekt. W efekcie organizm ludzki bierze na siebie tak kolosalne obciążenie jak 4.2 G. To są standardowe parametry dla latania.

Przetwornik ten może emitować niezwykły strumień światła, który odbierany jest jako eteryczny. Dzięki temu uzyskuje się efekt fantastycznej lekkości, a model może wykonywać najbardziej zróżnicowane i skomplikowane manewry.

Kokpit jest otoczony przez okrągły akcelerator cząstek. Wytwarza niezwykle silne spektrum wirów magnetycznych, które neutralizuje 90-100% wpływu grawitacji na masę jednostki.

Ten wzmacniacz działa na rtęć. Dynamika jego obrotu wynosi około 60 000 obr. rpm.

A głównym źródłem energii dla Astry jest unikalny napęd jądrowy.

Argumenty dotyczące nakładu i kosztów

W USA Projekt Aurora wywołał wiele teorii i spekulacji. Dotyczą one wyglądu i właściwości technicznych proponowanego statku powietrznego. Ale to właśnie ilość i koszt produkcji były najbardziej interesujące.

Według jednej z teorii ich nakład sięgał 24 sztuk, a koszt ich powstania był rzędu 10-24 miliardów. Dolary.

Media twierdzą, że mają jest ich wiele zdjęć Astry i innych fantastycznych modeli. Na najwyższym szczeblu informacje te nazywa się fałszywymi, a istnienie takich samolotów - hoaxem.

Prasa przypisywała stanowisko władz faktowi, że większość unikalnych statków została zezłomowana. A priorytetowym sprzętem do rozpoznania były specjalne małe satelity.

Raporty z obserwacji

Według zeznań niektórych obywateli dla kanałów telewizyjnych, dzieci z Projektu Aurora były aktywne w różnych częściach kraju.

Jednym z takich naocznych świadków jest Robert Lazera. Twierdził, że będąc w Nevadzie, usłyszał niesamowity i potężny ryk na niebie. Przez sekundę widział ogromną maszynę z parą ogromnych kwadratowych wydechów, w których znajdowały się ostrza.

Robertowi powiedziano później, że mógł widzieć samolot z programu Aurora.

W marcu 2006 r. amerykański kanał historyczny nadał satelitarny obraz śladu inwersji niezidentyfikowanego samolotu. Passa zaczęła się w Nevadzie, a skończyła gdzieś na Oceanie Atlantyckim.

W październiku 2009 r. Fox News Channel transmitował irański test rakietowy, w którym pewien obiekt latający błysnął przez chmury i zniknął nad horyzontem. Pojawiły się trzy interpretacje tej sprawy:

1. UFO.
2. Samolot z Projektu Aurora.
3. Pocisk balistyczny.

Dziwne odgłosy

W 2014 roku, 29 listopada, mieszkańcy wschodnich Stanów Zjednoczonych i południowej Wielkiej Brytanii usłyszeli serię głośnych dźwięków przypominających eksplozje.

Przyczyny ich pojawienia się do dziś nie są znane, dając podstawy do różnych hipotez:

1. Zderzenia meteorów.
2. Zjawiska naturalne.
3. Dźwięki z silnika rakietowego niezbadanego samolotu.

Hałas był bardzo intensywny i trwały. Zadzwonił na dwa kontynenty w tym samym czasie. Brytyjczycy słyszeli go przez około 20 minut. To mógł być lot jednego z modeli Aurory. Chociaż ich fizyczne istnienie nigdy nie zostało potwierdzone ani militarnie, ani na poziomie rządowym. Jednak jako projekt informacyjny, Aurora wzniosła się na wyżyny. Od około 20 lat świat zastanawia się, czy takie fantastyczne samoloty naprawdę istnieją i czy wykorzystują pozaziemską technologię. Znajduje się na niej wiele informacji. Pozostają tylko pytania o jego jakość i wiarygodność.