Brak wypróżnień - dlaczego i co robić??

Martwi się, że nie ma wypróżnienia? Jest to dość powszechny stan patologiczny. Prawidłowa częstotliwość defekacji wynosi od 1 do 3 razy dziennie. Nieprawidłowości występują w postaci zaparć i biegunek. Niektórym rodzajom zaparć towarzyszy brak defekacji. Objaw ten jest charakterystyczny dla zaparcia atonicznego. Czasami zaparcia mogą być leczone poprzez dodanie świeżych owoców i warzyw, suszonych owoców oraz różnych zbóż (z wyjątkiem ryżu) i produktów mlecznych.

Jeśli nie masz parcia na mocz, ważne jest, aby poznać przyczyny i wcześnie rozpocząć leczenie. Bo opóźnione stolce mogą powodować odurzenie i problemy z przewodem pokarmowym.

Dlaczego u dzieci nie dochodzi do defekacji??

Przyczyną u małych dzieci jest niekompletnie ukształtowany przewód pokarmowy. Zaparcia u małych dzieci mogą pojawić się w wyniku źle zorganizowanej diety, nieprzestrzegania podstawowych zasad karmienia lub niewłaściwych praktyk żywieniowych matki.

Jeśli dziecko jest karmione mieszanką, to mieszanka musi być rozcieńczona zgodnie z proporcjami podanymi przez producenta, aby zbyt mała ilość wody nie spowodowała problemów z wypróżnianiem się dziecka.

Gdy dzieci straciły zdolność wypróżniania się, może to być spowodowane gorączką:

• Przyjmowanie niektórych leków (antybiotyki, preparaty żelaza);
• Okres ząbkowania.

Stan patologiczny u dzieci objawia się wzdęciem brzucha, bólem i dyskomfortem w okolicy otrzewnej, brakiem apetytu. Temperatura pozostaje w większości w normie.

Przyczyny braku defekacji u dorosłych

Dlaczego nie mamy wypróżnień to bardzo poważna sprawa. Podobnie jak u dzieci, występowanie zaparć u Podobnie jak u dzieci, występowanie zaparć u dorosłych Często spowodowane jest to dietą. Jeśli osoba nie spożywa wystarczającej ilości pokarmów bogatych w błonnik pokarmowy i nie pije wystarczającej ilości wody (do 2,5 litra dziennie), może cierpieć na zaparcia. Schorzenie to często występuje u osób, które w dużych porcjach spożywają chleb i pieczywo, polerowany ryż, wędliny, sery, słone produkty, kawę i kakao.

U wielu pacjentów powód braku Przyczyną powstania impulsu defekacyjnego jest hipodynemia. Siedzący tryb życia prowadzący do utraty napięcia mięśni jelit, które biorą udział w procesie przesuwania grudek pokarmu, a następnie kału, z dwunastnicy do odbytnicy. kał zalegający w jelitach powoduje zatrucie, ponieważ jest nadal wchłaniany i wraz z płynem do krwiobiegu dostają się szkodliwe związki chemiczne (leniwe jelito). Gdy pacjent jest aktywny, skurcze mięśni prążkowanych kończyn i tułowia aktywują również mięśnie gładkie jelita, umożliwiając normalne wypróżnienie.

Defekacja może być także brakiem wypróżnień:

1. Ignorowanie chęci wypróżnienia się. Jeśli występuje z przerwami, może zniknąć po jakimś czasie.
2. Regularne przyjmowanie określonych grup leków, zwłaszcza środków przeczyszczających. Stałe stosowanie tych leków może spowodować, że pacjent nie będzie w stanie obejść się bez leków.
3. Ze względu na choroby współistniejące. Brak wypróżnień często spowodowany jest problemami z układem hormonalnym (cukrzyca, zaburzenia hormonalne, choroby) tarczyca). Zaparcia towarzyszące chorobom przewodu pokarmowego (choroba uchyłkowa, zrosty po operacjach lub stanach zapalnych). Pragnienie oddania moczu może nie być odczuwane po silnym stresie i depresji układ nerwowy.
4. Mechaniczne przeszkody w jelitach. Mogą to być nowotwory, zrosty, blizny, hemoroidy, guzy, polipy. Zmiany te powodują, że ściany jelita rozciągają się i tracą swoją elastyczność - wypróżnienia gromadzą się wewnątrz jelita.
5. Ciąża, gdy macica się powiększa i zaburzona zostaje równowaga hormonalna. Progesteron rozluźnia mięśnie gładkie, powodując zespół leniwego jelita.
6. Po porodzie, gdy dochodzi do zmniejszenia perystaltyki jelit. Jest to spowodowane osłabieniem mięśni po ciąży i porodzie.

Schorzenie u dorosłych objawia się zaparciami, wzdęciami i ciężkością w żołądku, nieświeżym oddechem i zmniejszonym apetytem, suchością w ustach. Późnymi objawami patologii mogą być również sucha skóra, włosy, łamliwe paznokcie.

Co robić, gdy nie ma wypróżnienia??

Jak wywołać wypróżnienie, bo ich brak przez dłuższy czas może spowodować pogorszenie samopoczucia pacjenta? Pacjent może skarżyć się na wzdęcia, bóle o różnym natężeniu, osłabienie. Skóra staje się blada, temperatura ciała może wzrosnąć i mogą wystąpić bóle głowy. Fermentacja i putrefakcja resztek pokarmowych w świetle jelita.

Za niebezpieczną uznaje się sytuację, gdy brakowi defekacji towarzyszą objawy odurzenia. W takich przypadkach należy wezwać pogotowie ratunkowe pomoc medyczna. Pacjentom w szpitalu można podać płukanie żołądka za pomocą kubka Esmarh jako środek pierwszej pomocy. В opieka domowa Można podać lewatywę z dużej objętości wody, a do płynu dodać niewielką ilość oleju z ogniska, który ma działanie przeczyszczające.

Nieleczona może prowadzić do powstania wgłobienia. Problem może być leczony przez pilną hospitalizację i operację, ponieważ istnieje ryzyko śmierci.

Gdy zaparcia występują z przerwami, konieczne są działania profilaktyczne, dostosowanie diety, a w niektórych przypadkach stosowanie leków.

Powikłania atonii jelit

Opóźnione stolce i niekompletne wypróżnienia przez dłuższy czas powodują poważne dysfunkcje narządów i układów. Stan ten często powoduje nawracające zapalenie jelita grubego lub zmiany w strefie końcowej przewodu pokarmowego.

Brak defekacji prowadzi również do zaburzeń trawienia, zapalenia jelit na skutek naciekania stałych mas jelitowych do jamy kątnicy. Obraz kliniczny może być powikłany zapaleniem wątroby, problemami z drogami żółciowymi i odbytnicą oraz nieprawidłowościami w obrębie przewodu pokarmowego.

Leczenie

Jeśli nie czujesz, że musisz oddać mocz, samoleczenie nie jest zalecane. Jeśli wypróżnienie opóźnia się dłużej niż 3 dni, a nawet tydzień, należy zgłosić się do lekarza i po dokładnym zbadaniu ustalić przyczynę dolegliwości. Terapia zależy od przyczyny leżącej u podstaw choroby.

Zabieg polega na zastosowaniu czopka:

• Miejscowe środki zaradcze;
• Preparaty doustne;
• lewatywy.

są skuteczne fizykoterapia Ćwiczenia izometryczne (oddechowe).

Preparaty do stosowania miejscowego

Czopki doodbytnicze, ze względu na swój skład, podrażniają błonę śluzową i mięśnie gładkie jelita. Powodują one skurcz narządu, a po pewnym czasie narząd opróżnia się. Czopków nie wolno stosować stale lub przez długi czas, aby uniknąć uzależnienia od nich.

W większości przypadków stosuje się czopki glicerynowe"Bisacodyl", "microlax").

Leki doustne

Stosowane są leki w postaci proszku, tabletek i syropów. Produkty na bazie laktulozy są bezpieczne i powinny być stosowane nawet w czasie ciąży. Zmiękczają masę kałową, ułatwiając jej przejście przez światło jelita. Działanie takich leków jest łagodne, a efekt pojawia się w ciągu 12 godzin od ich zażycia.

Leki na receptę "Bisacodyl" Tabletki, ale ten produkt ma szereg przeciwwskazań, nie wolno go stosować u dzieci i kobiet w ciąży.

Lekarze przepisują również leki choleryczne, których działanie ma na celu normalizację procesu trawienia i aktu wypróżniania. Do skutecznych leków należą m.in "Allohol", "Chophytol", preparaty ziołowe.

W celu normalizacji trawienia zaleca się stosowanie następujących tabletek "Biofloor", "Bifidumbacterin" i jego analogi. Środki te dostarczają organizmowi bakterii, które aktywują proces trawienia. Stosowany w leczeniu pacjentów po ścisłej diecie lub w okresie połogu.

lewatywa

Wykonanie lewatywy oczyszczającej w domu lub w placówce medycznej przy użyciu kubka Esmarh. Po wykonaniu lewatywy pacjent musi leżeć na boku do czasu, aż poczuje potrzebę wypróżnienia się (3-5 minut).

Specjalna dieta

Skoro nie można się bać, to co można zrobić?. Dobra dieta i korekty w diecie są koniecznością, zwłaszcza w przypadku przewlekłych zaparć.

W codziennym menu ważne jest uwzględnienie pokarmów bogatych w błonnik (warzywa, owoce), a także pokarmów o działaniu rozluźniającym (chleb z otrębami, suszone owoce, orzechy). Pokarmy zawierające kwasy organiczne (owoce i warzywa cytrusowe, kwaśne produkty mleczne), Kiszona kapusta, Produkty mleczne). Pomocny jest również olej rybi. Należy pić około 2,5 litra płynów dziennie.

Należy unikać ciężkich i ciężkostrawnych pokarmów oraz pokarmów o niskiej zawartości błonnika (makaron, ryż, ziemniaki); nie powinno się jeść pokarmów powodujących wzdęcia (rośliny strączkowe, szczaw, biała kapusta).

Jeśli nie ma wypróżnień, jest to oznaka poważnej choroby. Ignorowanie patologii lub samoleczenie może prowadzić do pogorszenia stanu pacjenta. W indywidualnych przypadkach istnieje ryzyko wystąpienia poważnych powikłań.