Warhammer 40000: legion tysiąca synów. Spalenie prospero

Powiedzenie "droga do piekła wybrukowana jest dobrymi intencjami" przychodzi na myśl po przeczytaniu historii upadku Szkarłatnego Króla, lorda Prospero. Spalenie Tizca, podobnie jak zagłada planety, było wynikiem działań oskarżycielskiego gospodarza, który wykreślił Legion Tysiąca Synów z listy wiernych Imperium.

Wymagania wstępne

Historia opowiada o Zmianach Ciała, mutacji, która dotknęła astartów na początku Wielkiej Kampanii. Powodem była niestabilność puli genowej legionu. Wojownicy umieszczeni w kapsułach stasis podczas poszukiwania lekarstwa. Piętnasty primarcha cesarski, Magnus, potrafił wyleczyć przypadłość.

Mieszkańcy planety Prospero przywołali siły Osnowy do świata rzeczywistego w postaci familiantów, przekazujących wiedzę swoim właścicielom. Magnus jako pierwszy, zamiast zwykłych praktyk przywoływania, zajrzał do świata podziemnego i znalazł odpowiedzi. Zastosowana procedura ustabilizowała genetyczne nasienie legionu, pozostawiając tysiąc kosmicznych marines. Legion został uzupełniony nowymi rekrutami z Prospero i dołączył do marszu.

"Kosmiczne Wilki", dowodzone przez Lehmana Russa, były świadkami użycia sił psykerów przez Tysiąc Synów, co zaowocowało Zmianą Ciała jednego oddziału i potyczką dwóch Primarchów. "Czarodziej, czarownik i szamanka to brzydkie przydomki, które zyskał Magnus.

Edykt Nicejski

"Jeśli jestem czemuś winny, to dążeniu do wiedzy"

- Magnus (Graeme McNeill, "A Thousand Sons").

Kosmici wykorzystujący w walce moce psychiczne pojawili się w innych legionach w postaci Biblistów. Cesarz zaaprobował pierwsze eksperymenty, ale z czasem sytuacja nie uległa poprawie: głód wiedzy i notoryczność "Tysięczników" zbierały negatywne żniwo.

Decyzja ta została ogłoszona przez cesarza w Edykcie Nicejskim. Mimo przewagi głosów za Magnusem, wynik jest rozczarowujący: zakaz używania mocy psykerów, rozwiązanie zakonów biblistów i przekwalifikowanie ich na astartów.

Między Władcą Ludzkości a Primarchą doszło do kontaktu telepatycznego, w którym Szkarłatny Król zapewnił ojca, że kontroluje siłę, z którą się kontaktuje i nie pozwoli jej zawieść. W odpowiedzi cesarz zagroził represjami za nieposłuszeństwo. Spalenia Prospero można by uniknąć, ale jego pragnienie wiedzy doprowadziło do porażki.

Desperacja i szaleństwo Magnusa

Sfrustrowany decyzją legion opuścił Wielką Kampanię i wrócił do Prospero. Podczas kampanii na Ullanorze, Magnus zobaczył w warp obrazy, które mówiły o zbliżającej się wojnie, z Astartami walczącymi między sobą i Bratem Horusem w centrum.

Niszczycielskie siły uknuły coś przebiegłego i wybrały Wojownika jako kluczową postać. Od tamtej pory Magnus dąży do rozwikłania planu bogów, ale niepoznawalna zasłona zablokowała drogę do wizji przyszłości.

W chwili ogłoszenia Edyktu Nicejskiego czarownik przeniknął poza zasłonę, ale nie wszystkie esencje osnowy zostały ujawnione, bowiem Prospero nie miał wizji swojego spalenia. Następnie odważył się na rytuał, który miał przetransportować ciało astralne do wizji Horusa. W tym czasie Magnus nie był świadomy odrodzenia Lorgara i kluczowej roli Niosących Słowo.

Rozżalony porażką Marszałek postanowił ostrzec Cesarza o zdradzie Mistrza Wojny. Można było to zrobić innym rytuałem - nie można było zaufać przekazowi za pomocą zwykłych środków komunikacji.

Ciało astralne Magnusa przeniknęło do Pradawnej Sieci, nie bez pomocy bytów warp, które pojawiły się jako anioły i uśpiły czujność. Szkarłatny Król włamał się do tajnego laboratorium Imperatora, niszcząc wielką pracę.

Przybycie demona doprowadziło do śmierci naukowców i technoadeptów oraz zniszczenia artefaktów Mrocznej Ery. Imperator był jedynym, który widział prawdziwą naturę Magnusa, i widział plan Suwerena: Szkarłatny Król na tronie prowadzący statki w warp za pomocą swojego umysłu.

Wyczuwając swoją głupotę, jego gość uderzył w dół astralnego korytarza, gdzie przy wybitej dziurze czekała horda demonów. Cesarz nakazał sprowadzić syna na Terrę. Konwoje z Legio Custodes i Space Wolves wysunęły się na Prospero, prowadzone przez ścigającą armię Lehman Russ.

Magnus zdaje sobie sprawę, że stał się marionetką bogów, gdy w lustrze widzi demona oferującego władzę i wiedzę w zamian za zdradę Imperatora. Pan Zmian zaprzeczył i zwrócił Zmiany Ciała Tysiącom Synów.

Bitwa o Prospero

W desperacji Magnus zamknął się w swojej wieży, a wraz z przybyciem flagowego okrętu VI Legionu, Hrafnkela, nakazał wyłączenie obrony i Tarczy Pustki. Jednak kapitanowie biblionetki odmówili oddania Tizki bez walki.

Dan Abnett w The Burning of Prospero mówi, że Tysiąc Synów używało magii, ale Wilki się dostosowały: ciche siostry, w ramach oskarżycielskiego zastępu, pozbawiały psykerów zdolności. Szanse na zwycięstwo zostały zmniejszone przez zmiany w ciele, które rozpoczęły się w szeregach Tysiąca.

W piramidzie Photepa, gdzie Isaac Ahriman trzymał się do samego końca, obaj panowie spotkali się w walce. Magnus przegrał i przyjął ofertę odmieńca, rzucając zaklęcie, które przeniosło Legion do warp.

Po spaleniu

Prospero przestał być planetą nauki i stał się zasypaną popiołem przystanią bandytów i maruderów, dając początek okrzykowi bojowemu odrodzonego legionu: "All is dust!". Legion osiadł na Planecie Czarodziejów na drugim końcu Galaktyki, na szczycie wieży Szkarłatny Król próbował zrozumieć, dlaczego jego ojciec wydał wyrok śmierci.

Magnus krzyczał w fale warp, wzywając Imperatora, ale nie uzyskał odpowiedzi i wypowiedział fatalne słowa: "Niech Galactica spłonie"!". Tylko tysiąc wojowników było w stanie przetrwać Przemiany Ciała i Odrodzenie Ahrimana.

Wniosek

Spalenie Prospero w Warhammerze 40000 - tragedia, która wywołała wśród fanów dyskusję, czy Magnus zdradził, czy nie. Cesarz zażądał, aby Russ przyprowadził jego syna żywego, ale Horus skorygował wiadomość, co doprowadziło do wyeliminowania Cyklopa. Magnus został zaczepiony przez Tzincha, gdy ten przedstawił się jako demon Horazon i pozwolił Primarchowi zwyciężyć w jego dążeniu do zdobycia lekarstwa na Zmienne Ciało.

Szkarłatny Król upewnił się więc, że osnowa może zostać ujarzmiona, Bóg Zmian wymówił zdanie: "Jeden jest, dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć pozostaje". Tymi słowami rozpoczyna się książka "Tysiąc synów".