Labirynt nosowy: opis, budowa, możliwe patologie, leczenie

Sparowany twór znajdujący się po obu stronach blaszki pionowej blaszki, która z kolei należy do zatok dodatkowych nosa, zwanych labiryntem. Tworzy ją kość czołowa oczodołu, która jest ograniczona od jamy czaszki komórkami przewodzącymi powietrze o różnej wielkości i kształcie. W tym artykule omawiamy, czym jest labirynt, jakie choroby mogą wystąpić i czy można się przed nimi chronić, czy nie.

Opis i struktura

Labirynt to skomplikowany układ komunikacyjny znajdujący się wewnątrz jamy nosowej. W chwili urodzenia dzieli się na segmenty przedni i tylny, a dopiero po pierwszym roku życia staje się wyraźnie widoczny. W wieku ośmiu lat labirynt rozrasta się do około 24 milimetrów długości i dopiero w wieku 12 lat uzyskuje pełne wymiary dorosłego człowieka. W tym czasie pojawia się jako piramida ułożona w poprzecznym zagłębieniu ze ściętym wierzchołkiem.

Wewnątrz jamy występują komórki labiryntu. Ułożone w kilku poziomach. Wszystkie komunikują się ze sobą i z jamą nosową. U ludzi jest osiem do dziesięciu komórek po każdej stronie. Wszystkie elementy labiryntu są ułożone indywidualnie dla każdego człowieka i dzielą się na labirynty przednie, tylne i przyśrodkowe.

Miejsce przeznaczenia

Zatoki labiryntu mają złożoną budowę. Są one nadal przedmiotem badań naukowych. Dzieje się tak dlatego, że niestety wiedza naukowa jest niewystarczająca, aby w pełni określić ich pochodzenie i stopniowy rozwój.

Labirynt nosa pełni następujące funkcje:

• ochronna - jama zatokowa zawiera powietrze, które amortyzuje negatywne oddziaływanie na czaszkę przy uderzeniu;
• Baroreceptor - dzięki tej funkcji organizm odbiera sygnały wskazujące na zmiany ciśnienia atmosferycznego;
• nawilżanie - zapewnione jest dzięki temu, że podczas cyrkulacji powietrza wewnątrz zatok następuje jego ogrzanie, a następnie, po kontakcie z błonami śluzowymi, nawilżenie
• izolacja termiczna - zapobiega hipotermii i łagodzi nagłe zmiany temperatury podczas oddychania.

Między innymi dzięki zatokom nosowym kości czaszki są znacznie lżejsze, ale zachowują niezbędną objętość.

Przyczyny chorób

Ponieważ komórki labiryntu są od wewnątrz wyłożone błoną śluzową, są one odpowiedzialne za powstawanie stanów zapalnych. Rozwój stanu zapalnego spowodowany jest ekspozycją organizmu człowieka na drobnoustroje chorobotwórcze. Stan ten najczęściej prowokowany jest przez katar, który ma charakter przewlekły. Zapalenie mogą wywołać także następujące choroby:

• grypa;
• Staphylococcus aureus;
• paciorkowiec;
• szkarlatyna.

Innym czynnikiem może być również zbyt wąska droga gruczołu nos środkowy ścieżka. W takich sytuacjach nawet niewielki obrzęk może sprowokować utrudnienie lub całkowite ustanie odpływu śluzu z zatoki. Stan ten może być również obserwowany w obecności przerostów migdałków.

Osobliwości Etmoiditis

Jeśli rozwinie się ostre lub przewlekłe zapalenie błony śluzowej labiryntu, u chorego rozpoznaje się etmoiditis. Choroba ta rzadko rozwija się pierwotnie, ale jest powikłaniem innych infekcyjnych procesów patologicznych. Między innymi może być wywołana przez sepsę wewnątrzmaciczną, pępkową lub skórną. Do głównych czynników prowadzących do rozwoju patologii należą:

• osobliwości budowy nosogardzieli;
• choroby alergiczne;
• Przewlekłe choroby zakaźne;
• Nabyte lub wrodzone niedobory odporności.

Proces zapalny rozwija się najpierw na sąsiednich narządach. Dopiero wtedy rozprzestrzenia się na komórki błony labiryntowej. Gdy zarazki chorobotwórcze dotrą do komórek błony śluzowej, namnażają się i wnikają głęboko w tkanki. W takiej sytuacji pojawiają się objawy świadczące o rozwoju procesu zapalnego.

Zmiany w organizmie powodują zaburzenie odpływu płynów. W przypadku braku Nieleczona ropa może rozprzestrzenić się na jamę czaszki i spowodować poważne komplikacje.

Klasyfikacja

Zapalenie błony śluzowej labiryntu ma inny przebieg. W zależności od cech i charakteru patologii wyróżnia się następujące odmiany:

• katar;
• obrzękowo-katarowe;
• polipowatość;
• ropny.

Jak pokazuje praktyka medyczna, typ obrzękowo-katarowy i polipowaty są charakterystyczne dla przewlekłej postaci procesu patologicznego. W zależności od tego, która strona błony śluzowej labiryntu siatkówki jest dotknięta, zapalenie może być lewostronne, prawostronny lub dwustronnie.

Objawy kliniczne

Zapalenie komórek labiryntu w postaci ostrej charakteryzuje się wyraźnymi objawami. Objawy patologii mogą pojawić się nagle i z dużą intensywnością. Najczęstsze dolegliwości to intensywny ból głowy, obejmujący głównie okolice oczodołów i nosa. Ból nasila się przy pochylaniu głowy. Ponadto osoba może cierpieć na trudności w oddychaniu, a także wydzielinę z nosa o konsystencji śluzowej lub ropnej. W niektórych sytuacjach u pacjenta mogą wystąpić objawy odurzenia, osłabienie, szybkie zmęczenie, wzrost temperatury ciała.

W przypadku dzieci stan ten jest znacznie cięższy niż u dorosłych. Patologia zaczyna się od wzrostu temperatury ciała. Dziecko staje się niespokojne i odmawia jedzenia w ogóle. Jeśli wykwalifikowana pomoc medyczna nie zostanie szybko znaleziona, u dziecka mogą wystąpić objawy neurotoksemii, a także odwodnienia.

Pierwsze oznaki zapalenia powinny być natychmiast leczone Pomoc medyczna. W przeciwnym razie etmoiditis może przejść w fazę przewlekłą co jest bardzo trudno jest zobaczyć.

Diagnoza

W przypadku wystąpienia objawów wskazujących na zapalenie komórek labiryntu, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską. Pierwszym krokiem do dokładnej diagnozy jest konsultacja z lekarzem i wyjaśnienie swoich objawów. Po tym lekarz oceni stan pacjenta i zaleci szereg dodatkowych badań.

Pacjent zostanie poddany obowiązkowemu badaniu RTG. Wyniki pokazują zaciemnienie komórek na skanach. Na podstawie tych danych lekarz może postawić trafną diagnozę i wybrać najskuteczniejsze leczenie.

Leczenie

Kiedy labirynt ulega zapaleniu, zwykle wskazane jest leczenie zachowawcze. W początkowym etapie pacjentowi zaleca się wykonanie serii dodatkowych badań leki wazokonstrykcyjne, Można uniknąć niewielkiego obrzęku i wydzielania śluzu, starając się zmniejszyć obrzęk i poprawić drenaż. Pacjentowi przepisywane są również antybiotyki i leki przeciwbólowe. Po kilku dniach rozpoczyna się zabiegi fizjoterapeutyczne.

Jeśli u pacjenta rozpoznano postać przewlekłą, leczenie nie różni się od ostrej. W stadium remisji może być zalecana interwencja chirurgiczna.

Możliwe powikłania

Labirynt jest złożonym i bardzo ważnym narządem, dlatego jego stan musi być szczególnie uważnie monitorowany. Jeśli schorzenie zostanie zaniedbane, a objawy zlekceważone, masy ropne mogą zacząć się rozprzestrzeniać, prowokując następujące powikłania

• flegmatyk gałki ocznej;
• empyema;
• ropień retrobulbarowy;
• arachnoiditis;
• zapalenie opon mózgowych;
• Ropień mózgu.

Wszystkie powyższe powikłania są uważane za bardzo poważne i mogą prowadzić nie tylko do nieodwracalnych procesów w organizmie, ale także mogą być śmiertelne.

Prognoza

Labirynt i jego błona śluzowa muszą być zawsze w zdrowy stan. Niestety, procesy zapalne mogą prowokować inne patologiczne procesy w organizmie.

Jeśli zapalenie jest zdiagnozowane i leczone szybko, może być rozwiązany bez śladu, a osoba będzie w pełni odzyskać. Gdy objawy są ignorowane lub leczenie jest stosowane nieprawidłowo, labirynt jest poddawany poważnym obciążeniom; zgrubienie zatok powoduje zatkanie śluzu; choroba często staje się przewlekła. W tym przypadku rokowanie jest mniej obiecujące. Pełny powrót do zdrowia jest prawie niemożliwy. Najlepszym wyjściem przy odpowiednim leczeniu jest wprowadzenie choroby w stabilną remisję.

Prewencja

Ponieważ zapalenie błony śluzowej labiryntu może być wywołane przez różne drobnoustroje, nie ma specyficznych środków zapobiegawczych.

Aby w miarę możliwości uniknąć czynników wyzwalających, należy starać się zapobiegać występowaniu chorób, które mogą prowokować stan zapalny. Ponadto konieczne jest monitorowanie ich odporności, preferowanie zdrowej i zbilansowanej diety, rezygnacja z złe nawyki, Jak również jesienią i Na wiosnę zażyj preparat immunomodulujący środki zaradcze. Również w przypadku zaobserwowania jakichkolwiek objawów, które mogą świadczyć o rozwoju procesu zapalnego, należy niezwłocznie skontaktować się z placówką medyczną i wyraźnie stosować się do wszystkich zaleceń lekarza.