Rodzaje i układ płyt stropowych między kondygnacjami. Płyty stropowe pośrednie

Projektowanie domów z kilkoma kondygnacjami jest powszechną praktyką nie tylko w dużych firmach zajmujących się budową budynków wielokondygnacyjnych, ale także w prywatnym budownictwie mieszkaniowym. W drugim przypadku właściciele chcą również maksymalnie wykorzystać pomieszczenia na poddaszu i w piwnicy. Ale wysokiej jakości i długotrwała budowa takich domów jest niemożliwa bez prawidłowej organizacji technicznej i konstrukcyjnej stropów. Konstrukcja tego elementu jest zróżnicowana - w zależności od specyficznych wymagań budynku i warunków jego eksploatacji wybiera się optymalną konstrukcję o określonych wymiarach i właściwościach ochronnych.

Ogólne informacje o podłodze pośredniej

Istnieje kilka rodzajów płyt stosowanych w budownictwie, takich jak cokoły, poddasza, piwnice itp.д. Piętra pośrednie nie zawsze są stosowane, a jedynie w projektach, w których planowany jest budynek o minimum dwóch kondygnacjach. W każdym przypadku poziomy rozdzielające muszą niezawodnie utrzymywać obciążenia i stanowić całkowicie izolowaną przestrzeń. Z reguły płyty stropowe o określonym formacie są wykorzystywane do takich zastosowań konstrukcyjnych. Standardy produkcji tych płyt sprawiają, że są one łatwe w montażu, co pozwala na dopasowanie ich do typowych projektów budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Jeśli mówimy o zadaniach posadzki, to jest ich kilka. Po pierwsze, jest to niezbędny element konstrukcyjny, który pełni funkcję dzielnika przestrzeni i nośnika ładunku na górnej kondygnacji. Po drugie, istnieje cała lista funkcji izolacyjnych, które mogą być termiczne, akustyczne, biologiczne lub inne ochronne separacje między różnymi poziomami domu.

Monolityczne betonowe płyty stropowe

Jedno z najbardziej powszechnych rozwiązań konstrukcyjnych w Rosji dla organizacji podłóg w budynkach wielopiętrowych, a ostatnio zoptymalizowane wersje monolitycznych elementów betonowych są stosowane w budownictwie przemysłowym i prywatnym domku.

Z punktu widzenia konstrukcji, konwencjonalne płyty stropowe (SC) tego typu są wzmocnione, tj. płyta żelbetowa o grubości 5-10 cm, długości 200-270 cm i szerokości 80-200 cm. Pomimo swojej monolitycznej formy, struktura takich płyt może zawierać puste wnęki - zwykle o kształcie cylindrycznym, które przenikają przez całą długość płyty. Technologia produkcji przewiduje wykonanie szalunku, który jest wypełniony mieszanką betonową (z cementem M400) i dodatkowo wzmocniony prętami metalowymi w różnych konfiguracjach.

Jedną z wad monolitycznych płyt betonowych ze zbrojeniem jest ich duża masa, która komplikuje wiele procesów transportowych i montażowych, nie wspominając o konieczności dokładnego obliczenia nośności konstrukcji ramowej. Z tego powodu podczas fazy zalewania i utwardzania stosuje się szalunki do płyt betonowych. Z drugiej strony, płyty żelbetowe zwiększają niezawodność konstrukcji, a także sprawiają, że niepotrzebne są specjalne nadproża i złącza przejściowe w celu wzmocnienia systemu nośnego. Elementy te są jednak drogie i z przyczyn technicznych nie mogą być stosowane w każdym projekcie, zwłaszcza w budownictwie indywidualnym.

Płyty prefabrykowane

Bardziej zaawansowany technologicznie i funkcjonalny projekt płyty żelbetowej o konstrukcji jednoczęściowej. Różni się tym, że konstrukcja jest montowana na miejscu z kilku elementów o różnych zadaniach. Typowa konstrukcja płytowa o tej strukturze zawiera następujące elementy:

• Belki nośne. Specjalnie ukształtowane metalowe elementy nośne, które tworzą zagłębienia dla głównego wypełnienia płyty. Belki przypominają żebra wzmacniające i pełnią rolę ograniczników i wzmocnień. Można powiedzieć, że jest to konstrukcyjny szkielet nośny podłogi.
• Wypełniacz bloku. Samo wypełnienie bazowe, które stanowi około 60-70% struktury podłogi. Blok ten wykonany jest z lekkich materiałów kompozytowych lub gęstej pianki i może wykonywać zadania konstrukcyjne i izolacyjne. Jest on układany w szczelinach utworzonych przez belki zgodnie z zasadą plastra miodu.
• Płyty betonowe. Zgodnie z zasadą formowania jastrychu, układa się rodzaj pokrywy betonowej, zamykającej wszystkie spoiny i połączenia zmontowanej płyty.
• Rama wzmacniająca. Wylewka betonowa połączona jest ze zbrojeniem, które w różnych konfiguracjach może być wprowadzone w szczeliny pomiędzy warstwami bloków.

Nowoczesna technologia prefabrykowanych płyt monolitycznych pozwala na wykonanie mocnych i trwałych płyt bez dużych kosztów transportu i podnoszenia, przy czym obliczeniowe obciążenie wynosi 500-600 kg/m2. Ponownie wielu potencjalnych klientów może zmylić kwestia ceny, gdyż zarówno komponenty jak i techniki montażu nie są tanie, ale pod względem wydajności jest to jedno z najlepszych rozwiązań w tej niszy.

Podłogi drewniane

Drewno zachowuje swoją silną pozycję rynkową jako materiał budowlany o unikalnym połączeniu cech i właściwości. Przede wszystkim materiał ten jest ceniony za przyjazność dla środowiska, lekkość i łatwość montażu. Jest oczywiste, że ten zestaw cech jest szczególnie odpowiedni dla fazy podłogowej.

Najprostsza technologia wykonania drewnianej płyty stropowej między piętrami w domu jednorodzinnym polega na zastosowaniu belek o grubości około 70-80 mm, wypełniacza i poszycia. To znaczy, że podłoga z płytek jest montowana w taki sam sposób jak prefabrykowane konstrukcje monolityczne, ale z innych materiałów. Belki mają pierwszorzędne znaczenie, ponieważ to na nich spoczywa największy ciężar. Niekoniecznie trzeba szukać wielkoformatowej deski pełnowymiarowej - eksperci zalecają stosowanie techniki łączenia dwóch desek w jeden blok.

Jeśli chodzi o wypełniacze płyt i okładziny wybór materiału jest znacznie szerszy. Po pierwsze, jeśli chodzi o materiał wypełniający, konstrukcje podłogowe w domach drewnianych często realizowane są z wkładkami termoizolacyjnymi - np. matami z wełna mineralna lub materiałów sypkich. W tych domach wytrzymałość podłogi nie jest priorytetem, a izolacja cieplna podlega dość surowym wymaganiom w zimnych regionach. Po drugie, w przypadku budynków murowanych, panelowych lub z muru, w przestrzeni wewnętrznej można przewidzieć szyby komunikacyjne do układania rurociągów, torów kablowych i innych mediów, jeśli pozwala na to konstrukcja.

Przy wyborze okładziny zwraca się uwagę na ofertę płyt wiórowych. Na przykład może to być sklejka, płyta wiórowa, MDF i inne produkty o wystarczającym marginesie wytrzymałości i niezawodności strukturalnej. Kolejną ważną kwestią przy wyborze takich okładzin jest przyjazność dla środowiska. Faktem jest, że składniki kleju w płytach wiórowych i MDF nie zawsze spełniają wymagania materiałów stosowanych w pomieszczeniach mieszkalnych.

Płyty podłogowe na bazie płyt CIP

Ulepszona wersja technologii panelowych stropów drewnianych. Istnieją dwie szczególne cechy tego rozwiązania:

• Belki dwuteowe są stosowane jako belki. Jest to konstrukcja wzmocniona, która jest montowana z pośredniej podłużnicy drewnianej i dwóch belek, które są przyklejone na górze i na dole do tej podłużnicy poprzez zazębianie się w połączeniach na pióro i wpust. W rezultacie otrzymujemy dość sztywną, ale nadal zwartą i lekką belkę konstrukcyjną.
• Kilka belek dwuteowych jest zamkniętych płytami OSB na górze i na dole, tworząc również pustą przestrzeń wewnątrz płyty. Ponadto do takich zastosowań stosuje się specjalne modyfikacje przyjaznych środowisku płyt o grubości ok. 20 mm o precyzyjnie określonej geometrii. O przewadze tego układu świadczy fakt, że gotowe drewniane podłogi między piętrami w domu prywatnym wykonane z płyt CIP nie wymagają dalszych prac technicznych przed dekoracją i wykończeniem. Na gotowym podłożu z płyt można od razu układać płytki, linoleum, laminat itp.д.

Sposoby wzmocnienia podłogi

Korekta wartości nośności jest często wymagana dla płyt drewnianych i lekkich płyt żelbetowych. Zadania te mogą być realizowane na kilka sposobów - w tym zastosowanie wzmocnień, wysokiej jakości łączników (zszywki, kotwy, kołki, kątowniki), montaż podpór itp.д. Jeśli jednak niewystarczająca nośność została stwierdzona już w procesie eksploatacji pod obciążeniami dynamicznymi, możliwości mistrza będą ograniczone w zakresie zmiany projektu. W tym przypadku wymagane są specjalne wzmocnienia, które są wbudowane w konstrukcję stropu bez zasadniczej zmiany konstrukcji. Do urządzeń tych należą metalowe płyty, taśmy i pasy wzmacniające ze wzmocnieniami. Montaż odbywa się wzdłuż konturów powierzchni ścian w bezpiecznych punktach za pomocą tego samego okucia konstrukcyjnego. Aby zwiększyć wytrzymałość belek drewnianych na zginanie, zaleca się stosowanie kilku wąskich belek wypełniających. Są one wyściełane po bokach usztywnień w wewnętrznej wnęce podłogi. Takie wzmocnienie można przewidzieć dla wszystkich belek, aby obciążenie było równomiernie rozłożone.

Cechy podłogi w domu trzykondygnacyjnym

W prywatnym budownictwie mieszkaniowym projekty trzykondygnacyjne zawsze podlegają dodatkowym ograniczeniom ze względu na zwiększoną odpowiedzialność ramy nośnej. Dotyczy to również systemów płytowych. Główne ograniczenie w tej części dotyczy stosowania monolitycznych płyt żelbetowych oraz płyt dźwigarowych z belkami stalowymi w podstawie nośnej. Jakie konstrukcje piętrowe są dozwolone w trzypiętrowych domach prywatnych? Optymalnym rozwiązaniem może być wzmocniona prefabrykowana płyta CIP. Wolna przestrzeń z belkami dwuteowymi powinna być w pełni podporządkowana zadaniom wzmocnienia cienkimi płytami zbrojeniowymi i nakładkami wiążącymi strop ze ścianami. W procesie projektowania i instalacji ważne jest, aby znaleźć równowagę pomiędzy zwiększeniem mocy konstrukcji i ograniczeniem jej wagi, ponieważ nadmierny wzrost wagi może być krytyczny dla ramy domu.

Izolacja termiczna podłóg

Z punktu widzenia izolacji cieplnej stropy pośrednie są ważną częścią konstrukcyjną. Oczywiście funkcja izolacyjna nie jest tak ważna jak płyt poddasza, ale w celu poprawy mikroklimatu. Praktycznie jedyną możliwością ocieplenia płyty w tej części będzie wypełnienie przestrzeni wewnętrznej konstrukcji prefabrykowanych. Jak już wspomniano, można stosować maty z włókien mineralnych, a także różne pokrycia pochodzenia naturalnego, np. filc. Zaleca się wykonanie konstrukcyjnej ochrony przeciwpożarowej wraz z izolacją cieplną. Najlepszy ze wszystkich Kompozycje natryskiwane grubowarstwowo - nadają się do tego tynki przeciwpożarowe, powłoki i inne materiały z przekładką powietrzną.

Ocieplenie podłogi na poddaszu

W kompleksowej izolacji termicznej ważne jest zapewnienie ochrony najwyższej kondygnacji, która oddziela warunkowo pomieszczenia mieszkalne od poddasza lub strychu. W tym miejscu występuje największa liczba mostków termicznych, które wpływają na reżim temperaturowy. Cechy izolacji podłogi poddasza można przypisać dużym możliwościom wykorzystania materiałów sypkich. Idealnie nadają się do tego celu trociny, keramzyt, sypki perlit i granulat styropianowy. Zasypywanie odbywa się we wnęce podłogowej, powierzchnie wewnętrzne które zostały wcześniej zabezpieczone barierą paroszczelną i wodną. Rozwiązanie to jest również odpowiednie dla tych, którzy chcą stworzyć barierę termiczną bez nadmiernego obciążania podłogi. O ile materiał keramzytowy w dużej warstwie może zapewnić znaczny ciężar dodatkowy, to styropian lub suche trociny można bezpiecznie stosować nawet w słabych konstrukcjach nośnych. Również w tym przypadku nie wolno zaniedbać właściwej ochrony przeciwpożarowej.

Wniosek

Płyta jest jednym z najważniejszych elementów konstrukcyjnych domu. Charakter jego realizacji zależy od wielu czynników, ale nowoczesna technologia pozwala na znalezienie najlepszego rozwiązania w różne rodzaje sprawy. Wśród podstawowych cech podłogi w domu należy podkreślić wystarczającą nośność, odporność na obciążenia dynamiczne i zgodność konstrukcyjną z ramą. A najnowsza technologia dodatkowo zwiększa znaczenie funkcjonalności płyty. Wyraża się to w możliwości układania materiałów izolacyjnych i ciągów komunikacyjnych bezpośrednio we wnęce kuchenki.