Amarylis czerwony: zdjęcie i opis, sadzenie i pielęgnacja w domu

Istnieje wiele bezpretensjonalnych roślin kwitnących, które można uprawiać w domu, a specjalne miejsce wśród nich zajmuje amarylis. Ten przyciągający wzrok kwiat wygląda bardzo atrakcyjnie. A patrząc na zdjęcie bukietu z czerwonym amarylisem, chce się go samemu wyhodować piękno. Nie jest to wcale takie trudne do zrobienia, o ile przestrzega się zasad hodowli kwiatów, które poznacie z tego naszego materiału.

Opis

Amarylis to cebulowa bylina pochodząca z Afryki Południowej. Jego ciemnozielone, pasiaste liście osiągają do 70 cm długości. Szczególnie cenne są jednak duże pąki na długich łodygach kwiatowych, z których każda rodzi do 6 kwiatów. Osiągają do 12 cm średnicy i mają sześć płatków ze spiczastymi końcówkami. Raz w roku, we wrześniu, roślina zwykle kwitnie. Ale jeśli chcesz, możesz osiągnąć kwitnienie dwa lub nawet trzy razy w roku.

Istnieją odmiany o różnych kolorach pąków kwiatowych. Ale szczególną popularnością cieszy się amarylis czerwonokwiatowy. Kwiatek domowy Dzięki swoim jaskrawym płatkom przyciąga wzrok i jest klejnotem w kolekcji. A jeśli chcesz uprawiać takie piękno, to wybór takich odmian należy do Ciebie:

• Czerwony Lew.
• Barbados.
• Ferrari.
• Grand Diva.
• Podwójny Smok.

Przed sadzeniem

Aby mieć pewność, że Twój czerwony amarylis nie zawiedzie, należy przede wszystkim kupić Zdrowy żarówki. Powinny być suche i twarde, bez frędzli i skaz. Także notatka, Że zdrowe cebulki powinny być dość ciężkie i twarde. Nie kupuj również materiałów, które wydzielają nieprzyjemnie słodki zapach.

Można je hodować w doniczkach, wazonach, a nawet pojemnikach. Warto jednak wybrać ciężkie gliniane wazony, które nie są emaliowane. Podłoże można kupić w sklepie lub wykonać je samodzielnie. W tym drugim przypadku należy wymieszać w równych częściach następujące składniki:

• gleba ogrodowa;
• Gleba darniowa;
• torf;
• humus;
• piasek rzeczny.

Upewnij się, że zdezynfekowałeś podłoże przed posadzeniem, nawet jeśli kupiłeś je w sklepie. Aby to zrobić, paruj lub piecz mieszankę gleby w piekarniku. Do posadzenia czerwonego amarylisa potrzebny jest również materiał drenażowy, taki jak keramzyt, żwir lub kamyki, a także płukany piasek rzeczny.

Zasady sadzenia

Sadzenie amarylisa to prosty proces, z którym poradzi sobie nawet początkujący hodowca. Najważniejsze to trzymać się poniższego algorytmu:

1. Z wybranej żarówki odklej czarne, brązowe i beżowe łuski tak, aby zmieniła kolor na biały lub jasnozielony. Przygotowany materiał roślinny moczyć w roztworze manganu przez pół godziny. Zdezynfekowane cebulki pozostawić do wyschnięcia na 12 godzin. Jeśli zauważysz jakieś uszkodzenia, potraktuj je zieleniną lub Fitosporyną.
2. Na dnie donicy rozłożyć 2 cm warstwę drenażu. I zasypać go piaskiem.
3. Umieść cebulkę w doniczce tępym końcem skierowanym w dół. Wypełnij zagłębienia ziemią tak, aby jedna trzecia cebulki znajdowała się nad podłożem.
4. Lekko zagęścić glebę i podlać ją.

Posadzone cebulki należy trzymać na jasnym parapecie. Podlewaj bardzo oszczędnie, aż roślina się ukorzeni. Nie dopuszczać do tego, aby wilgoć kapała na górną część żarówki.

Jak dbać o żarówkę

Czerwone amarylisy nie są wybredne. A dbanie o nią polega na zwykłych zabiegach agronomicznych: regularnym podlewaniu, okresowym karmieniu, przesadzaniu, zapobieganiu chorobom i szkodnikom. Ponadto należy zapewnić roślinie komfortową temperaturę, wilgotność i światło, aby dwa razy w roku rozwijała swoje pąki.

Pamiętaj, że cebulki amarylisa są trujące. Dlatego pożądane jest, aby trzymać kwiat w miejscach niedostępnych dla dzieci i zwierząt domowych. Ponadto podczas pracy z rośliną należy zakładać wyłącznie gumowe rękawice.

Oświetlenie

Czerwony amarylis, sfotografowany tutaj, jest rośliną lubiącą światło. Ale zostaw go w bezpośrednim świetle słonecznym przez długi czas. Najlepiej więc sadzić w parapecie wschodnim lub zachodnim. W ostateczności można też ustawić doniczkę w pobliżu okna wychodzącego na południe. Należy jednak pamiętać o zacienianiu rośliny w godzinach południowych, w przeciwnym razie liście ulegają poparzeniu.

Pąki amarylisa mają tendencję do opadania z czasem. Aby tego uniknąć, należy co jakiś czas obracać doniczkę na słońcu z boku na bok.

Temperatura

Uprawiając kwiat amarylisa w domu, staraj się utrzymać temperaturę w pomieszczeniu w granicach +18+25°C. Po kwitnieniu przenieść roślinę w ciemne, suche miejsce, gdzie w okresie spoczynku panują chłodniejsze warunki. Upewnij się jednak, że temperatura nie spadnie poniżej +10 °C. W przeciwnym razie Twoje amarylisy przemarzną i umrą.

Nawadnianie

Uprawa amarylisa w w domu, Zwróć szczególną uwagę na podlewanie kwiatów. Gdy roślina wciąż rozwija się z cebulki, podlewaj ją oszczędnie, ale nie dopuszczaj do jej wyschnięcia. Gdy łodyga kwiatowa urośnie na wysokość ok. 10 cm, należy podlewać częściej i obficie (ok. co trzy dni). Podczas podlewania należy uważać, aby woda nie dostała się na cebulkę, polewając ją wokół krawędzi doniczki.

W zimie podlewanie do minimum. W tym czasie wystarczy raz w tygodniu podlewać ziemię w pobliżu cebulki.

Nawożenie

Podobnie jak zwykłe amarylisy, amarylisy frotte wymagają okresowego nawożenia, ponieważ pędy kwiatowe pobierają znaczną ilość energii z rośliny. Dlatego też, gdy tylko pąki zaczynają się zawiązywać, należy nawozić co 14 dni. Podczas kwitnienia nawozić jeszcze częściej, mniej więcej co 5-7 dni.

Nawozić nawozami o dużej zawartości potasu i fosforu. Zwróć uwagę, aby takie nawozy zawierały jak najmniej azotu, ponieważ z powodu jego zawartości pąki kwiatowe będą osłabione. Można też stosować nawozy organiczne, np. roztwór z obornika lub gnojówki. Nie zapładniać w okresie spoczynku.

Pielęgnacja po kwitnieniu

Oczywiście można sprawić, by amarylis kwitł przez cały rok. Ale ta metoda szybko wyczerpie siły rośliny i w krótkim czasie umrze. Ważne jest więc, aby każdej zimy dać kwiatowi odpocząć. W tym celu należy zacząć stopniowo ograniczać podlewanie i nawożenie po obumarciu pąków. W żadnym wypadku nie należy wycinać liści i szypułek, ponieważ dostarczają one cebulce dodatkowych składników odżywczych. Na czas odpoczynku odstawić garnek w ciemne i chłodne miejsce.

Przesadzanie

Przy odpowiedniej pielęgnacji czerwony amarylis szybko rośnie i w starej doniczce robi się tłoczno. Z tego powodu eksperci zalecają przesadzanie kwiatu co 2-3 lata. Pierwszą rzeczą, której potrzebujesz dla swojej rośliny jest wybierz właściwą donicę. Należy pamiętać, że zbyt duże pojemniki nie nadają się dla amarylisa, ponieważ amarylis rozbudowuje wtedy korzenie ze szkodą dla pąków. Wybierz więc doniczkę o średnicy o 2-3 cm większej niż sama cebulka. Preferowane są wąskie, ale głębokie wazony.

Wykonaj działanie w lipcu. Przygotować podłoże do doniczek o takim samym składzie jak do sadzenia (więcej informacji o podłożu znajdziesz w rozdziale "Przygotowanie do sadzenia"). Podczas wykonywania zabiegu należy postępować ostrożnie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni i młodych liści kwiatu.

Uprawa z nasion

Jeśli zdecydujesz się na uprawę kwiatu z nasion, weź pod uwagę, że raczej nie zachowa on swoich cech odmianowych. Ponadto, zakwitnie dopiero w siódmym roku po posadzeniu.

Przygotuj pojemnik na kwiaty i wypełnij go podłożem przeznaczonym dla sadzonek. Zwilżyć glebę i równomiernie rozłożyć nasiona na powierzchni. Przykryj sadzonki szkłem lub plastikiem i umieść je w szklarni w jasnym i ciepłym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Okresowo napowietrzać nasadzenia i zraszać glebę ciepłą wodą z butelki ze spryskiwaczem. Pierwsze pędy pojawią się po 30 dniach, a po trzech miesiącach sadzonki można przenieść do swoich indywidualnych doniczek.

Rozmnażanie za pomocą potomstwa

Jest to najłatwiejsza i najpopularniejsza metoda, którą może osiągnąć nawet początkujący hodowca. Podczas rutynowego przesadzania można znaleźć potomstwo na cebuli macierzystej. Ostrożnie oddzielamy je ostrym nożem i sadzimy do pojedynczych doniczek w taki sam sposób jak dorosłe rośliny. Więc zapewnij im zwykłą opiekę. Te amarylisy będą kwitły w drugim roku po posadzeniu.

Choroby i szkodniki

Błędy w pielęgnacji znacznie obniżają odporność rośliny. Wtedy roślina może zachorować, a nawet umrzeć. Różne rodzaje zgnilizny najczęściej dotykają rośliny. Takie choroby można rozpoznać po pojawieniu się szarych, brązowych lub czerwonawych plam i pasków. Sadzenie w zanieczyszczonej glebie lub nadmierne podlewanie zwykle prowadzi do choroby. Aby wyleczyć kwiat, należy ograniczyć nawadnianie i potraktować glebę i roślinę środkiem grzybobójczym.

Amarylis jest często atakowany przez mszyce i wciornastki. Jeśli zauważysz, że liście zżółkły i są zdeformowane, dobrze się przyjrzyj. Po znalezieniu szkodników, usuń je za pomocą roztworu mydła. Amarylisy mogą być zjadane przez gąsienice, przędziorki i mączniaki. Możesz zobaczyć te szkodniki gołym okiem. Przy pierwszych oznakach porażenia należy potraktować roślinę dowolnym środkiem owadobójczym, np. Actellic. Po oprysku nie należy podlewać kwiatów przez jakiś czas.

Problemy z uprawą

Amarylis w domu może być dobrze utrzymany i problemy z nim są znikome. Ale jeśli regularnie łamie swoją technikę uprawy, roślina staje się kapryśna. Najczęściej spotykane problemy u hodowców kwiatów to

• Kolor pączków wyblakł. Dzieje się tak, jeśli kwiat jest uprawiany w miejscu, które jest zbyt słoneczne. Przenieś roślinę z bezpośredniego światła, a odzyska ona swój kolor.
• Pączki pociemniały. Zjawisko to występuje w przypadku uprawy w zbyt zimnych warunkach. Przenieś roślinę w ciepłe miejsce.
• Liście zbladły, a pąki opadły. Jest to reakcja rośliny na brak wody. Podlewaj normalnie, a amarylis odzyska swoje piękno.
• Roślina nie wypuszcza pąków. Przede wszystkim pędy kwiatowe nie pojawią się, jeśli nie dasz amarylisowi odpoczynku. Ponadto pąki mogą się nie pojawić, jeśli są uprawiane w słabej glebie lub w miejscu, które jest zbyt ciemne lub zimne. A także roślina odmówi kwitnienia, jeśli została uszkodzona przez szkodniki lub choroby.

Delikatny i kolorowy amarylis stanie się ozdobą Twojej kolekcji roślin domowych. Wystarczy stworzyć jej komfortowe warunki i przestrzegać zasad uprawy. Wtedy będziesz cieszyć się swoimi roślinami z ich pąkami przez wiele lat.