Svetlana aleshina: książki w kolejności

Dla wszystkich fanów ostrych detektywów, które zostały wydane w dużej ilości na początku nowego tysiąclecia, nazwisko autorki Svetlany Aleshiny jest znane. Listę wszystkich książek wydanych pod jej autorstwem przedstawiamy poniżej w tym artykule.

Kim jest Svetlana Aleshina?

Biografia autorki, zapisana na tylnej okładce każdego detektywa, jest znana wszystkim wielbicielom jej twórczości. Wygląda to tak:

Swietłana od dzieciństwa kochała morze. Później rozwinęła pasję do nurkowania, co nie przeszkodziło jej w ukończeniu z wyróżnieniem Wydziału Dziennikarstwa Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Dużo podróżowałem po kraju. Chciałem powiedzieć czytelnikowi, co widziałem i słyszałem, ale... w swojej oryginalnej formie. Detektyw? A dlaczego nie??! Życie podrzuca historie, które są czasem lepiej zakręcone niż jakiekolwiek dziennikarstwo śledcze...

Do dziś wielu fanów kryminałów wydawanych pod tą nazwą nie wie, że tak naprawdę nie ma pisarza z nazwiskiem - to fikcja, znak towarowy, pod którym pracował cały sztab półprofesjonalnych (lub w ogóle nie posiadających wykształcenia literackiego) autorów.

Tacy pisarze są znani w kręgach wydawniczych jako litografowie, ponieważ wykonują całą pracę, ale pozostają nieznani czytelnikowi do końca. Jedynym prawdziwym nazwiskiem, które ostatnio wyłoniło się spod maski Swiety Aleshiny jest Siergiej Potapow. To jest litagent, który wymyślił koncepcję i markę. Nie napisał niczego, ale zarządzał procesem, edycją i dystrybucją przez cały czas działalność literacka fikcyjnego pisarza.

Autorski obraz rzeczywistości wspierało zdjęcie Swietłany Aleszyny, wydrukowane na grzbiecie książek. Do dziś nie wiadomo na pewno, kim była ta kobieta, która była twarzą marki i skąd dokładnie wzięło się imię i nazwisko.

Siergiej Potapow

Biografia i twórczość Swietłany Alesziny nie byłaby możliwa bez osobowości Siergieja Potapowa, agenta literackiego, trenera biznesu i autora licznych książek o technologiach marketingowych. Urodził się i wychował w Saratowie, ukończył instytut medyczny. Na początku lat 90-tych, kiedy praktycznie wszyscy w Rosji zaczęli się ostro zmieniać działania i zawodu, Siergiejowi udało się objąć stanowisko redaktora naczelnego w mało znanym wówczas wydawnictwie "Książka naukowa", , którą następnie objął jako dyrektor. Dlatego też wiele książek autorstwa S. Serie Alyoshiny z lat 2005-2010 były wydawane tutaj.

Po studiach z zakresu marketingu i zarządzania na brytyjskim Open University, Sergei Potapov wydał swoje pierwsze książki pod własnym nazwiskiem: "Jak delegować", "Nie ma czegoś takiego jak sprzedaż telefoniczna, ale działają", "Jak zarządzać czasem" i innych.

Książki Svetlany Aleshiny w kolejności

Niemal wszystkie kryminały wydane pod autorstwem Aloszyny grupuje się w serie tematyczne, mimo że trafiały do sprzedaży równolegle ze sobą. Serie różnią się obecnością tych samych głównych bohaterów, rodzajem ich działalności i powodem ich prywatnego śledztwa.

W niektórych utworach jest drobna kreska biograficzna do każdej bohaterki, ale biorąc pod uwagę, że książki były pisane przez różne osoby, są zauważalne rozbieżności, aż do patronimików postaci i historii z ich przeszłości.

Oto główne serie detektywistyczne:

• "Alexandra", 1999 - 2002.
• "Paparazzi", 1999-2005.
• "Nowy Rosjanin", 2000-2005.
• "reporter telewizyjny", 2003-2004.
• "Teatr Jednej Aktorki", 2004-2005.
• "Kapitan EMERCOM" 2013.

"Alexandra"

Pierwszy cykl powieści detektywistycznych Swietłany Alleshiny, wydawany w latach 2000-2002, łączył tytuł "Alexandra". Oto lista książek wydanych w tej serii:

• "Więcej na ten temat już wkrótce" (1999).
• "Wędrowiec w nocy" (2000).
• "Potencjalna ofiara" (2000).
• "Pływając po niebie"(2000).
• "Kat w niecierpliwości"(2000).
• "Błąd natury"(2000).
• "To samo pole jagód"(2000).
• "Noc Krwawego Księżyca" (2000).
• "Nieodparty potwór" (2000).
• "Świat marzeń" (2000).
• "Nie jest szkodliwe śnić" (2000).
• "Maleńka zemsta" (2001).
• "Piękny styl pracy" (2001).
• "Dwie głowy są lepsze" (2001).
• "Podsufitka" (2001).
• "Blondynka to ciemna osobowość" (2002).

Fabuły wszystkich opowiadań łączy prowadzenie śledztwa przez młodą i energiczną prywatną detektyw Aleksandrę Danich. Jej wygląd zewnętrzny jest rzadko wspominany w książkach, ponieważ narracja jest opowiadana w pierwszej osobie. Jednak wydawca "Eksmo", zaangażowany w produkcję serialu "Alexandra", Wykorzystaliśmy ten sam model przy tworzeniu okładek. Patrząc na tę ilustrację, czytelnicy mogli wyobrazić sobie Saszę Danicha jako ładną, brązowooką, brązowowłosą kobietę w stylowych okularach i kolorowej bandanie.

"Paparazzi"

Pomimo tego, że serial, pt "Paparazzi", został wydany w większości w tym samym okresie czasu co "Alexandra", było w niej dużo więcej książek. Być może dlatego, że przygody dziennikarki Olgi Bojkowskiej, redaktor naczelnej gazety kryminalnej "Świadek", odniosły znacznie większy sukces wśród czytelników. Wydaniem książek po raz kolejny zajęła się m.in "Exmo"Na wszystkich okładkach użyto tego samego modelu dziewczyny, aby uosabiała główną bohaterkę - długowłosą brunetkę o złośliwym wyrazie twarzy i młodzieżowym stylu ubierania się.

Oto lista wszystkich detektywów wydanych w ramach serii "Paparazzi":

• "Hit sezonu" (1999).
• "Ulubieńcy nocy" (1999).
• "Relacja zza miedzy" (1999).
• "Seks, kłamstwa i zdjęcia" (2000).
• "Trick up your sleeve" (2000).
• "Szukaj wiatru w polu" (2000).
• "Nieoczekiwana sytuacja" (2000).
• "Nie podoba mi się to rozdawnictwo" (2000).
• "Niebieski Smok" (2000).
• "Nie ścigaj koni" (2002).
• "The Widower`s Joy" (2000).
• "Ciekawość nie jest wadą" (2000).
• "Plan diabła" (2000).
• "Sezon polowań" (2000).
• "Anioł o dwóch twarzach" (2000).
• "Taniej o nic"(2001).
• "Kiedy paproć kwitnie" (2001).
• "Do wioski mojego dziadka" (2001).
• "Przestępstwo bez kary" (2001).
• "Miłość jest zła" (2001),
• "Pilnie do pokoju" (2001).
• "Zgasić światło" (2001).
• "Bullshit" (2001).
• "Paparazzi" (2001).
• "Kot z ogonem" (2001).
• "Umrzeć z muzyką" (2001).
• "Nerwy na wodzy" (2001).
• "Cień bicza" (2001).
• "Nie ciągnij mnie za ogon" (2001).
• "Za tych w kostnicy" (2001).
• "Pobawmy się w chowanego" (2001).
• "Reportaż bez sceny" (2002).
• "Po deszczu w czwartek" (2002).
• "żadna zbrodnia nie jest doskonała" (2002).
• "zapakowany w prezent łotr" (2002).
• "Blask Despicable Metal" (2002).
• "grzech na duszy" (2002).
• "A ja robię sobie garbusa" (2002).
• "Rekin z pióra" (2002).
• "Balsam dla duszy" (2003).
• "Czekaj na kłopoty" (2003).
• "Passionfest" (2003).
• "w tej sprawie" (2003).
• "Dziedziczka wszystkich stolic" (2004).
• "Rama decyduje o wszystkim" (2004).
• "Rolki bez hamulców" (2005).
• "Brak hałasu i pyłu" (2005).
• "Ucieczka przed parowozem" (2005).

"Nowy Rosjanin"

Rok po premierze wspomnianego serialu Swietłany Alleshiny, na ekrany kin wchodzą przygody trzeciej bohaterki - Larisy Kotovej, żony tzw "nowy Rosjanin", która z bezczynności i próżniaczego trybu życia zaczyna prowadzić prywatne śledztwa w sprawie przestępstw dziejących się wokół niej. Bohaterka na okładkę tej serii, wyd "Eksmo" Melbet wybrał stylową blondynkę o twarzy lalki, która wcieli się w Larisę Kotovą.

Pełna lista prac, wydany w tej serii:

• "Nowy Rosjanin" (2000).
• "Urok nowych Rosjan" (2000).
• "Afrykańskie pasje" (2000).
• "Instynkt łowiecki" (2000).
• "Szklanka trucizny" (2000).
• "Szczyt sezonu godowego" (2000).
• "They Wrote Murder" (2000).
• "Wszystko zaczęło się od niej" (2001).
• "Muzyka nie grała długo" (2001).
• "Nie da się tego wymyślić" (2001).
• "Zgniły przypadek" (2001).
• "Bufetowa z tragicznym zakończeniem" (2001).
• "The Limit of Evil" (2001).
• "Nikt nie chciał zabić" (2001).
• "Cuda w sitku" (2001).
• "Kasa fiskalna" (2001).
• "Śmierć dyplomatyczna" (2001).
• "Umarli nie umierają" (2001).
• "Porywający dreszczyk emocji"(2002).
• "Serce z tłumikiem" (2002).
• "Przez różowe okulary" (2002).
• "Dla pięknych oczu" (2002).
• "Gniazdo małych robaczków" (2002).
• "Strzelaj, jeśli chcesz żyć" (2002).
• "Lekarstwo na nudę" (2002).
• "Emerytowany miłośnik" (2002).
• "Zemsta niechęci" (2002).
• "Gra w kotka i myszkę" (2003).
• "Link do jej życia" (2003).
• "Kapryśna zabawka" (2003).
• "Alibi z hukiem" (2003).
• "Praca jubilera" (2003).
• "W dół do góry" (2004).
• "Dar z nieświętego serca" (2004).
• "Zwycięzca dostaje rachunek" (2004).
• "Mężczyźni na jedną noc" (2004).
• "Wróżby na królów" (2004).
• "Kropla trucizny to morze zła" (2004).
• "Bezpieczny dla rodzinnych sekretów" (2005).

"reporter telewizyjny"

Seria rozpoczęła publikację w 2003 roku pod tytułem "reporter telewizyjny". Tę serię również pokochali fani Svetlany Aleshiny, choć nie rozwinęła się ona na taką skalę jak np "Nova russkaya" и "Paparazzi".

Lista kryminalnych książek przygodowych prezenterki telewizyjnej Iriny Lebiediewej obejmuje zaledwie czternaście opowiadań:

• "Wola biednej piękności" (2003).
• "Królowa Czarnego Złota" (2003).
• "Panie lubią, gdy jest gorąco" (2003).
• "Wirtualna dziewczyna" (2003).
• "Darmowy ser w pułapce na myszy" (2003).
• "My Dangerous Lady" (2003).
• "Słodka odsłona" (2003).
• "Wąż w raju" (2003).
• "Przysługa niedźwiedzia" (2003).
• "Najpiękniejszy koszmar" (2003).
• "Koniec strasznej opowieści" (2003).
• "Upadek z wyboru" (2004).
• "Odliczanie świadków" (2004).
• "Postawienie na mroczną bestię" (2004).
• "Sto odpowiedzi na jedno pytanie" (2004).

"Teatr jednej aktorki"

Bohaterka krótkiej serii książek "Teatr Jednej Aktorki" jest Sofia Nevzorova, chwilowo bezrobotna aktorka, która prowadzi śledztwa - czasem ekstrawaganckie - wykorzystując swój talent aktorski. W skład serii wchodzą:

• "The Wills of God" (2004).
• "Najstraszniejsza rola" (2004).
• "Pani Złodziejka" (2005).
• "Mistress at the beck and call" (2005).
• "Przygody rudowłosej artystki" (2005).

"Kapitan EMERGENCY"

Najnowszym zbiorem w bibliografii Swietłany Aloszyny są opowiadania zjednoczone pod tytułem "Kapitan Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych". Bohaterką tej niewielkiej, ale porywającej serii jest Olga Nikołajewa, szefowa wydziału ratunkowego, kobieta o silnej woli, która umiejętnie wykorzystuje swoje zawodowe umiejętności w dziedzinie prywatnego śledztwa. W 2013 roku ukazał się cykl czterech prac. Warto zauważyć, że książka "Na patelnię z własnej woli" została napisana i po raz pierwszy opublikowana w 1999 roku, ale potem autorzy postanowili ją zrewidować i wydać ponownie jako część opowieści o Oldze Nikołajewej.

Seria "Kapitan EMERGENCY":

• "W ogień własnej woli".
• "Wielka fala".
• "Ratownik".
• "Sweet Bait".

Książki bez serii

Oprócz wszystkich powyższych utworów, w bibliografii Swietłany Alleshiny znajdują się książki, które nie weszły w skład żadnej z serii - z innymi bohaterami i niezwiązanymi ze sobą historiami. Należą do nich: "Kobieta bez wieży" (2004), "Brak szans na przeżycie" (2004), "Z ognia w ogień" (2013).