Mózg strusia: cała prawda o jego wielkości

żołnierze w starożytnym Rzymie, po powrocie z wypraw, opowiadali miejscowej ludności historie o dziwnych ptakach, które spotkali w odległych krainach. Z braku wykształcenia, dzikiej wyobraźni i zwykłej chęci zjednania sobie przypadkowych słuchaczy, żołnierze rozcieńczali prawdę fikcją. Można je jednak uzasadnić tym, że w miejscach strusie żyją były odpowiednie warunki pogodowe, by zmylić ich wzrok.

Mały rozmiar mózgu

Człowiek często dyskredytował tego ptaka jako najgłupsze boskie stworzenie. Naukowcy potwierdzają ten pogląd, przytaczając jako dowód Biblię i wyniki badań, gdzie czarno na białym jest napisane, że oczy strusia są większe od jego mózgu.

Niemiecki zoolog Alfred Edmund nie darzył ptaka wielkim szacunkiem: "Od dawna badam sposób życia strusi, więc nie będę obalał opinii publicznej. Tak, ten ptak jest jednym z najgłupszych stworzeń znanych człowiekowi. Zbierają się w stada, są posłuszne nie tylko przywódcy, ale i opiekunowi, czują się swobodnie tylko w terenie, do którego są przyzwyczajone. Na tym ich możliwości się kończą. Instynktownie strusie potrafią skrzywdzić każde zwierzę lub w przypływie wściekłości połknąć wszystko, co znajdzie się w ich paszczy. Jeśli nie masz ochoty, możesz po nich chodzić, nawet tego nie zauważą. Strusie wiodą prym wśród tych ptaków, które są całkowicie zdane na swoje instynkty i przebłyski chwilowych pragnień".

Chęć jedzenia jest oznaką ciekawości

Nie tylko z powodu wielkości mózgu strusia, ma on tendencję do jedzenia wszystkiego, co może dostać w swoje ręce, z dowolną liczbą świadków. Ale dzięki ludzkiej wyobraźni tacy świadkowie uwielbiają upiększać rzeczywistość. Można pomyśleć o ludziach, którzy żyli np. 2000 lat temu. Przysięgają, że struś zjada absolutnie wszystko. Jeśli zabraknie pożywienia, ptaki te odwiedzą kowali, którzy gotowi są potraktować je żarzącym się żelazem prosto z kowadła. Struś połyka żelazo i uwalnia je niemal natychmiast z odbytu, wydzielając tak gorące jak wcześniej. Ale soki trawienne robią swoje, a żelazko traci trochę na wadze i zaczyna majtać się, gdy uderza o podłogę.

Oczywiście, że jest to hoax. Żadne gorące żelazo w żołądku strusia nie mogło się tam nawet teoretycznie znaleźć. Ale zamiast tego można zobaczyć kamienie i drobną metaloplastykę. Ptaki te mają osobliwy układ pokarmowy, który potrzebuje pomocy w przetwarzaniu pokarmu. W mózgu strusia jest więc naturalna informacja o odpowiednich do tego celu kamieniach. A metal jest tam z powodu zwykłej ciekawości ptaka na widok błyszczącego przedmiotu. Do swojej codziennej diety wybiera zupełnie inne produkty. Lista ta obejmuje rośliny, owady, małe zwierzęta i jaszczurki.

Dopasowanie mózgu do oka

Nauka udowodniła biologicznie dziwną budowę czaszki strusia. Ta dziwność przejawia się w tym, że mózg strusia jest mniejszy niż jego oko. Ale trzeba przyznać, że jak ten ciężar przekracza nie jedno, a oba oczy. Waga mózgu ptaka wynosi od 40 do 60 gramów, co może być przewyższone jedynie przez dwa oczy, które są również są największe Ich narządy wzroku, spośród wszystkich stworzeń żyjących na tej planecie.

Oprócz parametrów fizjologicznych i wielkości mózgu strusia, ptak ten posiada wiele innych cech. Jednak chyba najbardziej niezwykłą cechą są oczy. Obramowane są puszystymi rzęsami, chroniącymi je przed odłamkami w podmuchach wiatru. Aby chronić się przed drapieżnikami, strusie wykształciły dużą ostrość widzenia. Dzioby samców w sezonie lęgowym również przybierają kolor czerwony.

Popularna teoria o życiu tych ptaków

Wielu ludzi uważa, że mózg strusia jest tak prymitywny, że w chwilach wielkiego stresu ptak ten nie ucieka, ale chowa głowę w piasek. To jest mit. Gorące powietrze sawanny tworzy migoczącą iluzję ruchomego piasku. Przyczynia się to do wrażenia, że ptak nie tylko opiera głowę na piasku, ale wbija się w jego wnętrze.

Mit ten był traktowany poważnie nie tylko przez zwykłych ludzi, ale także przez dość znanych naukowców - Timothy (twórca zbioru naukowego "O zwierzętach") oraz Pliniusza Starszego, któremu przypisuje się napisanie "Historia naturalna". Pliniusza obdarzono większym zaufaniem jako jednego z dworzan Wespazjana, który udał się do Afryki na polecenie swojego przełożonego.

Współczesne badania faunistyczne dowiodły, że strusie szukają na powierzchni ziemi drobnego żwiru, który mogą połknąć, aby usprawnić swoje procesy trawienne. Jeśli niedawno uciekały przed drapieżnikiem, w stanie zmęczenia mogą położyć głowę na piasku, próbując odpocząć i nabrać sił. Tak więc, niezależnie od wielkości mózgu strusia, ma on wszystkie naturalne instynkty, których potrzebuje. Pozwalają one ptakowi żyć pełnią życia życie bez a ptasi umysł ma szczególny przebłysk inteligencji.