Gdzie i jak zginął bandera: szczegóły dotyczące jego śmierci

Po 60 latach świat znów interesuje się tym, jak zginął Bandera. Wyrok śmierci na kata i oprawcę dziesiątek tysięcy obywateli Związku Radzieckiego: Ukraińców, Rosjan, Polaków, Żydów, wydany przez Sąd Najwyższy ZSRR, został wykonany 15.10.1959. Nie było to zwykłe morderstwo, ale akt zemsty za straszliwe okrucieństwa, pewnie dlatego wywołało wiele plotek i spekulacji.

Jak to wszystko się stało

Ocieplony przez wywiad brytyjski i rząd zachodnioniemiecki Stepan Bandera mieszkał w Monachium pod nazwiskiem Stefan Popel. Po skazaniu w 1949 r. osiedlił się w Niemczech i jak to się mówi, głęboko się ukrywał, wiedząc doskonale, że kara za jego zbrodnie nadejdzie prędzej czy później, ponieważ był już niejeden zamach na jego życie. Jak Bandera został zabity?

Trzymał wartę, zawsze nosił przy sobie broń. Zbyt wielu ludzi na świecie marzyło o rozliczeniu się z nim. Moment zemsty nadszedł dopiero 10 lat później, po tym jak został skazany na śmierć, gdy straciwszy strażnika, wrócił samotnie do domu.

Otworzył drzwi klatki schodowej i zaczął wchodzić po schodach. Sąsiedzi, słysząc krzyk, wyszli na klatkę schodową, gdzie zobaczyli leżącego na schodach mężczyznę. Był pokryty krwią. W wejściu nie było nikogo innego. Klang wystrzału był miękki, więc nikt go nie usłyszał. Na miejsce wezwano karetkę pogotowia, która zabrała mężczyznę do szpitala. Zginął w drodze do wyjścia. Zabójstwo Stepana Bandery jest karą za ludzi, którzy niewinnie byli torturowani, paleni żywcem, krzyżowani i umierali w strasznych męczarniach.

Pacjent z bronią

Do kliniki w Monachium przywieziono małego człowieka, ze skąpymi włosami na łysej głowie, który wyglądał jak dziecko z głową starca. Miał złamaną podstawę czaszki, zakrwawioną głowę, krew na twarzy. W zamieszaniu lekarzy, pistolet w kaburze na pasku został umieszczony.

Zmylił ich również zapach gorzkich migdałów, charakterystyczny dla cyjanku potasu, wydobywający się z twarzy nieznanego mężczyzny. Nie było wątpliwości, że osoba ta nie zmarła w wyniku urazu głowy, który najprawdopodobniej był wynikiem upadku. Został otruty potężną trucizną.

Co znalazła policja

Policja została wezwana, aby ustalić kto zabił Stepana Banderę. Ta osoba była dobrze znana w nazistowskich Niemczech, więc.. by go zidentyfikować prawdziwe nazwisko nie było trudne. W wyniku śledztwa odkryto, że pomimo tego, że znaleziono przy nim dokumenty na nazwisko Stepan Bandera. Popiel, to w rzeczywistości ukraiński nacjonalista, kolaborant i terrorysta Stepan Bandera. Nie było wątpliwości, jak zginął: został otruty. Pozostało do odkrycia, kto to zrobił. Odpowiedź na to pytanie przyszła znacznie później.

Tak zakończył życie odrażający człowiek, kat tysięcy cywilów, w tym dzieci, żołnierzy Armii Czerwonej, robotników radzieckich, nauczycieli, lekarzy i zwykłych ukraińskich wieśniaków. To pod jego kierownictwem zamordowano tysiące Żydów, których wina leżała w ich żydowskiej tożsamości. Wielu z nich zostało nie tylko zabitych, ale umarło w najbardziej wyśmienitej agonii.

Kto zabił Bandera w 1959 roku

Podejmowano niejedną próbę zamachu na jego życie, ale wszystkie kończyły się niepowodzeniem. Likwidatorem przywódcy ukraińskich nacjonalistów był Bohdan Stashinsky, agent sowieckich służb specjalnych, który pojawił się w Monachium w maju 1959 roku. pod nazwiskiem Hans Joachim Budeit, pochodzący z Dortmundu. Według sowieckich agentów, w Monachium, gdzie znajdują się również przywódcy OUN, którzy uciekli przed odwetem.

Mieszkał tu z rodziną na podstawie fałszywych dokumentów. Agent KGB odkrył go na wiecu na cmentarzu z okazji 20. rocznicy śmierci Jewgienija Konowalca. Dla doświadczonego agenta nie było trudno namierzyć jego miejsce pobytu i rozpocząć przygotowania do jego eliminacji.

Przygotowanie do eliminacji

Bandera mieszkał w Monachium przy Krismanstrasse 7. Staszyński poinformował kierownictwo KGB. Otrzymał broń, za pomocą której miał dokonać likwidacji, a także antidotum dla napastnika. Stashinsky obserwował go od dziewięciu miesięcy, czekając na odpowiednią okazję.

Znał wszystkie jego zwyczaje, zrobił duplikat klucza do drzwi, w których zginął Bandera. Nie było łatwo się do niego dostać. Zawsze chodził z obstawą i uzbrojony w broń, bo bał się zemsty ze strony KGB i dobrze wiedział, że jego występki nie pozostaną bezkarne.

Zemsta

Wysiłki agenta nie poszły na marne. Czekał na okazję, gdy 15.10.1959 г., w porze lunchu, Bandera i jego sekretarka weszli na rynek. Potem, gdy dotarł do domu, bezwiednie puścił strażników i sam wszedł na schody. Przed nim jako pierwszy wszedł Staszyński, wszedł na najwyższe piętro i zażył antidotum. W tym momencie hitlerowiec otworzył drzwi, wszedł na klatkę schodową i zaczął wchodzić po schodach. Likwidator poszedł na spotkanie z nim. Gdy zbliżył się do Bandery, strzelił mu w twarz z trucizny i szybko wyszedł na ulicę.

Broń zemsty

Jak Bandera został zabity? Ze specjalną bronią, których wykorzystanie nie pozostawił mu szans na przeżycie. Był to specjalny pistolet z dwulufowym cylindrem, wewnątrz którego znajdowały się ampułki wypełnione cyjankiem potasu. Po naciśnięciu spustu ładunek prochowy rozbija ampułkę i trucizna zostaje rozpylona na odległość jednego metra. Po wdychaniu oparów człowiek tracił przytomność, jego serce zatrzymywało się.

Do każdego, kto go użył, wysłano specjalne antidotum, które należało zażyć przed użyciem. Broń ta była dobrze znana wykonawcy, gdyż w 1957 roku przy pomocy strzykawki zamordował przywódcę UUN Lwa Rebeta.

Bohdan Stashinsky

Syn nacjonalistów z Galicji Wschodniej (zachodnia Ukraina), członek OUN, został zwerbowany na początku lat 50. przez KGB, przeszkolony w szkole specjalnej w Kijowie, a następnie infiltrowany przez grupę nacjonalistyczną. Informacje o jej składzie i rozmieszczeniu przekazywał władzom sowieckim. Wszystkie Ounowce zostały unicestwione. Banderowcy mieszkający w Niemczech wzięli go za jednego ze swoich.

Kierownictwo KGB postanowiło więc zaangażować go w operację likwidacji przywódców UUN. Staszyński poradził sobie z tym znakomicie. Został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru. Uwzględniono również jego prośbę o poślubienie Niemki i zamieszkanie z nią w Niemczech Wschodnich.

To właśnie to doprowadziło do jego zdrady. Opowiedział Indze o swoim udziale w likwidacji dwóch przywódców UUN. Obawiając się odwetu ze strony ukraińskich nacjonalistów i eliminacji przez sowiecki wywiad, namówiła go do przekradnięcia się na Zachód i poddania się.

Uciekli do Niemiec, gdzie Stashinsky przyznał się do bycia agentem KGB i zabił dwóch przywódców UUN, w tym Banderę. В jaki rok to się stało? To bardzo ciekawe. W 1961 roku, dzień przed wybudowaniem muru berlińskiego. Został osądzony i skazany na 8 lat więzienia, z czego odsiedział 4. Następnie poddał się operacji plastycznej i według niektórych doniesień przeniósł się do RPA, a według innych do USA.

Kto to jest Bandera?

Po zamordowaniu Bandery wydarzenie to przyciągnęło uwagę opinii publicznej w krajach zachodnich, gdzie był on praktycznie nieznany. Był ukraińskim wyznawcą integralnego nacjonalizmu, który żądał od zachodnich Ukraińców potulnego podporządkowania się jego ideom, których większość z nich nie podzielała. Dlatego ofiarami byli nie tylko Rosjanie, Polacy, Żydzi, ale przede wszystkim Ukraińcy, którzy chcieli żyć w pokoju i zgodzie z innymi ludźmi.

Mord Bandery w Monachium był wynikiem totalnego terroru na terytorium Zachodniej Ukrainy, który był głoszony jako główna idea partii ukraińskich nacjonalistów. Kim był S... Bandera? - Przywódca OUN(b), współpracownik nazistów, a po wojnie wywiadu amerykańskiego i brytyjskiego, terrorysta.

Przez dwa lata siedział w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen w Niemczech, ale w przeciwieństwie do innych, jego "cela" zapewniała wszystkie warunki do normalnego życia. Nie nosił szaty, nosił garnitur, poruszał się swobodnie. Odwiedzała go żona, która mieszkała w pobliżu. I po takim stażu, jako potencjalny sojusznik III Rzeszy, wrócił do domu i zorganizował ruch oporu przeciwko nacierającym wojskom sowieckim.

Czy Bandera współpracował z niemieckimi faszystami?

Ci, którzy nie współpracowali, byli rozstrzeliwani, umierali w aresztach lub walczyli z nazistami w podziemiu. Bandera spędził dwa lata w obozie koncentracyjnym, stojąc na czele UPA, wysyłając na Ukrainę pieniądze dla organizacji poprzez regularnie odwiedzającą go żonę. Mogło to być dla wroga Rzeszy? Nie. Spotkali się tu ludzie o podobnych poglądach, ale różnych narodowości, którzy potrzebowali siebie nawzajem. Może i nienawidził, ale współpracował.

O potrzebie współpracy z banderowcami Himmler mówił, że są oni potrzebni tylko po to, by rozerwać i zniszczyć Słowian, a potem trzeba zlikwidować tę bestię - banderowców, bo nie ma dla nich miejsca wśród ludzi. Z kim walczyła UUN UPA, z okupacyjnymi kunktatorami? Nie, z partyzantami, cywilami. UUN w czasie okupacji niemieckiej nie było w podziemiu, istniało jawnie. Czy mogli istnieć jawnie partyzanci, bojownicy podziemia, walczący z hitlerowcami..? Pytanie jest po prostu nieistotne.

Szczyt UUN został zabrany do Niemiec, po prostu po to, by pod okiem Niemców prowadzić UUN UPA. Niemcy nie mieli do niego zaufania i obawiali się ponownego werbunku. Jego prowadzącymi byli oficerowie Abwehry. Porządek dla Niemców - przede wszystkim każdy robił po swojemu. Nie byli amatorami, wiedzieli dużo, jeśli nie wszystko. Po wojnie większość niemieckich agentów wpadła w ręce Amerykanów i Brytyjczyków, więc dawnych agentów nie było.

Dwa biegunowe punkty widzenia

Dzięki staraniom współczesnych zwolenników Bandery, został on dziś wyniesiony do rangi wyzwoliciela narodu ukraińskiego spod okupanta polskiego, niemieckiego i sowieckiego. Ale organizacja banderowska zwalczała nie tylko ich, ale także ich rodaków, tych, którzy uczestniczyli w walce o wyzwolenie Ukrainy od niemieckich najeźdźców i którzy układali sobie spokojne życie na wyzwolonym terytorium. Kim byli ci ludzie?

Bandera zabijał Ukraińców, tych którzy walczyli z nazistami w Armii Czerwonej, w partyzantce. Banderowcom udało się przywrócić przeciwko sobie nie tylko Sowietów, ale i własny naród. Oddziały Samoobrony, które nazywano "jastrzębiami", stawiały im otwarty opór.

Należy zauważyć, że współcześni zwolennicy Bandery piszą pozytywne biografie. Jeśli przeczytasz opisy jego towarzyszy broni, tych, którzy znali go bezpośrednio, nie zawsze są one pochlebne. Na przykład pracownik Abwehrkommando 202 Z. Müller pokazał, że po Po zwolnieniu Bandery z obozu nadal współpracował z niemieckimi służbami specjalnymi i przygotowywał sabotażystów spośród narodowców, by wysłać ich na tyły Armii Czerwonej do pracy wywrotowej.

Pułkownik E. Abwehr. Stolze, który współpracował z nim w Niemczech, opisał go jako fanatyka, karierowicza i bandytę. Szef Służby Bezpieczeństwa UUN Matwiejko, najbliższy współpracownik Bandery, charakteryzował go jako kobieciarza i tyrana rodzinnego, bijącego żonę i posiadającego potencjalną chciwość, osobę małostkową, dbającą tylko o własne interesy.

Żeby być sprawiedliwym, Bandera był wybitną osobowością, dobrym organizatorem, oratorem, potrafił kierować ludźmi. Ale nie był silny, bo okrucieństwo jest udziałem ludzi o słabych umysłach. Według amerykańskiego historyka T. Snyder, był "faszystowskim bohaterem" i katem.