Obróbka drewna za pomocą ognia: za i przeciw

Wiele osób marzy o ekologicznie czystych domach drewnianych nad jeziorem. Istnieją jednak obawy co do trwałości drewna. Z czasem ma tendencję do starzenia się i rozpadu. Mimo to, naturalne drewno jest bardzo popularne i szeroko stosowane we wnętrzach.

Elementy drewniane są zabezpieczone związkami redukującymi pleśń i olejami ogniotrwałymi. Jednak substancje te nie zawsze są przyjazne dla środowiska. Niewiele osób wie, że istnieje świetna alternatywa: szczotkowanie ogniowe. Metoda ta sięga kilku wieków wstecz.

W tym artykule omówimy wady i zalety obróbki drewna ogniem, a także opowiemy o cechach tej technologii.

Historia technologii

Pierwsze wzmianki o wypalaniu drewna pochodzą z początku XVIII wieku. W tym czasie mieszkańcy Japonii masowo palili drzewa cyprysowe. Po zobaczeniu spalonych pni tych drzew, ludzie zaczęli się interesować ich właściwościami. To w dużej mierze odpowiadało za odkrycie tej technologii. Po zbadaniu drewna po wypaleniu Japończycy zrozumieli, że ta metoda obróbki zapobiega problemowi gnicia, uszkodzenia przez owady i wypalania. Potem zaczęli szeroko stosować tę metodę. Nadali oni tej technice nazwę Yakisugi, co oznacza "duszenie cedru". Powodem było to, że w Japonii cedr był drzewem najczęściej stosowanym w budownictwie. Znajduje zastosowanie w produkcji żywopłotów, wykończeń ścian i elewacji. Metoda wypalania drewna pozwala przedłużyć jego żywotność o dziesiątki lat.

Warto zauważyć, że podobny proces istniał w Rosji. Stał się on swoistym prototypem współczesnego wypalania. W tym przypadku materiał został po prostu umieszczony w ogniu. Jest on tylko częściowo spalony. Najczęściej ogień wykorzystywany był do dolnej części słupów, które później były wykorzystywane w budownictwie. Ponadto spaleniu uległy również deski dachowe i podłogowe. Metoda ta znana była w Rosji jako "niedopalanie".

Zmiany strukturalne w drewnie podczas wypieku

Struktura drewna jest taka, że poprzez budowanie warstw pod korą, w drewnie pojawia się rodzaj porów. W efekcie komórki włókniste obumierają. Dzięki wysokiej porowatości i przemieszczeniu włókien drewno zyskuje swoją główną i najcenniejszą cechę - doskonałą higroskopijność. Ta cecha sprawia, że może on oddawać i pobierać wodę w zależności od różnic w wilgotności środowisko i ich.

Drugą równie ważną cechą jest nieregularna struktura drewna. Wynika to z powstawania w trakcie życia drzewa polimerów celulozy, żywic i cukrów. Substancje te są głównymi składnikami organicznymi rośliny. Są to również główne wady drewna - łatwopalność i tworzenie korzystnego środowiska dla grzybów i szkodników.

W celu zmniejszenia podatności drewna na działanie czynników zewnętrznych stosuje się następujące środki do konserwacji drewna kilka metod ochrona. Przede wszystkim jest to ogrzewanie w autoklawie i wypalanie kreozotem drewna. Podczas zabiegu materiał poddawany jest działaniu wysokiej temperatury, która rozkłada hemicelulozy. Są one główną przyczyną pożarów w drewnie. Przeprowadzenie takiej operacji jest praktycznie niemożliwe w w domu praktycznie niemożliwy. Istnieje jednak również szereg innych, bardziej przystępnych metod częściowego zatkania porów i usunięcia polimerów. Spalanie drewna z ogniem jest jednym z nich.

Wiele osób nie rozumie, dlaczego drewno musi być traktowane w ten sposób. Specjaliści wiedzą, że palenie ogniem pomaga w zwężeniu kanałów włóknistych drewna. Są one również zatkane żywicami i produktami spalania. Przedłuża to żywotność drewna o dziesiątki lat.

Charakterystyka opalanego drewna

Palenie drewna ogniem nadaje materiałowi szczególny ton i podkreśla jego naturalną chropowatość. Ta metoda różni się od pozostałych. Po japońskim duszeniu drewno można co 4 lata impregnować różnymi olejami, aby przedłużyć jego trwałość. Na powierzchnię można również nanieść farbę. Jednak po potraktowaniu drewna ogniem, niewielu ludzi chce odbarwić materiał.

Odmiany wypalania

Wygląd i wartość dekoracyjna drewna impregnowanego ogniowo może być różna. Zależy to od przeznaczenia materiału, technologii obróbki i głębokości wypalania. Obecnie istnieją trzy rodzaje wypalania, każdy o innej głębokości.

Pełny wypał

Ten rodzaj obróbki ogniowej odbywa się poprzez umieszczenie materiału w piecu próżniowym. Temperatury do 400 stopni Celsjusza. Drewno, które zostało w pełni wypalone jest rzadko używane. Wynika to z faktu, że drewno, choć na początku bardzo mocne, po obróbce traci masę i znacznie się kurczy. To również przepadło w pożarze właściwości użytkowe. Ale takie drewno jest nadal używane do produkcji mebli.

Głębokie wypalanie

Proces ten odbywa się w piecach typu odkrywkowego. W tym przypadku głębokość spalania górnej warstwy nie powinna przekraczać dwóch centymetrów. Metoda ta jest stosowana w produkcji zużytego drewna. Wypalona w ten sposób powierzchnia ma wspaniały wygląd. Drewno przybiera odcień od grafitu do głębokiej czerni. Dzięki tej właściwości możliwa jest imitacja szlachetnego drewna.

Uzyskanie takiego koloru drewna innymi metodami nie jest możliwe. Dlatego też materiał z głębokim wypalaniem jest ceniony przede wszystkim przez projektantów.

Wypalanie powierzchniowe

Drewno impregnowane ogniowo to najpopularniejsza metoda. Chodzi o to, aby równomiernie upiec drewno za pomocą palnika gazowego. Obróbce podlega tylko wierzchnia warstwa, której grubość nie przekracza 5 milimetrów. Na popularność tej metody składa się kilka czynników. Przede wszystkim jest to dostępność jakość drewna zależy od rodzaju drewna stosowanego w różnych procesach odpalanie palnika na drewno i prostota samej procedury. Co niezwykłe, przetworzony w ten sposób materiał uzyskuje zwiększoną wytrzymałość i niezwykłą teksturę. Zwęglone drewno jest używane zarówno do wnętrz jak i na zewnątrz.

Zalety i wady procesu

Istnieje kilka istotnych zalet obróbki drewna ogniem. Przede wszystkim wyklucza stosowanie środków chemicznych, które mogą powodować potencjalne szkody zdrowie ludzkie. Równie ważna jest prostota technologii. Możliwe jest upieczenie drewna w domu, bez specjalnych umiejętności. Drewno poddane tej obróbce jest odporne na ogień, co sprawia, że pomieszczenia, w których jest używane, są bezpieczne pod względem pożarowym. To dlatego, że spalone drewno nie rozpala ponownie ognia. drewno poddane obróbce w ognisku jest ekologicznie czyste i zabezpieczone przed organizmami grzybowymi i bakteryjnymi. Proces spalania niszczy cząstki celulozy w drewnie, które stanowią korzystne środowisko dla szkodników. Kluczową cechą jest zwiększenie wytrzymałości materiału poprzez wypalanie.

Jednak to drewno ma jedną wadę. Proces wypalania oznacza nie tylko wypalanie, ale także jego wstępne oczyszczenie, a także dalszą obróbkę olejami i lakierami.

Jakie rodzaje drewna najlepiej nadają się do obróbki ogniowej

Do wypalania nadaje się każdy rodzaj drewna. Jeśli jednak chcemy uzyskać niepowtarzalny efekt wizualny, eksperci zalecają stosowanie tylko niektórych gatunków drewna. Warto zauważyć, że pierwotnie w tradycyjnej japońskiej technologii stosowano wyłącznie cedr. W późniejszym okresie buk i grab zaczęto traktować ogniem. Po spaleniu takie drewno nabierało szarego koloru, który pięknie mienił się w świetle. Efekt ten uzyskuje się dzięki wypaleniu górnej warstwy drewna.

Najpopularniejsze obecnie rodzaje drewna opałowego to klon, olcha i topola. Jeśli wymagana jest powierzchnia o delikatnej fakturze, stosuje się modrzew i orzech.

W budowie saun stosowane jest wyłącznie drewno brzozowe. Ten rodzaj drewna staje się porowaty i ma niską pojemność cieplną, gdy jest wystawiony na działanie ognia. Dzięki temu drewno nie pali się na skórze pod wpływem ciepła.

Ciekawostką jest to, że to samo drewno może objawiać się różnie. To zależy od metody wypalania. Ale w każdym przypadku ważne jest, aby prawidłowo przygotować materiał do obróbki.

Drewno do wypalania musi mieć niski stopień wilgotności. Dopuszcza się maksymalnie 13 %. Ponadto materiał musi być pozbawiony wszelkich śladów powłok malarskich. Musi być całkowicie czysty. W tym przypadku to jest ważne, ponieważ substancje żywiczne, które wniknęły w drewno, podczas procesu wypalania pokażą się nieregularnie na powierzchni. To znacznie zepsułoby jego wygląd.

Czy drewno wymaga dodatkowej ochrony po wypaleniu?

Zwęglone drewno ma wiele zalet w porównaniu z normalnym drewnem, ale nadal wymaga dodatkowej ochrony. Po wstępnym oczyszczeniu, jego powierzchnia jest traktowana olejem. Produkt jest następnie pokrywany specjalnym lakierem ochronnym. Jeśli drewno będzie wykorzystywane do prac na zewnątrz, powinno być suszone i palone przez dłuższy czas jest najlepszy pokryte woskiem syntetycznym. To z kolei należy rozpuścić w terpentynie. Dzięki temu właściwości ochronne wosku wzrosną kilkukrotnie.

Właściwe postępowanie przeciwpożarowe może przedłużyć życie drzewa żywotność Następnie drewno jest pokrywane specjalną zaprawą, dzięki czemu jest bardziej przyjazne dla środowiska. Warto zauważyć, że obecnie wypalanie jest również stosowane w ogrodnictwie. Zabiegi przeciwpożarowe na drzewach i krzewach wczesną wiosną pomagają pozbyć się wielu chorób i szkodników. Ale technologia wypalania jest w tym przypadku zupełnie inna.