Siergiej iwanow i jego filmy

Artykuł dotyczy rosyjskiego malarza, jednego z założycieli Związku Artystów Rosyjskich, nauczyciela w Moskiewskiej Szkole Malarstwa i Szkole Artystyczno-Przemysłowej im. Stroganowa, artysty-peredagenta i zawiera krótką analizę kilku jego prac.

Siergiej Iwanow

Dla przeciętnego Rosjanina XXI wieku malarz Iwanow jest przede wszystkim autorem obrazu "Ukazanie się Chrystusa ludziom". Ivanov Andriej Iwanowicz (1776-1848).) był filozofem i romantykiem. Ale był jeszcze jeden artysta, Siergiej Iwanow, który żył sto lat później niż jego imiennik. Oryginalny artysta i realista, przedstawiający żywe obrazy z otaczającego go życia ludowego i płótna historyczne. Lata jego życia to 1864-1910.

Informacje biograficzne

Biografia Siergieja Iwanowa jest na pierwszy rzut oka dość zwyczajna jak na artystę. Urodził się na przedmieściach Moskwy, przez pięć lat studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. Jego nauczycielami byli I. М. Pryanishnikov i E. С. Sorokin. Studiował przez dwa lata w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Wykładał w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury oraz w Szkole Artystyczno-Przemysłowej im. Stroganowa. Namalował wiele płócien, rysunków, litografii i pracował jako ilustrator.

Ale jako osoba troszcząca się i kochająca swój naród, artysta zawsze znajdował się pośród narodowych niepokojów. Uczestniczył w wydarzeniach rewolucji 1905 roku i udało mu się przekazać nam poczucie przynależności do niej wszystkim, którzy oglądają jego płótna. Siergiej Wasiljewicz Iwanow wiele podróżował po Rosji, odwiedził też Austrię, Włochy i Francję.

Tematy S. В. Ivanov

Główna postać, myśliciel i nosiciel niepokojów narodu pomysły na Twórczość Siergieja Wasiljewicza Iwanowa jest o narodzie rosyjskim. Światopogląd artysty jest nierozerwalnie związany z najjaśniejszymi wydarzeniami w życiu narodu. Niepokoje i bunty, bezprawie i rozpacz grupy ludzi, a nie jednostki, postrzega w sposób przedstawiony w Drodze..!"Światopogląd artysty jest nierozerwalnie związany z najbardziej dramatycznymi wydarzeniami w życiu zdrowego narodu, gdzie karna armia zaciętych, silnych i represyjnych mężczyzn zdrowy mężczyzn, lśniących w białym śniegu, lecących na nieszczęsnych, klęczących chłopów, gotowych już do odwetu. I widz rozumie, że za kilka minut nieuchronnie rozpocznie się najbardziej brutalna masakra chłopów, którzy odważyli się zbuntować, że ikona nie będzie w stanie ich ochronić, że biały śnieg stanie się czerwony od krwi chłopów. Straszne.

Nie mniej przerażający jest obraz z 1905 roku The Firing Squad. W ogromnej pustej przestrzeni placu zdają się rozlegać salwy karabinów. Strzelanie do nieuzbrojonych mężczyzn i fizyczna rzeź nieszczęśliwych petentów nie może pozostawić normalnego człowieka obojętnym i wzywa do natychmiastowego zakończenia masakry.

Członek Stowarzyszenia Objazdowych Wystaw Artystycznych, Sergiusz Iwanow w swoich historycznych obrazach ujawniał również cechy rosyjskiego charakteru. Jest to siła ruchu ludowego (The Troubles, 1897).), uroda i śmiałość w scenach życia ludowego ("Rodzina", 1907).), upolowane i ukryte zagrożenie w spojrzeniu chłopa ("Uciekinier", 1886).), groteskowy przepych "suwerena całej Rosji" podtrzymywanego przez bagnety ("Car. XVI wieku", 1902 r.). Obrazy artysty Siergieja Wasiljewicza Iwanowa, jak wszystkie obrazy czołowych artystów, podróżowały wraz z ich autorem po całej Rosji, stając się lustrem prawdziwego życia zwykłych ludzi.

Uchodźcy na Syberię

Nie pozostając obojętnym na losy chłopów, którzy wyemigrowali na Syberię i nie otrzymali ziemi w rodzinnych stronach, kronikarz zesłańców, Siergiej Wasiljewicz Iwanow, śledził ich losy i zapisywał ich życie. The Death of an Inmigrant pokazuje desperację i rozpacz tych nieszczęśników. Trudną decyzją było podjęcie tak długiej, wielomiesięcznej podróży: najpierw pociągiem za Ural do Tiumenu, potem w górę rzeki Ob na tratwach do Barnału, a stamtąd pieszo w poszukiwaniu niezajętej, niczyjej ziemi.

Statystyki pokazują, że 7 procent osadników zginęło. Co trzeba było zrobić, żeby ci ludzie znaleźli wolną ziemię, uprawiali ją i wydawali plony nie umierając z głodu i chorób?! O ich trudach i kłopotach wiedział z pierwszej ręki Sergiusz Wasiljewicz Iwanow. Dlatego scena na obrazie jest tak przerażająco prawdziwa. Dlatego rząd musiał zacząć wspierać migrantów, a artyście Siergiejowi Wasiljewiczowi Iwanowowi należą się za to słowa uznania.

Osobliwości twórczości artysty

Surowo realistyczne płótna malarza można porównać w sile tylko z płótnami innych wędrowców, które przedstawiają "zdeptane masy" w momentach dla nich fatalnych i nieuniknionych. Jedną z osobliwości obrazów Iwanowa jest ostrość momentu. Ta umiejętność artysty do znalezienia tylko jednego punktu w zdarzeniu, który ujawnia jego genezę i wskazuje na jego wynik, jest dla widza po prostu oszałamiająca.

Inną osobliwością płócien Iwanowa jest ich niezwykła kompozycja i jego niesamowita praca z pejzażem, który, jak wszystko inne, podporządkowany jest jednej idei, jednemu zamysłowi. Krajobraz, który w twórczości Iwanowa jest typowy nieuniknione dla Rosjan Artysta ma dobry obraz sam w sobie, ale jego zwyczajność domyślnie uświadamia, że rozgrywające się wydarzenie nie jest wcale wyjątkiem, a raczej regułą, której naród rosyjski zmuszony jest się podporządkować.

To ujednolicenie żywych wydarzeń z życia ludu dotyczy także różnych typów i wizerunków przedstawionych osób, które zamieszkują obrazy. Są rozpoznawalne, nawet jeśli groteskowe i karykaturalne prace artysty są dostatecznie wyeksponowane w jego nieustannie przepełnionym realizmie, któremu nie jest też obca satyra.

Dziedzictwo artysty

Obrazy artysty Sergeya Vasilyevicha Ivanova nie mogą pozostawić widza obojętnym. Ich fabuła jest tak prosta i pospolita, że nawet niewyszukany widz, po chwili zastanowienia, zobaczy co jest czym. Zbliża to kreacje artysty do prostych i nieskomplikowanych, ale niedoścignionych dotąd dzieł mistrzów starożytności i renesansu, jak np. posąg Laokona. Ale często satyryczne traktowanie obrazów i społeczne ukierunkowanie sztuki przywodzi na myśl raczej Sałtykowa-Szczedrina.

Co ciekawe, cały "duch" obrazu "Król. XVI wieku", a także jego kolorystyka, została po prostu przeniesiona do historycznych scen filmu "Iwan Wasiliewicz zmienia zawód". Trudno powiedzieć, czy reżyser ożywił płótno, czy też artysta zainspirował osoby pracujące nad filmem, ale podobieństwo jest uderzające. Zainteresowanie twórczością artysty jest zrozumiałe zarówno z ideologicznego, jak i artystycznego punktu widzenia.