Postępowanie z pępowiną u noworodka w domu

Natychmiast po urodzeniu przecina się pępowinę dziecka. Od pewnego czasu w tym miejscu znajduje się rana, która wymaga opieki, jakiej potrzebuje noworodek. W pępowinie następuje przecięcie pępowiny w domu i wymaga stosowania środków aptecznych oraz znajomości prawidłowego algorytmu.

O pępowinie

Pępowina odgrywa ważną rolę, gdy dziecko jest w łonie matki. Łączy dziecko z matką. Pępowina w czasie porodu jest traktowana natychmiastowo. Faktem jest, że trzy naczynia przechodzące wewnątrz niego są otwartą bramą dla otaczającego powietrza i infekcji.

Po urodzeniu dziecko samo przystosowuje się do życia poza łonem matki i pępowina nie jest już potrzebna.

Po urodzeniu dziecka przecina się pępowinę. Po manipulacji pozostaje mała resztka, która w szpitalu położniczym jest zaciskana specjalną szpilką do ubrań.

Około 10 dni ta pozostałość stopniowo twardnieje i wysycha. Po tym czasie pępowina odpadnie całkowicie. Aby przyspieszyć ten proces musisz wiedzieć, jak właściwie pielęgnacja rany pępka, jakie środki można stosować.

Pierwotne i wtórne leczenie pępowiny u noworodka

Proces ten odbywa się na sali porodowej. Przed porodem położna traktuje ręce zgodnie z przyjętymi normami higienicznymi.

• Po ustaniu pulsowania pępowiny zakłada się dwa zaciski Kochera. Jeden umieszcza się w odległości 10 cm od pierścienia pępkowego, a drugi w odległości 2 cm poza nim. Obszar pomiędzy dwoma zaciskami jest traktowany jodyną, a następnie krzyżowany.

• Druga obróbka pępowiny noworodka polega na przeniesieniu dziecka na specjalnej tacy do przewijaka. Położna ponownie zakrywa dłonie, a następnie za pomocą kciuka i palca wskazującego zaciska mocno pępowinę. Następnie w specjalnych kleszczach umieszczana jest sterylna metalowa zszywka Rogovina. Pępowinę umieszcza się pomiędzy zszywkami tak, aby jej dolny brzeg znajdował się 0,5 do 0,7 cm od brzegu pępka. Następnie zamknij kleszcze, aż zatrzasną się na swoim miejscu.

Opieka w klinice położniczej

Początkowe postępowanie z pępowiną u noworodka wymaga odpowiedniej opieki higienicznej. Pępowina może być leczona w klinice położniczej różnymi metodami:

1. Metoda otwarta. Metalowy lub plastikowy zacisk jest umieszczany na pępowinie. Pozostałą część traktuje się codziennie nadtlenkiem wodoru aż do wypisu dziecka. Po 5 dniach pąk odpadnie, a w jego miejscu pozostanie mała rana.
2. Drugi sposób. W drugiej dobie po urodzeniu dziecka kikut odcina się narzędziem chirurgicznym, a następnie zakłada się jałowy opatrunek uciskowy. Jest on luzowany po dwóch godzinach i usuwany dzień później. Pozostała rana jest codziennie leczona nadmanganianem potasu i nadtlenkiem wodoru.

Kąpiel niemowląt

Przeprowadzanie procedur higienicznych jest dość prostym procesem. Mimo to rodzice często mają pytania dotyczące kąpieli dziecka w pierwszych dniach po wypisie z porodówki.

Gdy na kikut pępowiny założona jest szpilka na ubranko, możesz wykąpać dziecko. Niemowlęta powinny być kąpane w swojej własnej wannie. Do czasu zagojenia się rany, wodę do kąpieli należy przegotować. Używanie termometru do wody jest ważne. W pierwszym miesiącu życia dziecka kąpiel powinna być krótka.

Pamiętaj, że nie wolno kłaść dziecka na brzuchu, dopóki pępek się nie zagoi, w przeciwnym razie ryzykujesz jego uszkodzenie.

Nie należy dodawać manganu do wody w kąpieli. Produkt ten jest bardzo wysuszający dla delikatnej skóry dziecka. Podobnie jest z lekami ziołowymi. Nie przesadzaj z kosmetykami do kąpieli, wystarczy, że użyjesz ich raz w tygodniu.

Podstawowe zasady

Wstępne i odnawiające leczenie pępka u noworodka przeprowadza się niekiedy starym sposobem. Wynika to z faktu, że opinie pediatrów na temat sposobu wykonywania tego zabiegu są dziś bardzo kontrowersyjne. Zgodnie ze starą zasadą, rana pępkowa musi być wysuszona, co oznacza, że przez tydzień nie można jej leczyć i nie zamaczać. Jest to metoda dość wątpliwa, ale często stosowana przez młode matki za radą babć. Drugą metodę rozważymy później.

Wybór sposobu leczenia należy do rodziców. Ważne jest, aby podczas kąpieli zachować maksymalną ostrożność, aby przypadkiem nie doprowadzić do zakażenia rany.

Wiele osób błędnie uważa, że pępek będzie się długo goił, jeśli dziecko będzie kąpane. Możesz i powinnaś kąpać dziecko, aby szybko je wyleczyć. Po kąpieli należy postępować według poniższego schematu i opatrzyć otwór pępkowy dziecka.

Algorytm działania

Należy rozważyć podstawowy sposób postępowania, który musi być przestrzegany podczas pielęgnacji rany pępka. Przestrzegając prawidłowych procedur pielęgnacyjnych, można uniknąć typowych błędów.

1. Połóż dziecko na poziomej powierzchni. Pod spód włóż miękką pieluszkę. Pamiętaj, że Twoje dziecko musi czuć się jak najbardziej komfortowo.
2. Nałożyć na ranę kilka kropli roztworu nadtlenku wodoru.
3. Odczekać jakiś czas, aż skórki nasiąkną.
4. Następnie pępek należy delikatnie odciągnąć sterylnym wacikiem w celu usunięcia wszystkich skorupek.
5. Następnie zastosuj wybrany przez siebie lek do pielęgnacji rany pępkowej.

Ważne! Nie należy rozrywać rany, ani odrywać resztek pępowiny. Taka nieostrożność może spowodować zakażenie w niezagojonym pępku. To może być trudne do późniejszego leczenia, więc proszę traktować to odpowiedzialnie.

Wystarczy pielęgnować ranę pępkową raz dziennie. Najlepiej zrobić to po kąpieli, ponieważ skorupy miękną naturalnie po kąpieli w ciepłej wodzie.

Popularne narzędzia do leczenia pępka

Eksperci rozróżniają tradycyjne środki zaradcze i nowości. Bardzo ważne jest, aby używać ich prawidłowo, ponieważ niewłaściwe użycie może prowadzić do wrzodów i oparzeń.

Tradycyjne środki lecznicze:

1. 3% roztwór nadtlenku wodoru. Kapie do dołu pępkowego.
2. Alkoholowy roztwór nadtlenku wodoru jest konieczny dla Zabieg z użyciem pierścienia pępkowego. Do tego celu można użyć bawełnianego wacika.
3. 2 lub 5% roztwór manganu. Jest doskonałym środkiem dezynfekującym i osusza ranę. Ale pamiętaj, przed leczeniem rany pępkowej roztworem manganu, musisz przepuścić ją przez kilka warstw bandaża z gazy, będzie ona wychwytywać wszelkie kryształy, które się nie rozpuściły.

Z nowych popularny jest 1% roztwór chlorofilu. Jest to naturalny produkt powstały z wyciągu z eukaliptusa. Doskonały w zwalczaniu zakażeń paciorkowcowych.

Do niedawna istniał zwyczaj leczenia rany pępkowej zielonym. Obecnie coraz więcej pediatrów zaleca, aby nie stosować tej metody, ponieważ roztwór sprzyja tworzeniu się filmu na skórze, co uniemożliwia szybkie gojenie.

Długi czas gojenia

Nierzadko zdarza się, że nowe matki stwierdzają, że rana długo się goi. Pępowina jest traktowana prawidłowo i nie dochodzi do pozytywnych zmian. Niestety, nie zawsze tak jest! Fakt, że przy odpowiedniej pielęgnacji rana pępkowa goi się w ciągu tygodnia. Jeśli tak się nie dzieje, warto skonsultować się z lekarzem. Być może robisz coś źle.

Niekiedy nowe matki spotykają się z sytuacją, w której pępowina krwawi. Leczenie domowe w takim przypadku polega na pielęgnowaniu rany częściej niż raz dziennie. Ale pamiętaj, że powinieneś skonsultować się z pediatrą, aby uniknąć infekcji z otwartej rany.

Jeśli pępek nie zagoi się po trzech tygodniach, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem. Niestety, może to być spowodowane infekcją, a rana mogła się zafałszować.

Możliwe problemy

Początkowe leczenie pępowiny noworodka i algorytm muszą być wykonane prawidłowo. Sporadycznie możesz zauważyć gorzką wydzielinę, co jest normalne, jeśli wkrótce ustąpi.

Drobne krwawienie może być wywołane przez następujące przyczyny:

1. Pępek mógł zostać uciśnięty przez ubranie lub pieluszkę podczas przewijania.
2. Mama przesadza i przypadkowo uszkadza tkankę.
3. Dziecko od dłuższego czasu głośno płacze, w wyniku czego pękła skórka pępowiny.

Objawy, które wskazują na możliwość wystąpienia zapalenia

1. Częste i długotrwałe objawy krwawienia z pępka.
2. Wydalanie z wyczuwalnym dotykiem lub zapachem ropy.
3. Zaczerwienienie wokół pępka i wzrost temperatury w tym obszarze.
4. Nieprzyjemny zapach wydobywający się z rany.
5. Pępowina nie goi się dłużej niż trzy tygodnie.

Wszystkie powyższe objawy wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej, gdyż wskazują, że do rany wdało się zakażenie.

Pamiętaj, że układ odpornościowy noworodka nie jest jeszcze ukształtowany, a organizm nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z infekcjami, gdyż jest dość słaby. Jeśli stan ten nie zostanie szybko rozwiązany, może wywołać poważne konsekwencje.