Parter w domu: opcje hydroizolacji i izolacji

Czy konieczne jest ocieplenie parteru?? Wszystkie budynki - domy letniskowe, łaźnie, garaże - wymagają jakościowej izolacji termicznej wszystkich elementów. Pozwoli to zaoszczędzić pieniądze na ogrzewaniu w zimie.

W domkach ogrodowych i wiejskich mają być stosowane różne systemy grzewcze, ale jeśli parter nie jest zaizolowany wodą, nie będzie możliwe szybkie ogrzanie domu. Dlatego tak ważne jest zwrócenie uwagi na izolację cieplną, zwłaszcza w pomieszczeniach mieszkalnych.

Charakterystyka

Podłoga gliniana jest najstarszą opcją podłogową. W ostatnich latach ponownie stały się popularne wśród fanów naturalnej zabudowy. Właściwości techniczne, fizyczne i użytkowe posadzki ziemnej są znacznie niższe od właściwości nowoczesnych posadzek. Taka podłoga wymaga wielkiego wysiłku fizycznego, czasu i opanowania starożytnej technologii.

Przeanalizujmy ważne punkty, które musieć wiedzieć, Aby stworzyć dobrej jakości podłogę ziemną.

1. Glina jest używana jako podłoże. Leży dość głęboko, do jego wydobycia trzeba użyć specjalnego sprzętu. Do wykonania podłogi ziemnej potrzebny jest również żwir, piasek, materiały impregnacyjne i wykończenie.
2. Aby uzyskać wysokiej jakości powłokę, konieczne jest pokrycie gliny kilkoma warstwami wosku i oleju naturalnego. Każda warstwa jest starannie ubijana mechaniczną ubijarką, aby zapewnić gęstą i równą powierzchnię.

Cechy stworzenia

Aby zrobić podłogę ziemną w domu można zrobić po wniesieniu budynku pod dach, w przeciwnym razie cała praca zostanie zniszczona przez opady atmosferyczne. Zanim zaczniesz robić podłogę ziemną, musisz przygotować dla niej dół, usunąć ziemię, nawieźć żwir i piasek, dokładnie je ubić. Kolejnym krokiem jest hydroizolacja. Dopiero wtedy można wypełnić gliniane podłoże.

Przybliżone obliczenia

Określenie prac do wykonania w domu o powierzchni 100 metrów kwadratowych². Jeśli głębokość dołu wynosi 50 cm, to objętość podłogi będzie wynosiła 50 m³. Taką ilość ziemi trzeba będzie usunąć i wywieźć, a dom będzie już stał pod dachem.

Podobną ilość żwiru, piasku, gliny trzeba będzie przywieźć, uzbrojony w taczkę i łopatę. Jest to ogromnie czasochłonna i wymagająca fizycznie praca, z którą trudno sobie poradzić w pojedynkę. Czas trwania i złożoność prac wyjaśnia niechęć wielu budowniczych do tworzenia ziemnej podłogi w domu mieszkalnym.

Specyfika izolacji podłogi w garażu (wanna)

Opcje izolacyjne w tych konstrukcjach różnią się od technologii stosowanej w domku letniskowym. Za posadzkę ziemną uważa się powierzchnię w piwnicy, która nie posiada monolitycznego podłoża piwnicznego. Jeśli budynek stoi na fundamencie pasowym, piwnicę należy wypełnić keramzytem, żwirem lub piaskiem. Po zasypaniu fundamentu domu instaluje się roboty ziemne. W tym miejscu umieszcza się podkład podłogowy.

Termoizolację należy rozpocząć od ułożenia płyt piankowych na całym obwodzie fundamentu. Przed zasypaniem piwnicy ziemią warto przy ścianach ułożyć styropian. Deski muszą być zamocowane na miejscu, ponieważ ziemia będzie je dociskać do fundamentu.

Aby uniknąć szczelin między płytami izolacyjnymi i powstawania mostków termicznych, połączenia należy zabezpieczyć pianką montażową. Ta metoda izolacji piwnicy jest najbardziej proste i skuteczne.

Jeśli piwnica musi być izolowana w obszarze zalanym wodą, istnieją pewne problemy. Jeśli grunt jest luźny, konieczne jest zastosowanie izolowanego fundamentu monolitycznego. Zapobiega przesuwaniu się budynku. Jako warstwa izolacyjna pod dachówkami nadaje się styropian lub keramzyt. Niezbędnym krokiem jest hydroizolacja podłoża.

Ocieplenie podłogi styropianem

Ekspandowana wełna gliniana jest wysoce odporna na wilgoć i gęstość, dlatego jest często stosowana do izolacji termicznej fundamentów pasmowych. Materiał ten nadaje się również do izolacji podłogi ziemnej w łaźni.

Ważne jest, aby na etapie projektowania obliczyć grubość i schemat izolacji. Deski układa się jak najciaśniej na ziemi, a na wierzchu kładzie się betonową wylewkę (lub deski).

Osobliwości izolacji z materiałów keramzytowych

Materiał ten jest wykonany z wypalonych granulek gliny, nadaje się do izolacji termicznej powierzchni poziomych. Doskonałe właściwości termoizolacyjne ekspandowanego materiału glinianego wynikają z jego porowatej struktury.

Jeśli po wykonaniu izolacji termicznej planujemy wylać w pomieszczeniu betonową posadzkę, powierzchnię zalewamy betonem, aby utrwalić granulat keramzytowy. Gotową posadzkę można użytkować po miesiącu, po odczekaniu do całkowitego związania zaprawy cementowej.

W przypadku wykonywania izolacji na legarach nie jest konieczne mocowanie zasypki z keramzytu. Granulat żwirowy wysypuje się na ubitą ziemię i rozprowadza po powierzchni. Doskonałą izolację cieplną można uzyskać w przypadku warstwy keramzytu 15-20 cm. Następnie ułożysz deski podłogowe wzdłuż legarów.

Elektryczne i wodne ogrzewanie podłogowe

Możesz zrobić parter w swoim domu własnymi rękami, instalując elektryczne lub wodne ogrzewanie podłogowe. Jeśli planujesz wykonać ogrzewanie podłogowe na gruncie, musisz najpierw zamontować płyty termoizolacyjne w piwnicy domu. Następnie układa się siatkę murarską, dzięki czemu wylewka betonowa jest mocniejsza. Następnie układane są rury pod przyszłe ogrzewanie podłogowe. Na wierzchu zalać mieszanką betonową. Dla dobrej izolacji termicznej grubość wylewki betonowej musi wynosić co najmniej cztery centymetry.

W przypadku podłogi elektrycznej ułożyć na podłożu materiał hydroizolacyjny w rolce. Na przykład, może to być papa, której cena za rolkę wynosi 250-350 rubli. Następnie układa się płyty z materiału termoizolacyjnego, wykonuje się szorstki jastrych i wyrównuje powierzchnię. Następnie układa się siatkę zbrojoną dla jakości wylewki betonowej i równomierności rozprowadzania ciepła.

Po zakończeniu montażu należy sprawdzić działanie podłogi elektrycznej. Dopiero wtedy można przystąpić do układania podłogi za pomocą wylewki betonowej. Posadzkę można użytkować dopiero po 30 dniach, po całkowitym utwardzeniu betonu.

Główną zaletą ogrzewania podłogowego, zarówno elektrycznego jak i wodnego, jest równomierny rozkład temperatury na całej powierzchni podłogi.

Cel izolacji przeciwwilgociowej gruntu

Dom bez fundamentów nie jest najlepszym rozwiązaniem dla komfortowego pobytu, zwłaszcza w okresie zimowym. Każdy budynek wymaga hydroizolacji. Wilgoć, która przenika do pomieszczenia, sprzyja rozwojowi chorobotwórczych mikroorganizmów i grzybów, niszczy drewniane elementy domu.

Wody gruntowe występują we wszystkich regionach Rosji. Niezależnie od ich poziomu, wilgoć będzie się podnosić z gleby na powierzchnię ziemi poprzez kapilary obecne w każdej glebie (do wysokości nawet 12 metrów). oprócz zawilgocenia ścian możliwe jest całkowite zalanie niektórych pomieszczeń.

Prawidłowa hydroizolacja nie ogranicza się do przykrycia ziemnego podłoża arkuszem papy, jest to złożona wielowarstwowa konstrukcja:

• Ubitą i zagęszczoną ziemię;
• kruszony kamień (10-15 cm);
• piasek (10-15 cm);
• folia hydroizolacyjna do podłogi;
• Wylewka betonowa (żelbetowa o grubości 3-5 cm);
• paroizolacja (rolowany materiał bitumiczny na bazie włókna szklanego);
• Styropian lub polistyren (warstwa termoizolacyjna).

Następnie układa się kolejną warstwę wylewki betonowej. położyć na nim powłokę dekoracyjną (laminat, linoleum, płytki ceramiczne).

Podsumowując

Folia wodoodporna do podłogi stwarza doskonały mikroklimat w pomieszczeniu, znacznie wydłuża żywotność wykładziny podłogowej, zachowuje energia cieplna, zapobiega powstawaniu pleśni w pomieszczeniu. Membrany z folii polimerowej sprzyjają właściwej cyrkulacji powietrza i pozwalają powierzchni "oddychać". Materiały te stopniowo uwalniają kondensat, dzięki czemu nie występuje nadmierna wilgoć. Obecnie do izolacji podłóg ziemnych stosuje się "inteligentne membrany". Mogą one zmieniać swoje właściwości w zależności od temperatury środowisko.

Przed montażem folii należy wykonać wylewkę z piasku i cementu, a następnie usunąć z podłogi wszelkie przedmioty, które mogłyby ją uszkodzić. Przed ułożeniem folii należy oczyścić jastrych z pyłu i zaimpregnować go środkiem gruntującym.

Folia polimerowa układana jest warstwowo, połączenia czołowe sklejane są taśmą kleju budowlanego. Wraz z materiałem izolacyjnym na obwodzie pomieszczenia umieszcza się listwę tłumiącą, która stanowi dylatację lub dylatację temperaturową.